EG บทที่ 762 ผมอยากได้ทั้งสอง
“สวัสดีครับคุณเฝิง..ผมชื่อโทนี่ เพย์ตัน เรียกผมว่าโทนี่นะครับไม่ต้องเรียกผมว่าเพย์ตันก็ได้เพราะนามสกุลเพย์ตันในซีแอตเทิล คนจะนึกถึงเดอะโกลฟกันมากกว่า” [1]
โทนี่ผู้เป็นนายหน้าค้าบ้านเอ่ยทักทายเฝิงหยู่อย่างเป็นกันเองพร้อมกับพูดคุยอย่างติดตลกแต่หลังจากพูดจบเขาก็รู้สึกเสียใจไม่น้อยเมื่อลูกค้ารายนี้เป็นชายชาวเอเชียซึ่งอาจไม่เข้าใจมุกตลกที่เขาเผลอเล่นไปแต่ชายชาวเอเชียผู้นี้คงจะรวยน่าดูเพราะเขามีบอดี้การ์ดตามมาคุ้มกันด้วย!
เฝิงหยู่หัวเราะเบาๆก่อนจะยื่นมือไปจับทักทายกับโทนี่พร้อมกับกับเอ่ยถามทันที
“แกรี่ เพย์ตัน นักบาสเก็ตบอลของซีแอตเทิลซุปเปอร์โซนิคพักอยู่ใกล้ๆนี้หรือครับ?”
คนจีนรู้จัก NBA อย่างนั้นรึ? นี่เขารู้จักฉายาของแกรี่ เพย์ตันด้วยหรือ? อ่า..ช่างน่าประหลาดใจเสียจริง
แต่มันก็ถือเป็นเรื่องดีสำหรับโทนี่
“ใช่ครับ..เดอะโกลฟพักอยู่แถวๆนี้..บางทีในอนาคตข้างหน้าพวกคุณอาจเป็นเพื่อนบ้านที่ดีต่อกันก็ได้ จากที่นี่ไปยังบ้านของเขาใช้เวลาน้อยกว่า 30 นาที…มันใกล้ใช่มั้ยล่ะครับ?”
โทนี่เอ่ยด้วยความตื่นเต้น
เฝิงหยู่มองไปที่โทนี่ด้วยสายตาอึ้งๆ คุณไม่รู้หรอกหรือว่าเพื่อนบ้านในประเทศจีนหมายความว่าอย่างไร? มันคือบ้านที่อยู่ใกล้ๆกันไม่ใช่มีระยะทางที่ห่างกันมากกว่า 1 กิโลเมตรเช่นนี้แล้วยังมีหน้ามาบอกว่าใกล้อีกหรือ?
“เรื่องนั้นไม่สำคัญหรอกครับ..ผมสนใจในตัวบ้านหลังนี้มากกว่า”
“ครับ..ถ้าอย่างนั้นเดี๋ยวผมพาคุณเดินดูรอบๆบ้านนะครับ..บ้านหลังนี้เพิ่งสร้างขึ้นใหม่ในปี 2533 เจ้าของคนเก่ามีเหตุให้ต้องย้ายไปอยู่ที่แคลิฟอร์เนียโดยด่วน..คุณเฝิงคงพอจะรู้ใช่มั้ยล่ะครับ?ว่าถ้าเจ้าของบ้านไม่ได้พักอยู่ที่นี่แต่ก็ต้องเสียภาษีและจ้างคนให้มาทำความสะอาดพร้อมทั้งดูแลทรัพย์สินของตนเอง มันก็เลยเป็นเหตุผลหลักที่เจ้าของตัดสินใจขายมันให้กับผม..ผมรับประกันได้เลยว่าบ้านหลังนี้ไม่ใช่บ้านผีสิงและไม่มีอาชญากรรมเกิดขึ้นในบ้านหลังนี้มาก่อน นอกจากนี้เฟอร์นิเจอร์และเครื่องใช้ไฟฟ้าต่างๆยังอยู่ในสภาพดีเพราะเจ้าของคนเก่าเพิ่งย้ายออกไปไม่นาน ถ้ามันเร็วกว่านี้สัก2เดือนผมก็คงไม่สามารถเสนอขายบ้านหลังนี้ให้กับคุณได้…. ”
เมื่อเริ่มเดินชมรอบๆบ้านโทนี่ก็อธิบายรายละเอียดต่างๆของบ้านหลังนี้ให้เฝิงหยู่ฟังทันที เขาพูดไม่หยุดเพราะมันคืออาชีพของเขา แน่นอนว่าเขาจะพยายามพูดโน้มน้าวใจให้เฝิงหยู่ซื้อบ้านหลังนี้ให้ได้
แต่คำพูดของเขาไม่สามารถใช้กับเฝิงหยู่ได้ ในฐานะนายหน้าซื้อขายหุ้นเมื่อชีวิตก่อนสิ่งที่โทนี่ทำอยู่ในขณะนี้ก็เป็นสิ่งที่เฝิงหยู่เคยทำกับลูกค้าของตนมาก่อน
“นี่คือบ้านที่ดีที่สุดในละแวกนี้ คุณสามารถเข้าอยู่ได้ทันทีโดยไม่ต้องเสียเวลาปรับปรุงแต่อย่างใด ถ้าหากคุณต้องการที่จะปรับปรุงหรือตกแต่งบ้านหลังนี้เพิ่มเติมผมก็สามารถติดต่อบริษัทรับเหมาให้กับคุณได้เช่นกัน”
โทนี่ไม่ยอมที่จะปล่อยโอกาสให้หลุดลอยไป ในอเมริกาการซื้อบ้านพร้อมที่ดินยังครอบคลุมไปถึงพื้นที่ใต้ดินอีกด้วยมันคืออสังหาริมทรัพย์ที่ผู้ครอบครองมีสิทธิ์ที่จะทำอย่างไรก็ได้กับอสังหาริมทรัพย์นั้นๆ อย่างไรก็ตามมันยังมีข้อจำกัดเกี่ยวกับความสูงของตัวบ้านและพื้นที่ใต้ดินลึกไม่เกิน 800 เมตรเท่านั้นที่จะถือเป็นกรรมสิทธิ์ของคุณ หากคุณขุดพบบ่อน้ำมัน ทองคำหรือแร่ธรรมชาติใดๆใต้พื้นดินไม่เกินจำนวนความลึกที่ระบุไว้ สิ่งเหล่านี้ก็จะถือเป็นสิทธิ์ขาดของคุณ
โทนี่เห็นคิ้วของเฝิงหยู่ขมวดมุ่นหลังจากที่เขาสำรวจบ้านหลังนี้โดยรอบ เห็นชัดเจนว่าเฝิงหยู่ไม่พอใจกับบ้านหลังนี้ โทนี่ได้ยินมาว่าคนเอเชียมักอยู่อาศัยเป็นครอบครัว หรือเฝิงหยู่ไม่พอใจกับจำนวนห้องของบ้านหลังนี้? แต่ที่ดินของบ้านหลังนี้ถือเป็นสิ่งสำคัญมากกว่า หากเขาไม่พอใจในตัวบ้านก็สามารถทุบทิ้งเพื่อสร้างบ้านหลังใหม่ขึ้นมาจะสร้างให้หลังใหญ่กว่าเดิมก็ทำได้เช่นกัน
สิ่งที่โทนี่ต้องการมีเพียงขายอสังหาริมทรัพย์นี้ให้ได้เพื่อจะได้ค่าคอมมิชชั่นมาใส่กระเป๋าของตนเองสักที
“บ้านอีกหลังล่ะครับ?”
เฝิงหยู่เอ่ยถาม เนื่องจากนายหน้ามีบ้านจำนวนสองหลังให้เขาเลือกดู เขาจึงไม่รีบตัดสินใจในตอนนี้
“บ้านอีกหลังอยู่ข้างๆนี้เองครับ..ทั้งสองหลังมีพื้นที่ติดกันแต่บ้านอีกหลังค่อนข้างมีปัญหาพอสมควร..มีเจ้าของบ้านคนหนึ่งต้องประสบกับภาวะล้มละลายในขณะที่เจ้าของคนต่อๆมาอีก 2 คนก็ประสบอุบัติเหตุทางรถยนต์จนเสียชีวิต..เจ้าของคนล่าสุดก็ถูกยึดทรัพย์ไปจนหมด..คนอื่นๆก็เลยลือกันว่าบ้านนี้มีอาถรรพ์และถูกสาปจนทำให้เจ้าของหลายๆคนประสบปัญหาต่างๆกันไป..มันทิ้งร้างมาหลายปีแล้วครับเพราะไม่มีใครต้องการที่จะเช่าหรือซื้อมันเลย”
โทนี่ได้ยินมาว่าคนเอเชียมีความเชื่อในเรื่องลี้ลับเป็นพิเศษ พวกเขามีศาสตร์อย่างหนึ่งที่เรียกว่า‘ฮวงจุ้ย’ไว้ใช้เลือกทำเลสำหรับที่อยู่อาศัยหรือตัวอาคารอื่นๆ นั่นคือสาเหตุที่โทนี่พยายามอย่างเต็มที่เพื่อขายบ้านหลังแรกให้ได้ บ้านหลังอื่นเป็นเพียงส่วนประกอบเท่านั้น
เฝิงหยู่เข้าไปดูบ้านหลังที่สองเช่นกัน บ้านหลังนี้มีขนาดเล็กกว่าเล็กน้อยและไม่มีทั้งสระว่ายน้ำและสนามหญ้า ส่วนจำนวนห้องก็มีน้อยกว่าบ้านหลังแรกแต่พื้นที่โดยรอบก็ถือว่ากว้างขวางพอสมควรซึ่งเฝิงหยู่รู้สึกชอบมันไม่น้อย
“บ้านสองหลังนี้ราคาต่างกันเท่าไหร่หรือครับ?”
เฝิงหยู่เอ่ยถามทำให้โทนี่รู้สึกดีใจมากเมื่อลูกค้าเลือกที่จะพิจารณาบ้านทั้งสองหลัง!
“คุณเฝิงครับ..คุณต้องการที่ใช้สินเชื่อกู้ซื้อบ้านหรือจะชำระเป็นเงินสดดีครับ?”
โทนี่ถามกลับก่อนที่เฝิงหยู่จะโต้กลับทันควัน
“คุณคิดว่าคนอย่างผมจำเป็นต้องกู้เงินหรือครับ?”
“ไม่จำเป็นอย่างแน่นอน! เพียงแต่ผลตอบแทนจากการลงทุนในครั้งนี้มันมากกว่าดอกเบี้ยที่เราจะเสียให้กับธนาคารอีกนะครับ.. หากคุณเฝิงต้องการที่จะชำระเงินสดเต็มจำนวนราคาของมันก็ขึ้นอยู่กับการประเมินราคาครับ..บ้านหลังแรกมีที่ดิน 1,328.6 ตร.ม.ตัวบ้านมีพื้นที่ 536.3 ตร.ม. ราคาขายของมันจึงอยู่ที่ 770,000 ดอลล่าร์สหรัฐ..ส่วนบ้านหลังที่สองมีที่ดิน 816.9 ตร.ม.และพื้นที่ตัวบ้านมีขนาด 368.8 ตร.ม. ราคาขายของมันจึงอยู่ที่ 320,000 ดอลล่าร์สหรัฐ”
หลังจากแจ้งราคาเสร็จโทนี่ก็จ้องไปที่เฝิงหยู่ทันที เขาหวังว่าเฝิงหยู่จะซื้อบ้านหลังแรกเพราะมันจะทำให้เขาได้ค่าคอมมิชชั่นที่สูงกว่าแต่ถึงเฝิงหยู่จะเลือกซื้อบ้านหลังที่สองเขาก็ยังได้ค่าคอมมิชชั่นที่ดีแม้ว่าบ้านหลังที่สองจะราคาถูกกว่าครึ่งหนึ่งก็ตาม
แต่คนรวยทั่วๆไปก็มักจะเลือกซื้อบ้านที่มีราคาแพงกว่า มิหนำซ้ำโทนี่ยังบอกอีกว่าบ้านหลังที่สองมีอาถรรพ์ที่เฝิงหยู่ไม่สมควรเลือกซื้อเป็นอย่างยิ่ง
เฝิงหยู่สบตากับโทนี่และเอ่ยถามอีกครั้ง
“คุณบอกว่าที่นี่ถือเป็นทำเลที่ดีที่สุดใช่หรือไม่?”
“ใช่ครับ..ถ้าไม่เป็นแบบนั้นผู้คนจำนวนมากจะเลือกบริเวณนี้เป็นที่อยู่อาศัยหรือครับ?”
โทนี่รู้สึกสงสัยว่าเฝิงหยู่จะเอ่ยถามเรื่องนี้ไปทำไม
ทำไมเฝิงหยู่ถึงถามออกไปนะหรือ? มันถือเป็นที่ดินผืนใหญ่ บ้านก็หลังใหญ่กว้างขวางพร้อมทั้งถูกปรับปรุงให้ดูทันสมัยอีกด้วย ไหนจะมีเครื่องใช้ไฟฟ้าและเฟอร์นิเจอร์อีกต่างหาก ด้วยคุณสมบัติทั้งหมดที่กล่าวมาทำไมถึงมีราคาขายเพียงเท่านี้? มันถูกมาก!
มันยังเป็นการซื้อขายแบบ‘Freehold’อีกด้วย นั่นก็คือเราได้เป็นผู้ถือกรรมสิทธิ์หรือเป็นเจ้าของอย่างชัดเจนเพื่อให้มีสิทธิเต็มที่ในการจัดการหาผลประโยชน์จากอสังหาริมทรัพย์นั้นๆ แน่นอนว่ามันมีราคาที่ถูกกว่าประเทศจีนเพราะอเมริกามีประชากรที่น้อยกว่าจึงเป็นสาเหตุให้ที่ดินและอสังหาริมทรัพย์มีราคาที่ถูกมาก
เฝิงหยู่หันไปมองวิลสันที่ติดตามมาด้วย เมื่อวิลสันทราบว่าเฝิงหยู่จะลงทุนซื้อบ้านในอเมริกาเขาจึงขอมากับเฝิงหยู่เพื่อคอยช่วยเหลือ รายได้ที่วิลสันได้จากการทำงานให้กับเฝิงหยู่หนึ่งปียังมากกว่าที่เดิมซึ่งต้องทำงานถึง 3-5 ปีด้วยซ้ำ วิลสันอาจเกษียณได้ตั้งแต่ 10 ปีที่แล้วหากเขาได้ทำงานให้กับเฝิงหยู่ตั้งแต่แรก
วิลสันขยับเข้ามาใกล้เฝิงหยู่เพื่อกระซิบบางอย่างให้ฟัง
“คุณเฝิงครับ..คุณกำลังคิดว่าราคามันถูกมากใช่มั้ยล่ะครับ? ถ้าเป็นในอเมริกาคุณต้องจ่ายภาษีบ้านและที่ดินประมาณ 1.1% ของมูลค่าบ้านและที่ดินของคุณเอง..หากวันใดที่คุณไม่สามารถจ่ายค่าภาษีได้..บ้านและที่ดินของคุณจะถูกยึดทันทีซึ่งช่วงเวลานั้นคุณจะไม่สามารถขายมันทอดตลาดได้ ถ้าหากใครต้องการซื้อสิทธิ์ในการเสียภาษีและชำระค่าภาษีทั้งหมดแทนคุณ..เขาจะได้กรรมสิทธิ์ในบ้านและที่ดินของคุณไปทันที..นอกจากนี้นะครับถ้าราคาบ้านและที่ดินของคุณเพิ่มสูงขึ้นภาษีที่คุณจะต้องเสียก็จะเพิ่มตามครับ…. ”
ให้ตายเถอะ! นี่คือเหตุผลที่แท้จริงใช่มั้ย?! เมื่อทรัพย์สินของฉันถูกยึดไปภาษีที่ฉันเสียไปในอดีตก็จะไม่ได้รับคืน? ภาษีแพงกว่าเมืองจีนด้วยซ้ำ! เมื่อมูลค่าของทรัพย์สินเพิ่มขึ้นภาษีที่จ่ายไปก็จะเพิ่มตามทั้งๆที่สามารถเอาเงินส่วนนี้ไปซื้ออย่างอื่นได้ด้วยซ้ำ
แต่เฝิงหยู่ก็ยังตัดสินใจที่จะซื้อบ้านรวมที่ดินทั้งสองตามที่ตั้งใจเอาไว้ ‘บ้านอาถรรพ์’งั้นรึ? เขาสามารถรื้อมันทิ้งและสร้างมันใหม่ได้
“ผมต้องการซื้อทั้งสองหลังครับ!”
[1]The Glove (เดอะโกลฟ)คือฉายาของ ‘แกรี่ เพย์ตัน’ (Gary Payton) นักบาสเกตบอลมืออาชีพชาวอเมริกันอดีตแชมป์ NBA ปี 2006 กับไมอามี ฮีต และอดีตผู้เล่นเกมรับยอดเยี่ยมแห่งปี 1996 สังกัดทีมซีแอตเทิลซุปเปอร์โซนิค(Seattle SuperSonics)
![เจ้าของร้านพิศวง [我真不是邪神走狗]](https://i2.wp.com/www.xn--q3cmiag1gmn.com/wp-content/uploads/2022/08/bmn54u2yvhx9x9it.jpeg?resize=60,85 "เจ้าของร้านพิศวง [我真不是邪神走狗]")
