Extraordinary Genius อัจฉริยะเหนือชั้น 697

EG บทที่ 697 วิกเตอร์ผู้กระตือรือร้น 2

วิกเตอร์โทรหาหัวหน้าฝ่ายวิจัยและพัฒนาของไฟเซอร์ที่ชื่อมาร์ค มาร์คได้รับคำสั่งจากจอร์จให้รวบรวมข้อมูลทั้งหมดเกี่ยวกับผลิตภัณฑ์ที่ไม่ประสบความสำเร็จ เขารวบรวมข้อมูลทั้งหมดและส่งไปให้วิกเตอร์ทางอีเมล

วิกเตอร์เปิดอีเมลและอ่านข้อมูลคร่าวๆ อย่างรวดเร็ว

ยาสำหรับรักษาโรคความดันโลหิตสูงอาจทำให้ความดันโลหิตต่ำลงกว่าปกติ แม้ว่ายาตัวนี้จะมีประสิทธิภาพ แต่ผลจากการทดลองทางคลินิกแสดงให้เห็นว่ายาตัวนี้ไม่เหมาะที่จะเปิดตัวในตลาด

ยาต้านมะเร็งต่อมน้ำเหลืองช่วยทำลายต่อมน้ำเหลืองที่ไม่ดีได้อย่างง่ายดายและทำให้อาการของผู้ป่วยแย่ลง นอกจากนี้ ยังลดภูมิคุ้มกันของผู้ป่วยด้วย ยานี้ไม่ผ่านการทดลองครั้งแรก

ยาแก้อักเสบสำหรับรักษาต่อมลูกหมากอักเสบทำให้ไตทำงานหนักขึ้น ยานี้อาจช่วยรักษาต่อมลูกหมากอักเสบได้ แต่ก็จะทำให้ไตล้มเหลว การทดลองหยุดลงหลังจากช่วงแรก

ยาสำหรับโรคหัวใจและหลอดเลือด ไม่มีผลข้างเคียงที่ชัดเจน แต่ประสิทธิภาพของยานี้ไม่เห็นผล หลังจากการทดลองครั้งแรก พบว่ายานี้กำลังมุ่งไปในทิศทางที่ผิด

เบื้องหลังยาทุกรายการนี้ ไม่เพียงแต่มีเหตุผลสำหรับความล้มเหลวระบุไว้อยู่เท่านั้น แต่ยังมีระบุคต้นทุนการวิจัยและพัฒนาของยาพวกนี้ด้วย ยาที่พัฒนาแล้วบางตัวไม่ได้ไปในทิศทางที่ถูกต้อง และไม่ได้ตรงตามวัตถุประสงค์ของยาที่ได้พัฒนาขึ้น ยาพวกนี้ยังคงคุ้มค่าเงินเพียงเล็กน้อยเท่านั้นหลังจากที่ปรับเปลี่ยนทิศทางการวิจัยและพัฒนาแล้ว

ยาบางรายการที่ระบุไว้มีผลข้างเคียงและไม่ผ่านข้อกำหนดขององค์การอาหารและยาของสหรัฐอเมริกา นักวิจัยที่ไฟเซอร์ไม่สามารถหาวิธีลดผลข้างเคียงลงได้และความพยายามทั้งหมดในการพัฒนายานี้ก็ไร้ประโยชน์

ค่าใช้จ่ายในการวิจัยและพัฒนาสำหรับยาพวกนี้มีมูลค่ามากกว่า 100 ล้านเหรียญสหรัฐ มาร์คบอกกับวิกเตอร์ว่ารายการนี้เป็นเพียงส่วนหนึ่งของยาที่ถือว่าเป็นความล้มเหลวอย่างแท้จริง หากพวกเขารวบรวมยาทั้งหมดอีกครึ่งที่พัฒนาแล้ว ค่าใช้จ่ายจะมากกว่านี้อีก

ยาที่อยู่ในรายการนี้ส่วนใหญ่ถูกใช้โดยนักวิจัยใหม่เพื่อเป็นการฝึกทดลอง

นี่เป็นเรื่องปกติในการวิจัยและพัฒนา บางครั้งความพยายามและทรัพยากรก็สูญเปล่าไปเมื่อผลิตภัณฑ์ขั้นสุดท้ายไม่เป็นไปตามวัตถุประสงค์ที่กำหนดไว้ แต่หากผลิตภัณฑ์ขั้นสุดท้ายประสบความสำเร็จ ผลตอบแทนก็อาจมากกว่าต้นทุน100 เท่า

ต้นทุนที่ใช้ในการพัฒนาผลิตภัณฑ์ที่ไม่ประสบความสำเร็จในอดีตไม่สามารถเอากลับคืนมาได้ แต่วันนี้วิกเตอร์บอกว่านักธุรกิจชาวจีนต้องการซื้อผลิตภัณฑ์ที่ไม่ประสบความสำเร็จพวกนี้ แถมนักธุรกิจชาวจีนที่โง่เขลาคนนี้ยินดีซื้อสูตรของผลิตภัณฑ์พวกนี้ในราคาที่สูงด้วย!

แม้ว่ามาร์คจะยังไม่ค่อยคล้อยตาม แต่เขาก็ยังทำตามคำสั่งของจอร์จในการรวบรวมรายชื่อยาพวกนั้นให้วิกเตอร์ หากวิกเตอร์สามารถขายสูตรผลิตภัณฑ์ที่ไม่ประสบความสำเร็จพวกนี้ได้ พวกเขาจะมีเงินทุนวิจัยเพิ่มเติมสำหรับโครงการใหม่มากขึ้น

เงินเดือนนักวิจัยทั้งหมดขึ้นอยู่กับความสำเร็จของการวิจัยและพัฒนาของพวกเขาที่ไฟเซอร์

วิกเตอร์อ่านรายการและจัดเรียงใหม่ก่อนที่จะโทรหาเฝิงหยู่

“คุณเฝิง ผมวิกเตอร์นะครับ ผมพยายามโน้มน้าว CEO ของผมเพื่อให้เขาขายการวิจัยส่วนหนึ่งให้คุณ คุณพอจะว่างมาเจอผมเพื่อพูดคุยรายละเอียดกันมั้ยครับ?”

เฝิงหยู่ทำให้วิกเตอร์รู้สึกประทับใจ เขาเห็นเฝิงหยู่เดินทางไปทั่วพร้อมกับรถคุ้มกันและมีบอดี้การ์ดนับสิบที่อยู่รายล้อมเขา ในประเทศจีน อาวุธปืนถูกต้องห้าม แต่สูทของบอดี้การ์ดพวกนั้นกลับปูดออกมาและดูเหมือนว่ากำลังพกอาวุธอยู่ข้างใต้

เฝิงหยู่ดีใจมากเมื่อเขารับสายของวิกเตอร์ ขั้นตอนแรกของเขาถือว่าประสบความสำเร็จแล้ว

เฝิงหยู่รีบโทรหาคนของเขาพร้อมกับเขาเพื่อให้พาเขาไปพบวิกเตอร์ เขายังจ้างล่ามด้วยแม้ว่าเขาจะไม่จำเป็นต้องใช้ล่ามก็ตาม

……

“คุณเฝิงครับ ผมยังอยู่ในที่ทำงานและไม่สามารถออกจากที่ทำงานได้ ขอบคุณที่มาที่สำนักงานของผมนะครับ” วิกเตอร์กล่าวอย่างสุภาพ นี่เป็นเพียงแค่การเดินทางไปยังสำนักงานของเขาที่ไฟเซอร์ จำเป็นต้องพาคนมามากขนาดนี้เลยหรอ?

เฝิงหยูเลิกคิ้ว วิกเตอร์คนนี้สุภาพมาก

“ไม่เป็นไรครับ ถ้าคุณสามารถออกจากที่ทำงานเมื่อใดก็ได้ตามที่คุณต้องการ คุณคงจะไม่ถูกส่งมาที่ประเทศจีนเพื่อดูแลการดำเนินการที่นี่ สิ่งที่ผมต้องการพร้อมหรือยังครับ?” เฝิงหยู่ถามอย่างกระตือรือร้น

“คุณเฝิงไม่ต้องกังวลครับ นี่คือรายการที่บริษัทของผมทำมาให้ ลองตรวจดูก่อนครับว่ายาตัวไหนที่คุณสนใจ” วิกเตอร์ส่งกระดาษขนาด A4 ไปให้เฝิงหยู่

เฝิงหยู่อ่านรายการคร่าวๆ และก็พบคำว่ายารักษาโรคหัวใจและหลอดเลือด แต่เขาเห็นว่าซิลเดนาฟิลไม่ได้รวมอยู่ในรายการนี้

เฝิงหยู่แกล้งทำเป็นว่าเขาไม่เข้าใจรายการนี้ และส่งต่อไปให้ล่ามของเขาที่อยู่ข้างๆ “ช่วยผมดูหน่อยสิ เอกสารนี้เขียนอะไรบ้าง?”

ล่ามอ่านรายการในขณะที่เลขาของวิกเตอร์รินกาแฟให้เฝิงหยู่ วิกเตอร์เชิญเฝิงหยู่ให้ลองชิมกาแฟของเขา เฝิงหยู่จิบกาแฟ น้ำตาลและนมถูกเติมลงในกาแฟมากเกินไป เลขาของวิกเตอร์กลัวว่าเฝิงหยูจะไม่คุ้นเคยกับรสชาติของกาแฟ เธอเลยเติมน้ำตาลและนมมากขึ้น แต่ถ้าไม่ใส่น้ำตาลและนมมากขึ้น กาแฟนี้ก็จะมีรสชาติแปลกๆ

เฝิงหยู่และวิกเตอร์พูดคุยกันซักพักและระหว่างการสนทนา เฝิงหยู่ “ตั้งใจ” พูดถึงความร่ำรวยของเขา วิกเตอร์ได้แต่ยิ้มตลอด

“คุณเฝิงครับ มียา 3 ชนิดในรายการนี้ ยาที่ใช้ในการรักษาความดันโลหิตสูง โรคหัวใจและหลอดเลือดและมะเร็งต่อมน้ำเหลือง แต่ยาพวกนี้ยังไม่พัฒนาสำเร็จก็ต้องหยุดกลางคัน” ล่ามกระซิบข้างหูของเฝิงหยู่

เฝิงหยู่ แกล้งทำเป็นขมวดคิ้ว “ผลิตภัณฑ์ที่ยังพัฒนาไม่เสร็จหรอ? ทั้งหมดนี่เป็นผลิตภัณฑ์ที่ได้รับการพัฒนาเพียงครึ่งนึงใช่ไหมครับ? มีการทดลองทางคลินิกเริ่มขึ้นแล้วหรือยัง?”

“เรื่องนั้นไม่ได้ระบุไว้ในรายการครับ”

เฝิงหยู่หันไปหาวิกเตอร์ “คุณวิกเตอร์ครับ ยาพวกนี้ผ่านการทดลองทางคลินิกแล้วหรือยังครับ?”

วิกเตอร์ส่ายหน้า “บริษัทของผมจะไม่ยอมขายสูตรให้ถ้ายาพวกนี้เข้าสู่การทดลองทางคลินิกแล้ว ยาพวกนี้ยังอยู่ในช่วงการพัฒนา เนื่องจากทรัพยากรที่มีจำกัดและการเปลี่ยนแปลงทิศทางของบริษัทเรา ทำให้การพัฒนายาพวกนี้ต้องหยุดชะงักลง นี่คือเหตุผลที่เรายินดีขายให้คุณ”

ทรัพยากรที่มีจำกัดงั้นหรอ? การเปลี่ยนทิศทางของบริษัทงั้นหรอ? โกหกทั้งเพ!

ยาพวกนี้น่าจะผ่านการทดลองทางคลินิกมาแล้ว และพบว่าไม่มีประสิทธิภาพหรือมีผลข้างเคียงมากเกินไป ไฟเซอร์เป็นบริษัทเภสัชกรรมรายใหญ่ แม้ว่าพวกเขาจะต้องหยุดการวิจัยและพัฒนายาพวกนี้ พวกเขาก็ยังสามารถขายงานวิจัยนี้ให้กับโรงงานผลิตยาหรือห้องปฏิบัติการอื่นๆ ได้ วิกเตอร์ไม่จำเป็นต้องขายยาพวกนี้ให้แก่ประเทศจีน ไฟเซอร์สามารถขายงานวิจัยนี้ให้กับบริษัทในสหรัฐอเมริกาได้อย่างง่ายดาย

“คุณวิกเตอร์ครับ มียาเพียงแค่ 3 ชนิดเองหรอครับ? เราไม่สนใจยาต้านมะเร็ง ปัจจุบันนี้ยังไม่มียาต้านมะเร็งที่ออกฤทธิ์ได้ผลในโลก หากการวิจัยยานี้ของบริษัทคุณไม่มีปัญหาอะไร พวกคุณทุกคนคงจะไม่หยุดพัฒนายานี้หรอก สำหรับยาอีกสองตัวที่ใช้รักษาความดันโลหิตสูงและโรคหัวใจและหลอดเลือด ผมต้องการรายละเอียดเพิ่มเติมเกี่ยวกับการวิจัยครับ ผมจะขอให้นักวิจัยของผมอ่านข้อมูลก่อนที่ผมจะตัดสินใจ” เฝิงหยู่พูดหลังจากที่เขาแกล้งพูดคุยกับคนที่อยู่ข้างเขา

“เอิ่ม….. ตกลงครับ แต่ผมไม่สามารถนำข้อมูลออกจากโรงงานของเราได้ ผมสามารถพานักวิจัยของคุณไปที่ห้องปฏิบัติการของเราเพื่อตรวจดูได้ พวกเขาจะเข้าใจเองว่ายาตัวนี้มีมูลค่าเท่าไหร่เมื่อพวกเขาเห็นข้อมูลการวิจัย” วิกเตอร์ตอบ หากเขาให้ข้อมูลแก่เฝิงหยู่ นักวิจัยของเฝิงหยู่อาจจะรู้ได้ว่ายาพวกนี้จะไม่สามารถพัฒนาให้สำเร็จได้

เฝิงหยู่แกล้งทำเป็นมีปัญหา “เรายังต้องไปที่ห้องปฏิบัติการของคุณอีกหรอครับ? โอเคครับ แต่คุณช่วยเตรียมยาเพิ่มเติมอีกได้ไหมครับ? มันเสียเวลาไปที่ห้องปฏิบัติการของคุณเพียงเพื่อซื้อยาแค่สองชนิด!”

ฮ่าๆๆๆ……. เฝิงหยู่รู้ว่าวิกเตอร์ไม่มีทางยอมให้ข้อมูลการวิจัยแก่เขาอยู่แล้ว สิ่งที่เฝิงหยู่ต้องการคือการไปเยี่ยมชมห้องปฏิบัติการของไฟเซอร์ ในที่สุดวิกเตอร์ก็เชิญเขาไปเยี่ยมชมห้องปฏิบัติการของเขา การพูดคุยกับนักวิจัยอัจฉริยะพวกนั้นยังง่ายกว่าพวกนักธุรกิจเสียอีก!