Chapter 57 – แพ้?
ภายใต้การชี้นำของเซี่ยวหยุน คลื่นอันทรงพลังของแก่นแท้แห่งปราณที่เหมือนกับมังกรและนาคาก็เข้าปะทะกับผนึกหัตถ์ทมิฬหนาวเหน็บของฝางเฮ่า
ในชั่วขณะนี้ ทั่วทั้งสนามได้ตกลงสู่ความเงียบและเกือบทุกคนต่างก็กลั่นหายใจไว้
ถึงแม้ว่าพวกเขาจะอยู่ค่อนข้างไกล แต่พลังและปราณเย็นจากผนึกวิเศษของฝางเฮ่าก็ทำให้แม้แต่ผู้ที่อยู่ขั้นสมบูรณ์ของขอบเขตต้นกำเนิดต้องรู้สึกหวาดกลัวได้ ไม่มีใครเลยที่จะกล้ารับมันตรงๆ และก็ทำเพียงแค่เลือกที่จะหลบเท่านั้น แต่เซี่ยวหยุนก็ยังเลือกที่จะสู้กลับไปยังมันอย่างรุนแรง ทุกคนต่างก็คิดว่านี้มันบ้าไปจนถึงจุดที่จะฆ่าตัวตายแล้ว
“ฮ่าฮ่า เจ้ารนหาที่ตายด้วยตนเอง!” เห็นสิ่งนี้ ฝางเฮ่าหัวเราะอย่างโหดเหี้ยม เขารู้ดีว่าการโจมตีของเขาทรงพลังและลึกซึ้งขนาดไหน – โดยผ่านทักษะศักดิ์สิทธิ์ ปราณเย็นก็จะกลายเป็นปราณเย็นมืด เมื่อมันได้สัมผัสกับเซี่ยวหยุน มันก็จะเข้าสู่กระดูกของเขาและจะไม่สามารถขจัดออกไปได้ แม้แต่ผู้ฝึกตนที่อยู่ในขั้นสมบูรณ์ขอบเขตต้นกำเนิดก็จะกลัวการโจมตีเช่นนี้เหมือนกัน และถ้าฝางเฮ่าก้าวเข้าสู่ขั้นสมบูรณ์ขอบเขตต้นกำเนิด แม้แต่ผู้ฝึกตนธรรมดาขอบเขตแก่นแท้ที่แท้จริงก็จะต้องสั่นสะท้าน อย่างไรก็ตามเรื่องนี้ เซี่ยวหยุน ผู้ฝึกตนขั้นกลางขอบเขตต้นกำเนิด มันได้กล้าที่จะรับการโจมตีของเขา
นี่ไม่ใช่แค่การรนหาที่ตายรึไง? ทุกคนเชื่อว่าเซี่ยวหยุนได้ตายไปแล้วโดยไม่มีข้อสงสัย
เวลานี้ เซี่ยวหยุนใช้เพียงแค่ทักษะการต่อสู้ระดับสีดำธรรมดาเท่านั้น – หนึ่งในรูปแบบของมังกรนาคาคู่พเนจร มังกรคลั่งทะเลโกรธา
ขณะที่การโจมตีทั้งสองปะทะกัน แรงอันทรงพลังก็ได้ทำลายการโจมตีของเซี่ยวหยุน และความแตกต่างระหว่างทักษะการต่อสู้ก็เห็นได้ชัดในทันที ซึ่งทันทีหลังจากนี้ คลื่นอันบ้าคลั่งของแก่นแท้แห่งปราณก็กวาดไปยังเซี่ยวหยุนเหมือนกับลมพายุ มันได้คุกคามจนทำให้เขาจมลงไปโดยสมบูรณ์
ในตอนนี้ เวทีได้กลายเป็นสถานที่อันรกร้างจากหิมะและน้ำแข็ง เซี่ยวหยุนถูกล้อมรอบไปโดยปราณเย็นที่ปล่อยออกมาจากผนึกหัตถ์ทมิฬหนาวเหน็บโดยสมบูรณ์ และนี้เป็นแค่จุดเริ่มต้นเท่านั้น – ผนึกขนาดมหึมายังไม่ได้แม้แต่จะแตะร่างกายของเซี่ยวหยุนเลย!
จะเกิดอะไรขึ้นกันเมื่อมันโจมตีโดนร่างกายของเขา?
“ปราณเย็นหนาแน่นยิ่งนัก! ข้าหวังว่ามันจะสามารถทำให้กิ่งของจิตวิญญาณการต่อสู้ของข้าแข็งแกร่งและหนาขึ้นได้สักเล็กน้อย” เผชิญหน้ากับปราณเย็นอันบ้าคลั่ง การแสดงออกหลงใหลก็ปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเซี่ยวหยุน เขาเปิดใช้งานทักษะศักดิ์สิทธิ์กลืนกินสวรรค์เต็มที่ และน้ำวนก็ปรากฏขึ้นที่เบื้องหน้าของเขา แต่อย่างไรก็ตาม เนื่องจากปราณเย็นกำลังคำรามมาหาเขา จึงไม่มีแม้แต่คนเดียวที่จะสังเกตเห็นมันได้
“ทักษะศักดิ์สิทธิ์กลืนกินสวรรค์ กลืนกินมันทั้งหมดให้ข้า!” ด้วยความคิดเพียงเล็กน้อยจากเซี่ยวหยุน ทักษะศักดิ์สิทธิ์กลืนกินสวรรค์ก็ดูดปราณเย็นทั้งหมดเข้ามาในตันเถียนของเซี่ยวหยุน กิ่งของจิตวิญญาณการต่อสู้เหยียดเข้ามาในตันเถียนของเซี่ยวหยุนและดูดซับปราณเย็นทั้งหมด
ในเวลาเพียงชั่วครู่ เซี่ยวหยุนก็สามารถรู้สึกได้ว่ากิ่งที่สร้างมาจากปราณเย็นได้เติบโตพร้อมกับแข็งแกร่งขึ้นเล็กน้อย ภายใต้ทักษะศักดิ์สิทธิ์กลืนกินสวรรค์ พลังของผนึกหัตถ์ทมิฬหนาวเหน็บจากฝางเฮ่าก็ค่อยๆอ่อนแอลง
ปัง!
อย่างไรก็ตามสิ่งนี้ ผนึกวิศษก็ยังโจมตีเซี่ยวหยุนอย่างเป็นฟืนเป็นไฟ ขณะที่ผนึกวิเศษตกลงมา มันก็ได้ทุบเซี่ยวหยุนให้ถอยไปเหมือนกับหัตถ์ของพวกเจ้า
จากระยะไกล ผู้ชมจะได้เห็นแค่เด็กหนุ่มบินออกไปดังว่าวขาดสายป่านและลงพื้นห่างออกไปเกือบ 5 เมตรเท่านั้น
“ฮ่าฮ่า เหมือนกับที่ข้าพูด เซี่ยวหยุนไม่สามารถแม้แต่จะรับมือการโจมตีเดียวจากนายน้อยฝางเฮ่าได้” เห็นสิ่งนี้ ความพอใจก็ปรากฏขึ้นบนใบหน้าของหลินเซี่ยวเหมาขณะที่นองมองไปยังหยานซือหยันข้างๆนาง ทั้งสองเถียงหัวชนฝากันอย่างต่อเนื่องเกี่ยวกับเรื่องนี้ และแทงใจดำซึ่งกันและกันด้วยวาจา
หยานซือหยันแค่นเสียงเย็นชาและเมินหลินเซี่ยวเหมา แต่ก็มองไปยังเด็กหนุ่มบนเวทีด้วยความกังวล
“พี่ชายเซี่ยวหยุนได้รับบาดเจ็บ?” จมูกของเด็กสาวย่นลงขณะที่ความกระวนกระวายปรากฏขึ้นบนใบหน้าของนาง
“ฮ่าฮ่า หลังจากที่โดนการโจมตีจากนายน้อยฝางเฮ่า อวัยวะภายในของเซี่ยวหยุนจะต้องถูกแช่แข็งแล้วแน่ๆ”
“ผนึกหัตถ์ทมิฬหนาวเหน็บควรจะเป็นทักษะระดับปฐพี เซี่ยวหยุนจะสบายดีหลังจากที่ถูกโจมตีโดยมันได้อย่างไร?” ผู้เยาว์ของตระกูลฝางต่างก็ยินดีขณะที่พวกเขาหัวเราะ “เขามีทักษะมากแค่นี้เท่านั้น แตเขาก็ยังต้องการจะแข่งขันกับนายน้อยฝางเฮ่า? ขยะเรียกตัวเองว่าอัจฉริยะ – ช่างตลกยิ่งนัก!”
เห็นเซี่ยวหยุนถูกส่งลอยออกไป ทั่วทั้งสนามก็เต็มไปด้วยเสียงเยาะเย้ย และคนของตระกูลฝางก็ถอนหายใจด้วยความซ่อนเร้น แล้วมันจะมีอะไรถ้าเซี่ยวหยุนที่พรสวรรค์พิเศษถ้าเขาพิการ? ไม่มีอะไรตายตัวสำหรับอัจฉริยะที่ยังไม่ได้เติบโต
“นายน้อยเซี่ยวหยุนได้รับบาดเจ็บ?” คนจากตระกูลเซี่ยวมองไปด้วยความตกใจสุดขีด และรู้สึกว่าจิตใจของพวกเขากำลังว่างเปล่า ถ้าเด็กหนุ่มคนนี้ต้องประสบกับอาการบาดเจ็บที่หนักหนาและถูกทำให้พิการโดยฝางเฮ่าจริงๆ ใครจะไปสนับสนุนตระกูลเซี่ยวของพวกเขาในอนาคตกัน?
ในเวลาเพียงไม่นาน อารมณ์ที่แตกต่างคณานับได้ถูกส่งออกมาจากผู้ชม และทุกคนก็มองไปที่เวทีอย่างตั้งใจ
อย่างไรก็ตาม ในขณะนี้ เด็กหนุ่มผู้ร่วงหล่นทันใดนั้นก็ลุกขึ้นยืน
“เขายังสามารถยืนได้อีก?”
หลังจากนั้น ทุกคนที่เป็นผู้ชมก็จ้องไปด้วยการแสดงออกถึงความตกใจ หลังจากที่ถูกโจมตีโดยผนึกหัตถ์ทมิฬหนาวเหน็บของฝางเฮ่า ทั่วทั้งร่ายกายก็ควรจะถูกแช่แข็งไปแล้ว แต่เด็กหนุ่มคนนี้ก็ยังดูเกือบสมบูรณ์ดีขนาดไหน และมีเฉพาะแค่เลือดไหลออกมาจากปากของเขา?
“เจ้าไม่เป็นไรจริงรึ?” ฝางเฮ่าก็จ้องมองไปด้วยความไม่เชื่อถือ จากกลิ่นอายของเซี่ยวหยุน สามารถบอกได้เลยว่ามันไม่ได้รับความเสียหายมากนัก แต่สิ่งนี้จะเป็นไปได้อย่างไรกัน?
เขาถูกโจมตีด้วยผนึกหัตถ์ทมิฬหนาวเหน็บของข้าอย่างแน่นอน!
มันเป็นทักษะการต่อสู้ระดับปฐพีและมีพลังที่หาตัวจับยาก เมื่อปราณเย็นได้เข้าสู่ร่างกายของเหยื่อ มันจะผนึกแก่นแท้แห่งปราณของพวกเขาอย่างรวดเร็ว แล้วจะตามไปที่อวัยวะและกระทั่งแขนขาของพวกเขา ภายใต้สภาพปกติ เซี่ยวหยุนควรนอนอยู่บนพื้นแล้วถูกแช่แข็งเป็นไอติม!
แต่เด็กหนุ่มก็ยังลุกขึ้นมาและดูเหมือนจะไม่ค่อยเป็นอะไร ฉากแปลกๆนี้ทำให้ทุกคนรู้สึกตกตะลึง
“เป็นไปได้ว่ามันมีบางสิ่งผิดปกติในการโจมตีของข้า?” ฝางเฮ่ารู้สึกว่าจิตใจของเขาถูกโยนเข้าสู่ความโกลาหล “นั่นไม่ถูกต้อง ข้าใช้ความแข็งแกร่งเต็มที่ไปแล้ว และผนึกหัตถ์ทมิฬหนาวเหน็บก็โจมตีโดนร่างกายและส่งเขาบินออกไปแล้วแน่นอน!”
ฝางเฮ่ายังคงจ้องไปที่เด็กหนุ่มตรงข้ามเขาด้วยความสับสนและแปลกใจ
“จิตวิญญาณการต่อสู้น้ำแข็งของเจ้ายังดีไม่พอ!” เซี่ยวหยุนเลียเลือดจากริมฝีปากของเขาและส่ายหัวขณะที่รอยยิ้มชั่วร้ายปรากฏขึ้นบนใบหน้า เขาเดินไปทีละก้าว มองไปที่การแสดงออกมึนงงของฝางเฮ่าด้วยการแสดงออกที่ขบขัน
“เจ้าไม่เป็นอะไรจริงรึ?” มีความแปลกๆมาที่ใบหน้าของฝางเฮ่า – มันดูเหมือนว่าเซี่ยวหยุนจะไม่เป็นอันตรายจริงด้วย!
“แน่นอนว่าข้าสบายดี เจ้ามีวิธีอื่นอีกไหม?”
เด็กหนุ่มกล่าวด้วยความสงบมากๆ แต่คำพูดเขาเต็มไปด้วยบรรยากาศที่อยู่เหนือกว่า ราวกับว่าเขาไม่ได้เห็นฝางเฮ่าอยู่ในสายตาเลย สิ่งนี้ส่งทั่วทั้งสนามไปสู่ความบ้าคลั่ง
“เกิดอะไรขึ้น? มันดูเหมือนว่าเขาจะมีความเชื่อมั่นในการเอาชนะฝางเฮ่า!”
“เจ้าป้องกันตนเองจากการโจมตีของข้าได้อย่างไร?”มีความมืดมนอยู่ในดวงตาของฝางเฮ่า เขาไม่สามารถจินตนาการได้ว่าเซี่ยวหยุนต่อต้านผนึกหัตถ์ทมิฬหนาวเหน็บของเขาไปได้อย่างไร สถานการณ์เช่นนี้เข้าใจได้ยากเกินไปและก็ไม่ควรจะเกิดขึ้นด้วย
“ข้ากล่าวไว้แล้วว่าจิตวิญญาณการต่อสู้น้ำแข็งอันนี้ของเจ้ายังไม่ห่างไกลเกินกว่าจะเอาชนะข้าได้” เซี่ยวหยุนตอบกลับง่ายๆ
หลังจากถูกโจมตี เซี่ยวหยุนก็ได้รับความเข้าใจอันลึกซึ้งถึงจิตวิญญาณการต่อสู้ของฝางเฮ่า จิตวิญญาณการต่อสู้ของฝางเฮ่าอันที่จริงแล้วก็ไม่ได้อ่อนแอเลย และมันสามารถช่วยเขาในการต่อสู้กับผู้ที่อยู่ในขั้นสมบูรณ์ของขอบเขตต้นกำเนิดได้ แต่อย่างไรก็ตาม มันไร้ซึ่งอำนาจต่อเซี่ยวหยุน
ทักษะศักดิ์สิทธิ์กลืนกินสวรรค์ได้ดูดซับส่วนมากของปราณเย็นไปเกือบจะทันที ซึ่งทำให้เขาใช้มันเพื่อตัวเองได้ บวกกับความจริงที่ว่าเซี่ยวหยุนหลอมรวมเข้ากับจิตวิญญาณการต่อสู้เปลวไฟสีม่วง แล้วเขาจะไปถูกผนึกเพราะปราณเย็นได้ยังไงกันล่ะ? ด้วยความคิดเล็กน้อย เขาก็ป้องกันตัวเองจากปราณเย็นได้โดยสมบูรณ์แล้ว ซึ่งจากนั้นก็ดูดซับมันด้วยจิตวิญญาณการต่อสู้ของเขาต่อ
ด้วยทักษะศักดิ์สิทธิ์กลืนกินสวรรค์ดูดซับปราณเย็นของฝางเฮ่า การโจมตีของฝางเฮ่าก็พอเทียบได้กับแค่การโจมตีจากคนที่อยู่ขั้นต้นของขอบเขตต้นกำเนิดเท่านั้นเอง
“เจ้าจะทำอะไร?” เห็นว่าไร้ซึ่งความกลัวใดๆบนใบหน้าของเซี่ยวหยุน ความหวาดกลัวก็ปรากฏขึ้นภายในดวงตาของฝางเฮ่า
จิตวิญญาณการต่อสู้เป็นไพ่ตายของเขา และถ้าเขาไม่สามารถใช้มันเพื่อทำร้ายเซี่ยวหยุนได้ แล้วมันจะมีความหมายอะไร? เขาไม่ได้มีข้อได้เปรียบที่มากกว่าเซี่ยวหยุนอีกต่อไปแล้ว!
“ดูเหมือนเจ้าจะไม่มีวิธีอื่นจริงๆแล้ว” เซี่ยวหยุนหดดวงตาเขาลงและหยักไหล่ขณะที่สายตาของเขากลายเป็นเย็นชา
“เนื่องจากเจ้าไม่มีวิธีอื่นแล้ว งั้นมันก็ถึงเวลาที่เจ้าจะต้องมองดูข้าบ้างแล้ว”
หลังจากที่กล่าวอย่างเย็นชา ดวงตาของเซี่ยวหยุนเปล่งประกายราวกับแสงสีม่วงประกายอยู่ภายในพวกมัน หลังจากนั้นคลื่นความร้อนอันมากมายได้เล็ดลอดออกมาจากร่างกายของเขา
คลื่นความร้อนที่แผดเผาทุกสิ่งได้ปกคลุมไปทั่วทั้งเวที ทำให้ปราณเย็นกระจายไป หลังจากนั้น อุณหภูมิในอากาศรอบๆก็เริ่มสูงขึ้นอย่างรวดเร็วจนกระทั่งมันกลายเป็นร้อนอย่างเหลือทน
“เป็นคลื่นความร้อนที่ร้อนยิ่งนัก” เปลือกตาของฝางเฮ่ากระตุกขณะที่เขารู้สึกได้ว่าปราณเย็นของตนเองได้หายไปอย่างต่อเนื่อง
“เกิดอะไรขึ้น?” ผู้คนใต้เวทีตกใจอย่างสมบูรณ์ “ทำไมจึงมีคลื่นความร้อนออกมาจากร่างกายของเซี่ยวหยุนกัน?” สิ่งนี้ทำให้พวกเขารู้สึกสับสนอย่างไม่น่าเชื่อ
“รับฝ่ามือเมฆาปราพก!” ดวงตาของเซี่ยวหยุนกระพริบแสงขณะที่เขาโจมตี ฝ่ามือของทั้งคู่ของเขาเคลื่อนไหวขณะที่ลำธารสีม่วงแห่งไฟได้ลุกโชนขึ้นจากมือของเขา
ลำธารแห่งไฟนี้ได้ทำให้อากาศรอบๆบิดและหมุน แล้วความร้อนที่ขยายออกจากมันก็ทำให้ผู้ที่รู้สึกถึงมันต้องสั่นสะท้านด้วยความหวาดกลัว
“ช่างเป็นลำธารแห่งไฟที่แข็งแกร่งยิ่งนัก มันเป็นไปได้ไหมว่าเขาจะได้รับการควบคุมแห่งเปลวไฟแปรผัน?” ดวงตาของฝางเฮ่ากระพริบขณะที่ดูเหมือนจะตระหนักถึงบางสิ่ง “ไม่ต้องสงสัยเลยว่าทำไมเจ้าถึงป้องกันตนเองจากปราณเย็นของข้าได้ –เจ้ามีเปลวไฟผันแปร แต่เจ้าก็อยู่แค่ขอบเขตต้นกำเนิดเท่านั้น – เจ้าจะพิชิตเปลวไฟแปรผันได้อย่างไรกัน?”
“พอได้แล้วกับการพูดไร้ประโยชน์ แล้วจงรับการโจมตีของข้าไป” ดวงตาของเซี่ยวหยุนกระพริบขณะที่แสงสีม่วงได้เล็กลอดออกมาจากระหว่างฝ่ามือของเขา ขณะที่มือของเซี่ยวหยุนเคลื่อนไหว ลำธารความร้อนที่ขยายตัวของไฟได้เปลี่ยนเป็นเมฆแห่งไฟและกวาดไปทางฝางเฮ่า
ฝ่ามือเมฆาปราพกเป็นแค่ทักษะการต่อสู้ชั้นกลางระดับสีดำเท่านั้น และมันก็ไม่ได้ลึกซึ้งมากเท่าใดนัก แต่อย่างไรก็ตาม กลิ่นอายอันบ้าคลั่งที่บรรจุอยู่ในเมฆาไฟเหล่านี้ได้ทำให้แม้แต่ผู้ฝึกตนที่อยู่ไกลออกไปต้องรู้สึกตกใจ เปลวไฟเหล่านี้ดูราวกับว่าพวกมันสามารถแผดเผาสิ่งใดก็ได้ให้เป็นเถ้าและทำให้เกิดความกลัวในจิตใจของพวกเขา
“เป็นไปได้อย่างไรที่เด็กหนุ่มคนนี้จะสามารถควบคุมเปลวไฟแปรผันพวกนี้ได้?” ความตกใจปรากฏขึ้นบนใบหน้าของผู้อาวุโสจากตระกูลต่างๆ แม้แต่ผู้ฝึกตนขอบเขตแก่นแท้ที่แท้จริงเฉกเช่นผู้นำคนก่อนของตระกูลฝางก็ต้องตกตะลึง
ขณะที่แสงสีม่วงประกาย คลื่นความร้อนอันร้อนแรงก็เข้าหาและคุกคามทำให้ฝางเฮ่าจมลงไปในมัน
“เหตุใดเปลวไฟภายในร่างกายของไอ้เด็กนี้จึงดุร้ายนักนัก?” ฝางเฮ่าเปลี่ยนเป็นขาวซีดด้วยความตระหนกตกใจขณะที่เขารีบเปิดใช้งานจิตวิญญาณการต่อสู้น่ำแข็งเพื่อป้องกันตัวเองจากคลื่นความร้อนอันมากมาย ปราณเย็นกวาดออกมาจากร่างกายของเขา แต่มันก็ไม่สามารถยืนหยัดต่อการจู่โจมจากคลื่นความร้อนได้
จิตวิญญาณการต่อสู้เปลวไฟสีม่วงแข็งแกร่งเกินไป ถึงแม้ว่ามันจะไม่ได้ทรงพลังเหมือนกับที่มันเคยเป็น แต่มันก็ไม่ใช่บางสิ่งที่จิตวิญญาณน้ำแข็งของฝางเฮ่าจะอาจหาญต่อสู้ได้
เนื่องจากทั้งหมดก็เพราะว่าสิ่งนี้เป็นจิตวิญญาณการต่อสู้แห่งปรมาจารย์เม็ดยา!
ฝางเฮ่ารีบควบแน่นผนึกวิเศษและส่งมันไปยังฝ่ามือเมฆาปราพก เหมือนกันกับก่อนหน้านี้ ผนึกหัตถ์ทมิฬหนาวเหน็บได้ก่อตัวขึ้นเป็นมือขนาดยักษ์และพุ่งเข้าหาเมฆสีม่วงแห่งไฟ
ปัง!
เสียงระเบิดขนาดมหึมาดังออกมาขณะที่แสงสีม่วงริบหรี่ ภายใต้การจู่โจมจากผนึกหัตถ์ทมิฬหนาวเหน็บ เมฆสีม่วงแห่งเปลวไฟก็กระจายไปอย่างแท้จริง
“ฮ่าฮ่า!” คนรุ่นเยาว์บางคนจากตระกูลฝางหัวเราะ “ทักษะการต่อสู้ระดับต่ำจะไปสู้กับทักษะการต่อสู้ระดับสูงได้อย่างไร?”
เช่นเดียวกับที่พวกเขาเริ่มหัวเราะ ผนึกหัตถ์ทมิฬหนาวเหน็บก็พังทลายไปเช่นกัน ปราณเย็นก็เกือบจะถูกทำลายโดยคลื่นความร้อนสีม่วงไปในทันที ซึ่งกวาดออกไปยังฝางเฮ่าเหมือนกับน้ำท่วม
ปัง!
ฝางเฮ่าถูกส่งลอยออกไปโดยผลกระทบจากคลื่นความร้อน คลื่นความความร้อนขยายตัวแล้วเข้าสู่ร่างกายของฝางเฮ่า ทำให้เลือดสดพ่นออกมาจากปากของเขา
“อ๊าก!” ฝางเฮ่าร่วงหล่นสู่พื้นและร้องออกมาอย่างน่าอนาถ ผู้ที่อยู่ใกล้ๆสามารถได้กลิ่นไหม้จากร่างกายของเขา
“ฝางเฮ่าแพ้?” ได้ยินเสียงร้องนี้ ผู้ชมด้านล่างก็เปิดเผยการแสดงออกถึงการไม่เชื่อ
![เจ้าของร้านพิศวง [我真不是邪神走狗]](https://i2.wp.com/www.xn--q3cmiag1gmn.com/wp-content/uploads/2022/08/bmn54u2yvhx9x9it.jpeg?resize=60,85 "เจ้าของร้านพิศวง [我真不是邪神走狗]")
