Don’t brush me off the latest Chapter list 39 ขุดตีนกําแพง

บทที่ 39 ขุดตีนกําแพง

 

เหมิงเสี่ยวไปรู้ว่ากันหัวหรงไม่ค่อยเข้าใจดังนั้นเขาจึงปลอบโยน:”อย่ากังวลเราไม่ได้ไม่มีรากฐานหลายปีที่ผ่านมาฉันได้รวบรวมข้อมูลมากมายฉันจะแสดงรายการแผนกแรงงานก่อน”

 

เหมิงเสียวไปจัดการงานบางอย่างให้ กันหัวหรงเพื่อให้เขาเสร็จตัวเขาเองก็มีภาระงานมากมายเช่นกัน

 

ทั้งสองคนยุ่งตั้งแต่เช้าจรดค่ํา และซ้ําแล้วซ้ําเล่า หนึ่งสัปดาห์ผ่านไปโดยไม่รู้ตัว

 

ในสัปดาห์นี้เหมิงเสี่ยวไปก็ยุ่งกับการจดทะเบียนบริษัทเช่นกันเดิมที่ตอนนี้พวกเขามีกันแค่สองคนดังนั้นจึงเป็นการประหยัดที่สุดที่จะเป็นสตูดิโอ

 

แต่เหมิงเสี่ยวไปรู้สึกว่าตราบใดที่เขาพัฒนาซอฟต์แวร์ ความเร็วในการพัฒนาจะเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วอย่างแน่นอน

 

ในบ้าน เหมิงเสียวไปกําลังเรียนรู้จากเสียววานจอ

 

“เนื่องจากข้อจํากัดของอุปกรณ์ฮาร์ดแวร์เทคโนโลยีไบโอเมตริกซ์ที่เราต้องออกแบบจึงทําได้โดยอัลกอวิธีมของคอมพิวเตอร์เท่านั้น”เสียววานจออธิบายอย่างระมัดระวัง “เราสามารถทําส่วนการจดจําใบหน้าการจดจําลักษณะท่าทางหลักการออกแบบก็เหมือนกันหมดเราแค่ต้องเข้าใจประเด็นสําคัญของการจดจํา เท่านั้น…”

 

“อืม ฉันเข้าใจสิ่งเหล่านี้”ความสามารถในการเรียนรู้ของเหมิงเสียวไปก็เร็วมากเช่นกัน แต่ตอนนี้เราขาดสื่อและการเรียนรู้ของเครื่องต้องมีสื่ออ้างอิงเป็นจํานวนมาก”

 

“เจ้านายปล่อยให้เป็นหน้าที่ของฉัน ฉันสามารถวิเคราะห์ตัวละครบนอินเทอร์เน็ต ออกแบบมาตรฐานการจดจร่างกายมนุษย์ที่เกี่ยวข้องจากนั้นออกแบบอัลกอริทึมตามมาตรฐาน”เซียวมารุโกะรับช่วงต่อ

 

“ก็แล้วแต่เธอ!” เหมิงเสี่ยวไปไม่ปฏิเสธเช่นกันเขาไม่สามารถทํางานจํานวนมากนี้ให้สําเร็จด้วยตัวเขาเอง

 

บริษัท ลังยา อินฟอร์เมชั่น เทคโนโลยีฝ่ายโครงการวาไรตี้โชว์

 

“ท่านผู้อํานวยการ เราได้รับจดหมายอีกแล้วครับเช้านี้”จดหมายของทนายความปรากฏบนโต๊ะของเกาหยวน

 

“เป็นจดหมายของทนายอีกแล้ว!” เกาหยวนถอนหายใจและพูดกับลูกน้องของเธอว่า “ฉันเห็นแล้วจําไว้นะจับตาดูกระแสความคิดเห็นของประชาชนบนอินเทอร์เน็ด”

 

เกาหยวนอ่านจดหมายของทนายความอีกครั้งและกลายเป็นเรื่องจริงจังนี่คือทราฟฟิกสตาร์ที่ส่งถึงบริษัทของพวกเขาดาวดวงนี้ถูกเปลี่ยนหน้าโดยมีเจตนาร้ายและทําวิดีโอเกี่ยวกับผี ทีมนายหน้าของเขาได้ส่งจดหมายจากทนายความขอให้พวกเขาหยุดการละเมิดและขอโทษสําหรับการชดเชย

 

เกาหยวนรับจดหมายของทนายความและไปที่ทีมเทคนิค

 

ทีมเทคนิค ผู้อํานวยการด้านเทคนิคคนใหม่วังคุนกาลังออกค่าสั่ง

 

“ภายในสองวัน อัลกอริทึมการแนะนําต้องได้รับการอัปเกรดและอะไรจะถูกผลักไปยังผู้ใช้คุณรู้ไหม”วังคน

 

หลังจากที่เหมิงเสี่ยวไปจากไปเขากลับไปที่แผนกโครงการและกลายเป็นผู้อํานวยการด้านเทคนิคเรียบร้อยแล้ว!

 

“ผู้อํานวยการวัง คุณต้องการกําหนดข้อจํากัดหรือไม่ มิฉะนั้นจะมีวิดีโอที่ผิดกฎหมายจํานวนมาก” มีคนกล่าวด้านล่าง

 

“ปล่อยให้มันอยู่คนเดียว!” วังคุนกล่าว

 

“แต่ผอ.เหมิงเคยทําแบบนั้นกับเรามาก่อน..” วังคนขัดจังหวะชายคนนั้นก่อนจะพูดจบ และเขาก็ดว่า: “ตอนนี้ผมเป็นผู้อํานวยการ คุณฟังผมหรือเขาไหมเขาจากไปแล้วคุณด้วยอยากออกไปไหม?”

 

พนักงานเงียบและหยุดแสดงความคิดเห็น

 

ในเวลานี้ เกาหยวนเข้ามาและพูดกับวังคน: “ผู้อํานวยการวัง!ฉันมีบางอย่างที่เกี่ยวข้องกับคุณ”

 

“มีอะไรเหรอ?” วังคนพูดอย่างสบายใจขณะดื่มกาแฟในออฟฟิศ

 

เขาสนุกกับมันมากในตอนนี้ เกาหยวนและเหมิงเสี่ยวไปบีบเขาออกไปแต่ภายในหนึ่งเดือนเขาก็กลับมา! เขาเป็นคนที่หัวเราะคนสุดท้ายดังนั้นเขาจึงมีความสุขมากเกี่ยวกับสถานการณ์แบบนี้!

 

“ทีมเทคนิคของคุณสามารถกําหนดข้อจํากัดเพิ่มเติมอีกสองสามข้อได้ไหม? โดยเฉพาะข้อมูลที่มีชื่อเสียงวัสดุที่ผิดกฎหมายอย่างเห็นได้ชัด!” เกาหยวนตบจดหมายของทนายความบนโต๊ะ “นี่เป็นจดหมายของทนายความฉบับที่ห้าที่เราได้รับในสัปดาห์นี้ !”

 

วังคุนมองดูอย่างไม่เป็นทางการและเยาะเย้ย: “ฉันคิดว่ามันหยาบเกินไปที่จะใช้กระดาษชําระเมื่อพูดถึงจุดหมายของทนายความแล้วคุณสนใจอะไรเกี่ยวกับเรื่องนี้ไม่ต้องกังวลมีเพียงไม่กี่คนที่อยากจะขึ้นศาลจริงๆ! ขึ้นศาลไม่สําคัญหรอกอย่างน้อยต้องใช้ปีครึ่งและก็ต้องเสียเงินจํานวนมาก!”

 

“ไม่ช้าก็เร็วจะเกิดปัญหา!” เกาหยวนกล่าวอย่างเคร่งขรึม

 

“อะไรจะผิดพลาดได้?” วังคุนพูดอย่างดูถูก “คุณไม่รู้หรือว่าตั้งแต่ผมเข้ามารับช่วงต่อจากแผนกเทคนิคผู้ใช้ซอฟต์แวร์ที่ใช้งานประจําวันของเราก็เพิ่มขึ้นเป็นสองเท่า?ในตอนนี้ ทั้งหมดที่เราต้องการคือปริมาณการใช้ข้อมูล!”

 

“ฉันจะไม่บอกคุณ ฉันจะไปหาประธานปาน!” เกาหยวนโกรธมาก และไปหาปานหยเพื่ออธิบายเรื่องนี้

 

สิบนาทีต่อมา เธอออกมาจากห้องทํางานของปานหยุด้วยท่าทางหงุดหงิดเช่นเดียวกับทัศนคติของวังคนปานหยูก็ไม่สนใจเรื่องนี้เช่นกัน

 

เกาหยวนคิดอยู่นานในสํานักงาน และเธอก็นึกถึงสิ่งที่เหมิงเสี่ยวไปพูดหากเทคโนโลยีอัจฉริยะไม่ถูกจํากัดอันตรายที่จะเกิดขึ้นจะไม่ช้าก็เร็วจะกัดเซาะตัวมันเอง

 

“นายพูดถูก” เกาหยวนส่งข้อความถึงเหมิงเสี่ยวไป ในเรื่องที่ล่าสุดบริษัทถูกร้องเรียนถึงหลายครั้งและได้รับจดหมายจากทนายความมากขึ้นเรื่อยๆฝ่ายประชาสัมพันธ์ยุ่งมากทุกวัน “

 

เหมิงเสี่ยวไป: “อย่างที่คาดไว้เรายังไม่พบผลลัพธ์ที่แย่ที่สุด”

 

เกาหยวน: “ฉันจัดการมันไม่ได้แล้ว รู้ไหม วังคนเข้ารับตําแหน่งผู้อํานวยการฝ่ายเทคนิคแล้วและฉันไม่สา มารถร่วมมือกับเขาได้เลยฉันได้ยินมาว่าจูเจียกําลังมาด้วยเช่นกันบริษัทได้อนุมัติแผนกโครงการวาไรตี้โชว์แล้วเป็นการตั้งบริษัทลูกอิสระ

 

เหมิงเสี่ยวไปคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วพูดว่า “คุณปานเป็นอย่างไรบ้าง”

 

เกาหยวน: “ตอนนี้เขามัวเมาต่ออํานาจในฐานะประธานบริษัทใหม่และมีแผนจะเปิดตัวในหนึ่งปีต่อจากนี้!” 

 

เหมิงเสี่ยวไป: “เห็นได้ชัดว่าเจ้าหน้าที่ทํางานกันไม่เต็มที่ไม่อย่างนั้นพวกเขาจะต้องรู้สึกปัญหานี้แล้วดูเหมือนว่าถ้าพวกเขาไม่รีบแก้ไขมันให้เสร็จโดยเร็วปัญหาจะเกิดขึ้นอย่างแน่นอน”

 

เกาหยวน: “ใช่ ฉันไม่รู้ว่าต้องทําอะไรอีกแล้ว”

 

เหมิงเสี่ยวไป: “มันก็เป็นเรื่องที่ง่ายมากนั้นคือพี่ควรจะลาออกมาให้เร็วที่สุด!”

 

เกาหยวน: “นายก็พูดง่าย!”

 

เหมิงเสี่ยวไป: “ผมไม่ได้ล้อเล่น เมื่อผมเริ่มธุรกิจของตัวเองผมพบว่ามีบางสิ่งที่ผมทําไม่ได้จริงๆและตอนนี้ผมก็ยุ่งมากมันจะดีมากถ้าพี่มาช่วยผมแน่นอนว่าผมจะทําให้พี่กลายเป็นมหาเศรษฐีที่ร่ํารวยที่สุดในโลกในอนาคต!”

 

เกาหยวน: “(การแสดงออก:ปิดปากและหัวเราะ)นายรู้ตัวไหมว่าตัวเองเป็นคนที่ขี้โม้เหมือนกัน”

 

เหมิงเสียวไป: “ผมพูดจริง! การพัฒนาผลิตภัณฑ์ของผมได้ผ่านไปได้ครึ่งทางแล้ว และตอนนี้ผมยังขาดพันธมิตรที่มีประสบการณ์ในการดําเนินงานมีประสบการณ์ด้านการจัดการ ทํางานอย่างรอบคอบและเป็นหุ้นส่วนที่ค่อนข้างยาวนาน!เมื่อผลิตภัณฑ์ของเราออกวางจําหน่ายมันจะดีกว่านี้แน่นอน!”

 

เกาหยวน: “อย่าพูดถึงมันเลย เพราะตอนนี้ใจฉันเต้นแรงกับค่าเชิญของนายมาก!”

 

เหมิงเสี่ยวไป : งั้นพี่ควรรับคําเชิญจากผม

 

เหมิงเสี่ยวไปกําาลังขุดกําแพงของบริษัทสไปค์ด้วยความคิดของการทดลองตอนนี้เขาขาดแคลนผู้คนจริงๆ เหมิงเสี่ยวไปตั้งใจที่จะเซ็นสัญญากับกลุ่มพนักงานเมื่อบริษัทจดทะเบียนเป็นไปไม่ได้ที่เขาจะทํางานร่วมกับกันหัวหรงในด้านเทคโนโลยี ศิลปะบุคลากรผลิตภัณฑ์และการปฏิบัติการนั่นมันแทบเป็นไปไม่ได้!

 

“ขอคิดดูอีกที” เหมิงเสียวไปเห็นข่าวจากศาลสูง มีละคร เขารีบส่งเอกสารเกี่ยวกับแนวคิดการออกแบบผลิตภัณฑ์ของเหมิงเสี่ยวไป

 

หลังจากทําเช่นนี้ เหมิงเสียวไปยังคงพัฒนาซอฟต์แวร์ของตัวเองต่อไป

 

ด้วยความช่วยเหลือของเสียววานจอโดยพื้นฐานแล้วไม่มีปัญหาที่พบในระหว่างกระบวนการพัฒนาปัญหาเดียวคือเหมิงเสี่ยวไปพบว่าเขาขาดเงินและไม่สามารถเช่าเซิร์ฟเวอร์ได้

 

“ดูเหมือนว่างินสองล้านหยวนจะไม่เพียงพออย่างที่คิด” เหมิงเสี่ยวไปค่านวณเขาเคยขายระบบถ่ายทอดสดสถานีตํารวจขายซอฟต์แวร์เล็กๆบวกกับเงินเดือนและเงินโบนัสสําหรับการทํางานที่หลางย่าซึ่งรวมกันได้เท่านี้ส่วนเล็กๆเหมือนกันภาษีจ่ายและค่าใช้จ่ายส่วนตัวไม่มาก

 

“สองล้านหยวนสําหรับเช่าสํานักงาน ซื้อเครื่องใช้สํานักงานและอินเทอร์เน็ตบรอดแบนด์คาดว่าไม่น่าจะอยู่ได้สองเดือนฉันจะเช่าเซิร์ฟเวอร์ได้ที่ไหน”เหม็งเสียวไปปวดหัว การเริ่มต้นธุรกิจในอุตสาหกรรมเทคโนโลยีสารสนเทศกําลังเผาเงินนับประสาสองล้านก็คือสองสิบล้านไม่มีอะไรเลย

 

“ท่านเจ้านาย เสียววานจ๋อสามารถช่วยได้” เสียววานจ๋อพูดในหูของเขา“ชิปของฉันมีพลังมากกว่าซูเปอร์คอมพิวเตอร์ของตัวเองฉันสามารถใช้พลังคอมพิวเตอร์ของฉันเป็นเซิร์ฟเวอร์ซอฟต์แวร์ได้”

 

“โอ่! เสียววานจ๋อ เธอยอดเยี่ยมมาก!”เหมิ่งเสี่ยวไปพูดอย่างมีความสุขหากเขาไม่ทําเช่นนี้เขาอาจจะต้องหาเงินกู้หรือหาใครสักคนเพื่อหาเงิน

 

เสียววานจอตัวน้อย: “(?????)!”

 

“เธอทําหน้าที่เป็นเซิร์ฟเวอร์ชั่วคราวก่อน และเมื่อเรามีเงินเราจะซื้อเซิร์ฟเวอร์คืน” เพิ่งเสี่ยวไปเต็มไปด้วยความกระตือรือร้น

 

“เริ่มงาน!”

 

Favorite