บทที่ 24 การพบกันครั้งแรก
พนักงานทุกคนต่างก็หยุดทํางานและมองดูผู้คนที่กําลังมา
จูเจียแนะนํา: “เหมิงเสี่ยวไป๋ ผู้อํานวยการเหมิง เขาจะรับผิดชอบทุกอย่างในทีมเทคนิคในอนาคต เพื่อนร่วมงานในกลุ่มอื่นควรร่วมมือกับงานของผู้อํานวยการเหมิง อย่ามองที่อายุน้อยของผู้อํานวยการเหมิง แน่นอนว่าด้วยคําเชิญส่วนตัวของประธานปาน เขาจะต้องมีความสามารถที่ไม่ธรรมดาอย่างแน่นอน”
เมื่อเขาพูดเช่นนี้ พนักงานเหล่านั้นไม่เพียงแต่ไม่สนใจเหมิงเสี่ยวไป๋มากนัก แต่สายตาดูถูกเหยียดหยามก็รุนแรงขึ้น
“ดูเหมือนว่าเจ้าเด็กนั้นจะเข้ามาด้วยเส้น!” มีคนกระซิบ เหมิงเสี่ยวไป๋เหลือบมองเขาและไม่พูดอะไร
“เกรงว่าจะเป็นญาติของประธานปานใช่ไหมฮะ!”
เหมิงเสี่ยวไป๋กล่าวเสียงดัง “สวัสดีทุกคน ฉันหวังว่าเราจะสามารถร่วมมือกันได้ดีในงานต่อไป”
ทุกคนมองมาที่เขา ไม่มีใครตอบ ส่วนเสียงปรบมือและการต้อนรับก็ไม่มี
เหมิงเสี่ยวไป๋เตรียมพร้อมสําหรับสิ่งนี้แล้ว และดูเหมือนว่าคนเหล่านี้ยังไม่มั่นใจนัก และอาจต้องใช้ความพยายามอย่างมาก
“คนอื่นๆทํางานต่อ หล่าวหวาง เหลากั่ว มาที่นี่” จูเจียทักทายคนสองคน ซึ่งทั้งคู่สวมเสื้อเชิ้ตลายสก๊อต กางเกงยีนส์ ผมบางและรองเท้าแตะ
พนักงานคนอื่นของบริษัทต้องแต่งตัว แต่พนักงานฝ่ายเทคนิคไม่เข้มงวดนัก ดังนั้นการแต่งกายแบบนี้จึงเป็นเรื่องธรรมดามาก
“ผู้อํานวยการเหมิง ให้ฉันแนะนําคุณ คนนี้วังคุนวิศวกรอัลกอริธึมอาวุโส!” จูเจียแนะนําหนึ่งในนั้นและกล่าวว่า “อัลกอริทึมของซอฟต์แวร์อัจฉริยะ เบียนเบียนจิ๋ว ได้รับการออกแบบโดยทีมที่นําโดยเขา”
“กัวหยูหมิง ผู้เชี่ยวชาญด้านแมชชีนเลิร์นนิง พวกเขาสองคนเป็นแกนหลักทางเทคนิคหลักสองประการของแผนกโครงการของเรา ฉันหวังว่าพวกคุณทั้งสองจะพูดคุยกันไปก่อน พอดีฉันมีบางอย่างที่ต้องทํา ดังนั้นฉันสามารถไปได้แล้ว” จูเจียพูดออกไปหลังจากพูดเหลืออีกสามคนพวกเขา
“สวัสดีครับ” เหมิงเสี่ยวไป๋ยื่นมือออกไปจับมือกับหวังคุนและกัวหยูหมิง แต่ทั้งสองคนทําตัวเหมือนว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น ท่าทางของพวกเขาเย็นชา
เหมิงเสี่ยวไป๋ยิ้มเล็กน้อย ดึงมือของเขาขึ้นแล้วถามว่า: “เพื่ออํานวยความสะดวกในการทํางานในอนาคต ฉันต้องการทราบความคืบหน้าในปัจจุบันของทีมเทคนิค”
“โครงการเพิ่งจัดตั้งขึ้นจะคืบหน้าไปได้อย่างไรในตอนนี้ เราทุกคนต่างรอให้ผู้อํานวยการฝ่ายเทคนิคจัดการงาน” วังคุนดันปัญหากลับมาอีกครั้ง เขาทําไปโดยตั้งใจ เขาต้องการดูว่าผู้อํานวยการด้านเทคนิคคนใหม่มีความสามารถหรือไม่
“เอาล่ะ เรามารวมตัวทุกคนและประชุมกัน” เหมิงเสี่ยวไป๋มองไปที่พวกเขาสองคน แต่ทั้งสองคนยังคงนิ่งอยู่ ดูเหมือนจะไม่สนใจคําพูดของเขา
เหมิงเสี่ยวไป๋รู้สึกไม่พอใจเล็กน้อย แต่ก็ยังตะโกนเสียงดัง: “อีกสิบนาทีทีมเทคนิคมาที่ห้องประชุม!”
ในห้องประชุม มีพนักงาน 12 คนในทีมเทคนิคอยู่ด้วย แม้ว่าพวกเขาจะดูหมิ่นเหมิงเสี่ยวไป๋ในใจ แต่พวกเขายังคงทํางานผิวเผินเพื่อหลีกเลี่ยงความไม่พอใจกับผู้บริหารระดับสูงของบริษัท
เหมิงเสี่ยวไป๋ต้องการนําเอกสารสองสามฉบับและมองดูด้วยตัวเองโดยไม่ส่งเสียงฮัม เมื่อคนอื่นเห็น พวกเขาก็แค่เล่นโทรศัพท์ในห้องประชุมโดยไม่มีวินัย
ในกลุ่มเทคนิค คนเหล่านี้กําลังพูดถึงเหมิงเสี่ยวไป๋ต่อหน้าเขา
เหอฉี: “เราจะทําแบบนี้จริงเหอร?”
วังคุนะ “ทําไม? นี่นายกําลังยืนอยู่ตรงไหน? นายลืมสิ่งที่รองประธานจูพูดก่อนหน้านี้แล้วหรือไง? ตราบใดที่เราไม่ยอมให้ความร่วมมือกับเขา รองประธานจูก็จะสามารถชนะโครงการนี้ ในเวลานั้นรองประธานจูจะได้รับการเลื่อนตําแหน่งเป็นหัวหน้าโครงการนี้และพวกเราเองก็จะได้รับประโยชน์ตามไปด้วย!”
กัวหยูหมิง : “ทุกคนแค่ต้องแสดงว่าให้ความร่วมมือในสายตาของคนภายนอก ฉันคิดว่าถึงยังไงอีกฝ่ายก็เป็นเพียงเด็กคนหนึ่ง ฉันได้ยินจากบุคลากรว่าการศึกษาของเขาไม่สูง พวกเราคนไหนในที่นี้ไม่ได้มาจากมหาวิทยาลัยสําคัญๆ มีทั้งปรมาจารย์และอาวุโส ต้องเป็นเขาต่างหากที่จะต้องให้ความสนใจเรา”
“ใช่ ถึงอีกฝ่ายจะสั่งให้เราทําอะไร เราแค่หาข้ออ้างไม่ทําก็จบแล้ว !” ช่างเทคนิคในกลุ่มเห็นด้วย
“อย่างไรก็ตาม แค่ฟังรองประธานจู ส่วนเด็กใหม่เหมิงนั้จะพูดอะไรก็ไม่ต้องสนใจ” หวางคุนสั่ง “ทุกอย่างชัดเจนไหม?”
” ชัดเจน!”
“ได้รับ!”
” ตกลง!”
“เล่นโทรศัพท์มือถือสนุกไหม?” ประโยคหนึ่งขัดจังหวะการแชทของพวกเขาในกลุ่ม เหมิงเสี่ยวไป๋มองไปที่ฝูงชนและพูดอย่างเคร่งขรึม: “เล่นโทรศัพท์มือถือระหว่างการประชุมยังเล่นมันบนโต๊ะด้วย? วินัยของพวกคุณแย่มากไหม? “
พนักงานทั่วไปไม่กล้าหักล้างเขา แต่วังคุนและกัวหยูหมิง ไม่กลัวเลย พวกเขาเป็นกระดูกสันหลังทางเทคนิคที่สําคัญและเงินเดือนประจําปีของพวกเขาก็ไม่ต่ํากว่าเหมิงเสี่ยวไป๋
“เรากําลังทํางานกับโทรศัพท์มือถือ” วังคุนกล่าว “ผู้อํานวยการเหมิง ให้เราได้มีประชุมกันนานมากแล้ว เราไม่ได้พูดอะไร พวกเราทั้งหมดยุ่งมาก บริษัทขอให้เรา พัฒนาซอฟต์แวร์เฟรมเวิร์กภายใน 2 เดือน ออกมาเถอะ ไม่มีเวลาเพียงพอและมันยังสูญเปล่าอยู่ที่นี่!”
“ฉันกําลังจะคุยเรื่องนี้” เหมิงเสี่ยวไป๋กวาดสายตามองฝูงชน และเขากล่าวว่า: “ฉันดูไฟล์แล้ว และความคืบหน้าของทีมเทคนิคในปัจจุบันแทบไม่มีเลย ไม่ต้องพูดถึงเฟรมเวิร์กตอนนี้ด้วยซ้ํา อัลกอริธึมของรายการวาไรตี้ไม่ได้ทํา เกิดอะไรขึ้น”
“เกิดอะไรขึ้น?” วังคุนเยาะเย้ยและกล่าวว่า “ผู้อํานวยการเหมิง คุณเข้าใจสิ่งนี้จริง ๆ หรือไม่ อัลกอริทึมสามารถพูดได้ว่าเป็นส่วนที่ยากที่สุดของซอฟต์แวร์อัจฉริยะนี้! ฉันไม่ต้องการทําเป็นเวลาหนึ่งเดือนหรือ สอง, มันทํางานอย่างไร?”
“เอาล่ะ มาพูดถึงประเด็นนี้ก่อน มาคุยกันเรื่องการฝึกเครื่องกัน” เหมิงเสี่ยวไป๋ ถาม “ฉันเห็นในไฟล์ว่าผ่านไปหนึ่งสัปดาห์แล้วตั้งแต่การฝึกด้วยเครื่องเริ่มขึ้น และตอนนี้คอมพิวเตอร์ก็ยังจําเนื้อหาภาพไม่ได้ มีปัญหาอะไร?”
เขามองไปที่ กัวหยูหมิง ผู้รับผิดชอบส่วนนี้
กัวหยูหมิงเอนหลังและแล้วพูดว่า “หนึ่งสัปดาห์นานแค่ไหน บริษัทของเราไม่มีรากฐานในด้านนี้และเราต้องเริ่มต้นจากศูนย์ หากการจดจําภาพและการจดจําใบหน้าทําได้ง่ายมาก ทําอย่างนั้นหรือ แย่ถนน?”
เหมิงเสี่ยวไป๋ขมวดคิ้วเล็กน้อย สองประเด็นที่เขาพูดถึงตอนนี้เป็นสิ่งแรกที่ต้องทําให้เสร็จ ซอฟต์แวร์เปลี่ยนใบหน้าอัจฉริยะของเบียนเบียนจิ๋วพูดตรงๆ เป็นแอปพลิเคชั่นเทคโนโลยีการจดจําใบหน้าอัจฉริยะ
สร้างอัลกอริธีมอัจฉริยะเพื่อให้เครื่องจดจําวัสดุรูปภาพ จากนั้นใช้อัลกอริธึมเพื่อแทนที่และสังเคราะห์วัสดุรูปภาพเพื่อให้ได้เอฟเฟกต์ “เปลี่ยนใบหน้า” ในภาพหรือวิดีโอ
ตามกําหนดการของโครงการ ทั้งสองฝ่ายจะต้องแล้วเสร็จภายใน 20 วัน มิฉะนั้น ตารางโครงการจะล่าช้าและแผนเดิมของบริษัทจะหยุดชะงัก
“สองสัปดาห์!” เหมิงเสี่ยวไป๋พูดกับทุกคน: “สองส่วนสําคัญที่ฉันเพิ่งพูดถึงจะต้องทําให้เสร็จภายในสองสัปดาห์ ฉันหวังว่าภายในสองสัปดาห์เราจะสามารถสร้างกรอบงานโปรแกรมพื้นฐานของซอฟต์แวร์ ”การแสดงตัวแปร” ได้!
“เป็นไปไม่ได้!” หวางคุนโต้กลับตรงๆ โดยกล่าวว่า “สองสัปดาห์สั้นเกินไปที่จะทํา!”
“ฉันรู้ว่าเวลานั้นค่อนข้างแน่น แต่เพื่อให้ทันกับความคืบหน้าของโครงการทั้งหมด เราต้องทําในช่วงเวลานี้งานอาจจะเครียดและทํางานล่วงเวลาอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ ฉันสัญญา ฉันจะทํางานล่วงเวลากับคุณ!” เหมิงเสี่ยวไป๋กล่าว
“ไม่ใช่คําถามว่าจะทํางานล่วงเวลาหรือไม่!” กัวหยูหมิงยังยืนขึ้นและคัดค้าน “มีปัญหาทางเทคนิคมากมายที่สามารถแก้ไขได้ด้วยการทํางานล่วงเวลา? หากคุณประสบปัญหาใดๆ ไม่มีใครสามารถพูดได้เมื่อคุณ สามารถเอาชนะพวกเขาได้ “
“ถ้าคุณพบปัญหา คุณสามารถแก้ปัญหาด้วยกัน หากคุณพบปัญหาที่แก้ไม่ได้ คุณสามารถหาผมได้” เหมิงเสี่ยวไป๋กล่าวอย่างมั่นใจ
“หาคุณเหรอ พูดง่ายจัง!” วังคุนเยาะเย้ย ทัศนคติของเขาแสดงถึงทัศนคติของพนักงานด้านเทคนิคในทีมคนอื่นๆ ไม่มีใครสนับสนุนการตัดสินใจของเหมิงเสี่ยวไป๋
![เจ้าของร้านพิศวง [我真不是邪神走狗]](https://i2.wp.com/www.xn--q3cmiag1gmn.com/wp-content/uploads/2022/08/bmn54u2yvhx9x9it.jpeg?resize=60,85 "เจ้าของร้านพิศวง [我真不是邪神走狗]")
