Chaotic Lightning Cultivation โกลาหลแห่งอัสนีบาต 228

ติดตามการแจ้งเตือนตอนใหม่ที่แฟนเพจ

Facebook Fanpage กดเลย

••••••••••••••••••••

นิยายอื่นที่ทางค่ายแปล

สารบัญ ARK

สารบัญ อาณาจักรวิญญาณ

••••••••••••••••••••

บทที่ 228: ต่อสู้กับราชาฉลามดำอีกครั้ง

ในขณะที่พวกเขากำลังพูดคุยและหัวเราะด้วยกัน ทั้งหมดบินออกจากเกาะและพบกับหมอกขาวขนาดใหญ่ ช่วงเวลาที่เคลื่อนผ่านหมอก ซ่งจงรู้สึกเย็นวาบขึ้นมานิดหน่อย ก่อนที่จะพบว่าเขายังไม่ได้สวมเสื้อผ้า เขารีบสวมใส่เสื้อคลุมของตนเองทันที สิ่งเหล่านี้ทำให้เหล่าแม่มดเทวะหัวเราะอย่างสนุกสนานเมื่อเห็นภาพเช่นนี้

ในเวลานี้ ซ่งจงนั้นได้รับพลังจากไฟต้นกำเนิดและลายเส้นสายธารโลหิต เขาผ่านเข้าสู่ระดับปฐมภูมิขั้นสุดท้ายทันที ที่จริงแล้วเขาเพิ่มระดับของตนเองขึ้นมาสองระดับอย่างรวดเร็ว! ถ้าหากเขาก้าวขึ้นไปอีกขั้นแน่นอนว่าเขาจะเข้าสู่ระดับจินตัน

เนื่องจากการเพิ่มระดับที่แข็งแกร่งของเขา ทำให้เหล่าแม่มดเทวะแข็งแกร่งขึ้นเช่นกัน ในตอนนี้พวกนางได้เข้าสู่ระดับจินตันเป็นที่เรียบร้อย นอกจากนั้นยังมีการชำละล้างจากไฟต้นกำเนิด ในอดีตแม้ว่าพวกนางจะได้ครอบครองร่างกายของตนเองอย่างสมบูรณ์ แต่มันก็ยังไม่สมบูรณ์ทั้งหมดเพราะยังมีรอยต่อระหว่างแม่มดเทวะกับร่างกายทางกายภาพ ดังนั้นร่างกายทางกายภาพจึงยังไม่มีพลังมากเท่าเมื่ออยู่ในร่างของแม่มดเทวะ อีกทั้งเมื่ออยู่ในร่างของแม่มดเทวะพวกนางยังไม่สามารถฝึกฝนได้อย่างเต็มที่

อย่างไรก็ตาม ในตอนนี้ทุกอย่างได้เปลี่ยนไปเพราะไฟต้นกำเนิด ในคราวแรกร่างกายของนางนั้นมีสองส่วนแต่ในตอนนี้ร่างกายของพวกนางไร้รอยต่อ พวกนางได้กลายเป็นแม่มดเทวะอย่างสมบูรณ์ ในตอนนี้พวกนางนั้นแข็งแกร่งอย่างมาก เมื่อซ่งจงไปถึงระดับเฟินเสินในอนาคต พวกนางจะเข้าสู่ระดับเลี่ยนจือทันที

ดังนั้นการบุกเข้าไปในทะเลแห่งความสับสนโดยไม่ได้ตั้งใจนั่นคือซ่งจงได้รับกำไรมากมายจากความโชคร้าย ไม่ว่าจะเป็นทั้งตัวเขาเองหรือเหล่าแม่มดของเขา โดยเฉพาะซ่งจงที่สามารถดูดซับเลือดของเต่าดำได้จนหมดสิ้น ความแข็งแกร่งของร่างกายเขานั้นอยู่ในระดับที่ยอดเยี่ยม เมื่อรวมกับผลของไฟต้นกำเนิด แน่นอนว่าเขานั้นอยู่ในขั้นที่แข็งแกร่งผิดปกติไปเสียแล้ว ในตอนนี้เขาไม่สามารถใช้อุปกรณ์วิเศษธรรมดาได้อีกต่อไป และถ้าหากเขาพบเจอกับราชาฉลามดำอีกครั้ง แน่นอนว่าเขาจะชนะได้อย่างสบาย!

ผลกำไรเช่นนี้ทำให้ซ่งจงมีความสุขอย่างมาก ในขณะกำลังเดินทางกลับ เขากอดคอเหล่าแม่มดและฮัมเพลงอย่างมีความสุข และเร่งรีบที่จะออกจากการก่อตั้งที่ทำให้สับสนเช่นนี้โดยเร็ว

ภายในพริบตาเดียว วันเวลาผ่านไปหนึ่งวัน

ซ่งจงก้าวออกจากทะเลสาบแห่งความสับสนด้วยการช่วยเหลือของระฆังทองแดง สุดท้ายเขาและหญิงสาวทั้งหมดก็กลับออกมาสู่โลกภายนอก มองเห็นมหาสมุทรอันกว้างใหญ่ยาวสุดตา ทำให้ซ่งจงที่ติดอยู่ในหมอกเมื่อหลายวันที่ผ่านมา รู้สึกสดชื่นจนน้ำตาไหลอาบสองแก้ม ดังนั้นเขาดึงอดไม่ได้ที่จะปล่อยเสียงคำรามลากยาวออกมา!

ด้วยระดับปฐมภูมิขั้นสมบูรณ์ เสียงคำรามของเขาจะสั่นสะเทือนไปทั่วอย่างแน่นอน! น้ำทะเลกระเพื่อมอย่างรุนแรงและพวกมันเริ่มปั่นป่วนด้วยเสียงของเขา ราวกับกำลังจะมีพายุเกิดขึ้น

หลังจากที่เขาระบายอารมณ์ออกไปจนหมด ซ่งจงรู้สึกสบายใจขึ้นอย่างมาก ในขณะที่หยิบดาบบินเพื่อกำลังจะออกเดินทาง เขาสังเกตว่าตอนนี้เขาถูกล้อมรอบไปด้วยเหล่าฉลามดำ

ถ้าหากเป็นก่อนหน้าที่จะเข้าสู่ทะเลสาบแห่งความสับสน แน่นอนว่าเขาคงจะหนีอย่างไม่ต้องคิดอะไรต่อ อย่างไรก็ตามในตอนนี้มันเปลี่ยนไปแล้ว! พลังที่เขาเพิ่งได้รับมานั้นแข็งแกร่งอย่างยิ่ง และไม่จำเป็นต้องเกรงกลัวราชาฉลามดำอีกต่อไป

เมื่อเห็นฉลามดำอยู่ตรงหน้า ไม่เพียงแต่เขาไม่วิ่งหนีหาย แต่ยังกล่าวออกมาว่า “บุรุษยังไงก็ยังเป็นบุรุษวันยังค่ำ ข้าไม่เคยเกรงกลัวสิ่งใด!” ซ่งจงเป็นเพียงคนเดียวที่ไม่เกรงกลัวต่อสวรรค์และโลก ในก่อนหน้านี้ที่เขาพ่ายแพ้โดยราชาฉลามดำ เขาหลับไปสามวันสามคืนอีกทั้งยังหลุดเข้าไปอยู่ในทะเลแห่งความสับสนสถานที่ที่มีเพียงทางเข้าแต่ไร้ทางออก สำหรับความบาดหมางเช่นนี้ซ่งจงคิดว่าสักสองถึงสามปีจึงจะได้แก้แค้น เพราะท้ายที่สุดแล้วทะเลตะวันออกนั้นกว้างใหญ่ เขาคงไม่พบกับราชาฉลามดำได้โดยง่าย แต่โชคดีในตอนนี้เขาออกมาจากหมอก พวกมันกลับมาเคาะประตูบ้านของเขาเสียเอง!

สำหรับคนฉลาดอย่างเช่นซ่งจง เขาจะไม่รู้ได้อย่างไรว่าอีกฝ่ายไม่ได้รอเขาอยู่ตั้งแต่ต้น? พวกมันเหล่านี้ทำให้เขาต้องเจ็บปวดอย่างมากและยังเฝ้ารอซุ่มโจมตีที่ด้านนอกของทะเลแห่งความสับสน เห็นได้ชัดว่าราชาฉลามดำต้องการกำจัดเขาโดยไม่ต้องเปลืองแรง! สิ่งเหล่านี้ทำให้ไฟแห่งความโกรธภายในใจของเขาลุกโชนขึ้นมา

เมื่อความโกรธนี้มาถึงขีดสุด เขาโต้กลับอย่างเยือกเย็น ร่างกายของเขาพุ่งเข้าไปเหนือเหล่าฉลามเหล่านั้นพร้อมกับทุบระฆังลงอย่างรวดเร็ว

น้ำหนักของระฆังเมื่อรวมกับพลังแขนที่น่ากลัวของซ่งจง ในวินาทีที่มันกระแทกเข้ากับหัวของฉลามดำ พวกมันไม่มีโอกาสแม้แต่จะร้องออกมา คลื่นเสียงที่ดังออกมาทำให้เหล่าฉลามที่อยู่รอบ ๆ เจ็บปวดอย่างมากจนแทบจะหมดสติ

เมื่อเห็นว่าซ่งจงน่ากลัวเช่นนี้ เหล่าฉลามดำจะยืนอยู่ตรงนี้ต่อไปได้อย่างไร? พวกมันรีบหนีลงไปที่ก้นทะเลทันที ในเวลานั้นพวกมันไม่ลืมที่จะตะโกนออกไปอย่างโกรธแค้น “ไขมันบัดซบ อย่าได้หลงระเริงนัก พี่ใหญ่ของเรากำลังมา วันนี้จะเป็นวันตายของเจ้าอย่างแน่นอน!”

“เหอะ! เจ้าคิดว่าข้ากลัวมันอย่างงั้นหรือ?” เจ้าอ้วนยิ้มออกมาอย่างเย็นชา “ข้าจะรออยู่ที่นี่ เพื่อต้องการที่จะดูว่าใครกันที่จะต้องตายตกไปในวันนี้!”

หลังจากกล่าวจบ เขาไม่ได้พูดอะไรต่อพร้อมกับนั่งขัดสมาธิอยู่บนระฆังทองแดงเพื่อรอการมาถึงของราชาฉลามดำ

ราชาฉลามดำก็ไม่ได้ทำให้ซ่งจงรอนานเช่นกัน เวลาเพียงชั่วครู่เดียว ท้องฟ้ากลับไร้แสงแดดถูกบดบังไปด้วยเหล่าเมฆสีดำ หายนะได้มาถึงแล้ว

ในตอนนี้ซ่งจงแทบจะไม่ต้องใช้ทักษะใดเพื่อป้องกันฝนเลย ในขณะที่ค่ายกลนั้นถูกตั้งขึ้นมา ลำแสงศักดิ์สิทธิ์ปกป้องเขาจากฝนลมปราณทันที ซ่งจงรู้สึกสะดวกสบายอย่างมากกับทักษะนี้ ในตอนนี้เขารู้สึกราวกับว่าอยู่ในน้ำเพียงแค่อุ่นเล็กน้อยเท่านั้น ซึ่งทำให้ร่างกายของเขาผ่อนคลายอย่างมาก

ในตอนแรกซ่งจงคิดว่ามันคือเรื่องแปลกประหลาด แต่สุดท้ายเขาเข้าใจทุกอย่างโดยเร็ว เดิมทีพลังของเขาคือพลังจากเต่าดำ ถือได้ว่าเป็นบรรพบุรุษของอสูรกายสังกัดธาตุน้ำ เนื่องจากเขาดูดซับเลือดของมัน แน่นอนว่าในตอนนี้เขาจะรู้สึกคุ้นเคยกับน้ำ ในตอนนี้เขาอาจเปรียบได้ว่ามีความเหนือกว่าถ้าหากต้องต่อสู้บนพื้นผิวน้ำ!

ยิ่งคิดเรื่องราวเหล่านี้ทำให้เขายิ่งรู้สึกดีมากขึ้น จากนั้นเกิดเสียงคำรามอย่างบ้าคลั่งมาจากระยะไกล “ไอ้บัดซบซ่งจงมันอยู่ที่ไหน? รีบออกมารับความตายของเจ้าโดยเร็ว!”

เมื่อได้ยินเช่นนั้น ซ่งจงรู้ได้ทันทีว่าเป็นเสียงของราชาฉลามดำ เขาไม่ลังเลในความแข็งแกร่งของตนเองพร้อมตะโกนโต้ตอบทันที “ราชาฉลามดำที่โง่เขลา บิดาของเจ้ารออยู่ตรงนี้! เจ้าควรจะรีบมาหาข้าโดยเร็ว!”

“ไอ้เด็กสารเลว เช่นนั้นเจ้าจงอย่าวิ่งหนีไป บิดาผู้นี้กำลังไปหาเจ้า!” เมื่อเสียงใหญ่ได้สิ้นสุดลง ปรากฏเงาดำขนาดใหญ่ตรงหน้าของซ่งจง แน่นอนว่ามันเป็นเงาของราชาฉลามดำ

ทันทีที่เขาเห็นซ่งจงอยู่ในสภาพร่างกายที่ยอดเยี่ยม เขาตกใจอย่างมากพร้อมกับถามออกไปอย่างงุนงง “เจ้าเด็กสารเลว เจ้าบาดเจ็บหรือไม่ใช่? ทำไมเจ้าอยู่ในสภาพที่ยอดเยี่ยมเช่นนี้? นอกจากนี้เจ้ายังเพิ่มระดับของตนเองไปอีกสองขั้นงั้นหรือ? สวรรค์ เจ้าพบอะไรในทะเลสาบที่ไร้ทางออกนั่น?”

“ฮ่าฮ่า!” เมื่อได้ยินเช่นนั้น ซ่งจงตอบกลับอย่างสดใส “ราชาฉลามดำถือว่าเจ้ายังพอมีตาอยู่บ้าง แน่นอนว่าบิดาของเจ้าผู้นี้ยังได้รับกำไรจากโชคร้ายอยู่! ข้าต้องขอบคุณเจ้าจริง ๆ ถ้าไม่ใช่การติดตามอย่างต่อเนื่องของเจ้า ข้าคงไม่อาจพัฒนาได้รวดเร็วเช่นนี้!”

“ฮ่าฮ่าฮ่า!” เมื่อได้ยินเช่นนั้น ราชาฉลามดำพุ่งเข้าหาซ่งจงทันทีด้วยความโกรธจัด มันตะโกนออกมา “แย่หน่อยที่สวรรค์หาได้มีตาอีกต่อไป! กลับปล่อยให้ไขมันบัดซบเช่นเจ้าออกมาเผชิญกับโชคชะตาที่โหดร้ายเช่นนี้ เจ้าคิดจะยั่วยุให้ข้าโกรธจัดจนตายเลยงั้นหรือ?”

“ฮ่าฮ่า!” ซ่งจงหัวเราะออกมาอย่างช่วยไม่ได้ “จงรีบตายซะ! ข้าจะมีความสุขมากถ้าหากเจ้าตายไปสักที!”

“เหอะ อย่าได้คิดฝัน มันไม่ง่าย!” ฉลามดำรู้ได้ทันทีว่าซ่งจงหมายถึงอะไร “ไขมันบัดซบ อย่าได้คิดว่าเจ้าได้รับอะไรมาโดยบังเอิญแล้วเจ้าจะเป็นอมตะ มิตรสหายตัวน้อยของข้าอยู่ในระดับปฐมภูมิขั้นสมบูรณ์เท่านั้น ไม่ใช่ระดับจินตัน ไม่ว่าเจ้าจะดิ้นรนมากเพียงใด แต่เจ้าก็ยังไม่มีคุณสมบัติที่จะต่อกรกับข้า! ยังไงวันนี้ก็คือวันตายของเจ้า!”

“เช่นนั้นหรือ?” ซ่งจงยิ้มออกมาอย่างเย็นชา “ราชาฉลามดำเจ้ายังคงเป็นบุรุษอยู่หรือไม่ ถ้าหากเจ้าเป็น จงมาต่อสู้กับข้าตัวต่อตัว! เลิกพึ่งพาพี่น้องของเจ้าได้แล้ว และข้าก็จะไม่ให้พวกนางช่วยข้าเช่นกัน ตกลงไหม?” เมื่อซ่งจงกล่าวเช่นนั้น เขาชี้ไปที่เหล่าแม่มดเทวะที่ยืนอยู่ข้างเขา

เมื่อได้ยินเช่นนั้น ราชาฉลามดำขมวดคิ้วอย่างช่วยไม่ได้ พร้อมกับกล่าวออกมาอย่างรำคาญ “ไขมันบัดซบ เจ้ารู้ดีว่าตรีศูลของข้าได้ถูกทำลายไปแล้ว มันไม่ไร้ยางอายไปหน่อยงั้นหรือที่เจ้าจะใช้สายฟ้าศักดิ์สิทธิ์กับข้า?!”

“ฮ่าฮ่า!” ซ่งจงหัวเราะออกมาอย่างบ้าคลั่งพร้อมตอบกลับ “ราชาฉลามดำ เจ้าช่างดูถูกบิดาผู้นี้มากนัก! ในตอนนี้เราจะไม่ใช้สมบัติวิเศษใด หรือแม้แต่สายฟ้าศักดิ์สิทธิ์ เราควรจะแลกหมัดกันอย่างลูกผู้ชาย เจ้าคิดว่าอย่างไร?”

ดวงตาของราชาฉลามดำเปล่งประกายออกมาพร้อมกับกล่าวว่า “เจ้าพูดจริงงั้นหรือ?”

“แน่นอนข้าพูดจริง!” ซ่งจงยิ้มอยากเยือกเย็น “เจ้าว่าอย่างไร? มันดีหรือไม่ ถ้าหากเจ้าคิดว่ามันดีไม่พอ ข้าคิดว่าเจ้าควรจะลืมทะเลตะวันออกไปเสียแล้วกลับบ้านไปกินนมมารดาเจ้าจะดีกว่า!”

“ฮ่าฮ่าฮ่า!” เมื่อซ่งจงกล่าวจบ เหล่าแม่มดเทวะต่างพากันหัวเราะออกมาอย่างขำขัน

ในฐานะของอสูรกายแห่งจักรวรรดิทะเลตะวันออก ราชาฉลามดำนั้นถือได้ว่ามีชื่อเสียงอย่างมาก เขาจะอดทนต่อวาจาที่ดูถูกเช่นนี้ได้อย่างไร? เขาตะโกนออกมาทันที “บัดซบ เจ้ากล้าดูถูกข้างั้นหรือ? ย่อมได้ ข้าจะใช้เพียงร่างกายเท่านั้นเพื่อต่อสู้ ถ้าหากเจ้ากล้าที่จะใช้สายฟ้าศักดิ์สิทธิ์ คนที่ไร้ยางอายจะต้องเป็นเจ้า!”

“สบายมาก!” ซ่งจงตอบกลับพร้อมยิ้มกว้าง “ถ้าหากข้าต้องใช้สายฟ้าศักดิ์สิทธิ์ ข้าขอยอมตายดีกว่าที่จะมีชีวิตอยู่ต่อไป!”

เมื่อเห็นว่าซ่งจงกล่าวคำสัตย์ออกมา แน่นอนว่าราชาฉลามดำเชื่อในคำพูดเขา จากนั้นเขาละทิ้งลูกน้องของตนพร้อมกับบินขึ้นท้องฟ้า “ยอดเยี่ยม ไขมันน้อย เข้ามาเถิด! มาให้บิดาผู้นี้สอนบทเรียนให้กับเจ้า!”

“เหอะ เหอะ ข้ากลัวว่าคนที่จะได้รับบทเรียนในครั้งนี้จะเป็นเจ้ามากกว่า!” เมื่อซ่งจงกล่าวเช่นนั้น เขากระโดดขึ้นฟ้าทันที พร้อมกับพุ่งเข้าหาราชาฉลามดำ

ทั้งสองคนปะทะกันรวดเร็วราวกับสายฟ้า จากประสบการณ์ของทั้งสองคน ราชาฉลามดำปล่อยหมัดออกมาก่อน เพื่อทดสอบความแข็งแกร่งของร่างกายซ่งจงจึงไม่คิดจะหลบ เขาใช้หน้าอกของตนเองรับหมัดนั้น

กำปั้นของราชาฉลามดำกลับได้พบกับลำแสงศักดิ์สิทธิ์ที่ถูกปล่อยออกมาจากร่างกายของซ่งจง ในตอนแรกเขาคิดว่ามันเป็นทักษะในการป้องกันฝนลมปราณ และไม่มีอะไรต้องเกรงกลัว อีกทั้งยังคิดว่าหมัดของเขาสามารถผ่านมันไปได้อย่างแน่นอน จึงไม่ได้คิดสิ่งใดเกี่ยวกับเรื่องนี้ ทว่าในตอนนี้เขารู้สึกแล้วว่าที่หมัดของตนเองนั้นมีบางอย่างผิดปกติ!