“ท่านหัวหน้า! ท่านช่างแข็งแกร่งมาก!”
ในตรอกซอกซอยที่อยู่ห่างไกลผู้คนออกไปผู้ฝึกฝนคนหนึ่งใบหน้าของเขามีผ้าพันแผลเพื่อปกปิกร่องรอย เขาถูกขนาบข้างโดยผู้ฝึกฝนอีกสองคนที่มีรอยซ้ำบนใบหน้าชายความแข็งแกร่งในการฝึกฝนของเขาทั้งสามไม่สูงเลย
ข้างหน้าพวกเขามีผู้ฝึกฝนอีกคนหนึ่งเขาอยู่ในชุดคลุมสีดำท่าทางของเขาแข็งแกร่งมากเมื่อเทียบกับทั้งสามคน ออร่าที่เปล่งออกจากร่างกายเขาดูเยือกเย็นและชั่วร้าย ในมือของเขามีถุงๆ ใหญ่ที่ทำจากหนังของมนุษย์เห็นได้ชัดว่ามันคือสิ่งประดิษฐ์ทางจิตวิญญาณที่ดีชิ้นหนึ่งเลยก็ว่าได้
“หญิงสาวคนนี้ขัดจังหวะการทำธุรกิจของพวกเราแถมยังทำร้ายพวกเราด้วย!” ผู้ฝึกฝนที่ปิดหน้าด้วยผ้าพันแผลเย้ย “โชคดีที่เรามีหัวหน้า!”
“ฮ่าๆๆ” พวกเขาหัวเราะเยาะอย่างผู้ชนะ “หัวหน้าถุงเก็บวิญญาณของท่านอันทรงพลังนั่นเราควรจัดการกับเธอก่อนที่เธอจะมีแรงตอบโต้”
“ใช่! ใช้ถุงจัดการกับเธอ!” ผู้ฝึกฝนอีกคนเสนอ “เธอไม่มีเวลาแม้แต่จะส่งเสียง! ฮ่าๆๆๆ”
ผู้ฝึกฝนเสื้อคลุมสีดำกระดิกนิ้วเล็กน้อยเพียงเสี้ยวิถุงหนังมนุษย์ของเขาเปิดออกทันทีในนั้นเผยให้เห็นหญิงสาวในชุดแดงเหรียญโทเค็นรูปดาบมังกรบนหน้าอกของเธอนั้นดูสะดุดตาอย่างมาก
ชายร่างใหญ่ที่สวมเสื้อคลุมสีดำดูเหมือนจะรู้ว่าโทเค็นนั่นมาจากที่ไหน เขาขมวดคิ้วเล็กน้อย “นี่คือ .. เหรียญของสมาคมเกมแห่งสวรรค์!”
“สมาคมอะไรนะหัวหน้า!?” คนอื่นๆ ถามย้ำ “หัวหน้านั้นอะไรหรอ!?”
ชายคนหนึ่งในกลุ่มก็ตัวสั่นเทิ่ม “ข้าได้ยินมาว่าฉินฮงหลินและกลุ่มของเขาถูกทำลายเพียงเพราะพวกเขาแตะต้องสมาคมเกมแห่งสวรรค์ เธอมาจากสมาคมนั้นหรือ!?”
จู๋ๆ พวกเขาก็รู้สึกขนลุก “หัวหน้า .. เราควรทำยังไงดี? เราควรปล่อยเธอไปดีมั้ย!?”
“ปล่อยเธอ?” ผู้ฝึกฝนชุดดำยิ้มขณะเดียวกันเขาจองมองรวนหนิงด้วยแววตาครุ่นคิด “พวกเจ้ารู้หรือไม่ว่าหญิงคนนี้มีค่าแค่ไหน? เจ้ารู้หรือเปล่าว่าผู้หญิงคนี้ทำเงินได้มากขนาดไหนจากการประมูลครั้งที่ผ่านมาก!?”
“เท่าไรหรือ!?”
“คริสตัลสามแสนหกหมื่นก้อน!”
ลูกสมุนเมื่อได้ยินเช่นนั้นพวกเขาเบิกตาโพลงและมองไปที่หญิงสาวชุดแดงทันทีราวกับว่าพวกเขาเห็นสมบัติล้ำค่า!
“จากนั้นพวกเราจะรวยกัน!” คริสตัลสามแสนหกหมื่นก้อนถือเป็นเงินมหาศาลอย่างมากที่พวกเขาเองก็ไม่รู้ว่าชตินี้จะหาได้มั้ยช่างเป็นลาภก้อนโตจริงๆ
พวกเขาสั่นด้วยความตื่นเต้น
“แต่ ..” หนึ่งในพวกเขาทักท้วง “เธอคงไม่โง่ที่จะเดินมาพร้อมกับเงินมากมายหรอก”
“ข้ามีวิธีที่จะให้เธอนำมันมาให้เราด้วยความเต็มใจ!” ผู้ฝึกฝนชุดดำตอบ
เมื่อได้ยินเช่นนั้นลูกสมุนของเข้าก็รู้สึกตื่นเต้นอีกครั้งกับสิ่งที่พวกเขาได้จินตนาการ สามแสนหกหมื่นคริสตัลช่างดูเหมือนเป็นเรื่องง่ายอย่างกับปลอกกล้วย!
…
เวลาเดียวกันฟางฉีเองกำลังจัดพิธีมอบรางวัลได้แก่อาวุธสามสิ่งของพระเจ้าที่อยู่ในกล่องไม้มะเกลือสีดำอันสวยงามพร้อมแตรวิลมะที่วางอยู่ข้างๆ
ทุกคนต่างส่งเสียงเชียร์
ผู้ฝึกฝนแห่งดืนแดนทะเลดวงดาวนั้นได้รับอาวุธศักดิ์สิทธิ์ของพระเจ้า พวกเขามองดูคฆาหยกรูปกระดูกอันหนักหน่วง พร้อมด้วยดาบมังกรอันหายากแห่งตำนาน
ฟางฉีรู้สึกโล่งใจที่ทำกินกรรมใหญ่สำเร็จลุล่วงไปด้วยดีอีกครั้งนับตั้งแต่เปิดร้าน อย่างก็ตามตอนนี้เขารู้สึกวามีบางอย่างขาดหายไป
ขณะเดียวกันรวนหนิงเองก็เปิดประตูเดินเข้ามาพอดี เธอดูดีกว่าปกติพลางเอ่ยทักทายทุกคนอย่างสุภาพและแสดงความยินดีต่อผู้ฝึกฝนทุกคนที่ได้รับชัยชนะ
“ขอโทษทีที่มาสาย ..”
การปรากฎตัวของรวนหนิงทำให้ซียื่อรู้สึกแปลกๆ แต่เธอก็ไม่สามารถอธิบายออกมาได้เหมือนกันว่าทำไม ในฐานะที่เป็นเพื่อนกันมานานแน่นอนเธอสัมผัสได้ว่ารวนหนิงคนนี้เหมือนตัวปลอม
ในขณะที่คนอื่นๆ ที่คุ้นเคยกับเธอก็มองเธอด้วยสายตาสงสัย
ซูโมรู้สึกแปลกๆ ดวงตาของเขาเบิกกว้างขึ้นโดยไม่ได้ตั้งใจ แสงอันแรงกล้ากระแทกผ่านรูม่านตาของเขาอย่างจัง
“หืม!?” ดูเหมือนว่าหนิงไป่เองก็สังเกตเห็นแสงลึกลับที่ไหลผ่านดวงตาของซูโมเช่นกัน
“เอ่อ ..” ดูเหมือนว่าซูโมเองกำลังจะตะโกนเรียกเจ้านาย แต่ขณะเดียวกันรวนหนิงนั้นกำลังเดินไปหาเขาด้วยใบหน้าที่สงบนิ่ง หากไม่ได้สังเกตจะไม่เห็นเลยว่าเหงื่อของเธอกำลังออกเล็กน้อยบนใบหน้า
ฟางฉีนั้นแจกรางวันเสร็จเรียบร้อยแล้ว
ทันใดนั้นหยกสื่อสารของเขาก็สั่นขึ้น [เจ้านาย! ศิษย์พี่รวนหนิงดูแปลกไปเหมือนว่าจิตวิญญาณของเธอถูกแยกออกจากร่าง]
มันเป็นข้อความจากซูโม
“!!??” รอยยิ้มของฟางฉีที่ยิ้มออกมาดูน่าเกร็งขามทันที
[เจ้ารู้ได้ยังไง?] ฟางฉีส่งข้อความไปถาม
[ข้าไม่รู้ .. ข้าแค่สัมผัสได้ถึงแสงที่กระแทกเข้ามาในดวงตาของข้า ..] ซูโมตอบเขา
ฟางฉี [เข้าใจแล้ว อย่าแตกตื่นเพื่อแสดงให้เธอรู้ตัว]
“วันนี้รวนหนิงดูแปลกๆ” ซียื่อพึมพำกับตัวเองพลางกำลังจะลุกขึ้นแต่ถูกดึงกลับโดยฟางฉี
“อะไร ..”
รวนหนิงเองได้รับคริสตัลสามร้อยก้อนที่เธอได้ฝากไว้ที่ร้านโดยไม่ต้องถอนไถ่และเดินออกจา่กประตูร้านราวกับว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น
[เกิดอะไรขึ้น!?] โมเทียนซิงผู้ฉลาดหลักแหลใพบว่ามีบางอย่างแปลกไปเขาจึงรีบส่งข้อความหาฟางฉีทันที
เวลาไล่เลี่ยกันในบ้านที่อยู่ห่างออกไปผู้ฝึกฝนบางคนกำลังฉลองกันอย่างไม่รู้ตัว “ฮ่าๆๆ หัวหน้าท่านมีพลังมากจริงๆ เห็นได้ชัดว่าเจ้าหมูกลุ่มนั้นไม่รู้ตัวเลยว่าเกิดอะไรขึ้น!” รอยยิ้มของผู้ฝึกฝนชุดดำนั้นชั่วร้ายราวกบัว่าเขาเกิดมาจากห้วงนรก!
[หืม!?] มีข้อความส่งถึงฟางฉี [เจ้าต้องการความช่วยเหลือจากพี่สาวคนนี้มั้ย?]
ฟางฉีเงยหน้าขึ้นสบเข้ากับรอยยิ้มบนใบหน้าอันงดงามของหนิงไป่
[เจ้าคนตัวเล็กนั้นมีดวงตาพิเศษเขาเห็นอะไร?]
[เจ้ารู้อะไรเกี่ยวกับจิตวิญญาณบางหรือเปล่า?] ฟางฉีตอบกลับ
[มันเกี่ยวกับจิตวิญญาณหรือ? ลำบากแล้ว!] เธอตอบ
หน้าของฟางฉีเปลี่ยนเป็นสีเข้ม [ข้าขอคำแนะนำที]
[ข้าต้องการคอมพิวเตอร์ในคิวโซน] ดวงตาของเธอหรี่ลงราวกับจิ้งจอกเจ้าเหล่
ฟางฉีทำหน้าเซงเขารู้ตัวว่าเขาเองต้องสละความมั่งคั่งทั้งหมดที่มีจากการขโมยผัก
[ข้าจะซื้อให้!] เขาตอบ
[ข้าต้องการคิงออฟไฟเตอร์ด้วย อ่อ .. พร้อมด้วยจอยสติ้ก!]
[ตกลง ตกลง เธอได้สิ่งนั้น!]
[แล้วฉันสามารถเรียนรู้คาถาจิตวิญญาณของโอโรชิได้หรือไม่!?] นี่คือสิ่งที่เธอต้องการที่สุด
ฟางฉีนั่งลงหน้าคอมพิวเตอร์ของเขาในคิวโซนและเขล่าที่ควบคุมของเขาอย่างรุนแรง เขาเลือกคริสผู้ควบคุมเปลวไฟแห่งโชคชะตาแล้วกดปุ่มหลายปุ่มรัวๆ ทันใดนั้นตัวละครได้เปลี่ยนเป็นเงาดำ!
มันเป็นตัวเลขสีดำพร้อมโอโรชิที่ปรากฎตัวขึ้น!
“เจ้าคิดอย่างไร!?”
หนิงไป่ชี้นิ้วไปที่ซูโมด้วยนิ้วขาวเรียวยาว “เจ้าตัวน้อยคนนั้นน่าจะพาข้าไปหาจิตวิญญาณของเด็กสาวคนนั้นและกายของเธอได้ แต่ข้าคงปกป้องจิตวิญญาณของเธอได้สักพัก ที่เหลทอนั้นอยู่กับเจ้า!”
ฟางฉีถอนหายใจ “แค่นั้นก็เพียงพอ”
ซูโมนั้นยังคงอยู่ในความงุนงง ฟางฉีเดินเข้าไปตบบ่าเขา “เจ้าหาได้มั้ย?”
“ข้า ..” ซูโมดูกังวลเล็กน้อย
“โมน้อยศิษย์พี่รวนหนิงปฏิบัติกับเจ้าอย่างไร” ฟางฉีถาม
“เธอเป็นเหมือนพี่สาวแท้ๆ ของข้า!” ซูโมส่งยิ้มและพูดด้วยเสียงดังฟังชัด “ข้ารู้ว่าข้าควรทำยังไงข้าจะดำให้ดีที่สุด!”
ฟางฉีตบบ่าของเขาเบาๆ พร้อมพยักหน้า “ไปพาพี่สาวกลับบ้าน!”
…
หลังจากที่ซูโมออกไปพร้อมกับหนิงไป่แล้ว ฟางฉีที่ยืนอยู่ในร้านมองรอบๆ “ดูเหมือนว่าสมาคมเกมแห่งสวรรค์ของข้านั้นยังมีชื่อเสียงไม่มากพอ ทำไมบางคนยังกล้าที่จะมาทำร้ายเรา ข้าว่าจะออกไปทำธุระสักหน่อย พวกท่านอยากไปกับข้ามั้ย!?”
โมเทียนซิงเข้าใจในคำเชิญชวน “พวกเราจะไป!”
“ทำธุระ!?” ผู้นของกองกำลังเช่นศาลาหยวนเฮงและสำนักมังกรม้วนที่เพิ่งทำสงครามเสร็จพวกเขาเองกระตือรือ้นที่จะสู้เพื่อทำการทดสอบอาวุธของพวกเขาไปในตัว “ท่านช่วยพาพวกเราไปด้วยได้มั้ย!?”
“ข้าไปด้วย!” นักบวชเต๋าปีกแดงที่เล่นเจ้ากระบี่ขั้นเทพมาสักพักเขาพบว่าเขาไม่สามารถไปได้ไกลกว่านี้เนื่องจากเขาเป็นแค่ผู้เล่นอิสระ เนื่องจากเขาไม่ต้องการลดระดับหรืออยู่ต่ำลงไปเขาจึงตัดสินใจที่จะเข้าร่วมสมาคมเกมแหง่สวรรค์ หลังจากปรับระดับและรับสมบัติจากความช่วยเหลือของสมาคมมาสักพักเขารู้สึกต้องหาอะไรทำหรือทำอะไรที่เขาสามารถช่วยได้บ้าง
“มีคนมากมาย ..” ฟางฉีรู้สึกประหลาดใจ เขาวางแผนที่จะนำสมาชิกบางส่วนในสมาคมของเขาไปด้วยเท่านั้น!
ตังหยวนที่ถือคฆาหยกไว้ในมือ “ฮ่าๆๆ ให้ข้าลองทดสอบพลังของคฆาด้วยสิ!”
“เจ้าจะทำอะไร? ข้าอยากทดสอบดาบมังกรด้วย หากเจ้าไม่พาเราไปเราก็จะติดตามไปด้วยอยู่ดี!”
ใบหน้าของฟางฉีกระตุกเล็กน้อย ด้วยความอิ่มเอมใจคนเหล่านี้พยายามช่วยเหลือเขาโดยที่เขาไม่ต้องเอ่ยปากถามสักคำ!
![เจ้าของร้านพิศวง [我真不是邪神走狗]](https://i2.wp.com/www.xn--q3cmiag1gmn.com/wp-content/uploads/2022/08/bmn54u2yvhx9x9it.jpeg?resize=60,85 "เจ้าของร้านพิศวง [我真不是邪神走狗]")
