Bannou “Murazukuri” Cheat de Otegaru Slow Life ~Mura desu ga Nani ka?~ 1: My Gift is [Village Building]

“ท่านลุค อัลเบิร์ต พรสวรรค์ของคุณคือ…ดู [Village Building]”

เมื่อมีการประกาศของบาทหลวง ฝูงชนทั้งหมดที่รวมตัวกันในมหาวิหารที่ใหญ่ที่สุดในอาณาเขตของอัลเบิร์ตต่างก็เงียบไป

บุตรชายทั้งสองของลอร์ดอัลเบิร์ตผู้ปกครองดินแดน ได้รับพรสววรค์ในวันนี้ ดังนั้นจึงไม่น่าแปลกใจที่ผู้คนจากภายในอาณาเขตและแม้แต่ผู้คนจากภายนอกต่างให้ความสนใจที่จะเห็นพิธีสำคัญนี้

“[อาคารหมู่บ้าน]…? อะ-ของขวัญอะไรวะเนี่ย!?” ลุคพูดขึ้นมาโดยไม่รู้ตัวเพราะตกใจกับพรสวรรค์ที่ได้

ใช่ ลุคไม่ใช่ใครอื่นนอกจากลุค อัลเบิร์ต ลุคเกิดเป็นลูกชายคนโตของลอร์ดอัลเบิร์ตและถูกคาดหวังให้สืบทอดดินแดนต่อจากพ่อเขาดังนั้น  

สำหรับลุตการได้รับพรสวรรค์ในวันนี้จึงเป็นการปิดผนึกข้อตกลง

“ผ-ผมไม่รู้ ผมไม่เคยได้ยินเกี่ยวกับพรสวรรค์แบบนี้มาก่อน…แต่มันฟังดูไม่เหมือนพรสวรรค์ที่เหมาะกับการต่อสู้มากขนาดนั้น”

บาทหลวงตอบด้วยความลังเลเล็กน้อย

“ไม่, ไม่จริง”

ไม่ใช่ทุกคนที่จะได้รับพรสววรค์ มันเป็นสิ่งที่พระเจ้ามอบให้กับคนเพียงไม่กี่คนเท่านั้นเมื่ออายุครบสิบสองปี และในบรรดาพรสวรรค์เหล่านั้นสิ่งที่สามารถใช้ต่อสู้ได้เป็นที่ต้องการตัวมากที่สุด โดยเฉพาะอย่างยิ่งในช่วงเวลาที่เราอาศัยอยู่ที่อำนาจของราชวงศ์ลดลง และขุนนางต่างต่อสู้เพื่อดินแดนของกันและกัน

เนื่องจากพวกเขาถูกคาดหวังให้เป็นผู้นำกองกำลังในการต่อสู้ ลอร์ดหรือคนที่อยู่ในครอบครัวของลอร์ดจึงต้องการพรสวรรค์เชิงการต่อสู้ดังกล่าวมากที่สุด

พ่อของลุคได้รับพรสวรรค์ที่เรียกว่า [ปรมาจารย์ดาบ]

พ่อของลุคซึ่งมีทั้งพรสวรรค์ [วิชาดาบ] ระดับสูงและความกล้าหาญที่จะฝ่าฟันแนวหน้าของศัตรูด้วยตัวเขาเอง เป็นที่รู้จักไปทั่วประเทศ

เดิมทีพ่อของลุคเป็นเพียงไวเคานต์ แต่ในช่วงชีวิตเดียว เขาสามารถขยายอาณาเขตของเขาจนถึงจุดที่อาณาเขตของเขาสามารถแข่งขันกับขุนนางระดับสูงคนอื่น ๆ ได้ มันคงไม่ใช่เรื่องเกินจริงที่จะบอกว่าพรสวรรค์เขามีบทบาทสำคัญในเรื่องนั้น

เนื่องจากมรดกตกทอดมีอิทธิพลอย่างมากต่อพรสวรรค์ที่พวกเขาจะได้รับ คงไม่แปลกใจหากลุคได้รับพรสวรรค์เดียวกับพ่อ และเนื่องจากแม่ของลุคมี  

[วิชาดาบ] อยู่ในตัว ลุคจึงมีโอกาสได้รับ [ปรมาจารย์ดาบ] เป็นพรสวรรค์ประมาณ 80%

หลังจากนั้นลุคก็มองไปที่พ่อของลุคอย่างกล้าๆกลัวๆ จนกระทั่งเมื่อสักครู่ที่ผ่านมา เขามองมาที่ลุคอย่างมีความหวัง แม้ว่าตอนนี้ สายตาของเขาว่างเปล่าราวกับว่าเขาหมดความสนใจไปหมดแล้ว สำหรับแม่ของลุค เธอกำลังมองขึ้นไปบนท้องฟ้าด้วยสิ่งที่สามารถอธิบายได้ว่าเป็นการแสดงออกที่ตกตะลึงบนใบหน้าของเธอ

“มันขวางทางนะพี่ชาย ถึงคราวของฉันแล้ว ออกไป”  

“ชิ”

คนที่ผลักฉันออกไปคือ ราอูลน้องชายของลุกน้องชายต่างแม่ ถ้าให้อธิบายก็คือลุคเป็นบุตรของภรรยาโดยชอบด้วยกฎหมาย ในขณะที่ ราอูลเป็นบุตรของนางสนม แม่ของ ราอูลเคยเป็นสาวใช้ ดังนั้นถึงแม้จะเป็นนางสนม สถานะทางสังคมของเธอก็ไม่ได้สูงส่งขนาดนั้น ที่สำคัญกว่านั้น เนื่องจากเธอพรสวรรค์เลย โอกาสของราอูลที่จะได้รับ [ปรมาจารย์ดาบ] จึงน้อยกว่า 10% แม้แต่การได้รับ [วิชาดาบ] ก็ยังมีโอกาส 50-50 สำหรับเขา ไม่เหมือนสำหรับลุค ความคาดหวังสำหรับราอูลจึงไม่มาก…  

“ท่านราอูล อัลเบิร์ตพรสวรรค์ท่านคือ…นี่อะไร! พรสวรรค์คุณคือ [ปรมาจารย์ดาบ]!”

เนื่องจากราอูลได้รับพรด้วยของขวัญเช่นเดียวกับพ่อ ปฏิกิริยาของมหาวิหารในครั้งนี้จึงตรงกันข้ามกับปฏิกิริยาของพวกเขาที่มีต่อพรสวรรค์ของลุค นั่นคือความตื่นเต้น  

“โอ้โห!”

พ่อยิ้มแก้มแทบปริเเละรีบวิ่งไปที่ด้านข้างของราอูลและกอดเขาแน่น น้ำตาแห่งความปิติไหลออกมาจากดวงตาของแม่ของราอูล ในขณะที่ดวงตาของแม่ของลุคเต็มไปด้วยความสิ้นหวัง  

โลกทั้งใบของลุคก็กลับหัวกลับหาง เป็นเวลานานเนื่องจากความตกใจของลุค ลุคจึงไม่สามารถทำอะไรได้นอกจากยืนอยู่ที่นั่นเหมือนคนโง่

“……ผมไปแล้วนะพ่อ แม่”

ลุคอยู่คนเดียวเเละพูดออกมาเบาๆในขณะที่ลุคขึ้นรถม้า ไม่มีใครอยู่ที่นั่นเพื่อดูลุคออกจากเมือง  

แต่แล้วอีกครั้งทำไมพวกเขาถึงมาอยู่ที่นี่? ไม่มีอะไรได้มาจากการได้เห็นใครบางคนที่ไม่เพียงแต่ล้มเหลวในการเป็นลอร์ดคนต่อไปเท่านั้น แต่ยังถูกส่งตัวไปยังที่ห่างไกลอีกด้วย ลุครู้ก่อนหน้านี้ว่ามีคนใจดีกับลุคเพียงเพราะลุคควรจะเป็นเจ้านายในอนาคต แต่สิ่งนี้ก็ยังทำให้ลุครู้สึกเหงา  

ไม่ว่าในกรณีใดก็ตาม สถานที่ที่ลุคไปคือที่รกร้างว่างเปล่าซึ่งอยู่ทางเหนือของดินแดนอัลเบิร์ต เนื่องจากสิ่งมีชีวิตที่อันตรายในพื้นที่รวมถึงดินแดนที่มีความอุดมสมบูรณ์อย่างมากในการเริ่มต้นความพยายามในการเพาะปลูกแผ่นดินจึงถูกละทิ้งทุกครั้ง

จุดประสงค์ของลุคในการถูกส่งมาที่นี่: เพื่อภารกิจที่เป็นไปไม่ได้นั้น

————————————————————————————