A Warrior Exiled by the Hero and His Lover 9

ตอนที่ 9

ตรงหน้าฉัน มีหญิงสาวผมขาวสว่างสะท้อนแสงเป็นประกาย หูจิ้งจอกตั้งตรง

 

รูปร่างที่โค้งเว้าของเธอถูกห่อด้วยผ้าปูที่นอนสีขาวบริสุทธิ์

 

ช่วงเอวที่ขอดเล็กและด้านหลังที่มีหางรูปร่างกำลังดีสีขาวนวล ทุกครั้งที่เธอกระพริบตา ขนตายาวสีขาวของเธอก็สั่นไหวไปมา และดวงตาสีทองของเธอจ้องมองมาที่ฉันด้วยความตื่นเต้น

 

“เธอคือ…คาเอเดะ…ใช่ไหม”

 

“ค่ะ”

 

“เกิดอะไรขึ้นกับเธอ?”

 

“เอ่อ…คือพอตื่นขึ้นมาฉันก็เป็นแบบนี้แล้วล่ะค่ะ”

 

เราต้องทำความเข้าใจกับสถานการณ์นี้ซะก่อน

 

จนถึงเมื่อวาน เธอเป็นยังสาวน้อยน่ารักๆอยู่เลย

 

และตอนนี้เธอกลายเป็นผู้หญิงที่สวยและใหญ่

 

ไม่ไม่ไม่  นี่มันไม่ปกติแล้ว

 

มองยังไงมันก็ไม่ปกติ

 

“อื้ม บางทีอาจเป็นเพราะเลเวลที่เพิ่มขึ้นอย่างกะทันหันค่ะ”

 

“หมายความว่ายังไง?”

 

“ฉันได้ยินมาว่าเมื่อเด็กมีเลเวลมากกว่า 20  พวกเขาจะเติบโตอย่างรวดเร็วในชั่วข้ามคืนเพื่อให้ร่างกายสมดุลกับเลเวลของพวกเขาค่ะ”

 

ความสมดุลทางกายภาพ ก็ใช่ว่ามันจะเป็นไปไม่ได้

 

นี่เธอเปลี่ยนเผ่าพันธุ์เพราะเลเวลที่เพิ่มขึ้นอย่างกะทันหันของเธอ

 

มันก็เป็นไปได้แน่นอนที่ร่างกายของเธอจะเปลี่ยนไปเพื่อปรับให้เข้ากับพลังเต็มที่ของเธอ

 

แต่ฉันไม่ได้คาดคิดว่าเธอจะเติบโตในชั่วข้ามคืน

 

นอกเหนือจากนั้น

 

ฉันรู้สึกว่าฉันไม่สามารถหัวเราะและพูดว่าเธอเป็นแค่เด็กได้อีกต่อไปแล้ว

 

จริงๆแล้ว ฉันค่อนข้างมั่นใจว่าฉันจะตกหลุมรักเธอแน่ ถ้าเธอเข้ามาหาฉันอย่างจริงจัง

 

“ใส่เสื้อผ้าซะ! ทำไมเธอถึงเปลือยล่ะ?”

 

“เรื่องนั้น…”

 

เธอเริ่มหยิบเสื้อผ้าที่ขาดของเธอ

 

โอ้ งั้นเรอะ… แน่นอนว่ามันจะเป็นแบบนั้นสินะ

 

ฉันไม่มีทางเลือกอื่น ฉันควรไปร้านขายเสื้อผ้าและซื้อของใหม่ให้เธอทันที

 

ฉันลุกจากเตียงและหยิบเสื้อผ้าออกจากกระเป๋าเป้

 

“ใส่นี่สิ”

 

“เสื้อผ้าของนายท่าน?”

 

“อย่าพูดแบบนั้นสิ”

 

“อึก.”

 

เธอกลืนน้ำลายแล้วรับไป

 

จากนั้นเธอก็เอาหน้าของเธอซุกในเสื้อผ้าฉันและเริ่มดม

 

“เอ่ เฮ่ะ เฮ่ะ เฮ่ะ ฟืด ฟืด ซู้ด ซู้ด”

 

“เอ่อ…..เธอเป็นอะไรรึเปล่าเนี่ย”

 

เธอเริ่มกระดิกหางด้วยใบหน้าปีติยินดี

 

เป็นเรื่องน่าอายที่เธอได้กลิ่นพวกมันมาก

 

“ฉันอยากให้เธอใส่มันสักทีนะ”

 

ฉันหันหลังไปรอให้เธอแต่งตัว

 

“เสร็จแล้วค่ะ”

 

เมื่อฉันหันหลังกลับ ก็เห็นคาเอเดะสวมเสื้อของฉัน และแขนเสื้อก็ใหญ่จนปิดมือเธอได้ ยกเว้นนิ้วที่ยื่นออกมาเล็กน้อย

 

นอกจากนี้ หน้าอกที่ใหญ่และรูปร่างดีของเธอยังโดดเด่นในมุมมองที่สมบูรณ์แบบ ทำให้เธอดูน่าดึงดูด ตอนนี้เริ่มมีการต่อสู้อย่างดุเดือดภายในตัวฉันระหว่างสัญชาตญาณที่จะเดินหนีหรือพุ่งเข้าใส่เธอ

 

เพื่อลดความตื่นเต้นทางสายตาให้ได้มากที่สุด ฉันให้เธอสวมกางเกงรัดรูปและเสื้อคลุมมีหมวกคลุมด้วยผ้า หลังจากนั้นฉันก็ออกจากโรงเตี๊ยมกับคาเอเดะเพื่อที่จะไปหาซื้อเสื้อผ้าใหม่

 

ในที่สุด คาเอเดะก็ได้เสื้อผ้าที่เหมาะกับเธอ

 

ยังไงก็ตาม ผู้หญิงที่ร้านโกรธฉันมาก

 

หลังจากที่ผมมาถึงทางเข้าร้านแต่เช้าตรู่ก็ยังไม่เปิด ฉันปลุกหญิงชราคนนั้นขึ้นมาและอธิบายสถานการณ์ต่างและจัดการหาเสื้อผ้าให้เธอ เราต้องเจาะรูหลายรูเพราะหางของคาเอเดะ

 

คาเอเดะในชุดใหม่ของเธอหันมามองหน้าฉันเพื่อที่ฉันจะได้เห็นเธอตั้งแต่หัวจรดเท้า

 

เธอเป็นนักผจญภัยที่เป็นผู้ใหญ่ ไม่ว่าคุณจะมองมุมไหน

 

ทุกครั้งที่กระโปรงสั้นของเธอพลิ้วไหวอย่างนุ่มนวลในแต่ละครั้งบางสิ่งในตัวฉันก็เริ่มสั่นไหว

 

“เป็นยังไงบ้างคะนายท่าน?”

 

“มันเหมาะกับเธอมาก”

 

“ฮิฮิ”

 

ภาพที่เธอหน้าแดงด้วยความเขินอายทำให้อันนึกถึงคาเอเดะตัวน้อย

 

แม้ว่าตัวของเธอจะโตขึ้นมาแต่ภายในของเธอยังไม่ได้มีการเปลี่ยนแปลง

 

เธอยังคงเหมือนเดิมอย่างที่เธอเป็น

 

ยังไงก็เถอะ ฉันจะเอาพัดเหล็กอันใหม่ให้เธอ

 

จากที่เห็นเธอสู้เมื่อวาน ฉันคิดว่าเธอสามารถใช้ได้ทั้ง 2 อัน

 

ด้วยวิธีนี้เธอจะสามารถโจมตีได้ซํ้าซ้อนหลายเท่าตัว

 

คาเอเดะจะต้องกลายเป็นนักเวทย์ที่ทรงพลังกว่า มีศักยภาพมากกว่านี้

 

“ในเมืองนี้มีใครสวยเท่านี้ไหม?”

 

“เธอสวยมาก”

 

“ฉันอยากได้ทาสแบบเธอจัง”

 

คุณสามารถได้ยินเสียงจากทุกที่ที่ชื่นชมความงามของคาเอเดะ

 

ผู้ชายทั้งหมดบนถนนหันมามองเธอ และแม้แต่ผู้หญิงก็มองเธอด้วยความอิจฉา

 

คาเอเดะอาจมีปลอกคอที่คอของเธอ ซึ่งเป็นสัญลักษณ์ของการเป็นทาส แต่ถึงกระนั้นก็กลายเป็นเครื่องมือในการเสริมความงามของเธอ

 

ถ้าพวกเขาต้องเลือกผู้หญิงที่สวยที่สุดในประเทศนี้ ก็คงเป็นเธอ

 

“วันนี้ฉันจะทำเงินมากมายให้นายท่านของฉัน!”

 

“ไม่ เธอไม่ต้องกังวลมากมายเรื่องการหาเงินหรอกนะ เรามีเงินเพียงพอจากการฆ่ามังกร ดังนั้น มาให้ความสำคัญในการเก็บเลเวลของเธอก่อน นั่นเป็นเหตุผลที่ฉันซื้ออาหารและน้ำจำนวนมาก”

 

“นายท่าน…”

 

ดวงตาของคาเอเดะเริ่มมีน้ำตาซึมด้วยความยินดี

 

เมื่อวานเพราะฉันทำแบบนั้น เธอถึงไม่สามารถขึ้นไปได้มากเท่าที่เธอต้องการ ดังนั้นวันนี้ฉันจะให้อิสระแก่เธอมากขึ้น

 

ยิ่งเธอแข็งแกร่งมากเท่าไหร่ มันก็จะยิ่งง่ายสำหรับฉันเท่านั้น

 

ฉันจะปล่อยให้เธอเลเวลอัพเท่าที่เธอต้องการ

 

เมื่อเรามาถึงชั้นสี่ ระดับความยากจะเพิ่มขึ้นเล็กน้อย

 

มอนสเตอร์ที่ปรากฏจะแข็งแกร่งขึ้นมาก

 

แต่เมื่อเทียบกับคาเอเดะที่โตแล้ว พวกมันก็เป็นเพียงผู้อ่อนแอ

 

“วินด์กัสท์!”

 

ลมกระโชกรุนแรงที่เกิดจากพัดเหล็กทั้งสองทำให้ศัตรูโบยบิน

 

เธอจัดการพวกมันอย่างรวดเร็วด้วยเวทมนตร์เยือกแข็งของเธอ

 

เลเวลปัจจุบันของเธอคือ 50

 

เลเวลที่เหมาะสมสำหรับชั้นสี่คือ 15 ดังนั้นนี่เป็นเพียงการเดินเล่นในสวนสาธารณะเท่านั้น

 

ฉันมีเวลาว่างมากจนอดไม่ได้ที่จะหาว

 

“นายท่านเหนื่อยหรอคะ?”

 

“ไม่หรอก เช้านี้ฉันยุ่งมากจนไม่ได้เข้านอนจนถึงเวลาปกติ ฉันง่วงนอนนิดหน่อย”

 

“ใช้ตักฉันเป็นหมอนก็ได้ค่ะนายท่าน ได้โปรดพักผ่อนเถอะ!”

 

ฉันใช้เวทย์มนตร์เพื่อลบซากโครงกระดูกที่ฉันเพิ่งเอาชนะไป ฉันนอนห่มผ้า คาเอเดะนั่งบนผ้าห่ม แล้วบอกให้ฉันจะเอาหัวหนุนบนตักเธอ

 

เป็นการยากที่จะปฏิเสธเธอเมื่อเห็นเธอมีความสุขที่จะทำ

 

“ฉันจะนอนพักสักหน่อย”

 

“ค่ะ”

 

ฉันนอนลง และวางหัวบนตักของเธอ

 

กลิ่นหอมหวานและสัมผัสที่นุ่มนวลของผิวของเธอที่ฉันรู้สึกบนหัว ทำให้ตาของฉันปิดสนิท

 

ฉันรู้สึกว่าฉันนอนสบายกว่าปกตินะ…

 

เสียงระเบิดดังดูดก้องไปทั่วสถานที่

 

จู่ๆเสียงนั้นก็ปลุกฉันขึ้นมา

 

ฉันหลับไปนานแค่ไหน

 

“นายท่าน หวังว่าคุณคงหลับสบาย”

 

“ขอบคุณ ใช่ แน่นอน…”

 

มีโครงกระดูกที่โดยจัดการจำนวนมากอยู่รอบตัวเรา

 

ฉันไม่รู้จำนวนที่แน่ชัด แต่ไม่น่าเกิน 20 ตัว

 

ฉันมองไปที่คาเอเดะ และเธอก็ยิ้มอย่างมีความสุข

 

“นั่นอะไรน่ะ?”

 

“โครงกระดูกพวกนั้นกำลังจะโจมตีเรา ดังนั้นเพื่อปกป้องนายท่าน ฉันก็เลยจัดการพวกมันค่ะ”

 

“วากัตตะ”

 

เธอยืนขึ้นและค่อยๆ ทำความสะอาดร่างกายของฉันด้วยหางของเธออย่างอ่อนโยน

 

มันรู้สึกดีและนุ่มเมื่อสัมผัสกับร่างกายของฉัน

 

ฉันสงสัยว่าความรู้สึกแปลก ๆ นี้คืออะไร?

 

เมื่อฉันนอนบนขาของเธอราวกับว่าหัวใจของฉันได้รับการเยียวยาจากทุกสิ่ง

 

บางทีเธออาจมีพลังพิเศษบางอย่างด้วย?

 

ลองคิดดู ฉันยังไม่เห็นสเตตัสของเธอหนิ

 

“คะ? คุณต้องการดูสเตตัสของฉันงั้นเหรอ?”

 

“ถ้าไม่อยากให้ฉันเห็นก็ไม่เป็นไร ฉันแค่อยากรู้”

 

“ฉันเป็นสมบัติของคุณ นายท่าน ฉันยินดีที่จะแสดงให้คุณเห็น”

 

คาเอเดะทำให้หน้าจอสเตตัสปรากฏขึ้นและหันมาทางฉัน

 

สกิล

 

อาจเป็นเพราะความสามารถที่เรียกว่า [คลื่นรักษา]

 

มันไม่ใช่สกิลธรรมดา

 

ฉันไม่เห็นสกิลแปลกๆ แม้ว่าบางสกิลจะหายาก

 

โดยเฉพาะอย่างยิ่ง [เพิ่มพลัง] นี้เป็นความสามารถหายากที่ครั้งหนึ่งเคยเป็นของนักเวทย์ที่มีชื่อเสียงมากซึ่งเคยสร้างมันขึ้นมาในประวัติศาสตร์ของมนุษยชาติ

 

ผู้หญิงคนนี้จะกลายเป็นคนสำคัญอย่างแน่นอน

 

“เธอมีความสามารถในการมองเห็นสเตตัสของผู้อื่นรึเปล่า?”

 

“มันขึ้นอยู่กับระดับ ฉันยังไม่ได้เห็นทักษะที่ผิดปกติใดๆ เลยค่ะ”

 

อืม สกิล สะสม ยังไม่ถูกยืนยันงั้นเหรอ

 

ฉันหวังว่าจะรู้เกี่ยวกับมันในสึกวันหนึ่ง

 

ฉันมีความคิดที่ดีทีเดียวว่าสิ่งใดใช้ได้ผล ดังนั้นบางทีฉันไม่ควรสนใจที่จะตรวจสอบมัน ตราบใดที่มันยังสามารถทำประโยชน์ให้ฉัน

 

“คุณอยากไปต่อมั้ย?”

 

“ถ้านายท่านของฉันต้องการ ฉันก็จะทำค่ะ”

 

“เรายังมีเสบียงเพียงพอ เราสามารถไปข้างหน้าต่อได้”

 

เรากำลังมุ่งหน้าไปที่ชั้นห้า

 

Options

not work with dark mode
Reset