หลังจากที่หวางเสี่ยวหงหย่าแล้วคนในครอบครัวหวางก็ไม่ยอม คิดหาวิธีสารพัดเพื่อให้กลับมาคืนดีกัน อย่างไรเสียผู้ชายที่มีอำนาจเยอะอย่างพี่รองก็ไม่ได้หาได้ง่ายๆ หวางเสี่ยวหงหย่าแล้วไม่มีทางหาสามีแบบนี้ได้อีกแน่ แต่พวกเขาก็ไม่เคยได้เจอพี่รอง
สาเหตุสำคัญก็คืออวี๋หมิงลี่
อวี๋หมิงลี่เป็นเหมือนร่มขนาดใหญ่ที่คอยคุ้มกันทุกคนในครอบครัวอยู่ ครอบครัวหวางถูกอวี๋หมิงลี่กีดกันทำให้ไม่ได้เจอพี่รอง อีกทั้งเรื่องหย่าของพี่รองก็เกิดจากความร่วมมือของพี่ใหญ่กับเสี่ยวเชี่ยน ดังนั้นครอบครัวหวางจึงเกลียดอวี๋หมิงลี่เข้าไส้
สาเหตุที่สองครอบครัวมาวางแผนก่อเรื่องร่วมกันได้ก็มีที่มาจากแม่ของหวางเสี่ยวหง หลังลูกสาวหย่าก็ขาดแหล่งรายได้สำคัญ เงินที่พี่รองให้ไว้ก็ใช้จ่ายสุรุ่ยสุร่ายใกล้หมดเต็มที เธอมีแผงขายผักเล็กๆอยู่ในเมืองQ มีอยู่วันเฝิงม่านม่านไปซื้อผักแล้วได้เจอกับหวางเสี่ยวหงที่เฝ้าร้านอยู่พอดี
เฝิงม่านม่านจำได้ในแวบแรกที่เห็น นี่มันพี่สะใภ้รองไม่ใช่เหรอ?
ก่อนหน้านี้พี่สะใภ้ใหญ่ดีกับเฝิงม่านม่านมาก ตอนที่เฝิงม่านม่านยังเรียนหนังสืออยู่ ปิดเทอมทีก็จะมาเที่ยวเล่นที่นี่ พี่สะใภ้ใหญ่พาเธอเข้าๆออกๆบ้านตระกูลอวี๋เป็นประจำ ถึงตอนนั้นเธอจะยังเด็กมากแต่ก็จดจำพี่สะใภ้รองที่หน้าตาธรรมดาแต่นิสัยร้ายกาจคนนี้ได้เป็นอย่างดี
พี่รองกับหวางเสี่ยวหงเป็นคู่สามีภรรยาที่มหัศจรรย์มาก อยู่ด้วยกันเมื่อไรก็ให้ความรู้สึกที่ไม่เหมาะสมกันอย่างแรง ใครเห็นก็ยากจะลืม ดังนั้นเฝิงม่านม่านจึงจำได้ ก็เลยลองๆคุยกับหวางเสี่ยวหงดู
หลังหย่าหวางเสี่ยวหงก็อยู่ในสภาพจิตใจหดหู่ ใช้ชีวิตอย่างไม่ค่อยราบรื่นนัก ทำอะไรก็ขาดทุน ถึงได้รู้ว่าพี่รองที่เธอเคยคิดว่า ‘ไม่มีอนาคต’ นั้นดีขนาดไหน โดยเฉพาะหลังจากหย่าแล้วเธอได้ไปดูตัวมาหลายคนก็ไม่มีใครถูกชะตา หล่อและทำงานเก่งเท่าพี่รอง เธอถึงได้รู้ว่าอาชีพนักบินขับเครื่องบินรบที่เธอเคยดูถูกนั้นเป็นอาชีพที่เก่งแค่ไหน อยากจะย้อนเวลากลับไปก็ทำไม่ได้แล้ว ทำได้แค่ใช้ชีวิตไปวันๆ เจอใครก็รำพึงรำพันใส่
พอเฝิงม่านม่านถามก็เข้าทางหวางเสี่ยวหงพอดี วันนั้นหวางเสี่ยวหงลากเฝิงม่านม่านคุยอยู่เกือบชั่วโมง ปกปิดเรื่องที่เธอป่วยแล้วไปทำเรื่องนอกใจ เล่าแค่ว่าตระกูลอวี๋ใจร้ายใจดำขนาดไหน มีคำพูดหนึ่งที่หวางเสี่ยวหงพูดแล้วสะกิดใจของเฝิงม่านม่าน หวางเสี่ยวหงพูดว่า สมัยนี้คนรวยที่ไหนบ้างไม่เลี้ยงเด็กไว้นอกบ้าน ตระกูลอวี๋เห็นเป็นทหารมีหน้ามีตาขนาดนั้น ไม่แน่หรอกว่าลับหลังอาจมีเรื่องไม่ดีซ่อนไว้เยอะ
คำพูดใส่ร้ายป้ายสีที่ปราศจากหลักฐานนี้กลับตรงใจเฝิงม่านม่านที่อยากจะใช้ผู้ชายรวยๆเป็นทางลัดในการเลื่อนชนชั้นทางสังคม แถมเพื่อนสมัยเรียนของเฝิงม่านม่านก็ยังใช้เรื่องท้องจับผู้ชายแต่งงานได้สำเร็จ ดังนั้นเธอถึงได้มีความคิดที่คล้ายๆกัน
ความหวาดกลัวของเฝิงม่านม่านกลายเป็นความโกรธ พอเข้ามาในบ้านก็ไม่พูดพล่ามทำเพลงล้มโต๊ะไพ่นกกระจอกทันที จากนั้นก็ตบหน้าแม่หวางเสี่ยวหง
แม่หวางเสี่ยวหงอาศัยที่ตัวเองเป็นคนอ้วนพอโดนตบก็ไม่ยอมตบกลับไปหนึ่งที เฝิงม่านม่านจับนมแม่หวางเสี่ยวหง ส่วนแม่หวางเสี่ยวหงก็จิกหัวเฝิงม่านม่าน ทั้งสองคนอยู่ในสภาพอีนุงตุงนังดูไม่ได้
คนอื่นๆพากันเข้าไปห้ามอยู่นานกว่าจะจับสองคนนี้แยกได้ เฝิงม่านม่านด่าแม่หวางเสี่ยวหงอย่างสาดเสียเทเสีย แม่หวางเสี่ยวหงมีเหรอจะยอม ถ่มน้ำลายใส่หน้าเฝิงม่านม่าน
หมากัดกันไม่ได้ห่วงเรื่องภาพลักษณ์เลยแม้แต่น้อย
“พอได้แล้วม่านม่าน แกเป็นอะไรของแกวะ?” เฝิงเฟิงถามน้องสาว เฝิงม่านม่านนั่งบนเก้าอี้ด้วยสภาพเหมือนคนไร้สติ
“แย่แล้วพี่ อวี๋หมิงลี่เป็นเอดส์ ตอนนี้เอาเชื้อมาติดฉันด้วย จบแล้วอนาคตฉัน…”
ได้เงินแล้วไงล่ะ ต่อให้อวี๋หมิงลี่รับเธอเข้าบ้านแล้วไงล่ะ ชีวิตไม่เหลือแล้ว ชีวิตหรูหราที่เคยวาดฝันไว้มันก็แค่หมอกจางๆ
ชีวิตเริ่มเข้าสู่การนับถอยหลัง นี่สิเป็นเรื่องที่น่ากลัวที่สุด
“อะไรนะ?! แกเป็นโรคติดต่อเหรอ? อ๊าก! เมื่อกี้แกข่วนฉัน แถมยังข่วนหน้าฉันด้วย ทำไงดี!” แม่หวางเสี่ยวหงตบเข่าทิ้งตัวลงไปนั่งกับพื้น
ในขณะเดียวกันคนที่สีหน้าเปลี่ยนก็ยังมีอาของหวางเสี่ยวหงอีกคน ถึงเขากับแม่หวางจะมีความสัมพันธ์เป็นน้องสามีกับพี่สะใภ้กัน แต่ความจริงน่ะเหรอ…แค่กๆ
ถ้าแม่หวางติดโรค งั้นเขาก็ไม่รอดเหมือนกัน!
“แกแน่ใจนะว่าแกเป็น? เวรละ เป็นโรคกันหมดตอนนี้จะทำไงดีล่ะเนี่ย?!” อาของหวางเสี่ยวหงร้อนใจ
ลูกสะใภ้ของแม่หวางก็สีหน้าเปลี่ยน! พอได้ยินอากับแม่สามีดูเหมือนจะมีเรื่อง…งั้นเธอก็ไม่จบเห่ไปด้วยอีกคนเหรอ?!
สามีเธอไม่อยู่บ้าน เธอกับอาเผลอไป…แค่กๆกันทั้งคืน!
พอเฝิงม่านม่านพูดจบ ทางด้านครอบครัวเฝิงก็มีพี่ชายที่เป็นลูกพี่ลูกน้องที่เคยช่วยด้วยความเต็มใจสีหน้าก็เปลี่ยนไปเหมือนกัน แบบนั้นก็—
กลุ่มคนพวกนี้ความสัมพันธ์ยุ่งเหยิงซับซ้อน เกินกว่าจะบรรยาย
เอาเป็นว่าตอนนี้สถานการณ์วุ่นวายมาก พอเฝิงม่านม่านบอกว่าตัวเองป่วยก็ทำให้ทั้งบ้านอลหม่านทันที
ทันใดนั้นเองอยู่ๆผู้ชายวัยกลางคนของครอบครัวหวางก็เงยหน้าหัวเราะร่า
“ฮ่าๆๆ! ไม่เป็นไรๆๆ! วันนั้นม่านม่านไม่ได้นอนกับอวี๋หมิงลี่เสียหน่อย ลูกในท้องของม่านม่านเป็นลูกของฉันเอง!”
“อะไรนะ?!!” เฝิงม่านม่านมองผู้ชายตาตี่ผมยาวแต่งตัวซอมซ่อ ผู้ชายคนนี้เป็นน้องชายแท้ๆของแม่หวาง ปากบอกว่าอายุสี่สิบกว่าแต่สภาพเหมือนคนอายุหกสิบ
เฝิงม่านม่านรับไม่ได้ที่ตัวเองเคยมีอะไรกับคนแบบนี้…!
“อะไรนะ? มันเรื่องอะไรกัน?” แม่หวางรีบถาม
“วันนั้นพวกเราเป็นคนแบกม่านม่านไปใช่ไหมล่ะ ฉันเห็นในบ้านอวี๋หมิงลี่มีแต่เหล้าดีๆก็อยากลองกินเหล้าของคนรวยดูบ้าง พอเริ่มเมาเดิมทีก็คิดจะกลับ ใครจะไปคิดว่าจะได้ยินเสียงหอบของม่านม่าน ฉันก็เลยเข้าไปดู เห็นอวี๋หมิงลี่นอนนิ่งอย่างกับศพ ฉันก็เลยลากมันออกไป จากนั้นก็—”
ขี้เมาที่เป็นโสดมาทั้งชีวิตเห็นสาวสวยที่กำลังคึกเพราะฤทธิ์ยาแล้วมีเหรอจะไม่รู้สึกอะไร?
ดังนั้นจึงลากอวี๋หมิงลี่ที่เมาหลับเหมือนคนตายแล้วก็จัดการมีอะไรกับเฝิงม่านม่าน
“ว่าไงนะ?! เป็นแกเหรอ?!” เฝิงม่านม่านเหมือนถูกฟ้าผ่ากลางหัวตอนกลางวันแสกๆ เธอมีอะไรกับตาแก่ แถมยังตั้งท้องด้วย น่าขยะแขยงที่สุด!
“ใช่ ฉันเอง วางใจได้ม่านม่าน รอได้เงินมาแล้วฉันยินดีรับผิดชอบ คลอดลูกชายออกมาแล้วฉันจะแต่งงานด้วย พี่ ไม่ต้องขอบคุณฉันหรอกนะ เพราะฉันพวกพี่ก็เลยไม่ติดโรค!”
“ไอ้ชาติชั่ว! แกข่มขืนฉัน!”
ถึงท่านประธานก็เป็นผู้ชายอายุสี่สิบ แต่มันเหมือนกันเหรอ?
มีอะไรกับผู้ชายที่เพียบพร้อมทุกด้านกับมีเพศสัมพันธ์กับตาแก่ยากจนขี้เมา มันคนละเรื่องกันเลยชัดๆ!
“แกก็ไม่ใช่สาวบริสุทธิ์เสียหน่อย ดูทำเข้า ฉันยังไม่รังเกียจที่เป็นคนที่เท่าไรของแกแล้วก็ไม่รู้เลย อีกอย่างแกร้องเรียกขนาดนั้น ผู้ชายเห็นแล้วก็ทนไม่ไหวทั้งนั้นแหละ เดิมก็จะไปนอนกับผู้ชายอยู่แล้ว แกยังจะแคร์ทำไมว่านอนกับใคร?”
ตาแก่นี่ข่มขืนคนอื่นแล้วยังพูดเข้าข้างตัวเองหน้าตาเฉย เหมือนผีเน่ากับโลงผุ คนเลวมาเจอกันเอง
ข้างในโกลาหลขึ้นมาอีกรอบ ครอบครัวหวางตีกับครอบครัวเฝิง
ที่ด้านนอก อวี๋หมิงลี่รู้สึกขยะแขยง เสี่ยวเชี่ยนที่อยู่ข้างกายเขาทำหน้าระอา
“คนพวกนี้นี่ยุ่งเหยิงจริงๆ”
![เจ้าของร้านพิศวง [我真不是邪神走狗]](https://i2.wp.com/www.xn--q3cmiag1gmn.com/wp-content/uploads/2022/08/bmn54u2yvhx9x9it.jpeg?resize=60,85 "เจ้าของร้านพิศวง [我真不是邪神走狗]")
