ชีอ้าวชวางกลอกตา ใช่ ข้าจะรู้เรื่องนี้เองในอนาคต ตอนนี้นอนก่อน!
ชีอ้าวชวางเข้าไปในกระโจมและล้มตัวลงนอน มีชายผู้เย้ายวนใจที่ทรงพลังคนนั้นยืนเฝ้าอยู่จะต้องกลัวอะไรล่ะ?
เมื่อชีอ้าวชวางตื่นขึ้นมา นางก็รู้สึกดีขึ้นมาก นางออกจากกระโจมและเห็นชายผู้เย้ายวนนั่งนิ่งอยู่ข้างๆ แมวล่าสมบัติ ตาของเขาปิดลงแต่เขาไม่ได้หลับ แมวล่าสมบัติยังคงหลับสนิท จนกระทั่งไป๋ตี้เฮยหยู่และคนอื่นๆ ตื่นขึ้นมา สักพักเจ้าแมวล่าสมบัติก็ลุกขึ้นอย่างเกียจคร้าน ทันทีที่มันลุกขึ้นก็กระโดดขึ้นไปนั่งบนไหล่ของชีอ้าวชวางทันที ท่าทางนั้นดูเหมือนกำลังปกป้องสมบัติล้ำค่าที่สุดอยู่เลย ชายผู้เย้ายวนมองตาค้างไปครู่หนึ่ง
เดินๆ หยุดๆ กันไปตลอดทาง ทั้งหมดนั้นยึดตามตารางของแมวล่าสมบัติ แต่โชคดีที่ตารางการใช้ชีวิตของแมวล่าสมบัติดูเหมือนจะคล้ายกับชีอ้าวชวางและคนอื่นๆ เหตุผลที่พวกเขาเดินและไม่บินทั้งที่น่าจะง่ายกว่าก็เพราะแมวไม่ชอบลมพัดนั่นเอง
หลังจากเดินทางมาประมาณเจ็ดหรือแปดวัน ในที่สุดก็มาถึงหุบเขาทางตะวันตกแล้ว
ทันทีที่ก้าวเข้าไปในหุบเขา ทิวทัศน์โดยรอบทั้งหมดก็เปลี่ยนไป ตอนนี้ป่าสีเขียวหายไปแล้ว มันถูกแทนที่ด้วยต้นไม้สีแดงเพลิงที่แม้แต่กระรอกตัวน้อยที่กระโดดผ่านไปมาก็เป็นสีแดง และพวกมันทั้งหมดมีธาตุไฟที่แข็งแกร่งมาก
“ร่างกายของเจ้าเป็นธาตุไฟ ดังนั้นจึงไม่แปลกใจเลยที่เจ้าจะได้รับแก่นแท้ของไฟ สิ่งนี้เหมาะสมกับเจ้าที่สุดในเรื่องเสริมความแข็งแกร่งของเจ้าในตอนนี้” ชายผู้เย้ายวนเหลือบมองชีอ้าวชวางและพูดอย่างสบายๆ ความหมายในน้ำเสียงของเขาทำให้ชีอ้าวชวางประหลาดใจเล็กน้อย ฟังจากน้ำเสียงของเขาแสดงว่าแก่นแท้ของไฟไม่ใช่สมบัติสำหรับเขางั้นหรือ?
“ไปกันเถอะ” ชายผู้เย้ายวนกังวล ชีอ้าวชวางเป็นเหมือนกับเทพเจ้าแห่งภัยพิบัติสำหรับเขา ไม่รู้ว่าทำไมอาเป่าของข้าถึงต้องคอยเกาะแกะนาง มันน่าหงุดหงิดจริงๆ
ยิ่งเดินลึกเข้าไปข้างในอุณหภูมิก็จะยิ่งสูงขึ้น เหงื่อไหลออกมาตามหน้าผากและร่างกายของพวกเขา พวกเขารู้สึกร้อนรุ่ม แต่ชายผู้เย้ายวนยังคงเดินหน้าต่อไปเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นทั้งนั้น
“เหมียว!” แมวล่าสมบัติร้องออกมาอย่างอึดอัด ชายผู้เย้ายวนใจก็รีบหันหน้าไปหาแมวล่าสมบัติทันที
ชีอ้าวชวางเช็ดเหงื่อออกจากหน้าผากแล้วมองไปที่หุบเขาซึ่งมองไม่เห็นจุดสิ้นสุดตรงหน้าและคิดว่าควรจะใช้อะไรดีในเวลานี้? ใช้พลังยุทธ์? หรือว่าใช้เขตกั้น?
ขณะที่ชีอ้าวชวางกำลังพิจารณาว่าจะใช้วิธีใดดีก็มีเขตกั้นจางๆ ปรากฏขึ้นบนร่างกายของนาง นางก็รู้สึกเย็นลงอย่างรวดเร็ว เมื่อหันไปดูก็พบว่าผู้ที่สร้างเขตกั้นนี้ขึ้นมาก็คือเฮยหยู่นั่นเอง
“ขอบคุณนะ” ชีอ้าวชวางพูดด้วยเสียงต่ำ
“ขอบคุณอะไร อย่าลืมนะว่าพวกเราเป็นคู่พันธะของเจ้า” เฮยหยู่ยักไหล่แล้วหันไปด้านข้าง
“เร็วหน่อยสิ มัวแต่รีรออะไร” ชายผู้เย้ายวนที่เดินอยู่ข้างหน้าหันมาเร่งอย่างไม่สบอารมณ์
ชีอ้าวชวางและคนอื่นๆ เร่งฝีเท้าตามไป ไม่รู้ว่าพวกเขาเดินมานานแค่ไหนแล้ว จนกระทั่งแมวล่าสมบัติเคลิ้มหลับถึงจะถึงจุดสิ้นสุดของหุบเขา
ในจุดสิ้นสุดของหุบเขาเป็นหน้าผาที่สร้างจากคริสตัลสีแดงซึ่งเปล่งแสงสีแดงพราวพร่างอยู่ภายใต้แสงแดด
“แก่นแท้ไฟอยู่ตรงกลางนั่น ไปเอามันออกมาสิ เจ้าเป็นธาตุไฟนี่ ข้าจะสร้างเกราะป้องกันที่แท้จริงให้เจ้าขึ้นไปเอามันมาเลย” ชายผู้เย้ายวนหาวและดีดนิ้ว จากนั้นร่างกายของชีอ้าวชวางก็ถูกปกคลุมด้วยแสงสีฟ้าจางๆ ชายผู้เย้ายวนยังคงพึมพำต่อไป “คนที่ให้เจ้ามาเขาคำนวณเวลาได้แม่นย้ำมาก ของสิ่งนี้จะเกิดมาครั้งเดียวในรอบห้าร้อยปี ดูเหมือนว่ามันเพิ่งจะมีรูปร่างได้เพียงไม่กี่วันเท่านั้นเอง”
เพิ่งเป็นรูปเป็นร่างไม่กี่วัน? กล่าวอีกนัยหนึ่งก็คือตอนที่พวกเขาเข้ามาในโลกนี้ครั้งแรก แก่นแท้ของไฟยังไม่ปรากฏออกมาอย่างนั้นหรือ? การคำนวณเวลาของคามิลล์แม่นยำขนาดนี้เลยหรือ?
“เร็วเข้า แม้ว่าสิ่งนี้จะไม่ได้ดีมากมายอะไร แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าจะไม่มีใครสนใจนะ” ชายผู้เย้ายวนเร่ง ที่จริงแล้วเขาต้องการให้ชีอ้าวชวางรีบเอาของไปแล้วกลับโลกไปสักที เข้าจะได้เอาอาเป่าของเขาคืนมา
ชีอ้าวชวางก้าวไปข้างหน้าอย่างช้าๆ ยิ่งเข้าใกล้ความรู้สึกที่ร้อนแรงก็ยิ่งแข็งแกร่งขึ้น ถ้าไม่ใช่เพราะเขตกั้นจากชายผู้เย้ายวนแล้วละก็ เกรงว่าตอนนี้นางคงจะไหม้เกรียมไปแล้ว คามิลล์ขอให้นางมารับสิ่งนี้ แต่ไม่ได้บอกทาง ถ้าไม่ใช่เพราะชายที่มีเสน่ห์เย้ายวนคนนี้ พวกเขาคงต้องใช้ความพยายามกันอย่างมากแน่
ตรงกลางหน้าผาสีแดงเพลิงมีคริสตัลรูปหัวใจอยู่ สันนิษฐานว่าเป็นแก่นแท้ของไฟ แก่นแท้ของไฟเป็นสีแดงเข้มเกือบดำ ยิ่งเข้าใกล้มากเท่าไหร่ องค์ประกอบก็ยิ่งผันผวนมากขึ้นเท่านั้น พลังอำนาจอันทรงพลังซ่อนอยู่ในตัวมัน และดูเหมือนว่ามันจะระเบิดออกมาในอีกไม่กี่อึดใจ
ชีอ้าวชวางกางปีกเปลวเพลิงของนางและบินเข้าไปหาแก่นแท้ของไฟตรงกลางหน้าผา ในที่สุดนางก็หยุดอยู่ตรงหน้าแก่นแท้ของไฟ ชีอ้าวชวางค่อยๆ ยื่นมือออกไปแล้วเอื้อมมือไปที่แก่นแท้ของไฟสีแดง
มือของชีอ้าวชวางทะลุคริสตัลสีแดงอย่างน่าอัศจรรย์ และเมื่อมือของชีอ้าวชวางกำลังจะสัมผัส แก่นแท้ของไฟก็เปลี่ยนไปทันที!
ทันใดนั้นแก่นแท้ของไฟสีแดงเกือบดำก็สั่นเล็กน้อย จากนั้นเคลื่อนที่ช้าๆ ราวกับมีชีวิตและเคลื่อนไปที่มือของชีอ้าวชวาง
กระแสความร้อนแผ่ออกจากมือของชีอ้าวชวางไปจนทั่วร่างกายของนาง
“เหมียว?” แมวล่าสมบัติยังคงนั่งอยู่บนไหล่ของชีอ้าวชวาง มันหันหน้าไปมองชีอ้าวชวางอย่างสงสัย แม้ว่านางจะมีเขตกั้นที่ผู้ชายที่ยั่วยวนคนนั้นทำให้ แต่ก็ยังคงทำให้นางรู้สึกร้อนได้อยู่
“อาเป่า กลับมานี่” ชายผู้เย้ายวนร้องเรียก
แมวล่าสมบัติมองไปที่ชีอ้าวชวางอย่างสงสัยจากนั้นก็มองไปที่ชายผู้เย้ายวน คราวนี้มันไม่ดื้ออีกต่อไป มันรีบวิ่งไปที่ไหล่ของชายผู้เย้ายวนอย่างรวดเร็ว ชายผู้เย้ายวนยิ้มและกอดแมวล่าสมบัติ จากนั้นก็เอาไว้บนไหล่ของเขาและกอดมันไว้ในอ้อมแขนอย่างมีความสุข
“ อ้าวชวาง!”
“ อ้าวชวาง…”
ไป๋ตี้และเฮยหยู่เรียกในเวลาเดียวกัน พวกเขามองชีอ้าวชวางที่ลอยอยู่ในอากาศอย่างกังวล เพราะสถานการณ์ในตอนนี้มันแปลกเกินไป ชีอ้าวชวางถูกล้อมรอบด้วยเปลวไฟสีแดง แต่เสื้อผ้าของนางยังคงอยู่และชีอ้าวชวางก็ไม่ได้แสดงความผิดปกติใดๆ เลย
ร่างกายของชีอ้าวชวางเริ่มเปลี่ยนเป็นสีแดงอย่างช้าๆ แก่นแท้ไฟในมือของนางค่อยๆ แทรกซึมเข้าไปในฝ่ามือของนาง
ความร้อนที่แผดเผาอย่างไม่น่าเชื่อล้อมรอบร่างกายของชีอ้าวชวาง เปลวไฟเผาไหม้ในร่างกายของนาง ชีอ้าวชวางลอยอยู่กลางอากาศอย่างเงียบๆ โดยไม่ขยับ
ไป๋ตี้และเฮยหยู่มองไปที่ชีอ้าวชวางในอากาศอย่างใจจดใจจ่อ พวกเขาระบุไม่ได้อีกต่อไปว่านางตกอยู่ในอันตรายหรือปลอดภัย
“เหมียว?” แมวล่าสมบัติรู้สึกงงงวย แล้วมันก็แตะเสื้อผ้าบนหน้าอกของชายผู้เย้ายวนด้วยอุ้งเท้าของมัน ชายผู้เย้ายวนใจเหลือบมองชีอ้าวชวางและไม่สนใจนาง
“เหมียว!” แมวล่าสมบัติเริ่มโกรธเล็กน้อย และเริ่มเกาที่หน้าอกของชายผู้เย้ายวนด้วย หลังจากที่เอื้อมมือออกไป ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ทันใดนั้นเสื้อคลุมสีขาวจันทร์เสี้ยวก็ถูกฉีกเป็นผ้าขี้ริ้ว เผยให้เห็นหน้าอกที่แข็งแกร่งของเขา
“โอ้เด็กน้อย อย่าเพิ่งตื่นเต้น นั่นคือแก่นแท้ของไฟที่กำลังหลอมรวมกับนาง ในตอนนี้แก่นแท้ของไฟคือสิ่งที่เป็นจิตวิญญาณและมีสติสัมปชัญญะของตัวเอง ซึ่งกำลังทดสอบว่านางมีคุณสมบัติเหมาะสมที่จะหลอมรวมได้หรือไม่” เมื่อชายผู้ยั่วยวนเห็นว่าอาเป่าของเขาโกรธจึงรีบอธิบาย อันที่จริงจมูกที่โกรธเกรี้ยวของมันแทบจะคดแล้ว นอกจากจะกังวลเกี่ยวกับตัวเองแล้ว อาเป่าของเขาจะเป็นห่วงใครอีก? ต้องมากังวลเกี่ยวกับเจ้าเด็กพิลึกในวันนี้ช่างน่าเศร้าเกินไปแล้ว!เมื่อคำพูดที่เย้ายวนของชายคนนั้นจบลง แมวล่าสมบัติก็สงบลง มันจ้องมองไปที่ชีอ้าวชวางที่ลอยอยู่ในอากาศด้วยดวงตาสีเหลืองอำพันสวยงาม
เมื่อไป๋ตี้และเฮยหยู่ได้ยินสิ่งที่ชายผู้เย้ายวนพูดพวกเขาก็โล่งใจไปเล็กน้อย แต่สายตาของพวกเขาไม่ได้เคลื่อนออกไปจากร่างกายของชีอ้าวชวางเลย
ชายผู้เย้ายวนพูดถูกต้อง ชีอ้าวชวางกำลังอยู่ระหว่างการทดสอบ สิ่งที่ปรากฏต่อหน้าคือหญิงสาวสวยในชุดแดง ผู้หญิงที่มีผมสีเข้มและเสื้อผ้าสีแดงเลือดยืนอยู่ท่ามกลางดอกไม้และแล้วมองไปที่ชีอ้าวชวางด้วยรอยยิ้ม
“เจ้าอยากได้พลังของข้าไปเพื่ออะไร” หญิงสาวในชุดสีแดงยิ้มแล้วค่อยๆ เล่นกับดอกไม้สีแดงเพลิงบนศีรษะแผ่วเบาชีอ้าวชวางตกใจเล็กน้อยก่อนจะได้สติทันที สายตาที่อยู่ตรงหน้าจับจ้องผู้หญิงคนนี้ นางน่าจะเป็นจิตวิญญาณของแก่นแท้แห่งไฟ
จุดประสงค์ของการได้รับแก่นแท้ไฟคืออะไร?
ก่อนที่ชีอ้าวชวางจะตอบ อากาศข้างหน้านางก็ดูเหมือนจะเคลื่อนที่และก็เปลี่ยนไปอีกครั้ง
ชีอ้าวชวางตกใจเล็กน้อยกับบุคคลที่ปรากฏตัวต่อหน้าชีอ้าวชวางอีกครั้ง
คนนั้นคือดยุกกอร์ตั้น!
นี่เป็นภาพลวงตา ชีอ้าวชวางเข้าใจว่านี่เป็นภาพลวงตา
ชีอ้าวชวางยื่นมือออกไปกวัดแกว่งโดยไม่แสดงอารมณ์ จากนั้นดาบเปลวเพลิงขนาดใหญ่ก็ปรากฏขึ้นในมือของชีอ้าวชวาง
“แคลร์ ในที่สุดเจ้าก็กลับมาแล้ว เจ้าฟังคำอธิบายของปู่ก่อนนะ…” ดยุกกอร์ตั้นพูดอย่างเร่งรีบ
ชีอ้าวชวางตอบเขาด้วยการโจมตีอย่างรุนแรง ตัดเขาในแนวนอนเป็นสองเส้นตรงเรียบร้อยจากตรงกลาง จากนั้นภาพลวงตาของดยุกกอร์ตั้นก็หายไป
“แคลร์ เจ้าคนเลว เจ้ายั่วยวนหลิงยวิ๋น ข้าจะไม่มีวันยกโทษให้เจ้า!” ไม่จำเป็นต้องบอกก็รู้ว่านี่คือหลิวเฉว่ฉิง
ชีอ้าวชวางสะบัดดาบของนางอีกครั้งเพื่อจัดการภาพลวงตานี้
“เทพธิดาแห่งแสงผู้ยิ่งใหญ่จะอยู่กับเราตลอดไป โปรดอวยพรเราด้วย…” เจ้าหน้าที่วิหารในชุดคลุมสีขาวสวดอ้อนวอน และชีอ้าวชวางก็แก้ไขคำพูดของนางได้อย่างง่ายดายก่อนที่เขาจะพูดจบ
ชีอ้าวชวางยืนนิ่งอยู่ที่นั่นอย่างเย็นชา ทันใดนั้นร่างของหญิงสาวในชุดสีแดงก็ปรากฏขึ้นตรงหน้า สตรีชุดสีแดงถือดาบแหลมคมแทงชีอ้าวชวาง
ชีอ้าวชวางไม่ขยับตัว ปล่อยให้ดาบแหลมคมจ่อตรงคอของนาง
ดาบหยุดห่างจากลำคอของชีอ้าวชวางเพียงหนึ่งนิ้วเท่านั้น และชีอ้าวชวางก็ยังคงมองไปที่สตรีชุดแดงด้วยความประหลาดใจ
หญิงสาวในชุดแดงเก็บดาบแล้วยืนนิ่งและสงสัย “ทำไมเจ้าฆ่าทั้งสามคนที่อยู่ตรงหน้าได้แต่ไม่หลบการโจมตีของข้าล่ะ?”
“สองคนแรกเป็นศัตรูของข้า แม้ว่าพวกเขาจะเป็นภาพลวงตา ข้าก็จะไม่ใจอ่อน” ชีอ้าวชวางพูดเบาๆ
“แล้วบุคคลที่สามล่ะ ไม่ใช่ศัตรูของเจ้าหรือ?” หญิงสาวชุดแดงขมวดคิ้วถาม ในใจนางเต็มไปด้วยความสงสัย
Related
![เจ้าของร้านพิศวง [我真不是邪神走狗]](https://i2.wp.com/www.xn--q3cmiag1gmn.com/wp-content/uploads/2022/08/bmn54u2yvhx9x9it.jpeg?resize=60,85 "เจ้าของร้านพิศวง [我真不是邪神走狗]")
