“ถะ ถ้างั้น มาไลฟ์ต่อกันเถอะ!”
ผมพูดกับฟุวะจังด้วยใบหน้าที่เริมขึ้นสี
“ดะ ได้เลย!” ฟูวะจังตอบ ขณะที่เธอหายใจเข้าลึกๆเพื่อตั้งสติ
ผมเองก็หายใจเข้าลึกๆเหมือนกัน และสวมบทบาทของ ชิราฮิเมะ ยูกะ
[ขอโทษลิสนี้ลิสเน่ทุกคนเดียวน้า! พวกมีสะดุดกันนิดหน่อย แต่ตอนนีมันโอเคแล้ว!”
“ฉันขอโทษจริงๆน้าาาา….”
– พวกเขากลับมาแล้ว!
– ไม่เป็นไร ฉันเองก็พึ่งมาเหมือนกัน
– มีพวกหลอกตัวเองพยายามทำเหมือนเป็นแฟนหนุ่มตอนออกเดตด้วยวะ 555
– คาคิซากิ ยูรุ : อย่างน้อยฉันก็สบายใจได้แล้ว…
– มันจะเป็นแบบนี้ตลอดเลยหรอ นาโนะ?
– ไม่อะ ไม่เลย ปกติแล้วพวกเขาจะสบายๆกันเวลาไลฟ์เล่นเกมนะเว้ย
[ให้ตายสิ พ่อก็เตื่อนผมเรื่องนี้แล้ว แต่ร่างกายของผมไม่ยอมเชื่อฟังเลย นี้มันน่ากลัวเกินไปแล้ว…]
“ฉันเองก็เผลอตัวไปหน่อยยยย…. มันก็สนุกดี คิดว่านะ…”
– เธอไม่แม้แต่จะพยายามซ้อนมัน 555
– แน่นอนว่ามันต้องสนุกสำหรับเธอ!!!
– ให้ตายเถอะพวกมันบ้ามากที่ได้เห็นมัน
– จริง
– ใช่เลยใช่เลย
– คาคิซากิ ยูรุ : ระวังหย่อยเวลาเธอเคลิ้ม ยูกะจัง คนบางคนอาจจะกระโจนเข้าใส่เธอตอนที่เป็นแบบนั้น!!!
[จะ จริงหรอ?]
“เธอควรจะรู้ตัวในความน่ารักของเธอไว้บ้างนะยูกะจัง….”
[มันยากที่ผมจะเข้าใจ ถึงจะมีคนบอกให้ผมรู้ตัวก็เถอะ…]
– เป็นตัวเอกประเภทที่ไม่ค่อยรู้เรื่องรู้ร่าวสินะ?
– บางที่ยูกะจังคงจะไม่สามารถเข้าใจมันได้?
– ปลดปล่อยความน่ารัก พวกเรามาที่นี้เพื่อมัน!
– ยูกะจังนั้นเป็นที่รัก!
– ฟุวะจังก็เหมือนกัน
– จับคู่พวกเธอ…
– แล้วจะไม่มีใครหยุดพวกเธอได้!
– นี้ อย่าลืมยูรุยูกะสิ!
– อุก จะทิ้งยูรุยูกะก็ไม่ได้…
– คาคิซากิ ยูรุ : นี้มันน่าหงุดหงิดจริงๆ บางี่ฉันควรจะเริ่มช่องวีทูปเบอร์ของฉันเองบ้าง…
– มาม๊ายูรุเป็นวีทูปเบอร์?
– ไม่โกหกเลย ฉันดูแน่นอน…
“เรื่องนั้นเอาไว้ก่อน ฉันมีความคิดดีๆสำหรับยูกะจังหลาาาา”
[ความคิดดีๆหรอ อะไรหรอฮะ?]
“ไหนๆเราก็ไลฟ์คาราโอเกะกันแล้ว พวกเรามาแข่งกันไหม? พวกเรามาให้คะแนนการร้องของกันและกันนนนน”
[น่าสนุกจัง มาแข่งกันเถอะ!]
– พวกเขาจะทำแบบ…คาราโอเกะหรอ…?
– ทำไมละนั้น
– ไม่ว่ามันใกล้จะหมดเวลาแล้วหรอ?
– โอ๋ จริงด้วย
– คาคิซากิ ยูรุ : แบบนี้ก็แปลว่าพวกเธอมีโอกาสแต่คนละครั้งนะสิ?
“ใช่แล้ว ดูจากเวลาที่เหลืออยู่แล้ว มาวัดคะแนนจากหนึ่งเพลงที่เราเลือกกัน!”
[เพลงอะไรก็ได้หรอ?]
“อืม… เรามาทำให้มันสนุกขึ้นด้วยการเลือกเฉพาะเพลงที่ออกมาหลังจากปีที่แล้วเท่านั้น แบบนี้ดีมายยย?”
[ตกลง! ผมไม่แพ้หรอกนะ!]
“แล้วรางวัลสำหรับผู้ชนะหละ?”
[ถ้าเอาเอาเป็นทำตามคำขอหนึ่งอย่างละดีไหมฮะ?]
“ยุติธรรมเลยยย”
[มาสนุกกันเถอะ!]
– พะ พวกเธอจะแข่งกันจริงดิ?
– พวกเธอเป็นอะไรไปนะ?!
– ก๊ากกก มันตรงข้ามกับก่อนหน้านี้เลยเว้ย
– ดูจากกฏแล้ว พวกเธอจะต้องเปลี่ยนแนวเพลงที่เลือกแน่นอน
– จริง แตกต่างกันเลย
“ฉันขอเริ่มก่อนน้าาาา”
[ลุยเลย ฟุวะริโอเน่จัง!]
– เธอให้กำลังใจกันด้วย XD
– เธอเชียร์เธอจริงๆหรอ 5555
– มันน่ารัก เพราะมันช่างมัน!
“และฉันเลือกเพลงนี้หล่าาา”
[เดียวนะ ไม่ว่านั้นมัน…]
– จริงดิ ไม่ใช่ว่านี้มัเพลงของเธอหรอ ก๊ากๆๆ
– ขี้โกงไปไหม? 55555
– ฉันขำกลิ้งเลยตอนนี้
– คาคิซากิ ยูรุ : เธอทุ่มสุดตัวเลยหรอ?!
“〜♪”
ฟุวาริโอเน่จังใช้รีโมทควบคุมคระบบคาราโอะเกะอย่างคล่องแคล้วและเริ่มร้องเพลงเดียวของเธอ
ด้วยตาที่ปิดอยู่ เธอร้องตามเนื้อร้องด้วยเสียงของเธออย่างระวัดระวัง
ฟุวาริโอเน่จังร้องเพลงของเธออย่างไพเราะและเธอก็ไม่ได้ร้องผิดคีย์เลยแม้แต่น้อย
มันเป็นฉากที่แสดงถึงความเอาจริงเอาจังเป็นอย่างมาก
– เธอเป็นใครแน่เนี้ย?
– เป็นทำนองที่ลื่นไหลมาก
– ทำให้นายคิดเลยว่ายัยเด็กบ้าบอก่อนหน้านี้คือใครกัน
– ฉันกำลังได้รับการชำระล้างงง
– คะแนนจะต้องบ้ามากๆแน่เลย
“ฟู…”
ฟุวาริโอเน่จังลืมตาแล้วมองคะแนนของเธอที่ออกมามากถึง 97 คะแนน
[เอ่? แล้วผมจะชนะได้ยังไงละนั้น?]
– รู้ตัวช้าจังนะ
– เธอนะแพ้ตั้งแต่แรกแล้วยูกะจัง!
– ฟุวาริโครต MVP 555
– คาคิซากิ ยูรุ : ใจร้ายกันจังเลย
– เธอไม่แสดงความเมตตาเลยแม้แต่น้อย นาโนะ
– โหดเหี้ยเลยละเว้ย
[อืม… ถ้างั้นผมจะร้องอันนี้….]
ผมเลือกเพลงเปิดของอิเมะที่พึ่งจะเริ่มฉายในช่วงนี้
“นั้นมันเพลงเปิดของสาวน้อยเวทมนตร์โคอิสุ☆เมจิก้าใช่ไหม? “
[ช่าย เพลงเปิดของ ดิสคอนเน็ค]
[สัญญาที่เราทำไว้งั้นหรอ? ฉันไม่สนใจมันหรอก]
[ฉันตาสว่างแล้ว และจะก้าวต่อไป]
[ฉันจะฟาดฟันทุกอย่างที่ถาโถมเข้ามาและก้าวต่อไปอย่างโดดเดียว]
เพลงนี้เป็นเพลงที่ผมได้ฟังมาหลายครั้งแล้ว
ผมร้องเพลงโดยพยายามใสใจในทำนองและเนื้อร้องให้มากที่สุด
เพราะว่าเพลงนี้ให้บรรยากาศเท่ๆมากกว่าน่ารัก ผมพยายามร้องให้ดูเท่ๆมากที่สุดเท่าที่ทำได้เพื่อไม่ให้ทำลายภาพลักษณ์ของเพลง
[เพราะแบบนั้น ฉันจะไม่เชื่ออะไรอีกต่อไปแล้ว]
ทำนองเปลี่ยนไปกลายเป็นเนื้อเพลงที่มืดมนกว่าเดิน แต่ผมรู้สึกว่าผมร้องได้ดีกว่าที่คิด
“แล้วคะแนนก็คืออออ….?”
ที่หน้าจอแสดงคะแนนที่ 95 คะแนน
[อุ๊ก… ผมทำเต็มที่แล้วนะ…]
“มันแสดงว่าเพลงของฉันนะทรงพลังแค่ไหนยังไงหลาาาา”
[แบบนั้นมันแอบขี้โกงนะ ฟุวาริโอเน่จัง!]
“แค่ชนะก็พอแล้วไม่ใช่หรออออ”
– ช่าย เธอทำได้ดีแล้ว ยูกะจัง…
– ฉันคิดว่ายูกะจังเป็นไทป์น่ารักมากตลอด แต่เธอร้องเพลงเท่ๆนั้นได้ดีมากเลย
– คาคิซากิ ยูรุ : ทั้งเท่ “และ” น่ารัก
[ฮิฮิฮิ ขอบคุณน้า!]
“แล้วก็น้า! คำขอของฉันก็คือออออ”
[โอ๊ะ ผมลืมไปเลย]
“พวกเรามาคอแลปกันอีกไหม?”
– เดียวนะ เธอโอเคใช่ไหม? เธอยังเป็นฟุวะจังอยู่ใช่ไหม?
– เธอทำตัวปกติเกินไปแล้วตอนนี้
– ใครก็ได้เช็คเธอหน่อย
“ทุกคนคิดว่าฉันเป็นตัวอารายยยย”
– วีทูปเบอร์สุดอันตราย
– ศูนย์รวมความอันตรายในโลกของวีทูปเบอร์
– โชตะ/โลลิคอน
“อุ๊ก ฉะ ฉันปฎิเสธมันไม่ได้เลย…”
[ฮะฮะฮะ…]
“ยังไงก็เถอะ วันนี้มันมีเรื่องเยอะมากเลยเนอะ”
[ผมรู้สึกว่ามันเยอะมากจนผมตามไม่ทันแล้วว่ากำลังทำอะไรอยู่…]
“มะ ไม่ต้องคิดมากหรอกนะ ไม่งั้นเธอจะยิ่งตามไม่ทันนะ”
[ผมหมายถึง ผมก็ทำพลาดไปเยอะพควรเลย]
“…”
[…]
“กะ ก็นะ ตอนนี่หมดเวลาแล้ว ทำไม่เราไม่จบไลฟ์ที่ตรงนี้กันเลยหละ!!!”
[กะ เก็นด้วยฮะ!!!]
– พวกเธอจะจบมันแบบนี้อะนะ? 555
– อย่ามาอยู่ๆก็จะจบไลฟ์ดิ ก๊ากกก
– 555 พวกเธอจะจบมันแบบนี้เลยหรอ XDD
– คาคิซากิ ยูรุ : ขะ ขอบคุณสำหรับไลฟ์?
“อะ เอาหละ…”
[ขอบคุณที่เข้ามาดูน้า!]
“โอสุ ฟุวารินนนน!”
[รักษาตัวด้วยน้าทุกคน!]
– ขอบคุณสำหรับไลฟ์!
– นี้จะต้องเป็นไลฟ์ในตำนานอย่างแน่นอน
– รอคลิปไฮไลท์นะ คลิปเปอร์ทำงานด้วยหละ
– คาคิซากิ ยูรุ : ขอบคุณสำหรับไลฟ์
– ราตรีหวัด นาโนะ!
– แล้วเจอกัน!
***จบไลฟ์***
———-
หายไปนานเลยครับ ขอโทษที่หายไปนานนะครับ และคงต้องขอโทษอีกครั้ง…ที่จะประกาศดรอปอย่างเป็นทางการครับ
สาเหตุหลักๆ คือหมดไฟครับและระยะหลังๆ อิงแปลได้ค้อนข้างแย่จนทำให้ผมต้องดำดิบเยอะมาก ซึ่งผมไม่เก่งญี่ปุ่นพอที่จะดำดิบได้ทุกตอนขนาดนั้น จริงๆลังเลว่าจะประกาศดรอปดีไหม แต่ก็พยายามจะแปลตอนนี้ให้เสร็จก่อนแล้วค่อยประกาศ ผลคือเงียบยาวมาจนถึงตอนนี้เลยครับ
แต่ว่าถ้ายังไม่มีใครมาแปลต่อ ผมอาจจะกลับมาแปลบ้างถ้าว่างหรือมีอารมณ์อยากแปลนะครัย แต่ขอให้อย่าคาดหวังมากนะครับ
ทั้งนี้ขอบคุณทุกคนที่ติดตามยูกะจังมาโดยตลอดด้วยนะครับ
-A Cup of Owls
![เจ้าของร้านพิศวง [我真不是邪神走狗]](https://i2.wp.com/www.xn--q3cmiag1gmn.com/wp-content/uploads/2022/08/bmn54u2yvhx9x9it.jpeg?resize=60,85 "เจ้าของร้านพิศวง [我真不是邪神走狗]")
