บทที่ 543 เป็นผู้หญิง ตื้นเขินแบบนี้ดีแล้ว!
หวังโส้วแปลกใจมาก ทำไมผ่านไปนานขนาดนี้แล้วหยางจื้อหมิงยังไม่โทรมาหาฉันอีก
อย่าบอกนะว่าอีกฝ่ายไม่ผ่าตัดแล้ว
หวังโส้วอยากถามดูสักหน่อย แต่ก็รู้สึกละอายใจ เพราะถึงยังไง…ก็ไม่มีใครเป็นฝ่ายถามเรื่องการผ่าตัดก่อนอยู่แล้ว!
ทำแบบนั้นไม่สอดคล้องกับสไตล์อันสูงส่งเย็นชาของเขา
ถ้าไม่ผ่าตัดแล้ว โทรกลับมาบอกตนหน่อยก็ไม่ใช่เรื่องผิด
ตอนนี้ไม่บอกอะไรตนสักอย่าง ย่อมทำให้หวังโส้วอึดอัดอยู่แล้ว
เขากำลังคิดว่าถ้ามีผ่าตัดครั้งต่อไปแล้วเรียกให้เขาไปอีก เขาก็ไม่ไปแล้ว!
ตอนนี้เอง เสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้นแล้ว พอหวังโส้วเห็นว่าเป็นหยางจื้อหมิงจากเมืองจิ้นหยาง เขาก็ชะงักครู่หนึ่ง แล้ววางโทรศัพท์ไว้ข้างๆ ยังไม่รับสาย
ผ่านไปประมาณครึ่งนาที เขาถึงได้หยิบโทรศัพท์ขึ้นมารับสายด้วยน้ำเสียงราบเรียบ “ฮัลโหล”
เนื่องจากการผ่าตัดเมื่อครู่นี้ หยางจื้อหมิงจึงไม่มีเวลาโทรศัพท์หาหวังโส้วเลย เกือบลืมไปแล้วเหมือนกันว่าต้องโทรมา
หลังจากเฉินชางกำชับข้อควรระวังหลังจากผ่าตัดให้ผู้ป่วยแล้ว เขาถึงนึกได้แล้วโทรมา
พอได้ยินว่าหวังโส้วยังคงวางมาดเย่อหยิ่ง หยางจื้อหมิงก็ถอนหายใจเฮือกหนึ่ง แต่ก็ยังพูดอย่างเป็นมิตร “หัวหน้าแผนกหวัง สวัสดีครับ ขออภัยด้วยครับ ขออภัยจริงๆ อาการของผู้ป่วยวิกฤตมาก จำเป็นต้องผ่าตัดด่วน เมื่อกี้พวกเราเพิ่งผ่าตัดเสร็จครับ”
หวังโส้วอึ้งทันที ผ่าตัด? เสร็จแล้ว?
“ใช่การผ่าตัดเคสเส้นเลือดบริเวณรอบตับเสียหายหรือเปล่า”
หยางจื้อหมิงพยักหน้าตอบอย่างตื่นเต้น “ครับ ใช่ครับ”
หวังโส้วได้ฟังแล้วหัวใจกระตุกวูบทันที ไม่น่าเชื่อว่า…จะเสร็จเร็วขนาดนี้
อย่าบอกนะว่าผู้ป่วยเสียชีวิตแล้ว
หยางจื้อหมิงเหมือนจินตนาการสีหน้าของหวังโส้วออก ในใจก็ตื่นเต้นมากเหมือนกัน อวดดีไปเถอะ ยังจะเอาสองหมื่นหยวนอีกเหรอ มาดูถูกหมอโรงพยาบาลระดับปฐมภูมิอย่างพวกเรา คุณเจ๋งนักหรือไง
ระหว่างคุณกับหมอเฉินน่ะ คนละชั้นกันเลย!
หยางจื้อหมิงตัดสินใจจะใส่สีตีไข่อีก “การผ่าตัดสำเร็จดีมากครับ ที่จริง การผ่าตัดซ่อมแซมเส้นเลือดบริเวณรอบตับเสียหาย ใช้เวลาไม่ถึงห้านาทีก็เสร็จแล้วครับ ส่วนการผ่าตัดหลังจากนั้นค่อนข้างซับซ้อน ขั้นตอนการผ่าตัดซ่อมแซมใช้เวลาเยอะเกินไป ไม่อย่างนั้น…คงโทรกลับหาหัวหน้าแผนกหวังเร็วกว่านี้แล้วครับ”
พอพูดจบ เขาก็ไม่ร้องไห้หวังโส้วพูดอะไร หยางจื้อหมิงพูดต่อว่า “หัวหน้าแผนกหวังครับ ต้องไปเตรียมดูแลผู้ป่วยแล้ว หลังผ่าตัดมีเรื่องที่ต้องจัดการยิบย่อยมาก ผมขอตัวก่อนนะครับ…”
หลังจากวางสาย หยางจื้อหมิงก็รู้สึกสดชื่นมาก!ยอดวิถีแห่งปีศาจ
นึกถึงทุกครั้งที่เชิญหวังโส้วมาผ่าตัด เจ้าหมอนี่ก็มักวางท่าสูงส่ง คิดว่าตัวเองเจ๋งที่สุด เรื่องนี้ทำให้หยางจื้อหมิงสะใจมาก
ในที่สุดก็ได้ระบายอารมณ์สักที!
หยางจื้อหมิงกำลังคิดว่า ตอนนี้หวังโส้วจะต้องมีสีหน้าตกตะลึงและเหม่อลอยแน่นอน
การผ่าตัดซ่อมเส้นเลือดเสียหายบริเวณรอบตับที่ใช้เวลาห้านาที ต่อให้คุณนอนฝันคุณก็ทำไม่ได้ถึงขั้นนี้!
หยางจื้อหมิงอดไม่ไหว ต้องระบายอารมณ์ออกมา!
รู้สึกสดชื่นนิดๆ…
แต่ตัวเองก็จะพูดให้ไม่น่าฟังเกินไปก็ไม่ได้ ถึงอย่างไรหลังจากนี้ก็ต้องเชิญเขามาที่นี่อีก เฮ้อ…ไม่สะใจเลย!
คนเราช่างต่างกันจริงๆ คุณดูอย่าง ‘อาจารย์เฉิน’ สิ มีฝีมือเหนือชั้น แต่ทำตัวสงบเสงี่ยม ปฏิบัติตามระเบียบข้อบังคับของโรงพยาบาลอย่างเคร่งครัด ให้ความร่วมมือกับการพัฒนาโรงพยาบาล นี่ต่างหากคือผู้ยิ่งใหญ่!
ถ้า…เชิญให้อาจารย์เฉินมาเป็นแขกผู้เชี่ยวชาญของโรงพยาบาลของพวกเราได้ แบบนั้นจะดีขนาดไหนกัน!
หยางจื้อหมิงตกใจความคิดของตัวเอง!
นี่ความคิดของฉันเหรอ
ไม่น่าเชื่อว่าฉันจะมีความคิดก้าวหน้าเจ๋งๆ แบบนี้ได้?
อยู่ใกล้ชาดติดสีแดง อยู่ใกล้หมึกติดสีดำจริงๆ!
ติดตามอาจารย์เฉินผ่าตัดหนึ่งเคส สมองไบรท์ขึ้นเยอะเลย…
พอนึกถึงตรงนี้ หยางจื้อหมิงก็ไม่สนใจอย่างอื่นแล้ว วิ่งไปที่ห้องทำงานของผู้อำนวยการโรงพยาบาลทันที!
หยางจื้อหมิงคิดไม่ผิด แต่ยังขาดไปจุดหนึ่ง…
หวังโส้วในตอนนี้ไม่เพียงแค่ตกตะลึงและเหม่อลอยเท่านั้น ถึงขั้นเริ่มตั้งคำถามกับชีวิตแล้ว
เส้นเลือดบริเวณรอบตับเสียหาย ใช้เวลาซ่อมแซมแค่ห้านาทีงั้นเหรอ
นายแม่งล้อฉันเล่นหรือเปล่า
เป็นไปไม่ได้!
พวกเขาเข้าใจผิดแน่นอน คนที่แก้ไขปัญหานี้ได้ภายในห้านาที ทั้งประเทศมีแค่หยิบมือเดียว
บุคคลระดับนี้จะไปที่เมืองเล็กๆ อย่างเมืองจิ้นหยางเหรอ
เป็นไปไม่ได้!
พวกเขาพูดมั่วซั่วแน่นอน สงสัยเข้าใจผิดคิดว่าอาการบาดเจ็บอย่างอื่นเป็นเส้นเลือดบริเวณรอบตับเสียหาย
พอนึกถึงตรงนี้ หวังโส้วก็ส่ายหน้า หมอแบบนั้นวันๆ เอาแต่วางมาดใหญ่โตตบตาผู้คน ฝีมือฉาบฉวยเกินไปแล้ว
เพียงแต่ว่า…เขายังรู้สึกคันยุบยิบในใจเล็กน้อย อยากดูการผ่าตัดเคสนี้มาก
พอคิดได้ เขาก็ยังเป็นฝ่ายโทรศัพท์หาหยางจื้อหมิงก่อน น้ำเสียงสุภาพขึ้นเล็กน้อย “หัวหน้าหยาง วิดีโอการผ่าตัดเคสเมื่อกี้นี้ยังอยู่หรือเปล่าครับ ช่วยส่งให้ผมสักฉบับหนึ่ง”
ใช่แล้ว เขารู้สึกว่าถ้าตัวเองเรียกอีกฝ่ายว่าหัวหน้าหยาง ก็ถือว่าให้เกียรติหยางจื้อหมิงแล้ว
หยางจื้อหมิงอึ้งทันที ตอบว่า “เอ่อ…ไม่ใช่ว่าผมไม่ให้นะครับ หัวหน้าแผนกหวัง การผ่าตัดเคสนี้พวกเราไม่ได้ผ่าตัดกันเอง ผมต้องไปถามศาสตราจารย์เฉินก่อน”
พอวางหูโทรศัพท์ หวังโส้วก็ตะลึงค้าง!
นี่หยางจื้อหมิงไม่ให้ฉันเหรอ!
ก็แค่เคยผ่าตัดเคสหนึ่งเองไม่ใช่เหรอ
ว่าแต่…ใครคือศาสตราจารย์เฉิน
ทำไมไม่เคยได้ยินชื่อนี้มาก่อน…
ไม่สนใจแล้ว ครั้งหน้าถ้าจะเชิญให้ฉันไปผ่าตัด ก็เลิกคิดไปได้เลยว่าจะง่ายเหมือนเมื่อก่อน!
ส่วนหยางจื้อหมิงก็แสยะยิ้ม ทำตัวเจ๋งต่อไปเถอะ! คลิปผ่าตัดงั้นเหรอ เลิกคิดไปได้เลย!
ทุกครั้งที่ผ่าตัดคุณไม่ยอมให้พวกเราเปิดกล้อง ทั้งยังขี้งก กังวลว่าพวกเราจะเรียนรู้เทคนิคของคุณ
คุณดูอย่างเฉินชางสิ เป็นฝ่ายปรับแสงไฟให้เอง แล้วให้พวกเราเปิดกล้อง…นี่แหละคือความแตกต่าง!
คุณไม่คิดดูบ้างว่า พวกเราจะเชิญให้คุณมาผ่าตัดอีกหรือเปล่า
คุณรอไปเถอะ รอให้พวกเราเชิญอาจารย์เฉินมาได้ ถึงตอนนั้นต่อให้คุณอยากมาก็ไม่มีโอกาสแล้ว!
พอคิดถึงตรงนี้ หยางจื้อหมิงก็เดินเข้าไปในห้องผู้อำนวยการโรงพยาบาล แล้วบอกผู้อำนวยการโรงพยาบาลว่า “ผู้อำนวยการหลิวครับ ผมมีเรื่องสำคัญจะปรึกษากับคุณ!”
……
……
ขณะเดียวกัน เฉินชางส่งตัวเหล่าเฮ่อเข้าไปอยู่ในห้อง ICU แล้ว เขากำชับจี้ชวีอย่างจริงจังว่า “หัวหน้าจี้ครับ ต้องระวังให้มากๆ นะครับ หลังจากผ่าตัดแล้วผู้ป่วยมีเรื่องต้องระวังค่อนข้างเยอะ…”
จี้ชวียังสมุดเล่มเล็กมาจากมือของเสิ่นซิวหยวน แล้วจดบันทึกอย่างตั้งใจ!
“ได้ครับๆ…”
พยาบาลกับเสิ่นซิวหยวนยืนมองอยู่ที่เดิม อดถามไม่ได้ว่า “หมอเสิ่นคะ เขาเป็นท่านเทพมาจากที่ไหนกันแน่ ทำไมขนาดหัวหน้าแพทย์ยังเหมือนเป็นนักศึกษาของเขาเลย!”
เสิ่นซิวหยวนถอนหายใจ “นี่คือคนดังของเมืองอันหยางนี่เลย หัวหน้าศูนย์การแพทย์ฉุกเฉินแนะนำมาด้วยตัวเองเลย”
พยาบาลที่กำลังรับคนไข้อยู่ข้างๆ อดพูดอย่างตื่นเต้นไม่ได้ “เมื่อกี้ฉันรู้สึกว่าคนคนนี้มีสง่าราศีมากเลยค่ะ! ตอนนี้พอดูอีกที เขาไม่ธรรมดาจริงๆ ด้วย”
“ก็ใช่สิคะ! หมอเสิ่น คุณดูตอนที่เขาบรรยายอาการผู้ป่วยสิ เป็นการตรวจร่างกายที่ครอบคลุมทั่วทุกด้านที่สุด ได้มาตรฐานที่สุด ละเอียดรอบคอบที่สุดแล้ว!”
“ที่สำคัญคือหล่อ!”
……
เมื่อเห็นพยาบาลสาวแต่ละคนทำตัวปัญญาอ่อน เสิ่นซิวหยวนก็ถอนหายใจ “พอแล้วๆ เลิกคลั่งรักได้แล้วครับ เขาไม่ใช่หมอของโรงพยาบาลเรานะ แค่ผ่านมาครั้งเดียว!”
“พวกคุณคลั่งรักเขาไม่สู้คลั่งรักผมดีกว่า ผมยังมีโอกาสทำให้พวกคุณเลื่อนตำแหน่งได้บ้าง”
พอพยาบาลสาวๆ ได้ยินก็อดพูดอย่างรังเกียจไม่ได้ “เฮ้อ…หมอเสิ่น ที่จริงคุณก็หล่อมากนะคะ แต่…เมื่อกี้พอเทียบกันแล้ว จู่ๆ ฉันก็รู้สึกว่าคุณไม่หล่อแล้ว…”
“ก็ใช่น่ะสิ เฮ้อ…น่าเสียดายที่วันนี้ผู้เชี่ยวชาญคนนั้นก็ต้องไปแล้ว”
“มองแก้ขัดไปก่อนแล้วกัน หมอเสิ่นก็ไม่ได้แย่นะ…”
เสิ่นซิวหยวนหน้าดำคร่ำเครียด พวกคุณมันเป็นผู้หญิงตื้นเขินที่มองคนจากรูปลักษณ์ภายนอก!
แต่…พอนึกถึงตรงนี้ จู่ๆ เสิ่นซิวหยวนก็รู้สึกว่า ถ้าเทียบคุณสมบัติภายในก็เหมือนยิ่งเทียบไม่ติด โดนคิลล์แบบไม่เหลือซากภายในไม่กี่วินาทีแน่ ช่างเถอะ เป็นผู้หญิง คิดอะไรตื้นเขินน่ะดีแล้ว…
ยังดีที่หลังจากนี้เฉินชางไม่มาอีกแล้ว พอคิดได้แบบนี้ เสิ่นซิวหยวนก็โล่งอก ยังรักษาตำแหน่งสุดหล่อของแผนกไว้ได้เหมือนเดิม
![เจ้าของร้านพิศวง [我真不是邪神走狗]](https://i2.wp.com/www.xn--q3cmiag1gmn.com/wp-content/uploads/2022/08/bmn54u2yvhx9x9it.jpeg?resize=60,85 "เจ้าของร้านพิศวง [我真不是邪神走狗]")
