ตอนที่ 1,766 วีแชตอัปเดต
เด็กสาวยืนกะพริบตาปริบ ๆ
เสี่ยวติงผู้เป็นน้องชายทำสีหน้าประมาณว่า ‘ข้ารู้ว่าท่านคิดอะไรอยู่’ ขณะกล่าวว่า “ท่านตั้งใจมาที่นี่เพื่อรอปลอบใจพี่หลินใช่หรือไม่?”
เด็กสาวยิ่งพูดอะไรไม่ออกมากกว่าเดิม
ผู้เป็นน้องชายเห็นเช่นนั้นก็ยิ่งกล่าวด้วยความมั่นใจ “จากบทบันทึกของ ‘สารานุกรมความรัก’ จิตใจของบุรุษมักจะอ่อนไหวในยามที่พบเจอกับเรื่องผิดหวัง ท่านพี่คิดอาศัยจังหวะนี้ขโมยความรักมาจากพี่หลินใช่หรือไม่?”
เด็กสาวถามว่า “สารานุกรมความรักอันใด?”
“ก็ไม่ใช่อันใดหรอก”
เสี่ยวติงแสดงสีหน้าภาคภูมิใจออกมา “เป็นเพียงหนังสือเล่มหนึ่ง มันคือคัมภีร์ที่เกี่ยวข้องกับความรัก ทำให้ข้าได้เข้าใจถึงเรื่องราวความรักอย่างลึกซึ้ง บัดนี้ ข้าเพิ่งอ่านจบแค่บทแรกเท่านั้น ข้ายังเข้าใจความรักลึกซึ้งถึงเพียงนี้ หากข้าอ่านมันต่อไปเรื่อย ๆ รับรองว่าในอาณาจักรซือเว่ย ไม่ใช่สิ ในเส้นทางดาราจักรแห่งนี้ คงไม่มีใครเข้าใจเรื่องราวความรักมากไปกว่าข้าอีกแล้ว”
“เหตุไฉนเจ้าถึงได้หมกมุ่นเรื่องความรักนักนะ?”
เด็กสาวอดหัวเราะออกมาไม่ได้ “เจ้ายังเป็นเพียงทารกน้อย เจ้าจะไปรู้อันใด”
เด็กชายปิดหนังสือที่กำลังอ่านอยู่และกล่าวด้วยน้ำเสียงของผู้ชนะ “ท่านปู่บอกว่าความรักคือหนึ่งในสามอารมณ์ความรู้สึกที่บริสุทธิ์ที่สุดของมนุษย์ เช่นเดียวกับสายสัมพันธ์ในครอบครัวและมิตรภาพระหว่างผองเพื่อน แต่ความรักคือสิ่งที่สามารถกำหนดความเป็นตายของชีวิตคนคนหนึ่งได้ แม้แต่องค์จักรพรรดิศักดิ์สิทธิ์ก็หลีกหนีความทรมานของความรักไม่พ้น…”
“ความรักนับเป็นความรู้สึกที่ยิ่งใหญ่และเป็นปริศนา คนบางคนต่อให้ใช้เวลาไขว่คว้าทั้งชีวิต ก็ยังไม่อาจพบเจอกับความรักที่แท้จริง ท่านรอให้ข้าเติบโตมากกว่านี้ก่อนเถอะ… ข้าจะต้องกลายเป็นนักรักอันดับหนึ่งแห่งแผ่นดินให้ได้”
ผู้เป็นพี่สาวพูดอะไรไม่ออก
นางได้แต่ทำสีหน้าเบื่อหน่าย
น้องชายของนางอยากพูดอะไรก็พูดไปเถอะ
ทันใดนั้น เด็กสาวก็เห็นหลินเป่ยเฉินเดินกลับเข้ามาด้วยสีหน้าตื่นเต้นพอดี
เด็กหนุ่มสังเกตเห็นพวกนางโดยทันที
“อ้าว? มาทำอะไรกันที่นี่ล่ะเนี่ย?”
หลินเป่ยเฉินอุทานออกมาด้วยความประหลาดใจ
ก็ที่ผ่านมาเด็กสาวไม่ค่อยอยากจะพบหน้าเขาสักเท่าไหร่ไม่ใช่หรือ?
เด็กสาวยื่นโอสถคืนวิญญาณมาให้ห้าเม็ดและอดกล่าวด้วยน้ำเสียงเหยียดหยามไม่ได้ว่า “มาดูรอยยิ้มของท่าน เห็นท่านมีความสุขถึงเพียงนี้ ผู้ที่ไม่รู้อาจจะเข้าใจได้ว่าเมื่องานเลี้ยงล่ากวางจบลง ท่านก็ได้รับการแต่งตั้งให้เป็นผู้สำเร็จราชการแผ่นดินแล้ว”
“นี่พวกเจ้ารู้แล้วหรือ?”
หลินเป่ยเฉินระเบิดเสียงหัวเราะออกมาด้วยความชั่วร้ายอีกครั้ง
คิดไม่ถึงเลยจริง ๆ ว่าข่าวจะแพร่สะพัดออกไปไวขนาดนี้
แต่นี่ก็ไม่ใช่เรื่องที่น่าประหลาดใจอันใด
ทุกอย่างคือแผนการที่ถูกวางเอาไว้ทั้งหมด
ส่วนเรื่องงานบริหารบ้านเมืองหลังจากนี้ ก็แค่ต้องยกให้เป็นหน้าที่ของหวังจงกับเจ้าอ้วนเท่านั้นเอง
หลินเป่ยเฉินขอตัวกลับมาพักผ่อนก่อนเป็นคนแรก
“งานเลี้ยงวันนี้สนุกจริง ๆ เจ้าคิดไม่ถึงหรอกว่าในงานเลี้ยงล่ากวางจะเกิดอะไรขึ้นได้บ้าง ฮ่า ๆๆ ข้าต้องขอเตือนเจ้าไว้ก่อนนะ น้องสาว บัดนี้ ข้าเป็นผู้สำเร็จราชการแผ่นดิน มีสถานะเป็นผู้รับมอบอำนาจแทนองค์จักรพรรดิ นอกจากนี้ยังมีตำแหน่งเป็นราชครูประจำตัวของพระองค์ท่าน แล้วก็ยังเป็นแม่ทัพใหญ่แห่งกองทัพเซียนกระบี่อีกด้วย เป็นอย่างไรเล่า… เมื่อรับทราบถึงความยิ่งใหญ่ของข้า เจ้าก็ถึงกับตกตะลึงไปเลยล่ะสิ?”
หลินเป่ยเฉินกล่าวออกมาด้วยความคึกคักแจ่มใส
“ใช่ ข้าตกตะลึงเหลือเกิน”
เด็กสาวหัวเราะในลำคอ “ตกตะลึงในความโกหกได้อย่างไร้ยางอายของท่านนี่แหละ”
กล่าวจบ นางก็หมุนตัวเดินหนีไป
หลินเป่ยเฉินเป็นฝ่ายที่ต้องกะพริบตาปริบ ๆ บ้าง
นี่มันอะไรกันเนี่ย?
บรรยากาศตกอยู่ในความเงียบ
เด็กสาวผู้นี้รับประทานยาผิดประเภทหรืออย่างไร?
หรือว่านี่เป็นวิธีการของนางที่จะเรียกร้องความสนใจจากเขา?
เฮ้อ วิธีการนี้มันล้าสมัยไปแล้วนะ
“คือว่าพี่สาวของข้าน้อยนั้น…”
เสี่ยวติงส่งเสียงกระแอมไอ กำลังจะพูดอะไรบางอย่างออกมา
ในฐานะที่เป็นนักอ่านนิยายประโลมโลกตัวยง เด็กชายย่อมรู้ดีว่าการที่คนสองคนจะรักกันได้ ผู้ที่เป็นพ่อสื่อก็มีส่วนสำคัญเช่นกัน
“หุบปาก”
เด็กสาวคล้ายกับนึกอะไรบางอย่างขึ้นมาได้ จึงวิ่งกลับมาคำรามใส่น้องชายด้วยท่าทีลนลาน “หากเจ้ากล้าพูดจาเหลวไหลออกมาอีกแม้แต่คำเดียว ไม่ว่าจะเชื่อหรือไม่ แต่ข้าจะใช้ที่บดยาบดเจ้าให้กลายเป็นยาลูกกลอนเม็ดหนึ่งไปเลย”
เด็กชายรีบยกมือปิดปากตนเองทันที
ความรักเป็นเรื่องที่ลึกลับและก็เป็นเรื่องที่อันตรายเช่นกัน
เสี่ยวติงคิดว่าบางทีตนเองน่าจะเขียนหนังสือขายบ้างแล้ว
เขารีบหมุนตัวเดินตามพี่สาวไป
หลินเป่ยเฉินก้มหน้ามองโอสถคืนวิญญาณทั้งห้าเม็ดที่อยู่ในมือ
โอสถทั้งห้าเม็ดนี้ดูไม่เหมือนของปลอมและเห็นได้ชัดว่านี่คือโอสถคุณภาพสูง
ดูเหมือนพี่น้องคู่นี้จะมีความสามารถในการหลอมโอสถจริง ๆ
เมื่อสองศรีพี่น้องสามารถหลอมโอสถออกมาได้ หลินเป่ยเฉินก็ไม่มีความจำเป็นที่จะต้องตามหาตัวอาจารย์เฉินปี้หยางอีก
หลินเป่ยเฉินกำลังจะนำโอสถคืนวิญญาณเดินทางไปที่แผ่นดินตงเต้าเพื่อช่วยเหลือผู้คน
แต่ทันใดนั้น…
‘ติ๊ง!’
‘วีแชตได้รับการอัปเดตเสร็จสมบูรณ์’
‘ต้องการลงชื่อเข้าสู่ระบบเลยหรือไม่?’
เสียงของ ‘เสี่ยวจี้’ ผู้ช่วยส่วนตัวอัจฉริยะดังขึ้น
หลินเป่ยเฉินดวงตาลุกวาว
ประเสริฐ
ในที่สุด วีแชตก็อัปเดตเสร็จแล้ว
เขารีบเปิดการใช้งานโดยไม่ลังเล
หน้าต่างที่คุ้นเคยปรากฏขึ้นมาบนหน้าจอ
‘ต้องการเพิ่มเพื่อนในบัญชีรายชื่อผู้ติดต่อสู่วีแชตหรือไม่?’
ข้อความใหม่เด้งขึ้นมาบนหน้าจอ
หืม?
นี่เขามีบัญชีรายชื่อผู้ติดต่อตั้งแต่เมื่อไหร่?
หลินเป่ยเฉินรู้สึกประหลาดใจขณะกดตอบรับว่า ‘ตกลง’
หลังจากนั้น หน้าต่างการใช้งานที่ไม่เคยปรากฏขึ้นมาก่อนในแอปวีแชตก็ปรากฏขึ้นมา
เป็นหน้าต่างที่มีรายชื่อผู้ติดต่อยาวเหยียด
ในกลุ่มรายชื่อเหล่านั้น มีรูปประจำตัวเป็นรูปภาพของคนที่เขารู้จัก เช่น เฉียนเหมย เฉียนเจิน ฉู่เหิน ฉุยเฮาเฟิง หลิงไท่เซวียน หลิงไท่ซวี และคนอื่น ๆ อีกมากมาย และท้ายชื่อของทุกคนก็จะมีปุ่มให้กด ซึ่งนั่นก็คือปุ่ม…
‘เพิ่มเพื่อน’
หลินเป่ยเฉินเบิกตาโต ก่อนจะยิ้มออกมาด้วยความดีใจ
ในที่สุด เขาก็สามารถเพิ่มเพื่อนในแอปวีแชตได้แล้วใช่หรือไม่?
หลินเป่ยเฉินกดเพิ่มเพื่อนในทุกชื่อที่ปรากฏขึ้นมา
หลังจากเพิ่มเพื่อนเสร็จแล้ว กลับไม่มีปฏิกิริยาใดเกิดขึ้นเลย
“หรือว่าต้องรอให้อีกฝ่ายรับแอดก่อนวะ?”
หลินเป่ยเฉินเลิกคิ้วสูง
หากเป็นเช่นนี้ อีกฝ่ายก็ต้องมีโทรศัพท์มือถือด้วยน่ะสิ?
เหตุผลที่เทพธิดาเจี๋ยนเซวี่ยอู่หมิงสามารถติดต่อกับเขาได้ก่อนหน้านี้ ก็เป็นเพราะว่านางมีกำไลผลึกแก้วกิเลนอยู่ในมือ
แต่คราวนี้อีกฝ่ายน่าจะจำเป็นต้องใช้โทรศัพท์มือถือ แล้วมันจะเป็นไปได้อย่างไร?
![เซียนกระบี่มาแล้ว![剑仙在此]](https://i3.wp.com/www.xn--q3cmiag1gmn.com/wp-content/uploads/2021/12/60d40908LBhhFR8h.jpeg?resize=150,150 "เซียนกระบี่มาแล้ว![剑仙在此]")
![เจ้าของร้านพิศวง [我真不是邪神走狗]](https://i2.wp.com/www.xn--q3cmiag1gmn.com/wp-content/uploads/2022/08/bmn54u2yvhx9x9it.jpeg?resize=60,85 "เจ้าของร้านพิศวง [我真不是邪神走狗]")
