หมอยาหวานใจท่านประธาน 480 ขอให้คุณกลับมา / 481 สาเหตุเพราะฉัน

ตอนที่ 480 ขอให้คุณกลับมา  

 

 

เฉวียนหมิงยิ้มเมื่อได้คำตอบจากนายท่านผู้เฒ่า ใบหน้าที่หล่อเหลามีรอยยิ้มอย่างองอาจมั่นใจ แววตาเต็มไปด้วยความอ่อนโยน พูดให้ถึงที่สุดแล้ว ปู่ตนยังคงรักและห่วงใยเขา  

 

 

“ขอบคุณครับปู่ ผมจะทุ่มเทอย่างเต็มที่ จะไม่ทำให้ชื่อเสียงของเฉวียนกรุ๊ปเสียหายเด็ดขาด นี่คือสัญลักษณ์ที่แสดงถึงฐานะและอิทธิพลของสกุลเฉวียนในเมืองเอฟ จะปล่อยให้สั่นคลอนไม่ได้  

 

 

นายท่านผู้เฒ่าเบ้ปาก “ยายหนู จะไม่พูดอะไรบ้างหรือ? ว่าไปแล้วเรื่องนี้เกิดขึ้นสาเหตุหลักเพราะเธอ” เพราะเด็กสาวคนนี้อยู่กับเฉวียนหมิง ทำให้เด็กสาวอีกคนเปลี่ยนจากรักกลายเป็นแค้น  

 

 

อีลั่วเสวี่ยไม่รู้ว่าจะพูดอย่างไรดี นายท่านผู้เฒ่าหาเรื่องอีกแล้ว เรื่องทำนองนี้จะโทษเธอได้อย่างไร แย่จริง จะปกป้องใครก็ไม่ควรชัดแจ้งอย่างนี้ ตัองแยกแยะด้วย  

 

 

“คริ คริ ฉัน ฉันจะอยู่เคียงข้างกับเฉวียนหมิง ร่วมกันฝ่าความยากลำบากครั้งนี้ค่ะ” อีลั่วเสวี่ยพูดอย่างขึงขัง เธอรู้ว่าขอเพียงตอบให้เกี่ยวข้องกับเฉวียนหมิงและเป็นการทำเพื่อเขา นายท่านผู้เฒ่าต้องเบนความสนใจไปที่อื่น  

 

 

และแล้ว  

 

 

“อย่างนี้ค่อยยังชั่วหน่อย งั้นไม่พูดกับหลานแล้ว ช่วยกันทำเหลนให้ปู่ต่อ ปู่ไปก่อน” นายท่านผู้เฒ่ายิ้มอย่างเจ้าเล่ห์ ลุกขึ้นเดินออกจากห้อง คำพูดเขาทำให้อีลั่วเสวี่ยและเฉวียนหมิงถึงกับอึ้งไป  

 

 

นายท่านผู้เฒ่าอยากอุ้มเหลนจนเป็นบ้าไปแล้ว เมื่อถูกเตือนอย่างนี้ ขืนพวกเขายังทำอะไรอีก ก็ยิ่งกระอักกระอ่วน  

 

 

ขณะที่ทั้งคู่กำลังอยู่ในบรรยากาศที่กระอักกระอ่วน มือถือของอีลั่วเสวี่ยก็ดังขึ้น “ฮัลโหล อาเหมา…ค่ะ ฉันกลับมาแล้ว มีเรื่องอะไรหรือ?” จู่ๆ อาเหมาโทรหาเธอ หรือพ่อเธอตามตัวเธอไม่เจอ แล้วร้อนใจหรือ  

 

 

ไม่น่าใช่ ตอนที่อยู่ที่สำนักแพทย์โบราณ เธอโทรกลับมาแล้ว ยังบอกว่าเธอกับเฟิงฉี่ออกมาทำงานเรื่องหนึ่ง ไม่มีเหตุผลที่เขาจะไม่เข้าใจ  

 

 

“คุณหนูใหญ่ เรื่องเกี่ยวกับคุณ รีบกลับมาเถอะครับ” น้ำเสียงอาเหมาด้านนั้นฟังดูหนักใจมาก เหมือนมีเรื่องบางอย่างรบกวนจิตใจอยู่นานแล้ว  

 

 

อีลั่วเสวี่ยมองมือถือ แล้วหยิบขึ้นมาถือไว้ข้างหู “อาเหมา เกิดเรื่องอะไรขึ้น สำคัญมากหรือคะ?” น้อยมากที่จะได้ยินน้ำเสียงอาเหมาเช่นนี้  

 

 

“ผมเห็นว่าสำคัญมาก” เห็นได้ชัดว่าเรื่องนี้เกี่ยวข้องกับคุณหนูใหญ่ แต่ขณะนี้ไม่เหมาะที่จะอธิบายทางโทรศัพท์ ให้เธอกลับมาปรึกษากันว่าจะรับมืออย่างไรจะดีกว่า   

 

 

เขากลัวว่าถ้าอีลั่วเสวี่ยเกิดเจอกับผู้หญิงคนนั้น อาจจะเกิดเรื่องร้ายแรงขึ้น ด้วยฐานะและศักยภาพของผู้หญิงคนนั้น เกรงว่าจะทำให้เดือดร้อนได้ ยังดีที่คุณหนูใหญ่มีท่านแม่ทัพคอยหนุน  

 

 

เฉวียนหมิงฟังไม่ชัดที่อาเหมาพูดในโทรศัพท์ แต่สังเกตเห็นสีหน้าอีลั่วเสวี่ยดูทุกข์ร้อน “อาเสวี่ย เกิดเรื่องอะไรหรือ?”  

 

 

อีลั่วเสวี่ยวางมือถือลง ท่าทางกังวล “ใช่ น่าจะเกิดเรื่องใหญ่แล้ว ตั้งแต่กลับมาฉันยังไม่ได้กลับบ้าน ที่บ้านน่าจะเกิดเรื่องใหญ่แล้ว ฉันควรจะกลับไปดูสักครั้ง”  

 

 

เอาแต่อยู่กับเฉวียนหมิงที่นี่คงไม่ใช่วิธีที่ดี แม้ทั้งคู่จะรักกันดี แต่จะสลัดทิ้งเรื่องรอบตัวทั้งหมดเพื่อความรักก็คงไม่ถูก  

 

 

“ผมไปส่งคุณ” เฉวียนหมิงพูดแล้วจะลุกขึ้น แต่ถูกอีลั่วเสวี่ยกดเขาให้นั่งลงไป  

 

 

“ไม่ต้องหรอกค่ะ เดี๋ยวปู่เห็นเข้า จะโมโหอีก แบบนั้นแล้วยาที่ฉันให้ปู่กินก็จะเสียเปล่า ยังคุณด้วย พักผ่อนให้ดี อย่ายุ่งแต่งาน” อีลั่วเสวี่ยยิ้มแล้วพูด ทั้งคู่ประสานสายตากันเงียบๆ แล้วอีลั่วเสวี่ยจึงผละออกจากห้องทำงานของเฉวียนหมิง  

 

 

ไม่นานนักอีลั่วเสวี่ยก็กลับถึงคฤหาสน์ตระกูลอวิ๋น พอเข้ามาในบ้านจึงถามทันที “อาเหมา เกิดเรื่องอะไรขึ้นกันแน่ ถึงต้องให้ฉันกลับมาให้ได้?”  

 

 

หรือต้องการทำให้เธอตื่นเต้นดีใจเป็นพิเศษ จะเป็นไปได้หรือ  

 

 

 

 

 

ตอนที่ 481 สาเหตุเพราะฉัน  

 

 

อาเหมารออีลั่วเสวี่ยอยู่ก่อนแล้ว พอได้ยินก็ลุกขึ้นทันที “คุณหนูใหญ่ กลับมาแล้ว”  

 

 

คำพูดนี้ฟังดูโง่เขลา เธอไม่กลับมา แล้วจะเป็นคนอื่นได้หรือ  

 

 

“แน่นอนว่าเป็นฉัน ถ้าไม่ใช่ฉันแล้วจะเป็นใครหรือ” พอเธอกลับถึงเมืองเอฟ เฉวียนหมิงก็มารับเธอไป ทั้งคู่ไม่เจอหน้ากันนาน เธอย่อมต้องอยู่เป็นเพื่อนเขานานหน่อย  

 

 

เวลาผ่านไปแวบเดียว คิดไม่ถึงว่าจะนานขนาดนี้ จึงไม่แปลกที่อาเหมาร้อนใจ อยากเรียกให้เธอกลับมา  

 

 

อาเหมาได้ยินคำพูดล้อเล่นที่คุ้นเคย คิ้วที่ขมวดแน่นจึงคลายลงบ้าง “คุณหนูใหญ่ คุณเจอเรื่องเดือดร้อนใหญ่แล้ว!” ไม่สิ เป็นเรื่องที่พูดไปแล้วถือว่าโชคร้ายและพูดไม่ออก  

 

 

อีลั่วเสวี่ยแปลกใจ นั่งลงบนโซฟาในห้องรับแขก “เรื่องใหญ่ เรื่องใหญ่อะไร?” หรือว่าเรื่องของเธอที่สำนักแพทย์โบราณแพร่มาถึงที่นี่แล้ว? คงไม่น่าจะใช่ คิดดูแล้วตอนนี้เธอก็ยังเรียนไม่จบ  

 

 

แม้เธอจะมีฐานะเป็นหมอยาแห่งสำนักแพทย์โบราณ แต่เรื่องนี้ยังไม่ถูกเปิดเผยอย่างแพร่หลาย  

 

 

“คุณหนูใหญ่ คุณรู้ไหมว่าใครที่จ้องเล่นงานเฉวียนกรุ๊ปและคุณอยู่?” อาเหมาพูดอย่างมีความหมายลึกล้ำ  

 

 

“หรืออาเหมารู้คะ?” อีลั่วเสวี่ยตกใจ เรื่องนี้เธอให้คนของเธอที่มีเส้นสายไปสืบดูแล้ว ยังค้นทางเน็ตทั้งหมด แต่ไม่รู้ว่าฝ่ายตรงข้ามเป็นใครกันแน่  

 

 

เนื่องจากคนคนนั้นใช้ชื่อปลอมในไอดีที่ติดต่อกับฟางจื่อชิวและมั่วเฉินเซวียน ให้ร่วมมือกันเล่นงานเฉวียนกรุ๊ป  

 

 

ดังนั้นขณะนี้เธอจึงคิดว่าน่าจะเป็นมั่วเฉินเซวียนกับพวก ส่วนคนอื่นเธอนึกไม่ออกว่าใครจะทำเรื่องเช่นนี้  

 

 

“คุณหนูใหญ่ ขอบอกตามตรงเลย ตามที่ผมวิเคราะห์นั้น ผู้หญิงที่วางแผนทั้งหมด เป็นไปได้มากว่าคือฝานเจียวเจียว” แม้เขาจะพูดอย่างไม่แน่ใจ แต่ก็ฟังออกว่าเขาพูดอะไร  

 

 

“ฝานเจียวเจียว เธอเป็นใคร หรือเป็นผู้หญิงที่แอบรักเฉวียนหมิงแล้วไม่สมหวังอีกคน?” อีลั่วเสวี่ยรู้สึกปวดหัว ทำไมหนุ่มอย่างเฉวียนหมิงถึงมีผู้หญิงอกหักมาคอยก่อกวนจนเป็นเรื่องน่าหัวเราะอยู่เรื่อย  

 

 

“ไม่ใช่ครับ เรื่องนี้เกี่ยวกับคุณหนูใหญ่เอง” ดวงตาอาเหมาเป็นประกาย เขาพูดช้าๆ  

 

 

อีลั่วเสวี่ยได้ยินก็ชักสนใจ “เรื่องเกี่ยวกับฉัน เป็นไปได้หรือ?” ระยะนี้เธอไม่ได้อยู่ในเมืองเอฟ อยู่ข้างนอกก็ไม่ได้สร้างความแค้นกับใคร เดี๋ยวก่อน ดูเหมือนจะทะเลาะกับคนหนึ่ง คนที่ชื่อหลี่ห้าวหมิง แต่ฝ่ายนั้นคงไม่มาไกลอย่างนี้เพื่อทำร้ายเธอหรอก”  

 

 

อาเหมาเห็นว่าอีลั่วเสวี่ยไม่รู้ฐานะของฝานเจียวเจียว เขาจึงอธิบาย “ฝานเจียวเจียว มีฐานะเป็นหลานสาวของนายหญิงผู้เฒ่า”  

 

 

“หลานสาว งั้นก็เป็นญาติกับฉัน แล้วทำไมเธอต้องคิดร้ายต่อฉันล่ะ?” ที่จริงอีลั่วเสวี่ยบอกให้เจ้าลูกบอลเงินตรวจสอบชื่อนี้แล้ว  

 

 

“ฝานเจียวเจียวคนนี้ที่ผ่านมายอมลดตัวลง อยากกราบท่านแม่ทัพให้เป็นพ่อบุญธรรม แต่ล้มเหลวทุกครั้ง ถึงตรงนี้คุณหนูใหญ่คงเข้าใจแล้วใช่ไหมครับ?”  

 

 

เห็นได้ชัดฝ่ายนั้นท้าทายอีลั่วเสวี่ย หรืออาจบอกว่าทำให้ชีวิตเธอย่ำแย่ลง จิตใจชั่วร้ายจริง  

 

 

ถึงตรงนี้อีลั่วเสวี่ยเข้าใจแล้วว่าเพราะเหตุใดฝานเจียวเจียวจึงคิดเล่นงานเธอ แต่คู่ควรที่จะทำเช่นนี้หรือ แค่ขอให้คนอื่นเป็นพ่อบุญธรรม  

 

 

ขณะที่เธอคิดเช่นนี้ ข่าวจากลูกบอลเงินก็ไหลเข้าหูเธอแล้ว ข้อมูลทั้งหมดเกี่ยวกับฝานเจียวเจียวอยู่ในนั้น จัดเรียงตามลำดับความสำคัญไว้  

 

 

“ตอนที่คุณหนูใหญ่ไม่อยู่ เธอเคยมาที่นี่ ทำท่าเหมือนเป็นเจ้าของบ้าน คุณหนูใหญ่ อย่าหาว่าผมพูดมากนะ ดูเหมือนเธอจะมาอย่างมีจุดมุ่งหมาย”  

 

 

หลังจากอีลั่วเสวี่ยวิเคราะห์แล้วก็ยิ้มอย่างเย็นชา “ในเมื่อมีจุดมุ่งหมาย งั้นก็ชักสนุกแล้ว” พอดีเพิ่งกลับมาจากสำนักแพทย์โบราณ นานแล้วที่เธอไม่ได้ยืดเส้นยืดสาย ต้องหาคนช่วยติดต่อเธอดู  

Favorite