ตอนที่ 268 คุณก็อะลุ้มอล่วยหน่อย
เหล่าเกาเข้าใจแล้ว เพียงแต่เขาคิดไม่ถึงว่าจะเป็นซีเหมินหลงเซี่ยว
“แต่นายน้อยครับ ในเมื่อรู้ว่าเป็นเขา งั้นจะมาทำไม แบบนี้เขาจะ…” เหล่าเกายังพูดไม่จบ เฉวียนหมิงก็แทรกขึ้น
เขามองเหล่าเกาด้วยสายตาปราม “ในแวดวงธุรกิจ ไม่มีมิตรแท้และศัตรูถาวร ไหลย่ากรุ๊ปมีอิทธิพลไม่น้อย ต่อให้ไม่ได้ร่วมมือกัน ก็จำเป็นต้องมีข้อมูลทางตรงด้วย”
ก่อนหน้านี้เพราะสภาพร่างกายไม่เอื้อ เขาจึงไม่ค่อยร่วมงานเลี้ยงลักษณะนี้ ส่วนใหญ่จะส่งคนอื่นไปร่วมงานแทน แต่ตอนนี้เขามาปรากฏตัวแล้ว จึงไม่อาจให้ใครมาเป็นตัวแทน
ยังมีเหตุผลที่สำคัญอีกอย่างคือ หนานหลิวเฟิงและมั่วเฉินเซวียนก็อยู่ที่นี่ด้วย สองคนนี้หมายตาอีลั่วเสวี่ย ถ้าเขาไม่แข็งแกร่ง แสดงความสามารถของตัวเองให้เห็นบ้าง คนพวกนี้จะรู้ได้อย่างไรว่าเขาเป็นคนที่ตอแยด้วยไม่ได้ง่ายๆ
“นายน้อยพูดถูก ผมคิดไม่รอบคอบ” เหล่าเการีบก้มหน้ารับผิด คนเราพออายุมากเข้า การป้องกันและวางกลยุทธ์ย่อมตามคนหนุ่มไม่ทัน
“ไม่เป็นไรครับ ลุงเกาไปนั่งพักรอผมอีกด้านก็ได้” เหล่าเกาอายุมากแล้ว จะให้ยืนอยู่กับเขาตลอดเวลาก็ใช่ที่ สู้ให้เขาไปหาเพื่อนวัยเดียวกันพูดคุยดีกว่า
เหล่าเกายิ้มอย่างตื้นตันใจ เขาพยักหน้าเล็กน้อยแล้วเดินไปอีกด้านหนึ่ง
เหล่าเกาเพิ่งผละไปไม่นาน ก็มีเด็กสาวสองคนเดินเข้ามา ไม่ใช่ฟังฟังกับอ้ายเวยเวย แต่เป็นสองสาวที่มีทรวดทรงเผ็ดร้อน แต่งตัวเย้ายวนเผยเนินอก รูปร่างเพรียวบาง ไม่ต้องสงสัยเลยว่าผู้ชายเห็นแล้วต้องเลือดลมพลุ่งพล่าน
“นายน้อยเฉวียน เสื้อผ้าคอลเล็กชั่นใหม่ที่เคเอ็มคิวของพวกคุณออกเมื่อไม่นานนี้สวยมากค่ะ ขอบคุณมากนะคะที่ทำให้เราได้เห็นเสื้อผ้าทันสมัยสวยๆ ดื่มด้วยกันสักแก้วสิคะ”
หญิงสาวยิ้มหวาน ยกแกวไวน์แดงในมือขึ้น ไวน์แดงเจอกับแชมเปญสีส้มอ่อน สีสันสะดุดตา เหมือนตัวหญิงสาวคนนี้
เฉวียนหมิงเหลือบมองเธอ “ชมเกินไปแล้วครับ” แต่ไม่มีทีท่าว่าจะยกแก้วแชมเปญในมือชนแก้วกับเธอ ทำให้เธอรู้สึกกระอักกระอ่วน
“แค่กๆ นายน้อยเฉวียน เชิญดื่มค่ะ” ดูเหมือนเธอจะตัดสินว่าต้องคุยอะไรกับเขาสักอย่าง เธอข่มความกระดากบนใบหน้าแล้วชูแก้วไวน์
“นายน้อยเฉวียน เราเชิญคุณดื่มค่ะ” เมื่อเห็นเฉวียนหมิงไม่ได้แสดงท่าทีไม่พอใจ หญิงสาวหน้าตาน่ารักที่อยู่ข้างๆ จึงทำตามบ้าง คนอื่นไม่กล้า แต่พวกเธออยากจะลองดู บางทีเขาอาจไม่ใช่ผู้ชายที่เฉยชากับผู้หญิงอย่างที่ลือกันก็ได้
ฟังฟังยืนดูอยู่ห่างๆ เธอยิ้มหยัน “ดูสิ เดี๋ยวต้องจบไม่สวยแน่”
เฉวียนหมิงชำเลืองมอง สายตาอยู่ที่หญิงสาวทั้งสอง “พวกคุณบอกว่าชุดใหม่ที่ผมเพิ่งออกสวย แต่พวกคุณกลับใส่ชุดที่ทำเลียนแบบมาเชิญผมดื่ม คิดว่าผมตาบอดเหรอ”
พอเขาพูดเช่นนี้ สองสาวก็หน้าแดงทันที อย่าว่าไป ด้วยฐานะของพวกเธอ คิดจะซื้อเสื้อผ้าใหม่ล่าสุดของเคเอ็มคิว คงมีเงินไม่พอ พวกเธอก็เลยหาคนตัดเลียนแบบออกมาได้เหมือนของจริงมากๆ ราวกับเป็นพิมพ์เดียวกันเลย
“ที่แท้ยายไก่หลง[1]สองคนนี่ใส่ของก๊อปเหรอ ร้ายอะ ขนาดเรายังมองไม่ออกเลยนะ” ผู้หญิงบางคนได้ยินก็อดเยาะเย้ยไม่ได้ เสียงซุบซิบต่างๆ นานาดังเข้าหูสองคนนั้น
ทั้งสองถือแก้วไวน์ค้าง จะไปก็ใช่ที่ จะอยู่ก็ไม่ดี อิหลักอิเหลื่อจนแทบอยากมุดดินหนี
“นายน้อยเฉวียน เด็กสาวสองคนนี้ชื่นชอบสินค้าของคุณถึงได้ทำแบบนี้ ที่พวกเธอมีเงื่อนไขจำกัดก็ไม่ใช่เรื่องผิด คุณก็น่าจะอะลุ้มอล่วยหน่อย” ซีเหมินหลงเซี่ยวเดินนำคนกลุ่มหนึ่งมาแต่ไกล
คนที่เดินมากับเขาไม่ใช่ใครอื่น เป็นหนานหลิวเฟิงและมั่วเฉินเซวียน นอกจากสองคนนี้แล้วยังมีนักธุรกิจใหญ่ของเมืองเอฟอีกสองสามคนด้วย
[1] ไก่หลง หมายถึง ผู้หญิงที่เสแสร้งทำเป็นใสซื่อ ทำตัวดูดี หวังเข้ามาตีสนิทหลอกผู้ชาย
ตอนที่ 269 เธอไม่ชอบ
ดูท่าซีเหมินหลงเซี่ยวจะทำความคุ้นเคยกับคนเหล่านี้ได้อย่างรวดเร็ว ก็ถูก นี่เป็นยุคที่คำนึงถึงเรื่องเงินและภูมิหลังเป็นสำคัญ เขาเป็นถึงซีอีโอของไหลย่ากรุ๊ป สถานะอย่างเขา มีคนมากมายที่อยากมาเอาอกเอาใจก็ยังทำไม่ได้
ตอนนี้เขามาปรากฏตัวในงานเลี้ยง แน่นอนว่าต้องมีคนอยากเข้ามาประจบเอาใจ การที่คนเหล่านี้เป็นฝ่ายเข้ามาแสดงความเป็นมิตร จึงไม่ใช่เรื่องน่าแปลกอะไร
เฉวียนหมิงเหลือบมองหญิงสาวสองคนนั้น “งั้นคุณว่าแบบไหนถึงเป็นการอะลุ้มอล่วยล่ะ พยายามใช้ของปลอมมาตบตาผม เสร็จแล้วผมยังต้องขอบคุณด้วยเหรอ ที่พวกเธอสนับสนุนผม ผมย่อมยินดี แต่การสนับสนุนแบบนี้ ขอโทษด้วย ผมรับไม่ได้”
การซื้อสินค้าลอกเลียนแบบย่อมส่งผลกระทบต่อเคเอ็มคิวของเขา ทั้งยังส่งผลมากด้วย พูดอย่างจริงจังก็คือ เฉวียนกรุ๊ปของเขาสามารถฟ้องร้องคนเหล่านี้ได้ ทั้งคนที่ปลอมสินค้าและคนที่ยินยอมให้มีการปลอมสินค้า
“ฮ่าๆ นายน้อยเฉวียน วันนี้ทุกคนมาสังสรรค์กัน นี่ไม่ใช่เวลามาคุยเรื่องงาน คุณไม่ต้องจริงจังขนาดนี้ก็ได้” มั่วเฉินเซวียนยิ้มเจ้าเล่ห์ จากนั้นก็เหลือบมองสองสาวที่ยืนหน้าซีด เขาเบ้ปากแล้วว่า “ยังไม่ไปอีก จะรอให้นายน้อยเฉวียนเชิญเองหรือไง”
ทั้งคู่รู้สึกเหมือนมีคนช่วยแก้สถานการณ์ให้ รีบผละจากไปทันทีจนลืมแม้แต่จะเอ่ยขอบคุณ ตรงดิ่งไปที่ประตู วันนี้พวกเธอไม่มีหน้าจะอยู่ในงานต่อแล้ว
ฟังฟังและอ้ายเวยเวยยืนอยู่ห่างออกไป พอเห็นแบบนี้ ก็ยกมุมปากขึ้น ทำท่าเหมือนไม่ใช่ธุระอะไรของตน
“เห็นหรือยังล่ะ ต่อให้ไม่มีเรื่องเสื้อผ้า คนอย่างนายน้อยเฉวียนก็ไม่ใช่คนที่ใครคิดจะเข้าใกล้ก็ทำได้ ถ้าไม่เชื่อ พวกเธอก็ลองดู”
หญิงสาวคนหนึ่งยืนอยู่ข้างๆ อ้ายเวยเวย แววตาเปี่ยมด้วยความหลงใหลในตัวเฉวียนหมิง ท่าทางเย็นชาไม่สนใจแบบนี้ดูเหมือนจะถูกใจเธอ “ฉันก็ยังไม่อยากเชื่ออยู่ดี ข้างตัวเขาไม่มีผู้หญิง แสดงว่าฉันยังมีโอกาส”
ผู้หญิงคนนี้ไม่ได้ไปร่วมงานเลี้ยงของหนานหลิวเฟิงครั้งก่อน ไม่อย่างนั้นจะต้องรู้ว่าอีลั่วเสวี่ยเป็นคนพิเศษของเฉวียนหมิง เสียดายที่ตอนนี้คนพวกนี้คิดว่าเรื่องซุบซิบเกี่ยวกับเฉวียนหมิงเป็นแค่เรื่องที่ลือกันไปเกินจริง เรื่องไม่จริงอย่างไรก็เป็นเรื่องไม่จริงอยู่ดี
อย่างข่าวที่ลือกันก่อนหน้านี้ว่าเฉวียนหมิงสองขาพิการและไร้สมรรถภาพทางเพศ ในเมื่อเป็นเรื่องไม่จริง ถ้าอย่างนั้นเรื่องอื่นก็คงไม่จริงด้วย คนส่วนใหญ่ก็ไม่เชื่อเรื่องนี้
“นายน้อยซีเหมิน นายน้อยมั่ว นายน้อยเฉวียน นายน้อยหนาน ยินดีที่ได้พบค่ะ” เนื่องจากซีเหมินหลงเซี่ยวเป็นเจ้าภาพจัดงานครั้งนี้ เธอจึงเอ่ยทักทายเขาก่อน นับว่าฉลาดทีเดียว
หนานหลิวเฟิงรู้ว่าบริษัทที่ผู้หญิงคนนี้สังกัดอยู่ไม่ใช่บริษัทเล็กๆ จึงยิ้มรับอย่างมีมารยาท
จากนั้นสายตาเธอก็มาอยู่ที่เฉวียนหมิง แต่ยังไม่กล้าบุ่มบ่ามเหมือนผู้หญิงสองคนก่อนหน้า
“ขอบคุณสำหรับการเชื้อเชิญของคุณซีเหมินนะคะ ได้มาร่วมงานนี้ ฉันถือเป็นเกียรติอย่างยิ่ง ขอดื่มให้คุณค่ะ” เธอชูแก้วขึ้น แน่นอนว่าคนอื่นๆ ย่อมชูแก้วตาม หลังจากชนแก้วกับซีเหมินหลงเซี่ยวแล้ว เธอจึงมองมาที่เฉวียนหมิง เขายกแก้วขึ้นจิบ สายตาไม่ได้มองมาที่เธอแม้แต่น้อย
เธอนึกโมโห แต่ไม่เป็นไร อย่างน้อยก็ได้คุยกับซีเหมินหลงเซี่ยวแล้ว ผู้ชายคนนี้ทั้งหล่อทั้งรวย เท่าที่รู้เขายังไม่มีแฟน นายหญิงน้อยของเฉวียนกรุ๊ปจะแน่สักแค่ไหนเชียว ไหลย่ากรุ๊ปต่างหากที่มีอิทธิพลใหญ่กว่า
“จริงสิ นายน้อยเฉวียน ทำไมไม่เห็นเพื่อนหญิงของคุณเลย อีลั่วเสวี่ยล่ะ ทำไมไม่พาเธอมาด้วยกัน จะได้ทำความคุ้นเคยกัน” มั่วเฉินเซวียนเอ่ย แววตาหรี่ลง
เขาคิดว่ามาที่นี่จะได้เจอแม่สาวคนเก่งคนนั้น แต่กลับผิดหวัง
เฉวียนหมิงหลุบตาลงเล็กน้อย จากนั้นยิ้มมุมปาก แววตาอ่อนโยน “ผมชวนเธอแล้ว แต่เธอนัดเพื่อนไว้ก่อน อีกอย่างเธอไม่ชอบงานเลี้ยงแบบนี้ ก็เลยไม่มา”
แววตาหนานหลิวเฟิงหม่นลง ไม่ชอบ มิน่า งานคราวก่อนเธอก็ไม่เห็นแก่หน้าฉันเลยสักนิด
![เจ้าของร้านพิศวง [我真不是邪神走狗]](https://i2.wp.com/www.xn--q3cmiag1gmn.com/wp-content/uploads/2022/08/bmn54u2yvhx9x9it.jpeg?resize=60,85 "เจ้าของร้านพิศวง [我真不是邪神走狗]")
