ตอนที่ 260 ซีเหมินหลงเซี่ยว
เมื่อมีแหวนที่เหมือนกันทุกอย่างปรากฏขึ้นหลายวง ถึงจะมีแหวนจริงวางอยู่ในกองแหวนปลอม ต่อให้เป็นคนตาแหลมก็จำแนกไม่ได้ง่ายๆ
ต้องยอมรับว่าวิธีที่ผิดกฎหมายของอีลั่วเสวี่ยนี้ทำได้ฉลาดล้ำ เหนือชั้นมาก
‘เวลานี้โหมไฟให้วุ่นวายอีกครั้ง ไม่งั้นจะคุ้มกับแหวนของฉันได้ยังไง’ แหวนแห่งความโกลาหลของเธอเดิมก็เป็นหนึ่งไม่มีสอง เวลานี้มีแหวนแบบเดียวกันมากมายขนาดนี้ ก็ต้องทำให้สิ่งที่เธอลงแรงไปได้แสดงบทบาทเต็มที่จึงจะถูก
ลูกบอลเงินหมุนตัวรอบหนึ่งแล้วลอยมาหยุดบนไหล่อีลั่วเสวี่ย ‘คุณพูดถูก แต่คุณแน่ใจเหรอว่าเขาจะยอมรามือ’
ไม่ยอมรามือแล้วเขาจะทำอะไรได้ ตอนนี้เขาก็ถึงขั้นไม่แน่ใจแล้วว่าผู้หญิงสามคนตรงหน้าใครคือหมอปีศาจกันแน่ อีกอย่างเขาคงไม่เที่ยวถอดแหวนของคนอื่นออกมาตรวจสอบหรอก
“ลดราคา?” พวกเราเหมือนคนประเภทที่ขาดเงินเหรอ
หลิ่วเฟยซวงพยักหน้า “ใช่ค่ะ ลดราคา แต่จะลดเท่าไหร่ เวลานี้ยังเป็นความลับทางการค้า ไม่สามารถเปิดเผยได้ ขอให้คุณลูกค้าโปรดเข้าใจด้วย ถึงวันนั้นค่อยมาใหม่นะคะ”
ถึงตอนนั้นเราจะตอบแทนลูกค้าทั้งใหม่และเก่าแน่นอนค่ะ” ตอนท้ายหลิ่วเฟยซวงยังพูดเสริมอีก
“นายน้อย” บอดี้การ์ดได้ยินก็ก้มหน้าเล็กน้อย ท่าทางเหมือนอยากจะพูดอะไร แต่ถูกชายคนนั้นยกมือห้ามไว้
เขายิ้มพลางมองหลิ่วเฟยซวงและเพื่อน “ผมเข้าใจครับ งั้นวันที่วางจำหน่ายแหวนวงนี้ ผมจะมาใหม่ จริงสิ ทำไมไม่เห็นเจ้านายของพวกคุณ ผมมีธุรกิจที่จะคุยกับเขา นี่ครับ นามบัตรผม”
ชายคนนี้ว่าพลางหยิบนามบัตรจากบอดี้การ์ดมายื่นให้หลิ่วเฟยซวง
อีลั่วเสวี่ยชำเลืองมอง เห็นชื่อบนนามบัตร ซีเหมินหลงเซี่ยว แซ่สองอักษร ‘ซีเหมิน’ แซ่นี้เห็นน้อยมาก
ซีเหมินหลงเซี่ยว ซีอีโอไหลย่ากรุ๊ป ซึ่งเป็นบริษัทเครื่องสำอาง แบรนด์ที่อยู่ภายใต้การบริหารเป็นเวชสำอาง ประกอบด้วยลิปสติก มาส์กหน้า ผลิตภัณฑ์บำรุงผิว และผลิตภัณฑ์ที่เกี่ยวกับเครื่องสำอางทั้งหลาย
เวชสำอางที่ค้นคว้าและผลิตออกมาได้รับความนิยมทั้งในและต่างประเทศ มีศักยภาพมาก แต่เวลานี้ซีอีโอของแบรนด์กลับมาที่เมืองเล็กๆ อย่างเมืองเอฟ นับว่าน่าแปลกทีเดียว
“ซีเหมินหลงเซี่ยว?” หลิ่วเฟยซวงพึมพำเบาๆ รูม่านตาเบิกกว้าง รับนามบัตรไว้ แทบไม่อยากเชื่อว่าลูกค้าที่รับมือยากคนนี้มีความเป็นมาใหญ่โตขนาดนี้!
“ครับ ผมเอง หวังว่าต่อไปเราจะมีโอกาสได้ร่วมมือกันนะครับ”
หลิ่วเฟยซวงพยายามควบคุมลมหายใจของตัวเอง ยิ้มให้อย่างสุภาพ “ฉันก็หวังเช่นเดียวกันค่ะ ถ้าคุณซีเหมินมีเวลา ขอเชิญไปพักดื่มชาก่อน พี่ชายฉันน่าจะใกล้มาถึงแล้ว”
“ไม่ละครับ คืนนี้ยังมีงานเลี้ยง เอาไว้คราวหน้าต้องมีโอกาสอีกแน่นอน” ซีเหมินหลงเซี่ยวยิ้ม สีหน้าเรียบเฉย เขาพยักหน้าเล็กน้อยแล้วพาบอดี้การ์ดออกไป
ลูกค้าคนอื่นในร้านไม่ได้สังเกตนามบัตรเขารวมทั้งการพูดคุยที่ตามมา ไม่เช่นนั้นหากรู้ว่าซีอีโอของไหลย่ากรุ๊ปมาที่นี่ คงกลายเป็นข่าวครึกโครมแน่นอน
ถึงตอนนั้นต่อให้ร้านหยกของหลิ่วเฟยอวิ๋นไม่อยากดังก็คงยากแล้ว
หลังจากหลิ่วเฟยซวงมองส่งซีเหมินหลงเซี่ยวออกไปแล้ว ก็แข้งขาอ่อนยวบ ตัวเซไปข้างหลัง “ให้ตาย หมอนี่น่ากลัวชะมัด สมแล้วที่เป็นคนมีประสบการณ์ด้านธุรกิจมานาน เป็นถึงซีอีโอได้ ฝีมือคงไม่เบาแน่”
แม้จะเป็นเพียงการพูดคุยกันง่ายๆ แต่ก็แผ่พลังข่มขวัญออกมาจากตัวจนทำให้คนครั่นคร้าม
อีลั่วเสวี่ยและเหอเย่ว์พยุงเธอขึ้นไปชั้นบน เห็นท่าทางหลิ่วเฟยซวงแบบนี้ คงต้องให้นั่งพักสักหน่อย ยังกลับตอนนี้ไม่ได้
หลิ่วเฟยซวงไม่รู้ว่าพลังกดดันไร้รูปบนตัวซีเหมินหลงเซี่ยวเมื่อครู่ ที่จริงถูกอีลั่วเสวี่ยสลายลงไประดับหนึ่งแล้ว ไม่เช่นนั้นเธอคงแย่กว่านี้แน่
ตอนที่ 261 เขามีจุดประสงค์อะไร
“ซีเหมินหลงเซี่ยว ในรูปดูหล่อกว่าตัวจริงนะ ต่างจากที่เห็นในนิตยสารนิดหน่อย ฉันก็เลยจำเขาไม่ได้ทันที” หลิ่วเฟยซวงขึ้นมาดื่มชาที่ชั้นสอง ค่อยๆ สงบสติอารมณ์ลง
“แต่ก็น่าแปลก ไหลย่ากรุ๊ปเน้นเรื่องผลิตภัณฑ์ดูแลผิวนี่นา หรือว่าตอนนี้อยากเข้าวงการหยกด้วย” พูดถึงเรื่องเครื่องหยกแล้ว ไม่ใช่แค่มีน้อย แต่ยังไม่ใช่ว่าทุกคนจะชอบด้วย
ไม่เหมือนเพชร ซึ่งแทบจะกลายเป็นสิ่งที่ขาดไม่ได้ในการแต่งงาน ยังมีพวกหินอัญมณีอื่นๆ ที่เอามาใช้ประดับเสื้อผ้า ล้วนมีช่องทางการตลาดที่ดี แต่หยกนั้นไม่เหมือนกัน คิดแล้วยังเหมือนเป็นเรื่องฝันเฟื่องด้วยซ้ำ
หรือว่าต่อไปหยกจะกลายเป็นที่นิยมแพร่หลาย
ดวงตาอีลั่วเสวี่ยเป็นประกาย “คิดไม่ถึงว่าซีเหมินหลงเซี่ยวจะมีความเป็นมาแบบนี้ แต่เมืองเอฟมีร้านหยกที่ใหญ่กว่านี้ตั้งหลายร้าน ทำไมเขาถึงมาที่นี่”
“ที่เธอพูดมา ฉันก็แปลกใจเหมือนกัน เสียดายพี่ไม่อยู่ ไม่งั้นจะได้ฟังความเห็นของเขา” เธอไม่ใช่คนที่เห็นเงินแล้วตาลุกวาวจนไม่คำนึงถึงผลที่ตามมา โลกนี้ไม่มีสิ่งที่เรียกว่าลาภลอย
บอกได้เพียงว่าฝ่ายนั้นมาที่นี่จะต้องวางแผนอะไรสักอย่างแน่ แต่เธอคิดไม่ออกว่ามีจุดประสงค์อะไร หรือจะเป็นแหวนหยกวงนี้ แต่ไม่ว่ารูปทรงและขนาดของแหวนก็ไม่มีความเกี่ยวข้องใดๆ กับไหลย่ากรุ๊ป
“อยู่ๆ ก็โชคดีเหมือนถูกลอตเตอรี่รางวัลใหญ่โดยไม่คาดฝัน ระวังตัวไว้หน่อยดีกว่า ทางที่ดีที่สุดควรสืบให้รู้จุดประสงค์ของพวกเขา” อีลั่วเสวี่ยพูดเสริม
เห็นได้ชัดว่าซีเหมินหลงเซี่ยวมาเพราะแหวนหยกวงนี้ ท่าทีหมายมั่นปั้นมือต้องเอาให้ได้เสียขนาดนั้น นึกถึงครั้งก่อนที่เธอออกจากโรงประมูลใต้ดินแล้วถูกคนกลุ่มหนึ่งขวางไว้ เป็นไปได้มากว่าคนคนนี้ก็คือเจ้านายของคนพวกนั้น
เธอรู้ดีว่าคนพวกนั้นร้ายกาจโหดเ**้ยมแค่ไหน พวกนั้นเคยบอกว่ายอมบาดเจ็บล้มตายแต่จะพลาดไม่ได้ เธอไม่ต้องการให้การผลิตแหวนหยกทำให้สองพี่น้องสกุลหลิ่วตกอยู่ในอันตราย
“จริงสิเสี่ยวเย่ว์ ทำไมเธอไม่พูดอะไรบ้าง หรือว่าตะลึงความหล่อของซีเหมินหลงเซี่ยวไปซะแล้ว” หลิ่วเฟยซวงยิ้ม สีหน้าแปลกใจ เธอยอมรับว่าเขาหล่อมาก แต่พอเผชิญหน้ากัน เธอก็สัมผัสได้แต่ความน่าหวาดหวั่นอยู่ลึกๆ
เหอเย่ว์ตั้งสติได้ เธอกัดฟันแน่น “พูดบ้าๆ ฉันไม่ใช่คนที่จะว้าวุ่นเพราะเรื่องแบบนี้”
“ไม่ใช่เรื่องนี้? เสี่ยวเย่ว์ งั้นเธอมีเรื่องอะไรในใจ” หลิ่วเฟยซวงและอีลั่วเสวี่ยไม่สบายใจขึ้นมาทันที นั่งขนาบข้างตัวเธอ ท่าทางเป็นกังวล
“เปล่าๆ พวกเธอคิดมากไปแล้ว ฉันแค่กำลังคิดเรื่องที่พวกเธอพูดกันเมื่อกี้ ซีเหมินหลงเซี่ยวนั่นต้องมีจุดประสงค์อะไรแน่ๆ ฉันกำลังคาดเดาสาเหตุที่เขาทำอย่างนี้”
หลิ่วเฟยซวงยิ้มร่า พลางตบไหล่เหอเย่ว์ “คิดมากไปทำไม เราเพิ่งเจอเขาวันนี้ครั้งแรก ปกติก็ไม่เคยสนใจเรื่องของเขา จะไปเดาอะไรได้ แต่ว่าเสี่ยวเย่ว์ ที่เธอสนใจเรื่องนี้ หรือเพราะเธอกลัวว่าพี่ชายฉันจะเดือดร้อนหรือถูกทำร้ายใช่ไหม”
“พูดบ้าๆ ฉันก็แค่เป็นห่วง ใครใช้ให้เธอเป็นเพื่อนซี้ของฉันยะ” เหอเย่ว์หลบเลี่ยงสายตาเล็กน้อย แต่เพราะยิ้มอยู่จึงเห็นไม่ชัด แต่อีลั่วเสวี่ยสังเกตเห็นทั้งหมด
ดูท่าว่าถึงเวลาที่ต้องทำให้เฟยเฟยเบนความสนใจจากฉันซะแล้ว จะได้ไม่คอยเอาแต่จะยกตำแหน่งพี่สะใภ้ให้ฉัน ไม่ดีเลย
“กลัวแต่ปากจะไม่ตรงกับใจนะสิ…ฉันกลับเห็นด้วยกับที่เฟยเฟยเดา”
ดวงตาหลิ่วเฟยซวงเป็นประกายทันที “เสี่ยวเย่ว์ ว้าว ที่เสวียเสวี่ยพูดเป็นความจริงเหรอ”
“พูดอะไรก็ไม่รู้ จะไม่ออกไปซื้อของแล้วใช่ไหม จะให้พ่อแม่เธอเตรียมมื้อเย็นให้พวกเราหรือไง” เหอเย่ว์เปลี่ยนเรื่องพูดทันที
ยิ่งทำแบบนี้ ก็ยิ่งแสดงว่าในใจเธอคิดอะไรอยู่ จึงรีบเลี่ยงคำถามของหลิ่วเฟยซวง
![เจ้าของร้านพิศวง [我真不是邪神走狗]](https://i2.wp.com/www.xn--q3cmiag1gmn.com/wp-content/uploads/2022/08/bmn54u2yvhx9x9it.jpeg?resize=60,85 "เจ้าของร้านพิศวง [我真不是邪神走狗]")
