หนุ่มเศรษฐีลึกลับ 441 ค่ายกลล็อกมังกร

บทที่ 441 ค่ายกลล็อกมังกร

เวลาผ่านไปอย่างรวดเร็ว ฟ้ามืดในชั่วพริบตา ลู่เสี้ยงหยางเพิ่งทานอาหารเสร็จ ตัดสินใจที่จะออกไปเดินเล่นกับเย่สวน แต่ในตอนนี้เอง โทรศัพท์ดังขึ้น เป็นสายที่มาจากหยางหรอง

หยางหรองบอกกับลู่เสี้ยงหยางว่า คืนนี้จะมีงานการแลกเปลี่ยนลัทธิอภิปรัชญาที่วิลล่าไป๋เซี่ยว คนที่มาในงานเป็นอาจารย์ฮวงจุ้ยและอาจารย์ลัทธิอภิปรัชญา เธอถามลู่เสี้ยงหยางว่าสนใจอยากจะเข้าร่วมหรือไม่

ลู่เสี้ยงหยางเพิ่งศึกษาวิชาเวทย์มาบ้างในวันนี้ หากมีโอกาสที่จะได้หารือกับอาจารย์ลัทธิอภิปรัชญาและอาจารย์ฮวงจุ้ย เป็นโอกาสที่หายากยิ่ง

เพราะงั้นเขาจึงตอบตกลงไป โดยไม่ลังเลแม้แต่น้อย

ทางด้านหยางหรอง เมื่อตัดสายทิ้ง รอยยิ้มที่เย็นชาค่อยๆ เผยขึ้นบนใบหน้า คืนนี้ขอเพียงแค่เขากล้าปรากฏตัวที่วิลล่าไป๋เซี่ยว ก็จะเป็นวันตายของเขา

ไอ้หมอนี่ช่างกล้าดี ก่อนหน้านี้เอาเปรียบลวนลามเธอ หลังจากนั้นก็หลอกลวงตระกูลหยาง

ขยะอย่างเขาตายไปซะจะได้ไม่รกโลก

หลังครึ่งชั่วโมงผ่านไป หยางหรองขับรถมารับลู่เสี้ยงหยาง พาเขาไปที่วิลล่าไป๋เซี่ยวพร้อมกัน

วิลล่าไป๋เซี่ยวตั้งอยู่ที่เขตชานเมือง ระยะทางค่อนข้างไกล ทั้งคู่เดินทางกว่าชั่วโมง กว่าจะมาถึงที่

หลังจากที่มาถึงวิลล่า ภายใต้การนำทางของเจ้าหน้าที่ ลู่เสี้ยงหยางและหยางหรองมาถึงที่ห้องโถง ภายในห้องโถงที่คนมาถึงอยู่ก่อนแล้วสิบกว่าคน

ลู่เสี้ยงหยางรู้สึกได้ถึงพลังจิตที่ไม่อ่อนแอของพวกเขา ดูเหมือนว่าพวกเขาสินะที่เป็นอาจารย์ฮวงจุ้ยและอาจารย์ลัทธิอภิปรัชญาที่ว่า

สิ่งที่ทำให้ลู่เสี้ยงหยางประหลาดใจ ภายในสิบกว่าคนนี้ เขากลับได้พบกับคนคุ้นเคย โจวต้าวหย่วนและมู่หรงข่าย

ในเวลาเดียวกัน ทั้งคู่ก็ได้สังเกตเห็นลู่เสี้ยงหยางด้วยเช่นเดียวกัน โจวต้าวหย่วนทำหน้านิ่งเฉย แต่ดวงตากลับเต็มไปด้วยความเหยียดหยาม

มู่หรงข่ายหัวเราะอย่างชั่วร้าย พร้อมกับทำท่าบาดคอใส่ลู่เสี้ยงหยาง

ลู่เสี้ยงหยางไม่แยแส พลันลากเก้าอี้ตัวหนึ่งออกมานั่งลง

สักครู่ ชายหนุ่มหลายนายเดินเข้ามาจากข้างนอก ในร่างของพวกเขามีพลังจิตที่ไม่อ่อนแอเช่นเดียวกัน ในมือถือเข็มทิศเอาไว้ ซึ่งรู้ได้อย่างชัดเจนว่าเป็นอาจารย์ฮวงจุ้ย

ในเวลานี้เอง เมื่อเห็นว่าคนมากันครบแล้ว ชายเคราแพะที่ยืนอยู่ข้างๆ โจวต้าวหย่วน ลุกขึ้นยืน “ขอบคุณที่ให้เกียรติทุกท่านที่เดินทางมาที่วิลล่าไป๋เซี่ยวของผมในค่ำคืนนี้ ช่างทำให้วิลล่าไป๋เซี่ยวของผมเปล่งประกาย…..”

ไม่ทันได้จบประโยค ชายหัวโล้นคนหนึ่งโบกมือ ขัดคำของเขา “อย่าพูดเรื่องไร้สาระอยู่เลย เราเข้าเรื่องกันเลยดีกว่า ก็แค่เพื่อประลองฝีมือด้านฮวงจุ้ยลัทธิอภิปรัชญาไม่ใช่หรือไง เริ่มเลยสิ”

เอ่อ!

ชายเคราแพะประหม่าเล็กน้อย แต่ก็ไม่กล้าแสดงทีท่าไม่พึงพอใจออกมาให้เห็น พลันพยักหน้าเท่านั้น

ทุกคนต่างจับจ้องไปที่โจวต้าวหย่วน โจวต้าวหย่วนเพิ่งย้ายจากฮ่องกงมาที่แผ่นดินใหญ่ เรื่องนี้ถูกแพร่สะพัดไปทั่ว มีข่าวซุบซิบออกมา ว่าการที่โจวต้าวหย่วนมาที่แผ่นดินใหญ่ เพื่อตั้งตนที่นี่

ในเมื่อต้องการตั้งตนที่แผ่นดินใหญ่ ก็ต้องถามอาจารย์ฮวงจุ้ยและอาจารย์ลัทธิอภิปรัชญาในพื้นที่ ว่าจะยอมรับหรือไม่

โจวต้าวหย่วนเองก็ไม่อยากเสียเวลา เขาหัวเราะออกมาเสียงดัง “ก่อนหน้านี้ผมได้ข่าวว่า อาจารย์ฮวงจุ้ยและอาจารย์ลัทธิอภิปรัชญาของแผ่นดินใหญ่มีเอกลักษณ์เฉพาะตัว เพราะงั้น การที่ผมเรียกทุกคนมารวมตัวกันในค่ำคืนนี้ ก็เพื่อแลกเปลี่ยนความรู้เท่านั้น”

เมื่อจบประโยค ชายหัวโล้นหัวเราะออกมาเสียงดัง “แค่แลกเปลี่ยนความรู้เท่านั้นเองหรือ? ปรมาจารย์โจว เราไม่ได้โง่ ผมว่าคุณบอกจุดประสงค์มาเลยดีกว่า”

เมื่อพูดขนาดนี้แล้ว โจวต้าวหย่วนก็ไม่อยากเสียเวลาให้มากความ จึงเอ่ยอย่างตรงไปตรงมา “ถ้างั้นผมจะพูดตามตรง วงการฮวงจุ้ยลัทธิอภิปรัชญาของแผ่นดินใหญ่ เป็นเหมือนกับทรายที่แตกตัว ขายผู้นำ คืนนี้ทุกคนในที่นี้ต่างก็เป็นอาจารย์ฮวงจุ้ยและลัทธิอภิปรัชญา ทุกคนจะลองประลองฝีมือ เพื่อหาผู้นำ ในการนำพาวงการฮวงจุ้ยลัทธิอภิปรัชญาไปข้างหน้า”

เมื่อประโยคนี้หลุดออกมา ทุกคนต่างสายตาประกาย ทุกคนที่อยู่ที่นี่ โดยปกติต่างคนต่างก็แก่งแย่งชิงดีอยู่เบื้องหลัง หากใช้โอกาสในคืนนี้ สามารถที่จะโดดเด่น ขึ้นเป็นผู้นำ ก็เป็นเรื่องที่ไม่เลว

“อืม ข้อเสนอนี้น่าสนใจ ก่อนหน้านี้ผมได้ยินชื่อเสียงของปรมาจารย์โจวมานานแล้ว ถ้าอย่างนั้นคืนนี้ผมจะประลองกับคุณเป็นคนแรกเป็นไง? ชายหัวโล้นเอ่ยอย่างตื่นเต้น”

“ไม่มีปัญหา” โจวต้าวหย่วนพยักหน้า ชนชั้นต่ำอย่างชายหัวโล้น ไม่ได้อยู่ในสายตาเขาหรอก

ชายหัวโล้นหัวเราะอย่างเย็นชา “ถ้างั้นคืนนี้ผมจะแข่งค่ายกลกับปรมาจารย์โจว ผมจะสร้างค่ายกลขึ้นมา หากปรมาจารย์โจวแก้ได้ ก็ถือว่าชนะไป ทีหลังผมจะนับคุณเป็นผู้นำ”

“ได้” สีหน้าของโจวต้าวหย่วนไร้การเปลี่ยนแปลงใดๆ เขาเพียงแค่พยักหน้าอย่างเรียบเฉย ทีท่าของเขาบ่งบอกชัดเจนว่าไม่ได้วางชายหัวโล้นเอาไว้ในสายตาแม้แต่น้อย

ชายหัวโล้นไม่เคยโดนดูถูกเช่นนี้มาก่อน เขาคำรามเสียงดัง ก่อนที่ยันต์สีเหลืองสี่ใบจะปรากฏขึ้นในมือ

“ค่ายกลล็อกมังกร!” ชายหัวโล้นยกมือขึ้นโบกสะบัด ยันต์สีเหลืองทั้งสี่ใบลอยล่องไปสี่ทิศทาง ท้ายที่สุดลอยไปหยุดอยู่ที่รอบกายของโจวต้าวหย่วน

วิ่ง!

ทันทีที่ยันต์ทั้งสี่ใบร่วงหล่นลงกับพื้น พลังบางอย่างที่ไร้รูปร่างค่อยๆ ถือกำเนิดขึ้น ไขว้เข้าด้วยกัน กลายเป็นตาข่ายขนาดใหญ่ที่จับต้องไม่ได้

โจวต้าวหย่วนหรี่ตาลง กวาดสายตามองทั้งสี่ทิศทางโดยรอบ และได้พบกับจุดบกพร่องทันที

“ฮ่าฮ่า ค่ายกลของคุณใช้ลักษณะการสร้างและการข่มในความสัมพันธ์ของปัญจธาตุ มหัศจรรย์มากจริงๆ แต่น่าเสียดายมีความสามารถของคุณไม่ถึง ต่อจากนี้ ดูให้ดีผมจะใช้เพียงแค่นิ้วเดียวในการแก้ค่ายกลของคุณยังไง?”

โจวต้าวหย่วนหัวเราะออกมา ยืนนิ้วออกมากลางอากาศ ก่อนที่จะวาดไปมากลางอากาศเป็นยันต์ที่ซับซ้อน

เพียงแค่ชั่วพริบตา ยันต์ที่ซับซ้อนสีแดงปรากฏขึ้น

“ไป!” โจวต้าวหย่วนยื่นนิ้วมือออกไป ดีดไปที่ยันต์สีแดง ยันต์นี้ลอยล่องออกไป

ทุกที่ที่ผ่าน มีร่องรอยของการกระเพื่อมออกมาเป็นคลื่น ราวกับกระสุนที่ถูกยิงเข้าสู่ใต้น้ำจนพื้นผิวเกิดคลื่นพลิ้วไหว

ซวบ!

ยันต์มีความว่องไวอย่างมาก เพียงแค่ชั่วพริบตา ก็ได้กระทบกับตาข่ายขนาดใหญ่ที่ก่อตัวขึ้นสุดลูกหูลูกตา

แควก

มาพร้อมกับเสียงแหลมที่ดังขึ้นบาดหู ตาข่ายที่ก่อตัวขึ้นฉีกขาด

ในตอนนี้ หากสามารถย้อมสีให้กับตาข่ายขนาดใหญ่ ก็จะสามารถเห็นได้ชัดเจน ว่าตาข่ายนี้เหมือนกับเปลือกไข่ ที่แตกเป็นเสี่ยง ๆ จากการถูกทุบด้วยค้อน

ตามมาติดๆ ด้วยเสียงของการระเบิดตัวออก

“ไม่ นี่มัน…..นี่……เป็นไปได้ยังไง” ชายหัวโล้นอุทานขึ้นอย่างตกอกตกใจ รู้สึกจุดที่หน้าอก ราวกับถูกทุบด้วยก้อนขนาดใหญ่ ขาทั้งสองข้างอ่อนยวบ ล้มพับลงกับพื้น

โจวต้าวหย่วนชนะ

เมื่อเห็นเหตุการณ์ตรงหน้า คนรอบข้างต่างนิ่งอึ้งไปตามๆ กัน ด้วยความตระหนก ไม่คิดเลยว่าปรมาจารย์โจวที่มาจากเกาะฮ่องกง จะแข็งแกร่งได้ถึงเพียงนี้ ที่สามารถเอาชนะอาจารย์ฮวงจุ้ยอย่างเซี่ยถี่ควนได้ในนัดเดียว

หรือว่าฮวงจุ้ยและลัทธิอภิปรัชญาของแผ่นดินใหญ่ ต้องมีชาวฮ่องกงเป็นผู้นำแล้วจริงๆ หรือ?