หนุ่มเศรษฐีลึกลับ 395 ผู้หญิงที่มีคู่ครองแล้ว

บทที่ 395 ผู้หญิงที่มีคู่ครองแล้ว

เย่สวนที่เห็นเซี่ยงหยู่โม่ก็รู้สึกตกตะลึง ในใจเธอหวังอยากให้เป็นลู่เสี้ยงหยางมากแค่ไหน แต่ไม่คิดเลยว่าเขาจะเป็นเซี่ยงหยู่โม่คนนี้

ความจริงแล้วเธอไม่ได้รู้สึกดีต่อเซี่ยงหยู่โม่เลย เพราะในช่วงที่ออกนอกสถานที่ ไอ้หมอนี่คอยตามตื๊อเธอไม่ยอมปล่อย แม้เธอจะปฏิเสธไปแล้ว แต่เขาก็ไม่ยอมตายใจอยู่ดี

คนหน้าด้านไร้ยางอายอย่างเขาจะเอาชนะใจเธอได้อย่างไร?

สายตาของโอหยางรั่วสุ่ยกวาดมองไปที่เซี่ยงหยู่โม่ จากนั้นรีบพูดกับเย่สวนทันที “คุณชายคนนี้ไม่ได้มีฐานะต่ำต้อยอย่างแน่นอน ถ้าเขาเป็นคนดี เขาต้องเกิดมาเพื่อเป็นคู่วาสนาของเธออย่างแน่นอน”

ถ้าเทียบกับคนกระจอกอย่างลู่เสี้ยงหยางแล้วล่ะก็ มันช่างต่างกันราวฟ้ากับเหวเลยล่ะ

เย่สวนไม่มีการตอบสนองใดๆ และในขณะนี้ เซี่ยงหยู่โม่ ซุนยีเฉินและไป๋เหวินปางทั้งสามก็เข้ามายืนอยู่ตรงหน้าเย่สวน

เซี่ยงหยู่โม่มือถือช่อดอกไม้และพูดกับเย่สวนอย่างรักใคร่ว่า “เย่สวน ผมชอบคุณมานานแล้ว แต่ไม่เคยบอกคุณเลย วันนี้ผมมีโอกาสได้บอกความในใจกับคุณสักที และผมก็หวังว่าหลังจากนี้คุณจะให้โอกาสผมได้ดูแลคุณนะครับ”

จากนั้นเขาก็ยื่นช่อดอกไม้ในมือให้กับเธอ

แต่สีหน้าของเย่สวนเย็นชามาก เธอไม่ได้เหลือบมองช่อดอกไม้เลยด้วยซ้ำ

แม้ในใจเซี่ยงหยู่โม่จะรู้สึกหัวเสีย แต่เขาก็ยังแสร้งยิ้มและหยิบแหวนเพชรเม็ดโตออกมาจากกระเป๋าแล้วยื่นให้เธอ

เมื่อเห็นภาพนี้ ผู้คนรอบข้างต่างก็ส่งเสียงเชียร์ขึ้นมา “ว้าว ช่างโรแมนติกเหลือเกิน แต่งงานกับเขาเลย แต่งเลย แต่งเลย”

เย่สวนทั้งอายทั้งโกรธ ทำไมเซี่ยงหยู่โม่คนนี้ถึงฟังภาษาคนไม่รู้เรื่องจริงๆ? เราเคยบอกเขาไปอย่างชัดเจนแล้วว่าระหว่างเรานั้นไม่มีทางเป็นไปได้ และคนที่เราชอบคือลู่เสี้ยงหยางคนเดียว ทำไมตอนนี้เขาถึงตามตื๊อเราไม่ยอมละเลิกแบบนี้ เขาคงคิดว่าเราเป็นคนใจง่ายสินะ?

เหอะ!

เย่สวนหายใจเข้าลึกๆ แล้วพูดกับเซี่ยงหยู่โม่อย่างเย็นชา “ฉันเคยบอกคุณว่าฉันมีสามีแล้ว แต่ทำไมคุณถึงตามตื๊อฉันได้ขนาดนี้ หรือคุณมีเจตนาอะไรใช่ไหม?”

ว่าไงนะ? เทพธิดาคนนี้มีสามีแล้วหรือ?

ทันทีที่เธอพูดคำนี้ ผู้คนรอบข้างที่เฝ้าดูอย่างตื่นเต้นก็งงงวยไปหมด

จากนั้น หลายๆ คนก็มองเซี่ยงหยู่โม่ด้วยสายตาที่ดูถูก ไม่คิดเลยว่าผู้ชายคนนี้ช่างเพ้อฝันเหลือเกิน เขาจีบผู้หญิงที่มีเจ้าของแล้วได้ยังไง? ช่างไร้ศีลธรรมจริงๆ

หึ!

เมื่อเซี่ยงหยู่โม่เห็นสายตาของผู้คนเขาก็รู้สึกใจหายทันที คนพวกนี้ไม่เพียงแต่ไม่ยืนอยู่ข้างเขา แต่กลับส่งเสียงโห่ร้องใส่เขา ถ้าเป็นแบบนี้ดูเหมือนว่าวันนี้เขาคงต้องกินแห้วแล้วล่ะ

ให้ตายสิ! แค่ค่าเช่าป้ายโฆษณา LED ก็เสียไปเป็นล้านแล้ว

ถ้าถูกเย่สวนปฏิเสธเข้าไปอีก เขาคงต้องเสียฮูหยินเสียซ้ำขุนศึกจริงๆ

เมื่อซุนยีเฉินเห็นว่าสถานการณ์เริ่มไม่เป็นใจ เขาจึงกลอกตาแล้วรีบออกมาอธิบาย “ทุกคนเข้าใจผิดแล้วครับ พี่ชายผมคนนี้ไม่ได้เป็นอย่างที่ทุกคนคิดเลยนะครับ เพราะสามีของคุณเย่คนนี้เป็นคนไม่เอาไหน วันๆ ได้แต่หลอกกินชาวบ้าน เขาไม่คู่ควรกับคนดีๆ อย่างคุณเย่เลย และหลายปีที่ผ่านมา คุณเย่ก็อยู่อย่างไม่มีความสุข อีกอย่างพี่ชายผมคนนี้ก็ชอบเธอมาตั้งหลายปีแล้ว เขาอดใจทนดูเธอทุกข์ใจไม่ได้อีก ดังนั้นเขาจึงรวบรวมความกล้าแล้วเข้ามาสารภาพกับคุณเย่ ถ้าพวกเราทำให้ทุกคนต้องเข้าใจผิดก็ต้องขออภัย ณ ที่นี้ด้วยนะครับ แต่ในขณะเดียวกัน พี่ชายผมก็ต้องการการสนับสนุนจากทุกคนด้วยเช่นกันนะครับ”

เป็นคำพูดที่ฟังดูจริงใจมาก เมื่อทุกคนฟังแล้วเกิดความรู้สึกเห็นใจและมองเขาในมุมมองที่เปลี่ยนไป

เพราะในความคิดของพวกเขา ผู้ชายที่แต่งเข้าบ้านผู้หญิงเป็นพวกเกียจคร้าน ไม่มีความทะเยอทะยาน

ไป๋เหวินปางยิ้มแล้วหันไปนินทาลู่เสี้ยงหยางต่อหน้าผู้คน “ผู้หญิงดีๆ อย่างคุณเย่ ทั้งโดดเด่นและมากความสามารถ ไม่สมเหตุสมผลเลยที่ต้องทนอยู่กับผู้ชายไม่เอาไหนแบบนั้น มันทำให้คุณเย่ต้องเสียอนาคตไปเปล่าๆ เพื่อนผมคนนี้จึงรวบรวมความกล้า แม้ทุกคนจะเข้าใจผิดก็ตาม แต่เขาก็ยินยอมทุกอย่าง ผมหวังว่าทุกคนจะให้การสนับสนุนนะครับ”

คำพูดนี้ทำให้ลู่เสี้ยงหยางดูตกต่ำลง แต่กลับทำให้เซี่ยงหยู่โม่ดูดีเหมือนวีรบุรุษผู้ยอมเสียสละตนเพื่อคนอื่น

โอหยางรั่วสุ่ยพยักหน้าเบาๆ ถ้าสิ่งที่ทั้งสองคนนี้พูดเป็นความจริง แสดงว่าเซี่ยงหยู่โม่ต้องเป็นคนที่น่าเชื่อถือมาก และถ้าเย่สวนได้แต่งงานกับเขา เธอต้องมีความสุขอย่างแน่นอน

เย่สวนฟังแล้วรู้สึกโกรธมาก สิ่งที่ซุนยีเฉินและไป๋เหวินปางพูดนั้นเป็นเรื่องโกหกทั้งเพ เซี่ยงหยู่โม่จะชอบเธอหลายปีได้อย่างไร เธอเพิ่งรู้จักเขาไม่ถึงเดือนด้วยซ้ำ

แต่คนเหล่านี้ไม่ได้อยู่ในสายตาเธออยู่แล้ว เธอไม่จำเป็นต้องพิสูจน์อะไรกับพวกเขา ดังนั้นเธอจึงรีบจับมือโอหยางรั่วสุ่ยแล้วเตรียมออกจากที่นั่น

เซี่ยงหยู่โม่ที่เห็นเย่สวนกำลังจะเดินหนีก็รีบเข้ามาขวางทางเธอไว้ จากนั้นเขายื่นแหวนเพรชให้เธออีกครั้งแล้วพูดอย่างรักใคร่ว่า “เย่สวน ขอเพียงแค่คุณยอมแต่งงานกับผม ผมสัญญาว่าจะดูแลคุณให้ดีที่สุด และผมขอรับประกันว่าถ้าคุณอยู่กับผม คุณจะมีความสุขมากกว่าที่คุณอยู่กับคนไร้น้ำยาอย่างลู่เสี้ยงหยางคนนั้น”

เย่สวนสีหน้าเฉยเมยแล้วพูดกับเซี่ยงหยู่โม่อย่างเย็นชา “หลบไป คุณยังไม่เข้าใจในสิ่งที่ฉันพูดเหรอ? ฉันไม่ได้ชอบคุณ แล้วก็ชาตินี้ฉันไม่มีวันแต่งงานกับคุณ”

เมื่อพูดจบ เธอก็จับแขนโอหยางรั่วสุ่ยแล้วเดินจากไป

แต่เซี่ยงหยู่โม่ก็เกาะติดเย่สวนเหมือนแมลงวัน ทุกก้าวที่เธอก้าวออกไปเขาก็จะตามเธอมาติดๆ

เย่สวนสุดจะทน เธอโกรธจนสั่นไปทั้งตัว และก่อนที่เธอกำลังจะดุเขา ซุนยีเฉินก็เริ่มแผดเสียงขึ้นอีกครั้ง “คุณเย่ครับ ผู้ชายดีๆ อย่างคุณชายเซี่ยงพลาดแล้วพลาดเลยนะครับ คุณต้องคิดให้ดีก่อนนะ”

“นั่นสิครับ คุณเย่” ไป๋เหวินปางก็พูดตามน้ำ “สามีไร้น้ำยาของคุณมันไร้ประโยชน์มากแค่ไหน ต่อให้คนอย่างเขาหนึ่งร้อยคนก็สู้คุณชายเซี่ยงคนเดียวไม่ได้หรอกครับ คุณเป็นผู้หญิงฉลาด คุณควรรู้จักเลือกนะครับ เหอะๆ อันที่จริงแล้วทางออกเดียวของคุณคือคุณชายเซี่ยงนะครับ”

เมื่อฟังคำพูดของทั้งสอง คนรอบข้างก็เริ่มพยักหน้าเห็นด้วย จากนั้นทุกคนก็เริ่มแสดงความคิดเห็น

“คุณผู้หญิงท่านนี้คะ แวบแรกที่เราเห็นคุณ เราก็รู้ว่าคุณเป็นผู้หญิงที่ดีมาก คุณไม่จำเป็นต้องทำเพื่อลูกเขยไร้น้ำยาคนนั้นเลยนะคะ”

“ฮ่า ๆ ก็แค่ไอ้ลูกเขยไร้น้ำยาคนหนึ่ง จะมีประโยชน์อะไร? เอาแต่หลอกกินชาวบ้านไปวันๆ”

“คุณผู้หญิง พวกเราทุกคนจะเป็นพยานให้คุณ คืนนี้คุณต้องกล้าทิ้งคนไร้น้ำยาคนนั้น แล้วเปิดรับความสุขที่คุณควรได้รับมันเข้ามา”

เมื่อฟังคำพูดเยาะเย้ยของผู้คนเหล่านี้ที่พูดถึงลู่เสี้ยงหยาง เย่สวนก็โกรธจนใบหน้าบิดเบี้ยวไปหมด คนพวกนี้ไม่รู้จักลู่เสี้ยงหยางด้วยซ้ำ ทำไมต้องใส่ร้ายเขาขนาดนี้?

ในขณะนี้ โอหยางรั่วสุ่ยก็พูดแทรกขึ้นอีกครั้ง “เย่สวน เธอลองคิดดูก่อนก็ได้นะ ไหน ๆ ลู่เสี้ยงหยางก็ไม่คู่ควรสำหรับเธออยู่แล้ว”

จวบจนเวลานี้ เกือบทุกคนยืนอยู่ข้างเซี่ยงหยู่โม่ จึงทำให้เขารู้สึกได้ใจมาก

ดังนั้นเขาจึงรวบรวมความกล้าแล้วเดินเข้าไปหาเย่สวน จากนั้นอ้อมมือออกไปเพื่อพยายามดึงแขนเย่สวนมาและบังคับสวมแหวนให้เธอ

ฮ่า ๆ มีคนมากมายคอยสนับสนุนเขาอยู่ ดูเหมือนว่าอีกไม่นานเย่สวนก็จะเป็นผู้หญิงของเขาแล้ว

แต่วินาทีถัดมา สิ่งที่ไม่คาดคิดก็ได้เกิดขึ้น มือของเซี่ยงหยู่โม่ยังไม่ทันสัมผัสกับเย่สวน ทันใดนั้นเสียงอันเย็นเยือกของชายคนหนึ่งก็ดังขึ้น “ไอ่พวกขยะ เอาตีนหมาของมึงออกไปเดี๋ยวนี้ ไม่อย่างนั้นคืนนี้กูจะหักตีนหมาของนายทิ้งซะ”

เป็นเสียงของลู่เสี้ยงหยาง!