หนุ่มเศรษฐีลึกลับ 358 ป้ายแขวนเอวหัวหน้า

บทที่ 358 ป้ายแขวนเอวหัวหน้า

เห็นลู่เสี้ยงหยางไม่พูด หยางเก๋อเก๋อคิดว่าลู่เสี้ยงหยางไม่ตกลง กัดฟันทันที เอาป้ายแขวนเอวออกมายื่นให้ลู่เสี้ยงหยาง แล้วพูดว่า:"นี่คือป้ายแขวนเอวที่มีเฉพาะสมาคมการประมูล เพื่อแสดงความขอบคุณของสมาคมเราที่มีต่ออาจารย์ ป้ายแขวนเอวนี้ขอมอบให้อาจารย์ อนาคตขอแค่คุณมีป้ายแขวนเอวนี้ สามารถหาสมาคมการประมูลสักแห่ง ทั่วทั้งประเทศ มาช่วยแก้ไขปัญหาทั้งหมดได้ ! "

ฟู่ !

พอได้ยิน คนรอบข้างทั้งหมดก็อิจฉาลู่เสี้ยงหยางมาก สูดลมหายใจเข้าโดยไม่รู้ตัว

ป้ายแขวนเอวของสมาคมการประมูล เมื่อก่อนพวกเขาก็เคยได้ยิน เห็นว่ามีแต่ระดับของแต่ละสาขาเท่านั้น ที่สามารถถือป้ายแขวนเอวได้

ด้วยเหตุนี้ อำนาจที่เป็นสัญลักษณ์ของป้ายแขวนเอวจึงค่อนข้างใหญ่มาก แน่นอนว่าตอนนี้ลู่เสี้ยงหยางเป็นเจ้าของป้ายแขวนเอว ดังนั้นจึงเทียบเท่ากับการครอบครองสิทธิ์ทั้งหมดของหัวหน้าสาขา

ลู่เสี้ยงหยางพยักหน้าเล็กน้อย รู้สึกตื่นเต้นเล็กน้อย เขารู้เรื่องของป้ายแขวนเอวสมาคมการประมูลอย่างชัดเจน แต่ป้ายแขวนเอวก็มีระดับเช่นกัน ว่ากันว่าระดับต่ำสุดคือป้ายแขวนเอวสีดำ ที่มีสีแดงอยู่บนนั้น ถึงขนาดป้ายแขวนเอวสีทอง

อำนาจของป้ายแขวนเอวสีทองนั้นสูงสุด

ที่น่าเสียดายก็คือ ป้ายแขวนเอวในมือลู่เสี้ยงหยางมีสีดำ คือป้ายแขวนเอวที่มีระดับต่ำที่สุด แต่ถึงอย่างนั้น ก็ยังสามารถใช้อำนาจของหัวหน้าสาขาหนึ่งได้

เก็บป้ายแขวนเอวให้ดี ลู่เสี้ยงหยางพูดกับหยางเก๋อเก๋อว่า:"จริง ๆ ถ้าอยากแก้ไอพิฆาตของต้วนหงซิ่วให้หมดจริง ๆ ก็ไม่ใช่เรื่องยากอะไร ขอแต่ต้องการสมาชิกทุกคนของสมาคมการประมูลร่วมใจกัน"

หยางเก๋อเก๋อพยักหน้า:"เชิญอาจารย์พูดตรง ๆ เลยครับ"

ลู่เสี้ยงหยางไม่พูด แต่จับพู่กันขึ้นมาอีกครั้ง ให้สมาคมการประมูลจัดเตรียมผ้าแดงกับหมึกสีทองมา

ลู่เสี้ยงหยางจับพู่กันจุ่มหมึกสีทองเล็กน้อย จากนั้นก็ละเลงบนผ้าแดง เขียนคาถาที่วุ่นวายไม่สละสลวย

พอเขียนเสร็จ ลู่เสี้ยงหยางก็บอกว่า:"เดี๋ยว สมาชิกทุกคนในสมาคมการประมูล ต้องโค้งคำนับสามครั้งและเคาะเก้าครั้งต่อผ้าแดง แล้วเผาด้วยไฟ ขี้เถ้าที่ได้จะถูกใส่ลงในน้ำ ทุกคนต้องดื่มน้ำนี้หนึ่งถ้วย และภายในเจ็ดเจ็ดสี่สิบเก้า วันทุกคนต้องกินมังสวิรัติ และห้ามฆ่า ถ้าพวกคุณทำไม่ได้ ก็จะต้องได้รับการล้างแค้นของไอพิฆาตที่รุนแรง"

พอได้ยินสิ่งที่ลู่เสี้ยงหยางพูด หยางเก๋อเก๋อก็พยักหน้ารัว ๆ แล้วพูดสัญญาว่า:"วางใจเถอะครับอาจารย์ ผมจะพาสมาชิกทุกคน ทำตามที่คุณพูด"

ลู่เสี้ยงหยางพยักหน้า ในใจมีความมั่นใจอย่างมาก เพราะยังไงวิธีแก้เหล่านี้ มันก็แค่ปรากฏขึ้นมาในหัวสมองเขาเท่านั้นเอง

ทันใดนั้น ผู้ขายทอดตลาดสุดเซ็กซี่ก็พูดแทรก:"อาจารย์ แล้วต้วนหงซิ่วต้องจัดการด้วยกฎหมายรึเปล่าคะ?"

เพราะยังไงต้วนหงซิ่วก็เป็นต้นตอของความชั่วร้าย

ลู่เสี้ยงหยางส่ายหัวแล้วพูดว่า:"ไม่จำเป็น แค่ทำตามสิ่งที่ผมพูดเมื่อกี้ ไอพิฆาตที่อยู่ในตัวต้วนหงซิ่ว ก็จะหายไปเอง"

"อ๋อ ๆ ! "ผู้ขายทอดตลาดสุดเซ็กซี่พยักหน้ารัว ๆ

ในที่สุดหินก้อนใหญ่ที่อยู่ในใจหยางเก๋อเก๋อก็หายไปสักที ด้วยความเคารพลู่เสี้ยงหยาง เลยรีบจดเบอร์มือถือของลู่เสี้ยงหยางไว้

สมาคมการประมูลอย่างพวกเขา มักจะมีความเกี่ยวข้องกับวัตถุโบราณ ไม่แน่อนาคตเจอกับของพิฆาตอะไรอีก ยังต้องให้ลู่เสี้ยงหยางออกหน้าถึงจะได้

ต่อไป ก็ไม่มีเรื่องอะไรแล้ว ลู่เสี้ยงหยางก็ออกไปจากสมาคมการประมูล

เห็นแผ่นหลังที่จากไปของลู่เสี้ยงหยาง สีหน้ากู้ชิวส่วยสับสน ในเมื่อเธอจะคิดมาตลอดว่า สิ่งที่ลู่เสี้ยงหยางพูดเมื่อกี้เป็นคำงมงายทั้งนั้น แต่ว่า ไม่ว่ายังไงลู่เสี้ยงหยางก็ได้ป้ายแขวนเอวของสมาคมการประมูล อนาคตก็สามารถใช้สิทธิ์เหมือนหัวหน้าสาขาแล้ว นี่ก็เพียงพอที่จะให้เธอใจสั่นแล้ว

ที่แท้การหลอกลวงคนก็เป็นความสามารถอย่างหนึ่ง

แต่ว่ากู้ชิวส่วยรู้ที่ไหน สิ่งที่ลู่เสี้ยงหยางพูดเมื่อกี้ ไม่มีคำที่หลอกลวงเลยสักนิด คือความเป็นจริงทั้งนั้น

ตาของเสว่เฟยเส่ประกายแสงออกมา ผู้ชายคนนี้เพียงพอจะทำให้เธออยากรู้อยากเห็น

หลิ่วหรูยู่รู้สึกดีใจ ในที่สุดลู่เสี้ยงหยางก็เปลี่ยนเรื่องร้ายให้เป็นเรื่องดีได้แล้ว งั้นตนก็ไม่ต้องเป็นหวาดระแวงแทนเขาแล้ว

จากนั้น ก็เอากี่เพ้าที่ลู่เสี้ยงหยางให้ตนขึ้นมา จูบลึก ๆ หนึ่งที เหมือนกับว่ากำลังจูบลู่เสี้ยงหยางเอง

ฉินหยุนเฟยทรมานเหมือนกับกินแมลงวันเข้าไป แม่งเอ้ย ให้ไอ้ลูกเขยเข้าบ้านนี้หนีรอดไปได้อีกแล้ว

ระหว่างทางกลับบ้าน มือถือของลู่เสี้ยงหยางก็ดังขึ้น พอล้วงออกมาดู เย่สวนเป็นคนโทรหาตน

พอรับสาย เสียงสดใสของเย่สวยก็ดังเข้ามาในหู:"สามี คืนนี้ฉันไม่กลับไปกินข้าวแล้วล่ะ ฉันตัดสินใจจะกินข้าวช็อปปิ้งข้างนอกกับประธานซุน"

ลู่เสี้ยงหยางพยักหน้าแล้วพูดว่า:"ได้ เธอจัดการเอาเอง"

"อื้มอื้ม งั้นแค่นี้ก่อนนะ สามี นายทำกินเองนะ"เย่สวนพูดเตือน จากนั้นก็วางสาย

ลู่เสี้ยงหยางกำลังจะเก็บมือถือ ทันใดนั้นมือถือก็ดังขึ้นอีก เอาขึ้นมาดู หลี่ซือซือโทรมานี่เอง

ปัจจุบันหลี่ซือซือดำรงตำแหน่งตัวแทนประธาน ดูแลกิจการทั้งหมดในบริษัทให้ลู่เสี้ยงหยาง

พูดตามตรง และเพราะว่ามีซุนเซียงเซียงกับหลี่ซือซือสองคนนี้ที่มีความสามารถมาก ดูแลรักษาหยูเม่ยหยินกรุ๊ปกับเฟยหยางกรุ๊ป เขาถึงได้แต่ชี้นิ้วสั่งอย่างสบายใจ

"ซือซือ โทรหาผมมีอะไรเหรอ?"พอรับสายลู่เสี้ยงหยางก็ถามขึ้น

ปกติถ้าไม่มีเรื่องใหญ่อะไร หลี่ซือซือจะไม่โทรหาตน

หลี่ซือซือพูดเข้าประเด็นเลย:"ประธานลู่ คืนนี้ ในวงการบันเทิงเรามีงานปาร์ตี้ คนที่มาร่วมงานล้วนแต่เป็นคนใหญ่โต ฉันคิดว่าคุณจำเป็นต้องออกหน้าค่ะ"

ลู่เสี้ยงหยางก็ปฏิเสธไม่ได้ เพราะยังไงเขาก็ชี้นิ้วสั่งมาตลอด ในเวลาที่จำเป็น ก็ต้องโผล่หน้าบ้าง

"ครับ ผมจะไปตอนนี้"ลู่เสี้ยงหยางตอบตกลงทันที

หลี่ซือซือดีใจมาก ๆ แล้วพูดว่า:"งั้นฉันจะรอประธานที่บริษัทนะคะ"

พอวางสาย ลู่เสี้ยงหยางก็ไปเฟยหยางกรุ๊ปเป็นอันดับแรก

ผ่านไปครึ่งชั่วโมง ลู่เสี้ยงหยางมาถึงเฟยหยางกรุ๊ป ห้องทำงานของหลี่ซือซือ

ลู่เสี้ยงหยางทำความเข้าใจสั้น ๆ เกี่ยวกับขั้นตอนปาร์ตี้คืนนี้

ในช่วงเวลานั้น หลี่ซือซือบอกกับลู่เสี้ยงหยางว่า ตอนนี้นักแสดงหญิงที่ดังอยู่ในบริษัทพวกเขา ซูเยียนรันจะไปกับพวกเขาด้วย

ไม่ว่ายังไงในงานปาร์ตี้นี้ บริษัทวงการบันเทิงทุกบริษัทก็ต้องมีศิลปินหนึ่งคนขึ้นไปแสดง ต้องเป็นซูเยียนรันอย่างแน่นอน

สักพัก ลู่เสี้ยงหยางไปโรงแรมชิงเฟิง พร้อมกับซูเยียนรันและหลี่ซือซือ

ปาร์ตี้คืนนี้ ได้จัดขึ้นที่โรงแรมชิงเฟิง

ผ่านไปสี่สิบนาที ลู่เสี้ยงหยางกับซูเยียนรันและหลี่ซือซือก็มาถึงโรงแรมชิงเฟิง

พวกเขาเพิ่งลงรถ ก็สร้างความสนใจให้กับผู้คนมากมายที่ผ่านไปผ่านมา

และแน่นอน มันเป็นเพราะว่าหลี่ซือซือกับซูเยียนรันสวยมาก

คืนนี้หลี่ซือซือสวมชุดราตรีสีดำ พร้อมรองเท้าส้นสูงสีเงินใต้เท้าของเธอ เธอดูสูงส่งและสง่างาม ราวกับราชินีในยามค่ำคืน

ซูเยียนรันสวมชุดเดรสยาวสีขาว เดิมทีหุ่นเธอก็ดีมากอยู่แล้ว บวกทั้งโชว์สีขาวที่หน้าอกของเธออีกด้วย ไม่ชัดเจน ซึ่งทำให้เธอกลายเป็นเจ้าหญิงที่เซ็กซี่ในทันที

และลู่เสี้ยงหยางยังคงใส่ชุดริมถนน ในสายตาของคนรอบข้าง เขาก็เป็นแค่บอดี้การ์ดของสาวสวยสองคนนี้เท่านั้นเอง

เลยไม่มีใครมองเขา ทำเหมือนกับเขาเป็นอากาศ