หนุ่มเศรษฐีลึกลับ 344 ข่าวดังกระฉ่อน

บทที่ 344 ข่าวดังกระฉ่อน

ในเวลานี้ลู่เสี้ยงหยางไม่ได้สนใจคางเหวินจิ้งและกู้รั่วไห่ ด้วยการแสดงออกที่ไม่น่าดูอย่างยิ่งแล้วกล่าวต่อว่า “ความจริงที่ว่าคางเหวินจิ้งไม่สามารถตั้งครรภ์ได้ตลอดชีวิตหลังจากที่เธอเลิกกับสวีโย่วโปได้กระทบกระเทือนกับเธอ แต่ต่อมาเธอก็ไม่ได้รู้สึกหดหู่ ตั้งแต่นั้นมาเธอก็เริ่มคิดว่าจะหลอกลวงผู้ชายคนต่อไปของเธออย่างไร”

“ต้องบอกว่าคางเหวินจิ้งเป็นคนหน้าด้านมาก เธอไม่มีคุณธรรมจริยธรรมเลย สามารถโกหกและทำอะไรก็ได้ที่ผิดศีลธรรมเพื่อผลประโยชน์ของเธอเอง”

เมื่อพูดถึงตรงนี้ลู่เสี้ยงหยางก็มองกู้รั่วไห่ด้วยความสงสารและเห็นใจ “คุณได้พบกับคางเหวินจิ้งในวันที่ 21 มีนาคม วันที่ 3 พฤษภาคม พวกคุณได้ยืนยันความสัมพันธ์อย่างเป็นทางการ วันที่ 1 มิถุนายนคุณได้จดทะเบียนสมรส ในช่วงเวลาที่พวกคุณคบหากันซึ่งก็คือวันที่ 20 พฤษภาคม พวกคุณสองคนไปที่ประเทศเกาหลี ดูผิวเผินพวกคุณทั้งสองไปเที่ยวกัน แต่ในความเป็นจริงคางเหวินจิ้งปิดบังคุณ เธอไปรักษาพังผืดที่นั่น”

“ชั้นของพังผืดเพิ่งได้รับการรักษา ในคืนนั้นวันที่ 20 พฤษภาคม พวกคุณทั้งสองมีเซ็กส์กัน ตอนนั้นคุณไร้เดียงสามาก คิดว่าตัวเองได้พบกับหญิงสาวที่บริสุทธิ์จริงๆ และสัญญาว่าจะแต่งงานกับเธอในอนาคต”

“น่าเสียดายที่คุณไม่รู้ว่าถูกคางเหวินจิ้งหลอกมาตั้งแต่ต้นจนจบ และคุณยังถ่ายรูปเลือดบนผ้าปูที่นอนด้วยความโง่เขลาอีก”

เมื่อได้ยินดังนั้นคางเหวินจิ้งก็ไม่สามารถสงบสติอารมณ์ได้อีกต่อไป สีหน้าเธอเกรี้ยวกราดมาก ตะโกนใส่ลู่เสี้ยงหยาง “ทั้งหมดมันเป็นเรื่องไร้สาระของคุณ ที่คุณพูดมามีหลักฐานหรือเปล่า? ตอนนี้ฉันจะเตือนคุณ คุกเข่าขอโทษฉัน ไม่งั้นฉันจะฟ้องคุณข้อหาใส่ความ”

ลู่เสี้ยงหยางยักไหล่พลางพูดว่า “พี่สาว อย่าทำตัวไร้เดียงสา ไม่สำคัญว่าผมจะมีหลักฐานหรือเปล่า สิ่งที่สำคัญที่สุดคือมีคนเชื่อ”

แน่นอนว่าในเวลานี้ใบหน้าของกู้รั่วไห่ดูมืดมนและน่าเกลียดอย่างหาที่เปรียบมิได้

สิ่งที่ลู่เสี้ยงหยางพูดเมื่อครู่ ทุกช่วงเวลาและทุกเรื่องราวสามารถตรวจสอบได้ ไม่เหมือนลู่เสี้ยงหยางกำลังพูดจาเหลวไหวอยู่เลย

แต่มันก็ไม่สามารถปฏิเสธได้ว่าลู่เสี้ยงหยางใช้เรื่องที่มีมูลความจริงมาสร้างเป็นเรื่องโกหก

แต่ในเวลานี้ลู่เสี้ยงได้พูดต่อว่า “ตอนแรกคางเหวินจิ้งอยู่ในโรงพยาบาลศัลยกรรมจินซานในประเทศเกาหลีเพื่อรักษาพังผืด เธอได้บันทึกข้อมูลแฟ้มไว้ในตอนนั้น ถ้าต้องการตรวจสอบก็สามารถค้นหาได้ทุกเมื่อ”

โครม!

ทันทีที่คำพูดเหล่านี้ออกมาจากปาก คางเหวินจิ้งก็มีเสียงฟ้าผ่าอยู่ภายในใจ สีหน้าย่ำแย่อย่างที่เห็น

กู้รั่วไห่สูดหายใจเข้าลึกๆ กำหมัดแน่น มองไปที่คางเหวินจิ้งโดยสัญชาตญาณเพื่อดูปฏิกิริยาของเธอ

เธอโกรธมากในทันที สีหน้าท่าทางของคางเหวินจิ้งในตอนนี้เห็นได้ชัดว่ากินปูนร้อนท้อง กลัวมากจนร่างกายเริ่มสั่นเทิ้มเล็กน้อย

แต่ก่อนที่ลู่เสี้ยงหยางจะพูดจบก็พูดกับกู้รั่วไห่ว่า “วิธีที่คางเหวินจิ้งหลอกลวงคุณนั้นเรียบง่ายมาก ถ้าผมเดาไม่ผิด ครั้งแรกที่มาตรวจร่างกายที่โรงพยาบาลเธอเป็นคนเสนอ นอกจากนี้เธอก็เป็นคนนัดหมายแพทย์ไว้ล่วงหน้าแล้ว เธอได้ติดสินบนแพทย์ที่ได้รับมอบหมายของโรงพยาบาลนี้แล้ว เมื่อผลการตรวจออกมาจะมีการเขียนรายงานการตรวจร่างกายของคุณว่ามีปัญหาทางกายภาพ ทำให้พวกคุณไม่มีลูกด้วยกัน”

“ฉันรู้แล้ว คุณอาจไม่เชื่อในสิ่งที่ผมพูด แต่นี่คือความจริง ความจริงนั้นโหดร้ายเสมอ”

ตูม!

ทันทีที่พูดจบ คางเหวินจิ้งก็ทรุดนั่งลงกับพื้นภายในพริบตา

ทุกเรื่องที่ลู่เสี้ยงหยางพูดได้กระทบหัวใจอ่อนๆ ของเธอ ในตอนนี้เธอก็ได้พังทลายลงอย่างสมบูรณ์

กู้รั่วไห่โกรธจนหน้าแดง หายใจไม่ออก เธอก้มลงมองคางเหวินจิ้งแล้วตะโกนว่า “สารเลว สิ่งที่เขาพูดจริงหรือเปล่า คุณไม่ควรโกหกผมอีกต่อไป ไม่งั้นผมสามารถหาโรงพยาบาลเพื่อตรวจพิสูจน์ได้ทันที ถึงเวลานั้นคุณจะไม่มีโอกาสยอมรับความผิดพลาดและกลับตัวกลับใจ ผมจะทำให้ชีวิตของคุณเหมือนตายทั้งเป็น”

เมื่อได้ยินเช่นนี้คางเหวินจิ้งก็กลัวแทบฉี่ราด เธอกอดต้นขาของกู้รั่วไห่แล้วร้องไห้สะอึกสะอื้น “รั่วไห่ ฉันขอโทษ ฉันผิดไปแล้ว นั่นคือเรื่องที่เกิดขึ้นในอดีต ตั้งแต่ฉันแต่งงานกับคุณ หัวใจฉันก็มีแต่คุณคนเดียว…”

เธอยอมรับแล้วว่าสิ่งที่ลู่เสี้ยงหยางพูดเป็นความจริง เรื่องสกปรกทั้งหมดที่เธอเคยทำมาก่อนหน้านี้มันมีอยู่จริง

ปัง!

กู้รั่วไห่รู้สึกว่าหัวของเขากำลังจะระเบิด หัวใจนั้นเจ็บปวดและเกร็งอย่างบอกไม่ถูก

เขาคิดมาตลอดว่าได้พบเจ้าหญิงหิมะขาวที่แสนบริสุทธิ์ แต่คิดไม่ถึงว่าเธอจะเละเทะยิ่งกว่ารถประจำทางเสียอีก

เขานึกไม่ออกว่าศีรษะของตนเองมีเขางอกขนาดไหน?

ให้ตายเถอะ! คางเหวินจิ้งหิวกระหายขนาดไหน​? ถึงได้เข้าไปยุ่งกับชายฉกรรจ์ผิวดำสามคนพร้อมกัน

เขาไม่เคยคิดฝันมาก่อนว่าภรรยาของเขาจะเป็นของไม่มีราคาที่ผ่านมือคนดำมาก่อน

ยิ่งคิดถึงเรื่องนี้ กู้รั่วไห่ก็ยิ่งโกรธ วินาทีต่อมาดวงตาของเธอก็แดงก่ำ กล้ามเนื้อบนใบหน้าบิดเบี้ยว โพล่งคำด่าออกมา “ไอ้แม่เย็ด คางเหวินจิ้ง เธอมันกระหรี่ สกปรกยิ่งกว่าไก่ที่ขายข้างนอกเสียอีก วันนี้ฉันจะตีเธอให้ตาย”

ผัวะ ผัวะ ผัวะ!

ด่าไปพลางลงไม้ลงมือไปพลาง

กู้รั่วไห่เงยหน้าขึ้นแล้วตบหน้าตบปากคางเหวินจิ้ง

คางเหวินจิ้งกรีดร้องขอความเมตตา แต่ก็เปล่าประโยชน์ กู้รั่วไห่ยังคงยังคงตบหน้าเขา

หลังจากนั้นไม่นานใบหน้าของคางเหวินจิ้งก็บวมเป็นหัวหมู ฟันหลายซี่หลุดออกจากทั้งสองข้าง เป็นสภาพที่น่าเศร้าสลดมาก

แต่กู้รั่วไห่ก็ไม่ยอมปล่อยคางเหวินจิ้งไปด้วยเหตุนี้ ยังคงตบหน้าเธอต่อไป

เอ๊ะ?

เย่สวนที่ยืนอยู่ข้างๆ ลู่เสี้ยงหยางยังคงตกตะลึงไม่รู้ตัว

ให้ตายสิ! ลู่เสี้ยงหยางนักสืบเอกชนเหรอ? แม้แต่ความลับของคางเหวินจิ้งเขาก็รู้

“ฮู้!”

หลังจากนั้นไม่กี่วินาที เย่สวนก็สูดหายใจเข้าลึกๆ เพื่อเรียกสติสัมปชัญญะกลับมา เธอจ้องมองลู่เสี้ยงหยางอย่างว่างเปล่า รู้สึกว่ามองผู้ชายของตัวเองไม่ออก ดุจดั่งมหาสมุทรลึกจนมองไม่เห็นก้นทะเล

ลู่เสี้ยงหยางแทบอดหัวเราะไม่ได้ ข้อมูลจากซุนเซียงเซียงค่อนข้างแม่นยำ

เมื่อสองวันก่อนในระหว่างการออกไปท่อนเที่ยวย่านชานเมือง กู้รั่วไห่และคางเหวินจิ้งได้แอบมองเขาอยู่ตลอดเวลา ในเวลานั้นความอยากรู้อยากเห็นของเขาก็เกิดขึ้นทันใด เขาพร้อมที่จะตรวจสอบเบื้องหลังของคางเหวินจิ้งดังนั้นจึงส่งข้อความไปหาซุนเซียงเซียง

ต้องบอกว่าการจัดการของซุนเซียงเซียงนั้นมีประสิทธิภาพมาก เธอใช้เวลาเพียงครึ่งวันในการหาข้อมูลทั้งหมดเกี่ยวกับคางเหวินจิ้งแล้วส่งให้เขาโดยเร็วที่สุด

ตอนนั้นเขาคิดว่ามันอาจจะไม่เหมาะสมที่ข้อความแบบนี้จะหลุดออกไปจึงไม่ได้พูดอะไร

แต่เขาไม่คาดคิดว่าผู้หญิงสารเลวอย่างคางเหวินจิ้งจะแกว่งเท้าหาเสี้ยน คอยแต่จะสร้างปัญหาให้กับตัวเองอยู่ร่ำไป วันนี้ก็โผล่หน้าเข้ามาล้อเลียนตนและเย่สวน

เรื่องนี้ทำให้ลู่เสี้ยงหยางรู้สึกคำราญ เขาจึงเปิดโปงเรื่องราวอื้อฉาวของคางเหวินจิ้งเสียเลย

ฮ่าฮ่า กู้รั่วไห่ก็นับว่าเป็นผู้ชายคนหนึ่ง ไม่เคยทำให้เขาผิดหวัง เล่นละครฉากใหญ่ได้ทันที