หนุ่มเศรษฐีลึกลับ 308 ดาวห้องส่งกระดาษโน๊ต？

บทที่ 308 ดาวห้องส่งกระดาษโน๊ต？

เมื่อรู้ว่าเงินที่มีอยู่ทั้งหมดถูกหลอกไป หลิวต้าจู้กับจางกุ้ยจู๋ ก็ตกใจจนไร้เรี่ยวแรงนั่งอยู่บนที่นั่ง หน้าตาซีดเซียวเป็นอย่างมาก เม็ดเหงื่อผุดออกมาทั่วร่างกาย

จากนั้นหลิวต้าจู้ ใช้มือไปแตะที่หน้าอกตัวเอง ได้แต่รู้สึกว่าตอนนี้หัวใจของเขาเจ็บแปลบขึ้นมา

แม่งฉิบ เขารู้สึกตัวเองถูกยั่วโมโหจนเป็นโรคหัวใจไปแล้ว

จางกุ้ยจู่ทั้งแค้นทั้งโมโห ยกมือขึ้นมาตบไปที่หน้าของหลิวต้าจู้อย่างแรงไปหลายที ด่าไม่หยุดว่า “คนไร้ค่า แกมันคนไร้ค่าจริง ๆ เมื่อกี้แกบอกรับประกัน ว่าฝ่ายโน้นไม่ใช่พวกสิบแปดมงกุฎไม่ใช่เหรอ? ตอนนี้เป็นไงล่ะ เงินทั้งหมดไม่เหลือแล้ว”

“……” หลิวต้าจู้ รู้สึกเศร้าจนแทบกระอักเลือด เมื่อกี้ที่ตกลงจะเล่นเกม อีแก่นี่ก็ไม่ได้คัดค้านนี่ ทำไมเวลาเจอปัญหา กลายเป็นเขาผิดทั้งหมดเลย

ตอนนี้ไม่เหลือเงินแล้ว เขาจึงไม่กล้าเถียงกลับ ได้แต่นั่งนิ่งๆ ให้เธอทุบตี

“ไอ๊หยา เงินของฉันไม่เหลือแล้ว ฉันไม่อยากมีชีวิตอีกต่อไปแล้ว” จางกุ้ยจู๋ร้องไห้ขึ้นมาใบหน้าเต็มไปด้วยน้ำตาและขี้มูก ยิ่งร้องยิ่งเสียใจ ผ่านไปสักครู่ เธอก็เป็นล้มลงไป มีฟองออกมาจากปาก ชักเกร็งไปทั้งตัว

ถูกยั่วให้โมโหจนเป็นลมบ้าหมูไปเลย

คนที่นั่งอยู่บนรถ ดูสองคนนี้เหมือนคนโง่ เพราะสองคนนี้ประเดี๋ยวดีใจจนกระโดดโลดเต้น ประเดี๋ยวก็เหมือนกำลังจะตาย แม่งฉิบหาย สองคนนี้เป็นประสาทใช่ไหม

ตอนนี้หลิวห้าวยังไม่รู้ตัวว่า เงินที่เขาจะเอาไปแต่งงานถูกสิบแปดมงกุฎหลอกไปจนหมดแล้ว ก็ยังคงนั่งดูหนังโป๊ในโทรศัพท์ไป แล้วก็ช่วยตัวเองระบายมันออกมาเช่นเดิม

ณ.ตอนนี้ ที่นั่งอยู่แถวหลังสุดบนรถ ที่มีรูปร่างอัปลักษณ์ เช็ดเหงื่อที่เท้า แล้วเอาโทรศัพท์เก็บไว้ในกระเป๋าเสื้อ

ฮ่า ๆ ๆ แค่ช่วงเวลาสั้น ๆ เขาก็หลอกเงินมาได้หกแสนห้า

แม่งฉิบหาย ชายวัยกลางคนนี้มันช่างโง่เง่าเต่าตุ่น มันก็เชื่อเกมปัญญาอ่อนแบบนี้ด้วย ก็เลยหลงกลพวกเขา

ลุกขึ้นจากที่นั่ง แล้วยิ้มอย่างมีความสุขลงไปจากรถ สิ่งแรกที่ทำคือโทรศัพท์ไปหาถังหลง บอกเขาว่าตนเองได้ทำภารกิจที่ได้รับมอบหมายสำเร็จแล้ว

เมื่อถังหลงได้รับรายงานจากลูกน้องแล้ว ก็รีบแจ้งให้ลู่เสี้ยงหยางทราบข่าวดีนี้ทันที

ลู่เสี้ยงหยางยิ้มบาง ๆ แล้วพูดชื่นชมถังหลงไปหลายประโยค ทำได้ดีมากจากนั้นก็วางสายไป

ถังหลงรู้สึกปลื้ม แม่งฉิบ ช่วยงานเจ้านายไปตั้งมากมาย ในที่สุดก็ได้รับคำชื่นชมจากเจ้านายเสียที

……

ในเวลาเดียวกัน ฝั่งลู่เสี้ยงหยาง

หลังจากที่เขาออกไปจากห้องทดลอง รู้สึกเศร้า ตั้งใจจะเดินเล่นที่สนาม เจอเย่สวนพอดี

ทั้งสองคนจูงมือกันและกันอย่างแนบชิด เดินเล่นที่สนาม

เย่สวนเป็นดาวสถาบันนี้ ไม่ว่าจะเดินไปที่ไหนก็จะโดดเด่นเป็นสง่า

มีนักเรียนหลายคนมองมาที่พวกเขา แล้วหยิบโทรศัพท์ถ่ายรูป หรือไม่ก็อัดคลิปวิดีโอ

ฮ่า ๆ ลู่เสี้ยงหยางดื่มด่ำกับความรู้สึกนี้ แม่งฉิบหาย สวีทหวานต่อหน้าประชาชีมันช่างรู้สึกดีเสียจริง

รูปถ่ายและคลิปที่เย่สวนจูงมือลู่เสี้ยงหยาง ถูกเผยแพร่ในเว็บบอร์ดของสถาบันอย่างรวดเร็ว

ทำให้คนทั้งสถาบันตกตะลึงไปหมด

และแน่นอนสิ่งที่ตามมาก็คือ ลู่เสี้ยงหยางกลายเป็นบุคคลที่ได้รับความสนใจทั่วสถาบัน

หลายคนได้ถามกันว่าลู่เสี้ยงหยางคือใครกันแน่ ทำไมถึงได้มีความสนิทสนมกับดาวสถาบันขนาดนี้

พอดีฉินหยุนเฟยได้เดินเล่นอยู่แถวเว็บบอร์ด เขาได้สืบประวัติของลู่เสี้ยงหยาง จึงได้รู้ว่าเขาเป็นหนุ่มหน้ามนที่เย่สวนเลี้ยงไว้

เขารีบตอบกลับไปทีเว็บบอร์ดทันที เจ้าโง่เง่าเต่าตุ่นลู่เสี้ยงหยาง เป็นเขยแต่งเข้าบ้านของเย่สวน แต่พวกเราไม่ต้องไปอิจฉามัน ถึงเขาจะแต่งงานกับเย่สวนหลายปีแล้ว แต่เมื่อกลับถึงบ้าน เขาก็ไม่มีฐานะอะไร ตอนกลางคืนต้องนอนบนพื้น

เมื่อได้เห็นข้อความนี้ ต่อจากนั้นก็มีขึ้นข้อความวิพากษ์วิจารณ์ขึ้นมาอย่างมากมาย

“ฮ่า ๆ ๆ ที่แท้ก็เป็นหนุ่มหน้ามนที่เกาะผู้หญิงกิน แม่งฉิบหาย ทำขายขี้หน้าผู้ชายอย่างเราหมด สถาบันของเราทำไมถึงรับคนแบบนี้เข้ามาเรียนได้?”

“แม่งฉิบ เรียนสถาบันเดียวกันกับแบบนี้ ทำให้ฉันรู้สึกอับอายไปด้วย”

“ถุย ไร้ศักดิ์ศรี ต่อไปถ้าพวกเราเจอไอ้คนไร้ค่าคนนี้ เจอมันทุกครั้งก็จะจัดการมันทุกครั้ง จนกระทั่งมันไม่กล้ามาเรียนอีก ฮ่า ๆๆ สนุกตื่นเต้นแน่นอน”

“……”

เหตุการณ์ครั้งนี้ ทำให้ลู่เสี้ยงหยางกลายเป็นผู้ชายที่ดังที่สุดในสถาบันหลงเสิน

หลังจากที่ลู่เสี้ยงหยางกับเย่สวนเดินเล่นเสร็จแล้ว ทั้งสองคนต่างก็แยกย้ายกลับไปที่ห้องของตน เพื่อเตรียมตัวเรียนวิชาต่อไป

ลู่เสี้ยงหยางเพิ่งเดินเข้ามาในห้อง สายตาทุกคนต่างจับจ้องมายังตัวเขา

ผู้ชายไม่น้อยที่จ้องมองลู่เสี้ยงหยาง ด้วยสายตาที่อิจฉาตาร้อน แม่งฉิบหาย ไม่คู่ควรกันเลย เหมือนดอกไม้ปักในกองขี้ควาย เย่สวนเป็นถึงดาวสถาบัน กลับกลายเป็นภรรยาของลู่เสี้ยงหยาง

แม่งฉิบ ถึงแม้ว่าเจ้าหมอนี่จะไม่เคยได้แตะต้องตัวเย่สวนก็ตาม แต่เมื่อคิดไปก็รู้สึกโมโหเหมือนกัน

มันมีสิทธิ์อะไร? คนไร้ค่าอย่างมัน มีสิทธิ์อะไรได้เข้าไปอยู่ในตระกูลเย่ ถ้าหากเปลี่ยนเป็นพวกเขา ที่เป็นคนหนุ่มหล่อสง่าผ่าเผยเหมือนเทพบุตร มันถึงจะสมเหตุสมผลหน่อย

เซียวมู่ไป๋ มองไปที่ลู่เสี้ยงหยางด้วยสายตาที่อิจฉาอย่างมาก ไม่เคยคิดว่าเขาจะมีภรรยาที่สวยงามเช่นนี้ ช่วงนี้จางเหมิงที่เขากำลังคุย ๆ กันอยู่ เธอยังสวยสง่าสู้เย่สวนไม่ได้เลย

ฟ้านเจาใช้สายตามองลึกๆ ไปที่ลู่เสี้ยงหยาง เขารู้สึกว่าลู่เสี้ยงหยางนี้ไม่เหมือนกับพวกเขา เหมือนคมในฝัก

ต่อจากนั้น เมื่อลู่เสี้ยงหยางกลับที่นั่งตัวเอง หวังเจี้ยนลุกขึ้นแล้วพูดด้วยน้ำเสียงมะนาวไม่มีน้ำว่า “ลู่เสี้ยงหยาง ตอนนี้นายกลายเป็นคนดังของสถาบันของเราไปแล้ว ควรจะฉลองกันหน่อย ด้วยการเลี้ยงข้าวพวกเราทุกคน? ”

ฉินหยุนเฟยพูดต่อด้วยน้ำเสียงดูถูกไปว่า “ไอ้คนไร้ค่านี่อยู่บ้านมันไม่มีฐานะอะไรหรอก กลางคืนยังต้องนอนบนพื้นเลย ฮ่า ๆๆ น่าขำสิ้นดี นายจะให้เขาเลี้ยงข้าวพวกเรา มีเจตนาจะทำให้เขาลำบากใจหรือเปล่า? เขายังต้องแบกมือขอเงินจากภรรยาเขา เงินที่ภรรยาให้เขาใช้ก็ไม่กี่ตังค์หากจะเลี้ยงพวกเรา คงต้องเก็บเงินเป็นปีเลยถึงจะพอ”

“ฮ่า ๆๆ” เมื่อได้ยินคำพูดนี้ ผู้หญิงไม่น้อยเลยที่ปิดปากแอบยิ้มกัน

ไอ้เจ้าเขยแต่งเข้าคนนี้ช่างตลกสิ้นดี ไม่ว่าเรื่องใดๆ ก็ถูกคนอื่นโจมตีประชดประชันไปหมด

เมื่อได้ยินคำพูดนี้ ลู่เสี้ยงหยางมีใบหน้าที่เยือกเย็น ไอ้โง่เง่าเต่าตุ่นสองคนนี้ ให้หน้าไม่เอาหน้า ได้คืบจะเอาศอก

“แม่งฉิบ มีแมลงวันสองตัว ส่งเสียงวีวี่ทั้งวัน กูเป็นเขยแต่งเข้าแล้วยังไง? ฉันอาศัยความสามารถของตนเอง หากพวกแกสองแน่จริงก็เป็นเขยแต่งเข้าสิ แล้วก็หาภรรยาที่สวยเป็นดาวสถาบันเหมือนภรรยาของฉัน” ลู่เสี้ยงหยางพูดอย่างยิ้มยียวน รู้สึกสะใจมาก

นี่……

แม่งฉิบ

คำพูดนี้ทำให้หวังเจี้ยนกับฉินหยุนเฟยโมโหจนพูดอะไรไม่ออกไปเลยทีเดียว ถึงแม้ว่าลู่เสี้ยงหยางจะเป็นเขยแต่งเข้า แต่ภรรยาของเขาเป็นถึงดาวสถาบัน เป็นผู้หญิงที่ผู้ชายพวกนี้อยากได้เป็นคู่ครอง

เฮ้อ!

คนส่วนใหญ่รู้สึกว่า ลู่เสี้ยงหยางนี้ก็หน้าหนาเสียจริง ๆ เป็นเขยแต่งเข้า เกาะผู้หญิงกิน ยังกล้ามาพูดด้วยความหยิ่งยโสเช่นนี้

ฉินหยุนเฟยโกรธมาก ยังอยากจะด่าว่าลู่เสี้ยงหยางต่อ แต่เสียงกริ่งเข้าเรียนดังขึ้นเสียก่อน ครู่ใหญ่จูหยู่เจินได้เดินเข้ามาในห้อง

เมื่อจูหยู่เจินเริ่มสอน นักเรียนทุกคนต่างนั่งเรียนกันอย่างเรียบร้อย

เมื่อเริ่มเรียนได้สักครึ่งชั่วโมง ขณะที่จูหยู่เจินไม่ทันสังเกต ดาวห้องกงหยู่หนิงได้ส่งกระดาษโน๊ตให้ลู่เสี้ยงหยาง แล้วลู่เลี้ยงหยางพูดว่า

อะไร?

คนไม่น้อยที่ตกตะลึง แม่งฉิบ ดาวห้องเป็นฝ่ายรุกส่งกระดาษโน๊ตให้เจ้าหมอนี่หรือ?

แม่ง! ข้างในเป็นจดหมายรักหรือเปล่า?

โอ้ พระเจ้า!

ในหัวของคนส่วนใหญ่ได้ยินเสียงดังสนั่นดังสายฟ้าฟาด ยากที่จะยอมรับมัน เจ้าเขยแต่งเข้าคนนี้ช่างโชคดีเสียจริง ได้แต่งงานกับดาวสถาบันก่อน และตอนนี้ยังมีดาวห้องเป็นฝ่ายรุกส่งกระดาษโน๊ตให้เขาอีก

“ว้าว พี่หยางนายแน่มาก ต่อไปพี่จะเป็นไอดอลของผม” หนุ่มน้อยจางสู้พูดขึ้นด้วยความอิจฉา