หนุ่มเศรษฐีลึกลับ 293 ความเดือดร้อนของชิวรั่วหาน

บทที่ 293 ความเดือนร้อนของชิวรั่วหาน

หลังจากลู่เสี้ยงหยางและคนอื่นๆ ออกจากร้านอาหารรอยเอิลเบอร์หนึ่ง บางคนก็กลับโรงเรียน บางคนก็ทำกิจกรรมอิสระ

วิชาภาคค่ำของสถาบันหลงเสินไม่ใช่วิชาบังคับ แต่เป็นการทบทวนบทเรียนด้วยตนเอง

ถ้าคิดว่าไม่ต่างจากการเรียนด้วยตัวเองก็ไม่จำเป็นต้องเข้าเรียน แต่ถ้าคิดว่ายังต้องค้นหาและอุดช่องโหว่ก็สามารถไปที่ห้องเรียนเพื่อศึกษาด้วยตัวเองได้

ลู่เสี้ยงหยางว่างไม่มีอะไรทำ ดังนั้นจึงเตรียมตัวไปโรงเรียนเพื่อศึกษาค้นคว้าบทเรียนทั้งหมดในวันนี้

แต่ทว่าพอเดินมาได้ถึงครึ่งทางเขาก็ได้รับโทรศัพท์จากชิวรั่วหาน

เสียงของชิวรั่วหานมีความร้อนใจ “พี่เขย รีบมาเร็ว แม่ของฉันกำลังเดือดร้อน”

“มีอะไรเหรอ?” ลู่เสี้ยงหยางถาม

“พูดทางโทรศัพท์ลำบาก พี่รีบมาเถอะ เดี๋ยวฉันจะส่งที่อยู่ให้พี่เดี๋ยวนี้” ชิวรั่วหานกล่าว

พูดจบชิวรั่วหานก็วางสาย จากนั้นไม่นานลู่เสี้ยงหยางก็ได้รับที่อยู่ทางโทรศัพท์มือถือ ซินหยวนกรุ๊ป

ลู่เสี้ยงหยางขมวดคิ้ว เมื่อได้ยินน้ำเสียงของชิวรั่วหานเมื่อครู่ น่าจะไม่ใช่การล้อเล่น ต้องมีบางอย่างเกิดขึ้นกับชิวเจียงหั้วอย่างแน่นอน

เขาพูดกับจูหยู่เจินโดยไม่ลังเลใดๆ ในตอนนี้ “ครูครับ ผมมีธุระต้องรีบกลับก่อน ชั้นเรียนศึกษาค้นคว้าคืนนี้ผมไม่เข้าแล้วนะครับ”

สีหน้าของจูหยู่เจินเปลี่ยนเป็นไม่พอใจทันที เธอมองลู่เสี้ยงหยางพลางกล่าวว่า “คนเรียนดีไม่จำเป็นต้องเข้าชั้นเรียนศึกษาค้นคว้า แต่คุณเรียนแย่ขนาดนี้ แต่ทำไมยังไม่รู้จักขยันให้มากกว่าคนอื่น คุณเป็นลูกเขยแต่งเข้าบ้านคนอื่น ได้รับการดูถูกจากทุกคน คุณควรพยายามเรียนให้หนักขึ้น ใช้ความรู้เปลี่ยนแปลงโชคชะตาของตัวเอง”

เมื่อได้ยินคำสั่งสอนของจูหยู่เจิน ลู่เสี้ยงหยางก็พูดไม่ออกไปชั่วขณะ ผลการเรียนเขาก็ไม่ได้แย่ ทำไมครูถึงคิดว่าเขาเป็นคนโง่

เขาไม่มีอารมณ์ที่จะโต้เถียงกับครู ลู่เสี้ยงหยางพยักหน้าแล้วพูดว่า “ก็ได้ ก็ได้ ครูครับ พรุ่งนี้ผมจะกลับมาตั้งใจเรียนให้มาก”

พูดจบลู่เสี้ยงหยางก็วิ่งนำหน้าไปก่อนที่จูหยู่เจินจะตอบตกลง

“เฮ้อ” จูหยู่เจินถอนหายใจพลางส่ายหน้า ผิดหวังในตัวลู่เสี้ยงหยางอย่างสิ้นเชิง สงสัยการเป็นลูกเขยแต่งเข้าบ้านคนอื่นจะไม่มีจิตวิญญาณแห่งการต่อสู้ใดๆ ภายในจิตใจเลย เคยชินกับการเกาะผู้หญิงกินแล้ว คนแบบนี้มีคนดูถูกก็เพราะเป็นเวรกรรมที่ก่อขึ้นเอง ไม่น่าเห็นใจ

ฉินหยุนเฟยกำลังไม่สบอารมณ์อยู่พอดี ในเวลานี้เขาหัวเราะพลางกล่าวว่า “ครูครับ ลู่เสี้ยงหยางคงไม่ได้รับโทรศัพท์จากภรรยาเรียกให้เขากลับไปซักผ้าทำกับข้าวหรอกนะ”

“ฮ่าๆๆ…” สิ้นสุดประโยคนี้ก็ตามมาด้วยเสียงหัวเราะรอบๆ อย่างครื้นเครง ลูกเขยอย่างลู่เสี้ยงหยางช่างไม่เอาไหน แค่โทรศัพท์จากภรรยาก็หวาดกลัวขนาดนี้

…

หลังจากที่ลู่เสี้ยงหยางแยกกับจูหยู่เจินและคนอื่นๆ แล้วก็รีบตรงไปที่ซินหยวนกรุ๊ปเป็นอันดับแรก

ครึ่งชั่วโมงต่อมา ลู่เสี้ยงหยางก็มาถึงลานกว้างใต้อาคารของบริษัทซินหยวนกรุ๊ป เมื่อมองจากระยะไกลก็เห็นผู้คนยืนอยู่บนลานกว้างสิบกว่าคน

พวกเขาทั้งหมดต้องการเข้าประตูของบริษัทซินหยวนกรุ๊ป แต่ถูกเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยปิดกั้นประตูใหญ่ไว้ และยังมีหลายคนเกิดการโต้เถียงกับเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยเหล่านี้

ลู่เสี้ยงหยางมองจากระยะไกลก็เห็นแล้วว่าชิวเจียงหั้วและชิวรั่วหานอยู่ท่ามกลางผู้คนเหล่านั้น เขารีบเดินเข้าไปหาในทันที

พอเดินเข้าไปถึงตัวคนเหล่านี้ ชิวรั่วหานก็เห็นลู่เสี้ยงหยางเดินเข้ามา เธอแทรกตัวออกจากฝูงชนทันทีก่อนจะตะโกนว่า “พี่เขยมาแล้ว”

“เกิดอะไรขึ้น?” ลู่เสี้ยงหยางขมวดคิ้วถาม

ชิวรั่วหานนวดขมับพลางกล่าวว่า “พี่เขย คนพวกนี้เป็นผู้ถือหุ้นในบริษัทแม่ของฉัน ประธานซินหยวนกรุ๊ปเคยเป็นผู้ถือหุ้นในบริษัทแม่ของฉัน เมื่อไม่นานมานี้เขาเกลี้ยกล่อมแม่ของฉันและผู้ถือหุ้นเหล่านี้ให้ร่วมลงทุนในกลุ่มอุตสาหกรรมต่างประเทศ คิดไม่ถึงว่ากลุ่มอุตสาหกรรมต่างประเทศกลุ่มนี้จะเป็นบริษัทที่ไม่มีตัวตนทั้งหมด เงินของพวกเขาถูกหลอกเอาไป ตอนนี้พวกเขามาที่ซินหยวนกรุ๊ปและกำลังจะเรียกร้องความเป็นธรรมจากประธานซินหยวนกรุ๊ป แต่ไม่คาดคิดว่าเขาจะหายตัวไปและเรียกเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยมากั้นแม่ของฉันและคนอื่นๆ ให้อยู่ข้างนอก”

ลู่เสี้ยงหยางพยักหน้าเบาๆ เข้าใจที่มาที่ไปของเหตุการณ์คร่าวๆ แล้ว แต่จากการคาดคะเนของเขา ประธานซินหยวนกรุ๊ปต้องจงใจหลอกลวงชิวเจียงหั้วและบรรดาผู้ถือหุ้นของบริษัทเหล่านี้ การฉ้อโกงทางเศรษฐกิจเช่นนี้มักพบเห็นได้ในบริษัททั่วไป หากไม่ทันระมัดระวังก็จะตกอยู่ในอันตราย

เมื่อเห็นลู่เสี้ยงหยางไม่พูดอะไร ชิวรั่วหานจึงถามด้วยความร้อนใจ “พี่เขย พี่คิดว่าพวกเราควรทำยังไงดี พี่ช่วยคิดหาทางออกเร็วเข้า”

ก่อนที่ลู่เสี้ยงหยางจะพูดอะไร บรรดาผู้ถือหุ้นของบริษัทเหล่านั้นสังเกตเห็นลู่เสี้ยงหยางจึงเข้ามารายล้อมและถามว่า “ประธานชิว นี่คงไม่ใช่คู่รักของลูกสาวของคุณใช่ไหม น่าขายหน้าจริง เขามาที่นี่สามารถช่วยเราแก้ไขปัญหาได้ไหม?”

ชิวเจียงหั้วดูท่าทางลำบากใจเล็กน้อย ไม่คิดว่าลูกสาวของตนจะเรียกลู่เสี้ยงหยางมาที่นี่ ยุ่งยากโดยใช่เหตุจริงๆ ลู่เสี้ยงหยางมาที่นี่ก็ไม่สามารถช่วยอะไรได้เลย มีแต่จะกลายเป็นเรื่องตลกของคนอื่นเท่านั้น

เมื่อคิดได้เช่นนี้เธอก็ถลึงตาใส่ชิวรั่วหาน

ชิวรั่วหานรู้สึกตัวทันที เธอหงุดหงิดใจ ไม่เข้าใจตัวเองว่าทำไมถึงเรียกลู่เสี้ยงหยางมาที่นี่

เธอไม่มีทางเลือกอื่นในตอนนี้ คนแรกที่เธอนึกถึงคือลู่เสี้ยงหยาง เธอจึงโทรหาเขาด้วยเหตุผลที่ อธิบายไม่ได้ ตอนนี้มาคิดๆ ดูตนเองนั้นหุนหันพลันแล่นเกินไป พี่เขยของเธอคนนี้เป็นเพียงลูกเขยที่แต่งเข้ามา จะกินจะนอนก็ต้องอาศัยญาติผู้พี่ของเธอ มาที่นี่ก็ไม่สามารถช่วยอะไรได้จริงๆ

ผู้ถือหุ้นอีกคนหนึ่งกวาดสายตามองพิจารณาลู่เสี้ยงหยางจากหัวจรดเท้าแล้วพูดด้วยความเย้ยหยัน “รั่วหาน ผู้ชายคนนี้ไม่คู่ควรกับคุณเลย ทำไมคุณถึงมาเอาเจ้าหนุ่มยาจกคนนี้ ดูเขาแต่งเนื้อแต่งตัวสิ ทั้งตัวรวมกันเพิ่งจะได้เพียงเศษเสี้ยวของนาฬิกาที่ผมใส่”

คำพูดนี้หยิ่งยโสเหมือนไม่เห็นลู่เสี้ยงหยางอยู่ในสายตา

ขณะนั้นเองก็ผู้ถือหุ้นอีกคนขมวดคิ้วพร้อมกับพูดว่า “ประธานชิว มันเป็นความผิดของคุณเอง เมื่อก่อนคุณยังเคยคุยโม้กับพวกเราว่าลูกเขยในอนาคตของคุณเก่งกาจแค่ไหน เป็นคุณชายของตระกูลใหญ่ แต่ตอนนี้ดูเหมือนว่าจะพื้นๆ ทั่วไป สู้ลูกเขยยาจกที่มีรายได้นับล้านต่อปีของผมยังไม่ได้เลย”

“ใช่แล้วๆ เจ้าหมอนี่ดูท่าทางไร้ประโยชน์ ผมคิดว่าเพื่อความสุขของรั่วหาน ควรหย่ากับเขาโดยเร็วที่สุด”

ทันใดนั้นเสียงเหน็บแนมถากถางทั้งหลายก็พุ่งเข้ามาหาลู่เสี้ยงหยาง

ลู่เสี้ยงหยางรู้สึกเจ็บปวด แม่งเอ๊ย! พวกโง่ทั้งหลายโจมตีตนอย่างไร้เหตุผล แม้ว่าตนจะไม่ได้ไปหาเรื่องพวกเขาก็ตาม

เมื่อสังเกตเห็นความไม่พอใจบนใบหน้าของลู่เสี้ยงหยาง ชิวรั่วหานก็ปลอบใจเขา “พี่เขย อย่าเอาตัวเองไปเกลือกกลั้วกับพวกเขาเลย อย่าเก็บคำพูดของพวกเขามาใส่ใจ…”

แต่ก่อนจะพูดจบก็ถูกชิวเจียงหั้วขัดจังหวะ “รั่วหาน เรื่องนี้เอาไว้ค่อยคุยกันทีหลัง ภาระอันเร่งด่วนคือโทรหาคุณชายตระกูลหลินแล้วเรียกหลินเสี่ยวเฟิงมา ให้เขาคิดหาวิธีแก้ปัญหาในเรื่องนี้”

หลินเสี่ยวเฟิงเป็นทายาทผู้สืบทอดตระกูลหลิน ในสายตาของชิวเจียงหั้วเขามีความน่าเชื่อถือมากกว่าลู่เสี้ยงหยางมาก

อย่างไรเสียแล้วตระกูลหลินก็เป็นหนึ่งในสี่ตระกูลใหญ่ของเมืองปินเหอซึ่งมีความแข็งแกร่งมาก

แต่ทว่าสิ่งที่ชิวเจียงหั้วไม่รู้ก็คือตอนนี้ในบรรดาสี่ตระกูลใหญ่ นอกจากตระกูลหลิ่วแล้ว พวกเขาล้วนอยู่ในสถานการณ์ที่ยากลำบาก

เนื่องจากโรงงานผลิตของหยูเม่ยหยินกรุ๊ปไม่ได้ถูกรื้อถอน หยูเม่ยหยินกรุ๊ปจึงได้ทำลายชิงเหอกรุ๊ปลงอย่างสิ้นเชิงและเข้าควบคุมตลาดเสริมความงามของเมืองปินเหออีกครั้งหนึ่ง

หลังจากนั้นก็เริ่มปราบปรามศัตรูในอดีตอย่างไม่ปรานี รวมถึงตระกูลหลิน ตระกูลจาง ตระกูลเหอ ซึ่งเป็นเป้าหมายหลักในการโจมตีของหยูเม่ยหยินกรุ๊ป

สำหรับหานปิงหานนั้น เธอได้กลับไปที่ตระกูลหานในไห่ตงด้วยความหดหู่ใจก่อนหน้านี้แล้ว

“อ้อ” เมื่อได้ยินคำพูดของมารดา แม้ว่าในใจชิวรั่วหานจะไม่มีความสุข แต่ก็ไม่กล้าที่จะขัดคำสั่งของมารดา เธอหยิบโทรศัพท์ออกมาโทรออกไปยังหมายเลขของหลินเสี่ยวเฟิง