หนุ่มเศรษฐีลึกลับ 289 คำเชิญชวนของนางฟ้า

บทที่ 289 คำเชิญชวนของนางฟ้า

ภายในร้านอาหาร ทุกคนต่างตกตะลึงไปตามๆ กัน เป็นเวลานาน ถึงได้สติกลับคืนมาอย่างช้าๆ

ดาวประจำชั้นอย่างกงหยู่หนิง จับจ้องไปที่ลู่เสี้ยงหยางอย่างมีเลศนัย ทันใดนั้นเองเธอรู้สึกว่าในตัวผู้ชายคนนี้มีความแตกต่าง

ฟ้านเจาปรับโฟกัส ราวกับได้รับบทสรุปจากการคาดเดาของตนก่อนหน้านี้

ในเวลาเดียวกัน เพื่อนนักเรียนคนอื่นๆ ก็จับจ้องไปที่ลู่เสี้ยงหยางเช่นเดียวกัน ด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความหวาดหวั่น

บ้าเอ๊ย ลู่เสี้ยงหยางไม่ได้เป็นแค่เขยย้ายเข้าธรรมดาอย่างแน่นอน

ไม่เบิกตาดูเอาเสียเลย เขาย้ายเข้าคนนั้นสามารถนำบัตรสมาชิกVIPพิเศษของร้านอาหารรอยเอิลเบอร์หนึ่งออกมาได้

ลู่เสี้ยงหยางไม่แยแสสายตาที่ตกตะลึงของทุกคน เขาลากเอาเก้าอี้ออกมา ก่อนที่จะนั่งลงอย่างสบายใจ

สาวบริการสุดสวยโค้งคำนับให้กับลู่เสี้ยงหยางอีกครั้ง พร้อมเอ่ยขึ้น “คุณผู้ชายค่ะ ไม่ทราบว่าคุณต้องการจองห้องไหมคะ? ดิฉันจะไปจัดการให้เดี๋ยวนี้”

ลู่เสี้ยงหยางสะบัดมือ “ไม่จำเป็นแล้ว เธอไปทำงานของเธอได้แล้ว”

ในเมื่อคนพวกนี้ดูถูกตนเอง เช่นนั้นแล้ว ต่อให้ตนมีความสามารถที่จะจองห้องส่วนตัว ตนก็จะไม่มีทางไว้หน้าคนพวกนี้

เขาอยากจะรู้จริงๆ ฉินหยุนเฟยยังไงสร้างภาพต่อไปยังไงได้

เมื่อเห็นสาวบริหารจากไปต่อหน้าต่อตา ฉินหยุนเฟยตกอกตกใจ เขาเอ่ยขึ้นอย่างทันท่วงที “รอเดี๋ยว”

หลังจากนั้นจึงหันไปทางลู่เสี้ยงหยาง “ลู่เสี้ยงหยาง ตอนนี้แกต้องจองห้องเดี๋ยวนี้”

ประโยคที่เต็มไปด้วยการออกคำสั่ง ราวกับว่าลู่เสี้ยงหยางเป็นลูกน้องของเขา

ลู่เสี้ยงหยางรู้สึกขบขัน “คุณกำลังขอร้องผมอยู่รึเปล่า?”

“แก” ใบหน้าฉินหยุนเฟยบวมแดง ให้ตาย ก็แค่คนไร้ประโยชน์ ก็แค่มีบัตรVIPไว้ในครอบครองไม่ใช่หรือไง? ทำไมถึงได้กล้าอวดดี?

เมื่อเห็นว่าฉินหยุนเฟยนิ่งไป ลูกน้องของเขาหวังเจี้ยนก็ลุกขึ้นยืนเช่นเดียวกัน “ลู่เสี้ยงหยาง ทางที่ดีนายอย่าทำลายบรรยากาศของทุกคนเลยจะดีกว่า ก็แค่ใช้บัตรของนายจองห้องเท่านั้นเองไม่ใช่หรือไง? แกคิดว่าแกใหญ่มาจากไหน แล้วอีกอย่างก็ไม่ได้ให้นายจ่ายเงินเสียหน่อย พี่หยุนเฟยของเรามีปัญญาจ่ายได้”

ลู่เสี้ยงหยางไร้การเคลื่อนไหว ไอ้งั่งสองตัวนี้ตลกสิ้นดี

เมื่อเห็นว่าลู่เสี่ยงหยางไร้การตอบรับ ฉินหยุนเฟยเริ่มหวั่นไหว เขาและลู่เสี้ยงหยางไม่ถูกกันแต่ไหนแต่ไร แถมเขาเองก็แดกดันลู่เสี้ยงหยางเอาไว้ไม่น้อย หากในเวลานี้ เขาตั้งใจไม่ไว้หน้าของตน ก็เป็นเหตุเป็นผล

สำหรับการเป็นคนที่แอบชอบฉินหยุนเฟย ไป๋หมิ่นหมิ่นไม่อยากเห็นฉินหยุนเฟยเสียหน้าอยู่แล้ว เธอจึงเอ่ยสมทบ “ลู่เสี้ยงหยาง ใช้บัตรของนายจองห้อง เรื่องเล็กน้อยแค่นี้ หรือแกคิดว่าจะต้องให้เราทั้งห้องขอร้องแกอย่างนั้นเหรอ?”

ลู่เสี้ยงหยางวางนิ้วมือลงกับโต๊ะ “ใช้บัตรของผมจองห้อง ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร เพียงแต่คืนนี้ ฉินหยุนเฟยเองต่างหากว่าจะเป็นเจ้าภาพเลี้ยงพวกเราที่ห้องส่วนตัวเอง หากผมก้าวออกมาในตอนนี้ ก็เป็นการแย่งความดีความชอบของเขาสิ นั่นก็หมายความว่า ฉินหยุนเฟยสู้ไม่ได้แม้แต่เขยย้ายเข้าอย่างผมล่ะสิ”

นี่มัน…..

ประโยคของลู่เสี้ยงหยาง ไป๋หมิ่นหมิ่นไม่สามารถหาข้ออ้างเพื่อตอกกลับเขาได้เลย สิ่งที่ลู่เสี้ยงหยางได้พูดออกไปก็เป็นความจริง

ใบหน้าของฉินหยุนเฟยดำทะมึนมากกว่าเก่า ดูท่าคืนนี้คงได้ขายขี้หน้าเสียแล้ว

เมื่อนึกขึ้นได้ เขาจึงก้มหน้าลงขออภัยจากลู่เสี้ยงหยาง “ขอโทษที ฉันขอกลับไปที่คำพูดที่ได้พูดไปเมื่อสักครู่นี้เรื่องนี้เป็นฉันเองที่ทำผิด ตอนนี้รอบกวนคุณช่วยใช้บัตรของคุณจองห้องให้หน่อย จะได้ไหม?”

ประโยคสุดท้าย ใบหน้าของเขาบวมแดง ขอโทษต่อหน้าเขาย้ายเข้าที่ไร้ประโยชน์ ช่างขายขี้หน้าชะมัด

ให้ตาย! ให้ไอ้เขยย้ายเข้านี่ได้ใจไปก่อน บนโต๊ะอาหารค่อยจัดการเขา

ลู่เสี้ยงหยางเผยรอยยิ้มออกมา “หากแกพูดดีๆ แต่แรก ก็ไม่ต้องเสียเวลาทุกคนแล้ว จริงๆ เลย”

จบคำ้ขายื่นบัตรให้กับบริการสาว “เปิดห้องที”

“ได้ค่ะ คุณผู้ชาย” สาวบริการทำการเปิดห้องทันที ก่อนที่จะพาลู่เสี้ยงหยางและทุกคนเข้าไปในห้อง

ฉินหยุนเฟยรู้สึกขายขี้หน้าเมื่อสักครู่นี้ เพื่อกู้หน้ากลับคืนมา เขาจึงโบกมือพร้อมเอ่ย “ทุกคนอยากทานอะไร สั่งได้เลย ไม่ต้องดูราคา ยังไงซะ ขอเพียงแค่ทุกคนมีความสุข สนุก ฉันเสียเงินนิดหน่อยไม่เป็นไรหลอก”

ในความใจใหญ่ของเขา ทุกคนลืมเรื่องกระอักกระอ่วนของเขาเมื่อสักครู่ทันที

ในเวลาอันสั้น ภาพลักษณ์ของเขาก็กลับมาสูงส่ง ร่ำรวย ใจกว้างเช่นเดิม

ในขณะเดียวกัน ทุกคนต่างสั่งอาหารที่ตนชอบ พวกเขาต่างสั่งอาหารจานเด็ดของร้านอาหารรอยเอิลเบอร์หนึ่ง

ลู่เสี้ยงหยางเหลือบมองรายการอาหาร ไม่รู้ว่าใครที่กล้าสั่งไวน์แดงCaloranti100ขวด

เมื่อเห็นดังนั้น ลู่เสี้ยงหยางหัวเราะออกมา ไวน์แดงCaloranti ผลิตจำนวนจำกัด แถมตอนนี้มีประวัติยาวนานกว่าร้อยปี พูดแบบไม่โอเวอร์ ทุกขวดราคาอยู่ที่25ล้าน

แค่ไวน์แดงCaloranti100ขวดนี่ราคาก็อยู่ที่250ล้านเข้าไปแล้ว ท่าทางภาพที่ฉินหยุนเฟยได้สร้างเอาไว้ค่อนข้างใหญ่ ไม่รู้ว่าเขาได้พกเงินมากมายขนาดนี้ไหม

เมื่อนึกขึ้นได้ ลู่เสี้ยงหยางกระตุกยิ้มมุมปาก

ต่อจากนั้น หลังสั่งอาหารเสร็จสรรพ ทุกคนนั่งสนทนากันที่ห้องส่วนตัว

ผู้ที่นั่งข้างลู่เสี้ยงหยางอย่างเซียวมู่ไป๋ จางสู้ และฟ้านเจาที่ห้องเดียวกัน

มีเพียงพวกเขาสามคนเท่านั้นที่คอยคุยกับลู่เสี้ยงหยาง ส่วนคนอื่นๆ ไม่อยากที่จะสนใจลู่เสี้ยงหยาง

เหนือความคาดหมาย เาวประจำชั้นเรียนที่อยู่ตรงข้ามกับเขา กงหยู่หนิงส่งยิ้มให้กับลู่เสี้ยงหยาง พร้อมเอ่ย “ลู่เสี้ยงหยาง ตอนนี้นายว่างไหม? ออกมากับฉันหน่อยสิ ฉันมีอะไรจะถามนายสักหน่อย”

อะไรนะ?

ให้ตาย! เกิดอะไรขึ้น? !

คำพูดที่กงหยู่หนิงเอ่ยออกมาเมื่อสักครู่ ทำให้ภายในห้องเงียบกริบไปสักพัก

นี่มัน เรื่องอะไรกัน?

ดาวประจำอย่างกงหยู่หนิงเป็นฝ่ายเอ่ยปากพูดคุยกับลู่เสี้ยงหยางก่อน

กงหยู่หนิงเธอเป็นคนเย็นชา ต่อให้เป็นฉินหยุนเฟยพูดคุยกับเธอ เธอก็ไม่แยแส

แต่ทำไมเธอถึงได้พูดคุยกับเขยย้ายเข้านี่

“บ้าเอ๊ย ผีหลอกชัดๆ เสี้ยงหยาง นายนี่มันซ่อนลึกจริงๆ ที่สามารถทำให้นางฟ้าพูดคุยกับนายได้ เสน่ห์แรงเสียจริง” เซียวมู่ไป๋ถลึงตาโต ยกนิ้วโป้งให้กับลู่เสี้ยงหยาง

หนุ่มโสดอย่างจางสู้อิจฉาตาร้อน หากดาวประจำชั้นพูดคุยกับเขาบ้าง เขาคงดีใจจนเป็นลมล้มพับไปแล้ว

ลู่เสี้ยงหยางนิ่งไป ตัวเขาไม่ได้มีความสัมพันธ์อะไรต่อกงหยู่หนิง เขากำลังจะปฏิเสธ หากแต่กงหยู่หนิงลุกขึ้นเดินออกจากห้องไปเสียก่อน ไม่ให้โอกาสเขาได้ปฏิเสธ

ลู่เสี้ยงหยางส่ายหน้าอย่างไร้หนทาง เขาได้แต่ลุกขึ้นเดินตามเธอออกไป

เขามาถึงนอกห้องในเวลาอันสั้น ก็ได้พบกับกงหยู่หนิงที่ยืนมองออกไปนอกหน้าต่างเพื่อชมวิว ขนตายาวงอนพลิ้วไหวไปตามลม

ลู่เสี้ยงหยาง เดินเข้าไป “คุณกง มีอะไรจะพูดกับผมนั้นหรอ?”

จากการพิจารณาในระยะประชิด กงหยู่หนิงงามไร้ที่ติ ใบหน้าที่งดงามหมดจดทำให้ผู้พบเห็นแทบหยุดหายใจ รูปร่างที่เซ็กซี่ สวมชุดเปิดไหล่ ที่สามารถเห็นไหปลาร้าได้อย่างชัดเจน เอวขาวนวลเผยให้เห็นกว่าครึ่ง ช่วงล่างสวมด้วยกางเกงวอร์มสบาย เผยเรียวค่ะงามทั้งสองข้าง

ลู่เสี้ยวหยางกลืนน้ำลายอึกอย่างอดไม่ได้ ผู้หญิงคนนี้สมแล้วที่เป็นดาวประจำชั้น มีเสน่ห์ดึงดูดเสียจริง

กงหยู่หนิงหมุนตัวกลับมา จับจ้องลู่เสี้ยงกยางนิ่ง “นายรู้ได้ยังไงว่ายาฝึกของโจ่ฉินมีปัญหา? ข้อผิดพลาดที่นายว่าคืออะไรกันแน่?”

บอกตามตรง เธอเองก็ค้นพบว่ายาวฝึกของโจ่ฉินนั้นมีปัญหาเล็กน้อย แต่เมื่อเธอคิดจะขัดขึ้น เขากลับเอ่ยขึ้นเสียก่อน

เพียงแต่ไม่รู้ว่า ปัญหาที่ลู่เสี้ยงหยางว่าเป็นจุดเดียวกับที่เธอคิดเอาไว้หรือเปล่า

และแน่นอนว่าเธอไม่ค่อยเชื่อนัก ว่าลู่เสี้ยงหยางจะพบเห็นปัญหาของยาฝึก

“น่าจะเป็นข้อผิดพลาดอย่างอื่น” กงหยู่หนิงคิดในใจ ยังไงซะเธอก็ไม่อยากจะเชื่อว่าความสามารถทางด้านยาฝึกของลู่เสี้ยงหยางจะเทียบชั้นเธอได้