หนุ่มเศรษฐีลึกลับ 272 คุณเป็นอะไร

บทที่ 272 คุณเป็นอะไร

วางหยู่่รู้สึกไม่ค่อยสบายใจเมื่อเห็นสายตาที่มองมา เธอก้มหน้าลงและพูดว่า "น้องสามมีอะไรก็พูดมาตรงๆเถอะ"

ไม่รู้ทำไม ตั้งแต่ลู่เสี้ยงหยางกลับมาอีกครั้ง เธอก็รู้สึกว่าเขาเปลี่ยนไป เธอรู้สึกยังรังสีอันตรายจากร่างกายของเขา

แต่ก็ยังดีที่ลู่เซี่ยงหยุนมักจะเล่าเรื่องของเขากับลู่เสี้ยงหยางให้ฟังบ่อยๆ เมื่อรู้ว่าลู่เสี้ยงหยางเป็นคนมีคุณธรรมและมีความเป็นสุภาพบุรุษ จึงไม่ต้องกลัวว่าเขาจะทำให้เธอต้องเสื่อมเสีย

แถมตอนนี้ลู่เซี่ยงหยุนก็ยังนอนอยู่ข้างๆเธอ แค่เธอเห็นลู่เซี่ยงหยุนก็รู้สึกถึงความปลอดภัยแล้ว

“หึหึ พี่รองกำลังนอนอยู่ พวกเราไปคุยกันในห้องนั่งเล่นดีมั้ย ผมกลัวจะรบกวนการนอนของเขา พี่สะใภ้คิดว่าไง”

วางหยู่่เป็นคนเงียบสงบ และมีคุณธรรม แค่ดูก็รู้แล้วว่าเป็นผู้หญิงที่เรียบร้อย ผู้หญิงที่เขาเคยเล่นด้วยต่างเป็นผู้หญิงที่ร่านราคะ วันนี้เมื่อเขาได้เปลี่ยนรสชาติจึงทำให้รู้สึกตื่นเต้นมาก แถมผู้หญิงคนนี้ยังเป็นน้องสะใภ้ของเขา ยิ่งคิดเขาก็ยิ่งตื่นเต้นมากขึ้นไปอีก

“อ้อ” วางหยู่่พยักหน้า คิดๆดูแล้วก็ถูกถ้าคุยกันในนี้ต้องรบกวนการนอนของลู่เซี่ยงหยุนแน่

ดังนั้นเธอกับลู่เซี่ยงหลงจึงออกจากห้องนอน

ลู่เซี่ยงหลงนั่งลงบนโซฟาในห้องนั่งเล่น จากนั้นวางหยู่่ก็รีบเทน้ำให้เขาดื่มพร้อมพูด “น้องสามดื่มน้ำหน่อย”

ลู่เซี่ยงหลงพยักหน้า จากนั้นก็จิบน้ำเข้าไปแล้วพูดว่า “พี่สะใภ้นั่งด้วยกันสิ”

พูดจบเขาก็ตบโซฟาข้างๆ วางหยู่่ไม่สบายใจจึงส่ายหน้าแล้วพูดว่า “ให้พี่ยืนอีกแป๊บนึงเถอะ น้องสามมีเรื่องอะไรต้องพูดไม่ใช่หรอ รีบพูดสินี่ก็ดึกมากแล้ว พี่ยังต้องไปดูแลพี่รองของเธออีกนะ”

“อืม” ลู่เซี่ยงหลงพยักหน้า จากนั้นก็แกล้งพูดว่า “พี่สะใภ้ผมรู้ว่าพี่เกิดในครอบครัวที่ยากจน แม้ว่าที่รองจะไม่ได้รังเกียจฐานะของพี่ แต่ว่าพี่รองของผมจะต้องเป็นคนใหญ่คนโตในภายภาคหน้า พี่จะมารั้งเขาไว้ไม่ได้ วันนี้พ่อของผมพึ่งบอกผมว่า ซิงฮุยกรุ๊ปในเมืองหลวงของเราจากนี้จะมอบให้ผมเป็นคนดูแล บริษัทของผมกำลังขาดผู้จัดการทางการเงินอยู่พอดี พี่สะใภ้เรียนบัญชีมาใช่มั้ย ผมอยากให้พี่มาช่วยงานที่บริษัทผมหน่อย อย่างนี้พี่จะได้เพิ่มพูนความสามารถของตัวเอง และสามารถไปช่วยพี่รองให้ประสบความสำเร็จได้ในอนาคตด้วย”

อะไรนะ

เมื่อได้ฟังคำพูดของลู่เซี่ยงหลงวางหยู่่ก็รู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย

ซิงฮุยกรุ๊ปเป็นบริษัทที่ใหญ่ที่สุดของตระกูลลู่ และเป็นบริษัทที่มีความแข็งแกร่งที่สุด ปกติแล้วผู้นำตระกูลจะเป็นคนบริหารด้วยตัวเอง คิดไม่ถึงว่าจะปล่อยหน้าที่ใหญ่อย่างนั้นมาให้คนข้างนอกได้เข้าไปบริหารด้วย ถ้าเธอได้ทำงานในซิงฮุยกรุ๊ปจริงๆ เธอก็จะได้เรียนรู้เยอะมากๆ

ทุกวันนี้ธุรกิจของตระกูลลู่กำลังเฟื่องฟู ก่อนหน้านี้ผู้นำตระกูลก็ได้ประกาศออกมาแล้วว่าอนาคตทุกคนในตระกูลจะต้องสามารถดำเนินการด้วยตัวเองได้

นอกจากนี้ลู่เซี่ยงหยุนก็มักจะได้รับคำชมจากหัวหน้าตระกูลอยู่บ่อยๆ ดังนั้นช่วงนี้ลู่เซี่ยงหยุนจึงมีความกดดันมาก และกำลังหาวิธีพัฒนาตัวเองอยู่

วางหยู่่รู้สึกว่าเธอไม่ควรเป็นตัวถ่วงของเขา

ดังนั้นคำพูดที่ลู่เซี่ยงหลงพูดกับเธอจึงทำให้เธอรู้สึกสะท้อนใจเล็กน้อย

“เป็นยังไงพี่สะใภ้สิ่งที่ผมพูดเป็นเรื่องดีใช่มั้ย” ลู่เซี่ยงหลงพูดด้วยรอยยิ้ม

พระเจ้า ดูเหมือนวางหยู่่ใกล้จะติดกับแล้ว เขาเชื่อว่าเขากำลังจะได้ตะครุบเธออีกไม่นานแล้วแน่นอน

ตอนแรกวางหยู่่ก็จะพยักหน้าลงแล้ว แต่เมื่อคิดอะไรได้ เธอจึงส่ายหน้า “เรื่องนี้ พรุ่งนี้พี่ขอคุยกับพี่รองก่อน ถ้าเขาตกลงพี่ก็ไม่มีปัญหา”

“โอเคพี่สะใภ้ งั้นเรื่องนี้พี่ลองพูดกับพี่รองพรุ่งนี้แล้วกัน” ลู่เซี่ยงหลงตบต้นขาจากนั้นก็ดื่มน้ำบนโต๊ะรวดเดียวจนหมด และเลียริมฝีปากพูดว่า “โอ๊ย วันนี้ดื่มมากไปหน่อย ผมกระหายมากเลยพี่สะใภ้ เทน้ำให้ผมอีกแก้วได้มั้ย”

วางหยู่่พยักหน้าหยิบแก้วของลู่เซี่ยงหลงขึ้นมา และหมุนตัวกลับไปรินน้ำให้เขาดื่มอีกครั้ง

ลู่เซี่ยงหลงรีบหยิบซองยาออกมาจากกระเป๋า และเทลงในแก้วน้ำของวางหยู่่ จากนั้นก็คนแก้วให้ยาละลายลงไปกับน้ำจนมองไม่เห็นความแตกต่าง

หลังจากทำเสร็จวางหยู่่ก็กำลังโค้งตัวเทน้ำให้เขาอยู่ เขามองเห็นรูปร่างส่วนเว้าส่วนโค้งของเธอได้อย่างชัดเจนจากด้านหลัง ขาสองข้างของเธอเรียวยาว และบั้นท้ายก็โค้งงอน

ลู่เซี่ยงหลงกลืนน้ำลายอึกใหญ่ ส่วนล่างของร่างกายตื่นตัวขึ้นมาทันที

หลังจากที่เทน้ำเสร็จ วางหยู่่ก็ถือแก้วน้ำเดินกลับมาส่งให้ลู่เซี่ยงหลงพร้อมพูดยิ้มๆ “น้องสามวันนี้ลำบากนายแล้วทำให้นายต้องดื่มหนักเลย”

ลู่เซี่ยงหลงส่ายหน้าแล้วพูด “พี่สะใภ้ พี่พูดเป็นคนอื่นไกลไปได้ พวกเราต่างก็เป็นพี่น้องกัน เป็นครอบครัวเดียวกันทั้งนั้น”

เมื่อพูดถึงตรงนี้เขาก็ยกแก้วขึ้นมา และบอกกับวางหยู่่ว่า “พี่สะใภ้เมื่อกี้ผมไม่มีโอกาสได้ชนแก้วกับพี่เลย ตอนนี้ดื่มน้ำเปล่าแทนเหล้าก็ได้ มาชนกันหน่อย”

วางหยู่่พยักหน้า และยกแก้วน้ำของตัวเองขึ้นไปชนแก้วกับของลู่เสี้ยงหยาง

เมื่อเห็นอย่างนั้นลู่เซี่ยงหลงก็ดีใจขึ้นมาทันที ดูเหมือนคืนนี้แผนการของเขาจะสำเร็จแล้ว

หลังจากวางแก้วลงลู่เซี่ยงหลงก็พูดยิ้มๆ “พี่สะใภ้นี่ก็ดึกมากแล้ว งั้นผมกลับก่อน เรื่องที่ผมพูดเมื่อกี้พี่อย่าลืมคุยกับพี่รองหละ แล้วได้เรื่องยังไงโทรหาผม”

วางหยู่่พยักหน้าแล้วพูดว่า “วางใจเถอะน้องสามเรื่องนี้พี่จำไว้แล้ว เดี๋ยวพี่ออกไปส่ง”

พูดจบเธอก็ลุกขึ้นออกไปข้างนอกห้องนั่งเล่นพร้อมกับลู่เซี่ยงหลง

เมื่อมาถึงหน้าประตูห้องนั่งเล่น วางหยู่่ก็รู้สึกอ่อนแรงจนแทบจะล้มลงไปบนพื้น

ฮ่าๆๆยาออกฤทธิ์แล้ว

ให้ตายภรรยาไปหายาอย่างนี้มาจากที่ไหนกัน ผลลัพธ์มันน่าทึ่งจริงๆ

“โอ้ พี่สะใภ้พี่เป็นอะไรไปไม่สบายหรือเปล่า”

ลู่เซี่ยงหลงเห็นวางหยู่่กำลังจะล้มลงไปบนพื้น จึงรีบยื่นมือไปรับเธอไว้

ตู้ม!

ทันทีที่มือของเขาสัมผัสบนร่างบอบบางของวางหยู่่ ในใจของลู่เซี่ยงหลงก็โห่ร้องออกมาทันที

ฮ่าๆ สัมผัสนี้มันดีจริงๆ แม้ว่าจะมีเสื้อผ้ากั้นอยู่ แต่เขาก็รู้สึกถึงผิวนิ่มลื่น และร่างอุ่นๆของเธอได้ เขารู้สึกราวกับจับผ้าแพรเนื้อนิ่มดี

และเมื่อรวมกับกลิ่นหอมๆของวางหยู่่ที่ลอยมาแตะจมูก ใจเขาก็ยิ่งเต้นแรงขึ้น

ซี๊ดด

ลู่เซี่ยงหลงก้มหน้าลงดมกลิ่นบนตัวของวางหยู่่อย่างตื่นเต้น

กลิ่นหอมๆนี้ทำให้เขาหลงมัวเมา

แม้วางหยู่่จะโดนวางยา แต่เธอก็ยังมีสติอยู่ เมื่อเธอรู้ตัวว่าลู่เสี้ยงหยางทำอย่างนั้นกับเธอ เธอก็ตะโกนออกมา “น้องสามจะทำอะไร”

สีหน้าของเธอเต็มไปด้วยความตกใจ เธอคิดไม่ถึงเลยจริงๆว่าลู่เสี้ยงหยางจะทำอย่างนี้

ลู่เซี่ยงหลงหัวเราะเสียงดัง ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความปรารถนา เขาก้มลงไปหาวางหยู่่ และพูดด้วยเสียงโหดร้าย “พี่สะใภ้ ผมชอบพี่มานานแล้ว ผมฝันว่าจะได้อยู่กับพี่มาตลอด ผมอยากเป็นเจ้าของพี่ คืนนี้ให้ผมเถอะ”

พูดจบเขาก็เริ่มลงมือ