หนุ่มเศรษฐีลึกลับ 230 ซื้อไม่ไหวยังขายขี้หน้าคนอื่น

บทที่230 ซื้อไม่ไหวยังขายขี้หน้าคนอื่น

ทางฝั่งลู่เสี้ยงหยาง ภายหลังตรวจสอบให้แน่ใจว่าได้ทำข้อตกลงแผนการช่วยเหลือกับตระกูลหลิ่วเรียบร้อยแล้ว ลู่เสี้ยงหยางก็ไม่ได้ติดตามเรื่องนี้ต่อ มอบอำนาจทั้งหมดให้ช่างกวนหยู้เป็นคนจัดการ ช่วงเวลาต่อจากนั้น เขาได้สายสายโทรศัพท์จากเย่สวน

เย่สวนแม้ว่าวันนี้จะถอนหุ้นในมือทั้งหมดไปแล้ว แต่ก็ยังคงอารมณ์ไม่ค่อยดี อยากชวนลู่เสี้ยงหยางออกไปเดินช้อปปิ้ง

ยี่สิบนาทีต่อมา ลู่เสี้ยงหยางก็มาพบกับเย่สวน ณ ศูนย์การค้าที่เลิศหรูที่สุดในปินเหอ

นาทีแรกที่เห็นเย่สวน ลู่เสี้ยงหยางก็ตาค้างทันที

เย่สวนในวันนี้แต่งตัวค่อนข้างเปรี้ยวและเปิดเผย ท่อนบนสวมเสื้อสายเดี่ยวสีขาว ท่อนล่างสวมกระโปรงเอวสูงลายดอกไม้ ทั้งตัวดูเต็มไปด้วยความมีชีวิตชีวาและอ่อนเยาว์ และความเซ็กซี่ที่ยากจะพรรณนา

เห็นท่าทางไร้ความสามารถของลู่เสี้ยงหยาง เย่สวนก็รู้สึกขำ จึงพูดติดตลก “น้ำลายในปากนายจะไหลออกมาแล้ว”

ลู่เสี้ยงหยางลูบปากอย่างขัดเขิน เอ่ยถาม “หุ้นของเธอจัดการเรียบร้อยหรือยัง?”

เย่สวนพยักหน้าแล้วพูด “ฉันถอนออกมาหมดแล้ว 1.010 พันล้าน”

พูดจบอารมณ์ของเธอก็ดิ่งลงเล็กน้อย พูดตามจริง ในการคาดเดาของเธอ ตระกูลเย่กรุ๊ปตอนนี้กำลังอยู่ช่วงขาขึ้น เธอถอนหุ้นออกมา หลังจากนี้ตัวเองกับตระกูลเย่กรุ๊ป ก็ไม่มีความเกี่ยวข้องใดๆต่อกันแล้ว

ลู่เสี้ยงหยางอ่านความคิดเธอออก รีบพูดปลอบโยน “เธอฉลาดที่ทำแบบนี้ เธอรอดูเถอะ อีกไม่กี่วัน ตระกูลเย่กรุ๊ปจะหดตัวลงอย่างมาก ถ้าถึงเวลานั้น เธอค่อยถอนออกมา เกรงว่าจะสูญเสียเงินไปไม่น้อย”

เย่สวนพยักหน้า ไม่อยากคุยหัวข้อนี้ต่อ พูดขึ้น “พอแล้วพอแล้ว ถึงยังไงเรื่องมันก็เกิดขึ้นแล้ว ไม่ว่าผลลัพธ์หลังจากนี้จะเป็นยังไง ฉันก็ยอมรับมัน บ่ายวันนี้ นายช้อปปิ้งเป็นเพื่อนฉันนะ”

ลู่เสี้ยงหยางยิ้มร่า พูดตอบ “ด้วยความยินดีอย่างยิ่ง”

ดังนั้น ในเวลาต่อมา เย่สวนก็เริ่มโหมดช้อปปิ้งกินๆดื่มๆ

ในระหว่างนั้น พอเห็นเสื้อผ้า กระโปรง กางเกงที่ดูดี เธอก็ไม่ลังเลที่จะซื้อซื้อซื้อ

ไม่นาน ลู่เสี้ยงหยางกับเย่สวนก็มาถึงร้านหรูหราระดับไฮเอนด์

ท่ามกลางชั้นวางรองเท้า เย่สวนมองไปที่รองเท้าส้นสูงคู่หนึ่ง

รองเท้าส้นสูงคู่นี้เป็นสีเงินขาว บนนั้นประดับด้วยเพชรระยิบระยับ แค่ดูก็รู้ว่าราคาแพง

ผู้รับผิดชอบเป็นเซลล์ช้อปปิ้งให้แก่เย่สวนและลู่เสี้ยงหยาง คือสาวงามสวมถุงน่องร่างสูงเพรียว ในตอนนี้เห็นเย่สวนถูกใจรองเท้าส้นสูงคู่นี้มาก รีบพูดแนะนำด้วยรอยยิ้มทันที “คุณหนูท่านนี้ สายตาดีมากค่ะ รองเท้าที่คุณสนใจคู่นี้ มีชื่อว่ารักแห่งเทพธิดา ออกแบบโดยแอนนี่นักออกแบบแห่งราชวงศ์จากอาณาจักรที่พระอาทิตย์ไม่เคยตกดิน ในอุตสาหกรรมสินค้าหรูหรา แอนนี่เป็นผู้เชี่ยวชาญที่แท้จริง จูบแห่งเทพธิดาที่ก่อนหน้านี้ได้รับความนิยมในอินเตอร์เน็ต สร้อยคอเส้นนั้นก็เป็นผลงานชิ้นเอกของอาจารย์แอนนี่”

ฟังคำแนะนำนี้ เย่สวนก็อดไม่ได้ที่จะก้มหัวลงมอง สร้อยเส้นนี้ที่ห้อยอยู่ที่คอเธอ นี่ก็คือจูบแห่งเทพธิดาที่แท้จริง

จูบแห่งเทพธิดาถูกสร้างขึ้นเมื่อ100ปีก่อนในอาณาจักรที่ดวงอาทิตย์ไม่เคยตกดิน คนที่ออกแบบสร้อยคอเส้นนี้คือแอนนี่นักออกแบบประจำราชวงศ์ ราชินีในเวลานั้นกำลังฉลองวันเกิดครบรอบ80ปี จูบแห่งเทพธิดาเส้นนี้มีความหมาย ราชินีคือผู้โชคดีที่ได้รับจูบจากเทพธิดา สามารถมีชีวิตอยู่ได้เป็นร้อยปี อ่อนเยาว์ตลอดไป

ว่ากันว่าจูบแห่งเทพธิดานี้ตอนนี้ทำขึ้นมาเพียงแค่สองเส้น เรียกได้ว่าเป็นของหายาก ตอนนี้หยิบออกมาซักเส้น ล้วนแต่ขายได้ราคาสูงเป็นร้อยล้าน

เพียงแต่จนถึงตอนนี้ เย่สวนก็ยังไม่เข้าใจ ว่าจูบแห่งเทพธิดาเส้นนี้ใครเป็นคนส่งมาให้เธอกันแน่

ตอนแรกจางติ่งเทียนเพื่อที่จะตามจีบตน โกหกอย่างน่ารังเกียจ ว่าจูบแห่งเทพธิดาเป็นเขาให้ตัวเธอ จากนั้นผลลัพธ์ชัดเจน ถึงรู้ว่าไม่ใช่เลย

ตอนนี้ เซลล์สาวงามที่สวมถุงน่องพูดแนะนำต่อ “แม้จะบอกว่ารักแห่งคริสตัลคู่นี้ ไม่ได้หายากเท่าจูบแห่งเทพธิดา แต่ก็เป็นสินค้าหรูหราที่หาได้ยาก ราคาสูงไม่มีตามท้องตลาด หาซื้อไม่ได้เลย เป็นเรื่องบังเอิญ ที่ร้านของเราพึ่งจะได้รับอนุมัติการขายรักแห่งคริสตัล รักแห่งคริสตัลนี้พึ่งจะถูกวางขึ้นชั้นโชว์เมื่อครึ่งชั่วโมงก่อนหน้านี้ ดิฉันต้องบอกเลยว่า คุณหนูท่านนี้กับรองเท้าคู่นี้ มีวาสนาต่อกันจริงๆ”

“อื้มอื้ม” เย่สวนพยักหน้าไม่หยุด สายตามองไปที่รักแห่งคริสตัลคู่นี้อยู่ตลอด ขยับเขยื้อนไม่ได้

พูดตามตรง พอเห็นรองเท้าคู่นี้ เธอก็ตกตะลึงในรูปลักษณ์ที่สวยงามและความคล่องตัวที่สมบูรณ์แบบของรองเท้าคู่นี้ ราวกับรองเท้าคู่นี้ สั่งทำขึ้นมาเพื่อเธอ ถ้าใส่ลงบนเท้า จะต้องเพิ่มมูลค่าได้ไม่น้อยเลย

ลู่เสี้ยงหยางยิ้ม เห็นเย่สวนชื่นชอบรองเท้าคู่นี้ขนาดนี้ ก็คิดจะที่จะเอ่ยปากซื้อรักแห่งคริสตัลคู่นี้ให้

แต่ทว่า ในตอนนี้เอง จู่ๆน้ำเสียงมีความสุขของผู้หญิงก็ดังสะท้อนขึ้นมา

“ว้าว ที่รัก วันนี้ฉันเจอรักแห่งคริสตัลในตำนานแล้ว นายมาดูเร็ว ดูดีมากจริงๆ ถ้าสวมลงบนเท้าของฉัน จะต้องงามมากแน่นอน”

สิ้นเสียงพูด ก็เห็นผู้หญิงคนหนึ่งกับผู้ชายคนหนึ่งเดินจุงมือกันเข้ามา

หญิงสาวแม้จะไม่ได้หน้าตาสวยจนน่าตะลึงเท่าเย่สวน แต่ก็นับว่าเป็นเอกลักษณ์ และหุ่นก็สูงเพรียว โค้ทกันลมสีดำจับคู่กับกางเกงยีนส์ ดูน่าสนใจมาก

ชายหนุ่มใส่ชุดสูท รองเท้าหนังเงาวับ มีไขมันก้อนใหญ่ตรงหน้าท้อง ข้อมือสวมนาฬิกาโรเล็กซ์สีทอง แต่งตัวสไตล์เศรษฐีใหม่

พอเห็นสองคนนี้ เย่สวนก็จำพวกเขาได้ พูดอย่างประหลาดใจ “หวังลี่ หยางไข่เป็นพวกเธอสองคนเองหรอ ไม่เจอกันนานนะ”

“เอ๋ เย่สวน เธอเอง บังเอิญจัง” หวังลี่กับหยางไข่เองก็มองเห็นเย่สวนแล้ว พูดยิ้มให้

วินาทีต่อมา หยางไข่ก็สังเกตเห็นลู่เสี้ยงหยางที่อยู่ข้างเย่สวน ขมวดคิ้วทันที เอ่ยถาม “เย่สวน คนนี้คือสามีผู้โด่งดังของเธอหรือเปล่า?”

น้ำเสียงไม่ถูกต้องอย่างมาก เต็มไปด้วยความเยาะเย้ย

แต่ก่อนเย่สวนเป็นถึงสาวงามที่นับได้แห่งปินเหอ บวกกับจบการศึกษาจากมหาวิทยาลัยเมืองหลวงมหาลัยที่มีชื่อเสียงอย่างมากในประเทศ คนที่ตามจีบเธอ มีไม่รู้ตั้งเท่าไหร่

แน่นอน แต่ก่อนหยางไข่เองก็เป็นหนึ่งในคนมากมายที่ตามจีบเย่สวน

แต่ที่ทำให้ทุกคนนึกไม่ถึงคือ ท้ายที่สุดเย่สวนปฏิเสธหนุ่มน้อยหน้ามนทั้งหมด แล้วไปแต่งงานกับไอ้ขยะลู่เสี้ยงหยาง

ตั้งแต่นั้นมา ลู่เสี้ยงหยางก็กลายเป็นคนที่มีชื่อเสียงในปินเหอ

ยังถูกยกย่องให้เป็น ผู้ริเริ่มการเกาะผู้หญิงกิน

“หึหึ” หวังลี่หัวเราะ สายตาก็ตกไปที่ลู่เสี้ยงหยางเช่นกัน สแกนมองหัวจรดเท้า พูดขึ้น “เย่สวน ดูการแต่งตัวของสามีเธอ โทรมเกินไปหรือเปล่า พูดตามจริง ตอนนี้ฉันไม่เข้าใจเลยซักนิด ทำไมเธอถึงรับยาจกไร้ประโยชน์คนหนึ่งมาแต่งเข้าเป็นเขย”

เชี้ย!

หมายความว่ายังไงวะ?

พอลู่เสี้ยงหยางได้ยินคำนี้ ก็ไม่ชอบใจทันที

แม่ง ผู้หญิงคนนี้เป็นคนงี่เง่าหรือเปล่า

กูเป็นเขยแต่งเข้า มันรบกวนเธอตรงไหน?

ไม่ทันไรก็พูดโจมตีคน ทำไมธาตุแท้ต่ำแบบนี้

เย่สวนเองก็ไม่ชอบใจ มองไปที่หวังลี่แล้วพูด “หาใครมาเป็นสามี เป็นทางเลือกของฉัน เธอเกี่ยวอะไรด้วย?”

หวังลี่ส่ายหน้า พูดเหมือนยิ้มแต่ไม่ยิ้ม “แน่นอนว่าไม่เกี่ยว ต่อให้เธอแต่งกับคนปัญญาอ่อน ก็เป็นสิทธิ์ของเธอ ฉันก็แค่แปลกใจมาก อย่างไอ้ขยะที่อยู่ข้างๆเธอ สามารถซื้อรักแห่งคริสตัลคู่นี้ให้เธอได้ไหม? เกรงว่าคำตอบคือไม่ หึหึ ในเมื่อซื้อไม่ไหว แล้วจะยังอยู่ก่อกวนที่นี่ทำไมอีก? เตรียมที่จะขายขี้หน้าคนอื่นหรอ?”