หนุ่มเศรษฐีลึกลับ 184 นี่คือพลังของคนร่ำรวย

บทที่184 นี่คือพลังของคนร่ำรวย

ลู่เสี้ยงหยางแต่งตัวเหมือนพ่อค้าแผงลอย เพิ่งปรากฏตัวอยู่ที่ล็อบบี้ชั้นสาม ท่ามกลางเหล่าลูกชายเศรษฐี ช่างดูไม่เข้าพวก

ชายหนุ่มที่มีอำนาจบาตรใหญ่หลายคนสังเกตเห็นลู่เสี้ยงหยาง สายตาต่างตกลงบนตัวเขา แสดงถึงความดูถูก

ถ้าไม่ใช่เพราะคืนนี้เป็นการเปิดตัวผลิตภัณฑ์ใหม่ของชิงเหอกรุ๊ป พวกเขาจะต้องลุกขึ้นมาไล่ไอ้กระจอกนี่ออกไปแน่

ถึงยังไงไอ้กระจอกแบบนี้มาอยู่กับพวกเขา มีแต่จะดึงสถานะของพวกเขาให้ต่ำลง

แล้วในตอนนี้เอง พวกโจวอาน จ้าวหรูเย็น สวียั่นยั่น ไป๋จื่อเหาก็ขึ้นมาจากล็อบบี้ชั้นล่างแล้ว

พอกวาดสายตา พวกเขาก็มองเห็นลู่เสี้ยงหยาง กำลังเดินเข้าไปหาหานปิงหาน

โจวอานชะงัก พูดขึ้นด้วยความประหลาดใจ “คงไม่ใช่ว่าไอ้แมงดานี่รู้จักแม้กระทั่งคุณหานหรอกนะ”

ได้ยินคำนี้ จ้าวหรูเย็นก็ยิ่งรู้สึกหึงหวง รู้สึกน้อยใจและเสียใจอย่างมาก

ไป๋จื่อเหารู้สึกได้ถึงความไม่สู้ดี วันนี้ไอ้แมงดาลู่เสี้ยงหยางนี่สอพลอคุณหนูใหญ่ตระกูลหลิ่วไปแล้ว ถ้ายังปล่อยให้มันสอพลอคุณหนูใหญ่ตระกูลหานอีก ถ้างั้นหลังจากนี้ก็แตะต้องลู่เสี้ยงหยางไม่ได้จริงๆแล้ว

สวียั่นยั่นในฐานะรองประธานของชิงเหอกรุ๊ป รู้จักหานปิงหานดีที่สุด ส่ายหัวอย่างแน่วแน่แล้วพูดว่า “ไม่มีทาง ท่านประธานของเราไม่สนใจไอ้กระจอกแบบนี้แน่นอน”

หานปิงหานมักจะมีสายตาที่เหนือชั้น คบหาแต่กับผู้ชายที่มีอำนาจ ผู้ชายธรรมดาไม่อยู่ในสายตาเธอเลยซักนิด

แม้ว่าลู่เสี้ยงหยางจะหน้าตาหล่อนิดหน่อย แต่อย่างมากก็ดูดีแค่เปลือก ผู้หญิงแกร่งอย่างหานปิงหานไม่เห็นเขาในสายตาหรอก

หลิ่วหรูยู่ที่อยู่อีกฝั่งได้ยินคำพูดของพวกเขา จู่ๆก็หัวเราะด้วยหลากหลายอารมณ์ “ลู่เสี้ยงหยางเข้าไปเพื่อให้ของขวัญหานปิงหาน”

อะไรนะ?

ให้ของขวัญ?

ได้ยินคำนี้ พวกจ้าวหรูเย็น โจวอานก็เชื่อโดยไม่รู้ตัว ว่าลู่เสี้ยงหยางให้ของขวัญหานปิงหานต้องเป็นเพราะอยากเอาใจหานปิงหานแน่นอน จากนี้ไปก็จะตามติดหานปิงหาน

โจวอานเริ่มพูดอย่างเย็นชาทันที “นี่มันคือความสามารถของแมงดา แค่เพียง ความคิดปรารถนาของมันในครั้งนี้ เกรงว่าจะคิดผิดแล้ว ฉันเชื่อว่าคนอย่างคุณหานเกลียดที่สุดก็คือพวกแมงดา”

ไป๋จื่อเหายิ้มเย้ยหยันไม่หยุด “พวกเรามาดูกันว่าไอ้เด็กนี่จะหน้าแตกยังไง”

จ้าวหรูเย็นประหม่ามาก หรือว่านี่คือเป้าหมายที่แท้จริงของลู่เสี้ยงหยาง

ไม่นาน ลู่เสี้ยงหยางก็เดินไปถึงข้างกายหานปิงหาน เรียกเธออย่างไม่ไยดี “หานปิงหาน เราได้เจอกันแล้ว”

หานปิงหานขมวดคิ้วขึ้นเบาๆ มีคนกล้าเรียกชื่อเต็มของเธอ หันกลับไปอย่างไม่รู้ตัว แล้วก็เห็นลู่เสี้ยงหยางทันที

เกี่ยวกับลู่เสี้ยงหยาง หานปิงหานถามตัวเองถึงข้อมูลที่รู้มาอย่างชัดเจน ดังนั้นพอเห็นลู่เสี้ยงหยางในแวบแรก ก็จำเขาได้ในทันที

เป็นเขาเองหรอ?

หานปิงหานรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย ไม่คิดว่าลู่เสี้ยงหยางจะกล้าหาญขนาดนี้ ตอนนี้ตระกูลหานของเธอเกลียดลู่เสี้ยงหยางเข้ากระดูก เกลียดจนอยากจะถลกหนังเขาออกมา แต่คิดไม่ถึงว่าตอนนี้เด็กนี่จะกล้าวางมาดเดินเข้ามาในถิ่นของตระกูลหาน ในงานเปิดตัวสินค้าใหม่ของชิงเหอกรุ๊ป

เหล่าชายผู้มีอำนาจรอบข้างหานปิงหานต่างก็ขมวดคิ้ว มองไปที่ลู่เสี้ยงหยางอย่างประสงค์ร้าย

ไอ้โง่นี่รู้จักมารยาทหรือเปล่า แกใหญ่มากจากไหน? เดินเข้ามาตรงๆแล้วเรียกชื่อเต็มของหานปิงหาน

ต่อให้เป็นเหล่าชายผู้มีอำนาจพวกนี้เอง ยังไม่กล้าเรียกชื่อของหานปิงหานง่ายๆ การไร้การศึกษาแบบนี้ จะทำให้หานปิงหานมีภาพประทับใจที่ไม่ดีอย่างมาก

กล่าวอย่างไม่โอเว่อร์เกินจริง เหล่าชายมีอำนาจที่มาร่วมงานเปิดตัวสินค้าใหม่ของชิงเหอกรุ๊ปในคืนนี้ ไม่มีใครไม่อยากเป็นที่พอใจของหานปิงหานกับตระกูลหาน

คนของตระกูลหานที่ยืนอยู่ข้างหานปิงหาน แทบทนไม่ไหวที่จะฆ่าลู่เสี้ยงหยาง ล้างแค้นให้หานเซ่าซวน แต่คืนนี้เป็นงานเปิดตัวสินค้าใหม่ของชิงเหอกรุ๊ป เชิญนักข่าวมามากมาย พวกเขาหุนหันพลันแล่นไม่ได้ พวกเขาจะต้องรักษาภาพลักษณ์อันสูงส่งในปินเหอ

นี่คือสไตล์ที่เรียกว่าการจัดการของเศรษฐี ถ้าสามารถไม่ลงมือต่อหน้าได้ ก็ไม่ลงมือต่อหน้า ลับหลังค่อยไปฆ่าแก นี่ถึงเป็นกลยุทธ์!

ดังนั้นพวกเขาจึงตัดสินใจแน่วแน่ ขอแค่งานเปิดตัวสินค้าใหม่จบลง ก็จะทำให้ลู่เสี้ยงหยางจากไปอย่างไม่มีวันกลับ

“ลู่เสี้ยงหยางเป็นแกเอง ในที่สุดเราก็ได้พบกัน” ในขณะที่จิตใจของผู้คนตื่นตัว หานปิงหานก็เอ่ยปากพูด

เหล่าชายผู้มีอำนาจรอบด้านไม่รู้ถึงความบาดหมางระหว่างลู่เสี้ยงหยางกับตระกูลหาน ต่างตกตะลึง ตาค้างเล็กน้อย

หานปิงหานเทพธิดาผู้สูงศักดิ์ของพวกเขา ฟังน้ำเสียงแบบนี้ รู้จักไอ้กระจอกนี่ได้ยังไง

“เชี้ย ไอ้เด็กนี่มันโชคดีจริงๆ ได้รู้จักกับคุณหาน”

“หึ ปินเหอใหญ่ขนาดนี้ คนที่รู้จักคุณหาน ก็คงมีเป็นแสนคน นี่มันน่าแปลกตรงไหน”

“ใช่ นี่ไม่น่าแปลก ที่แปลกคือคุณหานก็รู้จักไอ้กระจอกนี่ด้วย”

“หึ ไม่แน่ว่านี่คือลูกน้อยของคุณหาน คุณหานก็ต้องรู้จักอยู่แล้ว”

ช่วงเวลาหนึ่ง คนไม่น้อยพูดคุยกัน น้ำเสียงเต็มไปด้วยความอิจฉา

ถึงอย่างไรชายผู้มีอำนาจพวกนี้ หานปิงหานก็ไม่ได้รู้จักทุกคน จนขนาดเรียกชื่อออกมาได้

“แกรู้จักฉัน ดูเหมือนว่าจะทำการบ้านมาดี” ลู่เสี้ยงหยางยิ้ม ไม่แปลกใจเลยแม้แต่น้อย ถึงอย่างไรหานปิงหานก็เป็นผู้หญิงที่มีวิธีการ แน่นอนว่าตรวจสอบเขาอย่างละเอียดมาตั้งแต่แรกแล้ว

ใบหน้าของหานปิงหานเผยรอยยิ้มที่มีเสน่ห์ แต่ความเย็นเยือกในดวงตานั้นแข็งแกร่งมาก แข็งจนไม่อาจละลายได้

“แกรู้อยู่แล้วว่าฉันรู้จักแกดี แกยังกล้ามา? ต้องการความเมตตาจากพวกเราตระกูลหานหรอ?”

เสียงของหานปิงหานเบามาก มีเพียงแค่ลู่เสี้ยงหยางคนเดียวที่ได้ยิน

ลู่เสี้ยงหยางก็ยิ้มเหมือนกัน แล้วพูดด้วยเสียงที่มีแค่หานปิงหานเท่านั้นที่ได้ยิน “ครอบครัวของพวกแกมันหน้าซื่อใจคดเกินไป ให้ความสำคัญกับชื่อเสียง นี่คือจุดอ่อนที่ร้ายแรงของพวกแก”

ได้ยินคำนี้ หานปิงหานก็ส่งเสียงหึในใจ ด้วยความฉลาดของเธอเธอเริ่มจะคิดออกแล้ว ว่าถัดต่อจากนี้ลู่เสี้ยงหยางต้องการจะทำอะไร

ลู่เสี้ยงหยางเคยตรวจสอบตระกูลหาน รู้ถึงรายละเอียดของตระกูลหาน

ตระกูลหานตอนนี้กำลังเข้าพิชิตปินเหอ ต้องการภาพลักษณ์ที่สูงส่งเพื่อมัดใจผู้คน แต่เบื้องหลังของตระกูลหานเคยทำเรื่องที่ให้ใครรู้ไม่ได้มาก่อน ถ้าถูกลู่เสี้ยงหยางพูดออกมา นั่นก็จะมีผลกระทบต่อบารมี

ตอนนี้ดูเหมือน จะต้องกำจัดลู่เสี้ยงหยางออกไปจากสายตาของผู้คนก่อน อย่าให้เขาพูดจาเลอะเทอะ แล้วค่อยให้ลูกน้องจัดการ

คิดมาถึงตรงนี้ หานปิงหานก็ยิ้มอย่างมีเสน่ห์ แล้วพูดข้างหูของลู่เสี้ยงหยางต่อ “เนื่องจากฉันตรวจสอบแกมาอย่างละเอียด เลยรู้ ว่าแกยังมีญาติมิตรอยู่ที่ปินเหอ อย่าให้เป็นเพราะปากที่ปิดไม่อยู่ของแก ทำให้พวกเขาต้องเหนื่อย จริงสิ การโจมตีตลาดหุ้นของตระกูลเย่กรุ๊ปกับจิ่นซิ่วกรุ๊ปก็เป็นเพียงแค่จุดเริ่มต้น”

นี่คือคำเตือนที่สมบูรณ์ เตือนให้ลู่เสี้ยงหยางอย่าพูดจามั่วซั่ว

เมื่อสิ้นสุดคำเตือน ใบหน้าของหานปิงหานก็ยิ้มออกมาด้วยความมั่นใจ แล้วพูดกับลู่เสี้ยงหยางอย่างสง่างาม “ตอนนี้แกไปได้แล้ว ที่นี่ไม่ต้อนรับแก”

ตามคำสั่งของหานปิงหาน ทุกคนต่างมองไปที่ลู่เสี้ยงหยางอย่างเยาะเย้ย

ไอ้เด็กนี่มีอะไรมากไปกว่าเป็นตัวตลก หานปิงหานสนุก เลยสนใจพูดคุยกับแกสองสามคำ พอไม่สนุก ก็ไล่แกออกไปจากทีนี่ด้วยคำๆเดียวได้ นี่คือพลังของคนร่ำรวย