หนุ่มเศรษฐีลึกลับ 171 เกี้ยวพาราสี

บทที่ 171 เกี้ยวพาราสี

แต่ครั้งนี้ก็ยังโทรไม่ติดเหมือนเดิม มีเพียงเสียงแจ้งเตือนว่าอีกสายยังไม่ว่าง

ซิลี่ทำได้เพียงยอมไปก่อน พรุ่งนี้ค่อยถามซุนเซียงเซียงว่าให้เรียกเจ้าตัวออกมาเลยได้ไหม

……

ขณะเดียวกันลู่เสี้ยงหยางได้ส่งหลิวจิ้งกลับบ้านไปแล้ว เขาเพิ่งอาบน้ำเสร็จและเตรียมตัวจะเข้านอน

แต่ตอนนี้จู่ ๆ เย่สวนกลับลุกขึ้นนั่งบนเตียง เธอมองไปที่ลู่เสี้ยงหยางแล้วพูดอย่างเคร่งขรึม “อย่าบอกนะว่าคืนนี้คุณจะนอนบนเตียง?”

ลู่เสี้ยงหยางยักไหล่แล้วตอบอย่างไร้เดียงสา “ไม่งั้นล่ะ?”

เย่สวนรีบปฏิเสธอย่างเด็ดขาด “ไม่ได้”

ที่ผ่านมาลู่เสี้ยงหยางปูนอนบนพื้นมาตลอด เธอคงไม่ชินถ้าปล่อยให้เขาขึ้นมานอนบนเตียงด้วยกัน อีกอย่างคืนนั้นที่เขานอนบนเตียงเขาได้โฉยโอกาสแต๊ะอั๋งเธอไปแล้ว

ลู่เสี้ยงหยางถอนหายใจ “ผมนอนพื้นได้ไม่เป็นไรหรอก แต่ถ้านอนพื้นบ่อย ๆ มันไม่ดีต่อสุขภาพ อีกอย่างช่วงนี้ผมปวดหลังมาก คุณไม่เห็นใจบ้างเลยเหรอ?”

เย่สวนรู้สึกตกใจและรู้สึกผิดเหมือนกันที่ได้ยินเช่นนี้

ตามความเป็นจริงคำขอของลู่เสี้ยงหยางก็ไม่ได้เกินเหตุอะไร เพราะตอนนี้เธอกับลู่เสี้ยงหยางนั้นแต่งงานกันไปแล้ว ควรนอนเตียงเดียวกันตั้งนานแล้วด้วยซ้ำ

แต่เมื่อคิดถึงเรื่องนั้นแล้วเธอรู้สึกกลัวมาก เธอกลัวลู่เสี้ยงหยางจะทนไม่ได้เมื่อได้นอนด้วยกัน

“เดี๋ยวก่อนนะ” เย่สวนเหมือนคิดอะไรบางอย่างได้ เธอเดินไปหยิบเข็มและเส้นด้ายในลิ้นชักแล้วเอามาเย็บเป็นเส้นคดงอบนผ้าปูที่นอน

“โอเคละ งั้นเรานอนคนละข้าง ถ้ากลางดึกคุณกล้าข้ามเขตแดนมาฉันจะจัดการคุณนะ” เย่สวนหยิบกรรไกรออกมาจากใต้หมอนแล้วชี้หน้าขู่ลู่เสี้ยงหยาง

“.…..” ลู่เสี้ยงหยางไม่รู้จะพูดยังไงต่อ

จากนั้นทั้งสองก็นอนลงตามเขตแดนที่แบ่งไว้และไฟในห้องนอนก็ดับลง

นี่เป็นครั้งแรกที่ลู่เสี้ยงหยางได้รับอนุญาตจากเย่สวนให้นอนบนเตียงแถมยังนอนกับเธอด้วย มันจึงทำให้ลู่เสี้ยงหยางตื่นเต้นจนนอนไม่หลับและสายตาได้แต่จ้องมองไปที่เพดาน

จนเวลาผ่านไปพักใหญ่

ลู่เสี้ยงหยางก็ยังนอนไม่หลับ เขากำลังจะลุกขึ้นเพื่อไปเข้าห้องน้ำ

แต่สิ่งที่ทำให้เขาสงสัยก็คือทันทีที่เขาลุกขึ้นนั่ง เย่สวนที่นอนอยู่ข้าง ๆ ก็ลุกขึ้นนั่งตามเขาแถมยังถือกรรไกรไว้ในมือด้วย

“คุณคิดจะทำอะไร ลู่เสี้ยงหยาง?” เย่สวนจับกรรไกรไว้แน่น ๆ ด้วยสองมือแล้วชี้ไปที่ลู่เสี้ยงหยางด้วยสีหน้าตื่นกลัว

ของเพียงผู้ชายคนนี้กล้าขยับเข้ามากรรไกรของเธอก็พร้อมที่จะแทงออกไป

“.…..” ลู่เสี้ยงหยางไม่รู้จะพูดยังไงจริง ๆ ที่แท้เธอคนนี้ก็ยังไม่หลับแต่แกล้งหลับอยู่

“ใจเย็นก่อน ใจเย็นก่อน ผมแค่จะตื่นไปเข้าห้องน้ำ” ลู่เสี้ยงหยางรีบพูดดักไว้ก่อนที่เย่สวนจะเข้าใจผิดแล้วใช้กรรไกรแทงมาที่เขา

“แน่ใจว่าคุณแค่จะเข้าห้องน้ำไม่มีอะไรอย่างอื่นนะ?” เย่สวนยังคงถามอย่างหวาดระแวง

“ไม่งั้นคุณอยากให้ผมทำอะไรอีกล่ะ?” ลู่เสี้ยงหยางพูดอย่างไม่เกรงใจ

เย่สวนไม่ได้ตอบอะไร แต่ใบหน้าเริ่มแดงเหมือนลูกพีชแล้ว

ท่านผ่านมาแม้ว่าลู่เสี้ยงหยางจะนอนห้องเดียวกับเธอ แต่เขาปูนอนพบนพื้นตลอด แต่วันนี้เขากลับได้นอนบนเตียงกับเธอ มันก็อาจทำให้หักห้ามใจไว้ไม่ได้

ที่สำคัญเธอรู้สึกได้ว่าลู่เสี้ยงหยางในอดีตไม่มีความกล้าหาญเท่ากับลู่เสี้ยงหยางในปัจจุบัน!

ลู่เสี้ยงหยางค่อย ๆ ลุกจากเตียงไปเข้าห้องน้ำ จากนั้นกลับมานอนเหมือนเดิมอย่างสัตย์ซื่อ

ในช่วงเวลาที่เขาลุกจากเตียง เย่สวนไม่ได้นอนลงไปเลย เธอยังถือกรรไกรแล้วนั่งตัวตรงอยู่บนเตียงตลอดเวลา

“ไว้ใจเถอะน่า ผมไม่มั่วหรอก ผมเป็นคนยังไงคุณยังไม่รู้อีกเหรอ?” ลู่เสี้ยงหยางพูดอย่างขมขื่น

เย่สวนตอบอย่างไม่พอใจ “ก็ไม่ได้มีคำว่าคนเลวเขียนติดหน้าผากคุณสักหน่อย”

ลู่เสี้ยงหยางยิ้มอย่างขมขื่น ดูเหมือนว่าเย่สวนคนนี้เป็นคนคิดมากเลยจริง ๆ

จากนั้นเย่สวนยังนั่งต่ออยู่สักพัก จนกว่าจะแน่ใจว่าลู่เสี้ยงหยางไม่ขยับตัวแล้วเธอถึงค่อย ๆ นอนลงไป

ค่ำคืนนี้ไม่รู้ว่าใช้เวลานานเท่าไหร่ทั้งสองถึงเผลอหลับไป

เช้าวันรุ่งขึ้น ลู่เสี้ยงหยางลืมตาขึ้นอย่างเป็นปกติวิสัย แต่เมื่อเห็นภาพตรงหน้าแล้วถึงกับตกใจตื่นทันที

สิ่งที่ปรากฏอยู่ตรงหน้าเขาคือใบหน้าอันงดงามที่ทำให้เห็นแล้วต้องหยุดกลั้นหายใจ มันเป็นความงามที่เกินขีดจินตนาการของมนุษย์

เธอยังอยู่ในการหลับใหล ขนตางอนยาวสั่นเบา ๆ กลิ่นหอมกล้วยไม้โชยออกมาจากลมหายใจของเธอตีเข้ากับใบหน้าของลู่เสี้ยงหยาง

จังหวะการเต้นหัวใจของลู่เสี้ยงหยางเร็วขึ้น เขาเริ่มรู้สึกหายใจลำบาก

จากนั้นร่างกายของเขาก็แข็งทื่ออย่างรู้สึกตัวได้ เหมือนมีความอบอุ่นส่งผ่านฝ่ามือของเขา

และเมื่อก้มหน้ามองก็พบว่ามือทั้งสองข้างของเขาวางอยู่บนร่างกายของเย่สวน

มือข้างหนึ่งวางอยู่ระหว่างเอวของเย่สวน ส่วนอีกข้างวางอยู่บนจุดเนินสูงของเธอ!

ตูม!

เสียงฟ้าผ่าดังขึ้นในจิตใต้สำนึกของลู่เสี้ยงหยาง เขารู้สึกกังวลอย่างบอกไม่ถูกและรู้สึกร้อนรนอย่างที่สุด!

ถ้าศัตรูของลู่เสี้ยงหยางเห็นภาพนี้เข้าล่ะก็เธอต้องตกใจจนลูกตาตกพื้นอย่างแน่นอน

ลู่เสี้ยงหยางหายใจเข้าลึก ๆ เขาพยายามระงับความตื่นเต้นในใจ จากนั้นเอามือที่สัมผัสกับจุดเนินสูงของเย่สวนออกอย่างช้า ๆ

และจากนั้นค่อย ๆ ดึงมือที่วางอยู่บนเอวของเย่สวนกลับมา

แต่ในขณะนี้เปลือกตาที่หลับใหลของเย่สวนเริ่มขยับ ดวงตาอันงดงามคู่นั้นก็ถูกเปิดออก

ทันใดนั้น สีหน้าของเธอก็เต็มไปด้วยความตกตะลึง

ตามด้วยความโกรธ เขิน ทั้งตัวของเธอเย็นเยือกขึ้นทันที

เชี้ย!

ชิบหายแล้ว!

ลู่เสี้ยงหยางเหมือนรู้สึกได้ถึงพลังงานบางอย่าง เขารีบลุกขึ้นแล้วเตรียมชิ่งทันที

ดูเหมือนเย่สวนจะรู้ทันลู่เสี้ยงหยางและรู้ว่าเขากำลังจะหนี เธอจึงพูดขึ้นอย่างเย็นชาว่า “หยุดอยู่กับที่เลยนะ กล้าหนีล่ะก็ไม่ต้องกลับมาที่นี่อีก”

ลู่เสี้ยงหยางได้แต่นั่งอยู่กับที่แล้วยิ้มอย่างขมขื่น

“อันที่จริงแล้วมันเป็นแค่การเข้าใจผิดนะ” ลู่เสี้ยงหยางพยายามอธิบาย

ทันทีที่พูดจบ สองนิ้วเรียวสวยของเย่สวนก็ยื่นไปหยิกหูของลู่เสี้ยงหยาง

“เข้าใจผิดเหรอ? เอาสิ คุณลองว่ามาสิว่ามันเข้าใจผิดแบบไหนกันแน่” เย่สวนพูดอย่างเย็นชา

ทั้ง ๆ ที่แอบแต๊ะอั๋งคนอื่นยังอ้างว่าเป็นการเข้าใจผิดได้ สงสัยคิดว่าฉันเป็นคนโง่สินะ?

“ผมนอนอยู่โซนของผมตลอดเลยนะ แต่คุณขยับเข้ามาหาผมเอง” ลู่เสี้ยงหยางพยายามอธิบายอย่างจนปัญญา

แต่เมื่อคำพูดนั้นหลุดออกจากปากก็กลับทำให้เย่สวนรู้สึกผิด

เธอรู้ตัวว่าตัวเองเป็นคนนอนดิ้น

เมื่อก้มดูต่ำแหน่งที่เธออยู่แล้ว

ทันใดนั้นใบหน้าของเธอก็ร้อนผ่าวเขินอายอย่างไม่สามารถบรรยายได้

สรุปแล้วเธอเป็นคนล้ำเส้นเอง

ส่วนลู่เสี้ยงหยางนั้นไม่กล้าขยับตัวเลยแม้แต่นิดเลย

แต่ถึงอย่างนั้นแล้วไงล่ะ ท้ายที่สุดลู่เสี้ยงหยางก็เป็นคนฉวยโอกาสแตะเนื้อต้องตัวเธออยู่ดี

“ไม่สนหรอก ยังไงมันก็ความผิดคุณ ใครให้มือของคุณคิดไม่ซื่อล่ะ” เย่สวนยังคงไม่ยอมและนิ้วที่อยู่บนหูของลู่เสี้ยงหยางก็หยิกแรงขึ้นเรื่อย ๆ

ลู่เสี้ยงหยางทำได้เพียงรีบยกมือยอมแพ้ “โอเค ๆ ๆ ผมผิดเอง วันหลังผมจะระวังให้มากกว่านี้”

แต่ลึก ๆ แล้วเขารู้สึกอุ่นใจมากกว่า การที่ได้เกี้ยวพาราสีกับภรรยาตัวเองนั้นมันช่างมีความสุขจริง ๆ

“เหอะ ไม่มีวันหลังหรอก ฝันไปเถอะ” เย่สวนชักสีหน้าใส่แล้วดึงสองนิ้วที่หยิกหูลู่เสี้ยงหยางกลับไป

ลู่เสี้ยงหยางหัวเราะเบา ๆ แล้วก้มดมมือตัวเอง

หอมจัง!

เมื่อเห็นการกระทำของลู่เสี้ยงหยางแล้ว ใบหน้าขาวเนียนรวมถึงลำคอของเธอก็แดงก่ำอย่างห้ามไม่ได้

พูดตามตรง นี่เป็นครั้งแรกของเธอที่ได้สัมผัสใกล้ชิดแบบนี้กับผู้ชาย