หนุ่มเศรษฐีลึกลับ 142 น้ำใจที่ไม่อาจชดใช้คืนได้

บทที่ 142 น้ำใจที่ไม่อาจชดใช้คืนได้

ลู่เสี้ยงหยางสูดลมหายใจเข้าลึกๆ เพื่อสงบจิตสงบใจ จากนั้นก็พูดว่า “พูดต่อ”

“ครับ” หลิวผิงพยักหน้าแล้วพูดต่อว่า “ไม่กี่วันก่อนหน้าที่พี่ไม่อยู่ หานเซ่าซวนนัดพี่สะใภ้ไปดื่มกาแฟด้วยกันข้างนอก เผอิญว่าถังหลงกับถังปิงหยู่ก็อยู่ที่ร้านเดียวกันพอดี แล้วพอเห็นพี่สะใภ้กับผู้ชายคนนั้น ถังหลงก็โกรธมาก ถึงได้ออกหน้าสั่งสอนหานเซ่าซวนแทนพี่ใหญ่ แต่ก็ไม่คาดคิดว่าหานเซ่าซวนจะมีลูกน้องติดตามมาด้วย ถังหลงเลยถูกต่อยยับจนได้แผลสาหัส…..”

ต่อมา หลิวผิงก็อธิบายที่มาที่ไปของเรื่องนี้พอคร่าวๆ

หลังจากฟังจบ สีหน้าของลู่เสี้ยงหยางก็หม่นแสงลง ในใจลึกๆเจ็บจี๊ดๆ ราวกับมีมีดทิ่มแทงลงมา

ไม่คิดเลยว่าเย่สวนจะแอบนัดเจอกับผู้ชายคนอื่นลับหลังเขา

“ไม่ เป็นไปไม่ได้ เย่สวนไม่ใช่ผู้หญิงแบบนั้น” ลู่เสี้ยงหยางค่อยๆกำหมัดแน่น ใจไม่สามารถทำใจยอมรับเรื่องนี้ได้

เมื่อก่อนตอนที่เย่สวนแต่งงานกับเขา ก็ถูกคนอื่นหัวเราะเหยียดหยาม ขณะเดียวกันก็มีคุณชายจากหลายๆตระกูลพากันตามจีบเธอ แต่เธอก็ไม่เคยสนใจ ถ้าเธอเป็นผู้หญิงเอาแน่เอานอนไม่ได้ ก็คงไม่ทนอยู่กับเขามาจนถึงตอนนี้หรอก

“ใช่สิ” เมื่อคิดอีกด้าน ลู่เสี้ยงหยางก็นึกถึงความเป็นไปได้นี้ คิดว่าคงเป็นเพราะเธอยังไม่ปล่อยวางเรื่องที่คลับหงเฉิน เลยกลายเป็นปัญหาที่ยังติดอยู่ในใจของเย่สวน ท้ายที่สุดก็วกทำลายความสัมพันธ์ของเขากับเย่สวน

ไม่ว่าจะเรื่องอะไร ลู่เสี้ยงหยางก็หาทางอธิบายให้เย่สวนเข้าใจไม่ได้ และก็เพราะเรื่องนี้ เย่สวนคงจะถอดใจจากเขาไปแล้ว

เมื่อคิดมาถึงตรงนี้ ลู่เสี้ยงหยางก็ยิ่งปวดใจ

แต่ถึงแม้จะเป็นอย่างนี้ ลู่เสี้ยงหยางก็ยังรู้สึกอุ่นใจอยู่บ้าง อย่างน้อยเรื่องนี้มันก็สามารถลดทอนข้อสันนิษฐานที่ลู่เสี้ยงหยางมีต่อเย่สวนเรื่องนักฆ่าเงาดำที่ฆ่าคนโดยไม่หยุดคิดลงได้บ้าง

และแน่นอน ว่าเรื่องนี้ก็ไม่สามารถทำให้เย่สวนหลุดพ้นจากข้อสงสัยเกี่ยวกับนักฆ่าเงาดำคนนั้นได้ร้อยเปอร์เซ็นต์

ลู่เสี้ยงหยางนิ่งไป จากนั้นก็มองไปที่หลิวผิง แล้วเอ่ยสั่งว่า “ฉันมีภารกิจให้นายทำ”

“พูดมาได้เลยครับ” หลิวผิงตอบรับ

“หาคนที่ไหวพริบดีที่สุดจากลูกน้องของนายทั้งหมดมาสองคน แล้วให้พวกเขาคอยติดตามเย่สวนตลอด 24 ชั่วโมง ถ้ามีการเคลื่อนไหวอะไร ต้องรายงานฉันทันที” ลู่เสี้ยงหยางพูดขึ้น

ตอนนี้เขากลับมาแล้ว เพราะงั้น เรื่องที่เย่สวนจะใช่คนในเงาดำนั่นหรือเปล่า เขาคงต้องสืบหาให้รู้เรื่อง

“ไม่ต้องห่วงครับ ผมจะรีบจัดการเรื่องนี้” หลิวผิงควักโทรศัพท์ออกมาอย่างเด็ดเดี่ยว จากนั้นก็เริ่มปฏิบัติภารกิจ

หลังจากส่งต่อภารกิจให้ลูกน้องแล้ว หลิวผิงถึงได้ถามขึ้นมาว่า “แล้วเรื่องของถังหลงเอายังไงดีครับ?”

ลู่เสี้ยงหยางมีแผนในใจอยู่แล้ว จึงพูดขึ้นมาว่า “ตอนนี้สืบหาเบาะแสของหานเซ่าซวนให้รู้เรื่องก่อน ที่เหลือหลังจากนั้นฉันจะจัดการเอง”

“ครับ พี่ใหญ่” หลิวผิงพยักหน้าหนักๆ ไอสังหารในดวงตาแผ่ซ่านออกมา จนปกคลุมไปทั่วทั้งหน้า

……

ที่บ้านของเย่สวน

เย่สวนเปลี่ยนชุดมาใส่กางเกงยีนสุดเซ็กซี่ เพื่อเตรียมตัวไลฟ์ ในตอนนี้เองที่เสียงโทรศัพท์ดังขึ้นมา เป็นผู้ช่วยในบริษัทที่โทรมาหาเธอ

เมื่อเย่สวนเห็นหน้าจอก็อึ้งไปนิด ตั้งแต่ที่เธอโดยไล่ออกจากบริษัทของตระกูล ผู้ช่วยก็ไม่ได้โทรมาหาเธออีก พอวันนี้จู่ๆโทรมาหา เธอจึงนิ่งอึ้งไปนิดหน่อย ถึงกับอดสงสัยไม่ได้ว่าตัวเองได้ไปก่อเรื่องใหญ่อะไรให้บริษัทของตระกูลหรือเปล่า

อึ้งอยู่หลายนาที เย่สวนถึงได้กดรับสาย พูดว่า “สวัสดีค่ะ ต้องการคุยสายกับใครคะ?”

เสียงตื่นเต้นของผู้ช่วยดังขึ้นมาว่า “ประธานเย่ มีข่าวดีค่ะ ข่าวดีมากๆ”

หัวใจของเย่สวนบีบรัด แล้วเอ่ยถามว่า “เรื่องอะไร?”

ลมหายใจเริ่มถี่ ในใจพอจะเดาได้ว่าเรื่องอะไร

ช่วงนี้เธอกับหานเซ่าซวนนับวันก็ยิ่งสนิทกันมากขึ้นเรื่อยๆ ไม่ว่าจะเรื่องที่เธอถูกตระกูลบีบบังคับ หรือเรื่องที่ท่านย่าใช้สัญญาปลอมๆมาหลอกเอาหุ้นที่มีอยู่51%ของเธอไป เธอก็บอกหานเซ่าซวนไปหมดแล้ว

หานเซ่าซวนจึงประกาศชัดว่า จะช่วยเย่สวนทวงทุกอย่างที่เป็นของเธอกลับคืนมา

หรือว่าหานเซ่าซวนทำเรื่องนี้สำเร็จแล้ว?

“ประธานเย่ อีกไม่นานคุณก็จะได้กลับมาดูแลบริษัทของเราแล้วนะคะ ตอนนี้รีบมาที่บริษัทด่วนเลยค่ะ” ผู้ช่วยพูดกลั้วยิ้ม

เย่สวนตัวสั่นระริก เป็นอย่างที่เธอคิดไว้จริงๆด้วย หานเซ่าซวนช่วยเธอทวงคืนทุกอย่าง ทุกอย่างที่เป็นของเธอ

หลังจากวางสาย เย่สวนก็มุ่งตรงไปที่บริษัทอย่างดีอกดีใจ

ครึ่งชั่วโมงต่อมา เย่สวนก็มาถึงตระกูลเย่กรุ๊ป

เพิ่งเดินเข้ามาในห้องประชุมได้ไม่ทันไร ก็เห็นท่านย่า และพวกเย่หยุนเทา นั่งอยู่บนโต๊ะด้วยสีหน้าดูไม่ได้ ด้านหวังหยุนกลับนั่งอยู่บนเก้าอี้ผู้บริหารด้วยท่าทางสบายๆ พร้อมกับเคาะโต๊ะไปด้วยเบาๆ

ก่อนหน้านี้หุ้น51%ของตระกูลเย่กรุ๊ป ถูกซื้อโดยหวังหยุน ต่อมาเขาก็ให้เย่สวนเป็นตัวแทนถือหุ้นให้

หลังจากนั้น ท่านย่าก็ใช้เล่ห์เหลี่ยม มาหลอกเอาหุ้นในมือของเย่สวนไป

ก่อนที่ลู่เสี้ยงหยางจะไปวัดชิงหลง เขาได้โทรหาหวังหยุน ให้หวังหยุนจัดการเรื่องนี้ ตอนนั้นหวังหยุนกำลังทำงานอยู่นอกสถานที่ จึงกลับมาไม่ทัน เพิ่งจะได้กลับมาวันนี้ ดังนั้นสิ่งแรกที่ทำก็คือรีบมาจัดการเรื่องนี้

เมื่อเย่สวนเห็นหวังหยุน ก็รีบพูดขอโทษว่า “ขอโทษประธานหวังด้วยนะคะ ฉันทำทำลายความไว้วางใจของคุณ และทำตามที่คุณมอบหมายมาไม่ได้”

หวังหยุนรีบลุกขึ้นจากเก้าอี้ พูดว่า “คุณเย่สวนพูดเกินไปแล้วครับ เรื่องนี้ คนผิดไม่ใช่คุณ”

พูดมาถึงตรงนี้ สายตาของเขาก็กวาดมองเหล่าท่านย่า สีหน้าก็แปรเปลี่ยนเป็นมืดครึ้ม

ไม่คิดเลยว่ายายแก่อายุปูนนี้แล้ว จะยังหน้าไม่อายขนาดนี้ กล้าใช้วิธีไร้ยางอายมาหลอกเอาสิทธิ์ตัวแทนผู้ถือหุ้นของเย่สวนไปหน้าด้านๆ

พวกท่านย่ามีสีหน้าไม่สู้ดีนัก ร่างกายสั่นเทาโดยอัตโนมัติ ไม่คิดเลยว่าหวังหยุนจะทำลายแผนของพวกเขาได้ในเวลาอันรวดเร็วแบบนี้

หัวใจของเย่หยุนเทาเต้นแรงไม่หยุด เรื่องนี้เขาเป็นคนยุยงให้ท่านย่าทำเอง ถ้าหวังหยุนเค้นต่อไป ท่านย่าต้องโยนความผิดมาให้เขา แบบนั้นเขาต้องตายแน่ๆ

“หึ” หวังหยุนส่งเสียงหึขึ้นจมูกออกมา แล้วพูดว่า “พวกคุณนี่ไม่รู้จักมองการณ์ไกลเอาซะเลย โลภมากหาแต่ผลประโยชน์เข้าตัวอย่างนี้ ไม่ช้าก็เร็วยังไงกรรมก็ตามสนองอยู่ดีนั่นแหละ”

พูดจบเขาก็หยิบเอกสารออกมาฉบับหนึ่ง จากนั้นก็ส่งสัญญาที่เซ็นต์เอาไว้แล้วไปให้เย่สวน แล้วพูดว่า “ตั้งแต่นี้เป็นต้นไป คุณคือประธานที่แท้จริงของตระกูลเย่กรุ๊ป หุ้น51%ที่ผมซื้อมาก่อนหน้านี้ ตอนนี้ผมมอบให้คุณทั้งหมด ส่วนจะลงโทษคนพวกนี้ยังไง เอาตามที่คุณว่าดีเลยครับ”

ตู้ม!

เมื่อประโยคนี้ถูกพูดออกมา ในหัวของท่านย่า เย่หยุนเทา และเย่ซวงก็มีเสียงระเบิดดังขึ้นมา ร่างกายแข็งทื่อราวกับถูกแช่แข็ง

หวังหยุนใจกล้ามาก ถึงกับยกหุ้น51%ของตระกูลเย่กรุ๊ปให้เย่สวนทั้งหมดเลยเหรอ

“เอ่อ….มัน….มัน….” เย่สวนเบิกตาอ้าปากค้าง ชะงักงันอยู่กับที่ ในหัวขาวโพลนไปหมด ในใจมีเครื่องหมายคำถามลอยเข้ามาเป็นชุด

คิดไม่ถึงเลยว่าเธอจะโชคดีถึงขนาดที่หวังหยุนมอบสิทธิ์ถือหุ้น51%ให้เธออย่างสมบูรณ์ ในการคาดคะเนของเธอ อย่างมากหวังหยุนก็น่าจะให้เธอแค่สิทธิ์ตัวแทนผู้ถือหุ้น51%เท่านั้น

เธอตกอยู่ภวังค์ คิดว่าเรื่องต้องเป็นหานเซ่าซวนแน่ๆที่ช่วยเธอ

“บุญคุณยิ่งใหญ่ขนาดนี้ ไม่รู้จริงๆว่าควรตอบแทนคุณชายหานยังไงดี” เย่สวนพูดในใจ แอบรู้สึกไม่สบายใจ เธอติดหนี้น้ำใจหานเซ่าซวนตั้งมากมายขนาดนี้ ถ้าหานเซ่าซวนเสนอเงื่อนไขให้เธอเป็นแฟนเขา เธอก็คงไม่กล้าปฏิเสธแล้ว