สูตรโกงฉบับเด็กเรียนบทที่ 258 แถลงการณ์

บทที่ 258 แถลงการณ์

หวงจิ้งนั่งไถเวยป๋อของเธอบนแท็บเล็ตอยู่ในห้องพักวีไอพีของเมโยคลินิก

วันนี้เธอมีความสุขมากเป็นพิเศษ เมื่อได้เห็นข่าวโจมตีโรงพยาบาลผู่เจ๋อและแพทย์คนนั้นถูกตราหน้าว่าหน้าเลือดจากทั้งบนเวยป๋อ เว็บเบราว์เซอร์และแพลตฟอร์มความบันเทิงอื่นๆ

แม้ว่าเธอจะไม่ได้เป็นคนวางแผนเรื่องนี้ แต่เธอก็ชอบใส่ไฟประเด็นดราม่ามาก

แต่เธอจะไม่ทำเรื่องพรรค์นี้อย่างโจ่งแจ้งเด็ดขาด ถ้าไม่ใช่เพราะว่าเธอบังเอิญทำโทรศัพท์หาย!

ก็เป็นซะแบบนี้!

อีกทั้งเรื่องโทรศัพท์หายยังมีสาเหตุมาจากความประมาทเลินเล่อของหวังชง ทำให้โทรศัพท์ของเธอดันไปตกอยู่ในมือของนักข่าวซุบซิบโดยบังเอิญ

บังเอิญกว่าคือเธอลืมตั้งรหัสผ่านโทรศัพท์ด้วย!

บางทีชีวิตของคนเราก็มีแต่ความบังเอิญแบบนี้แหละนะ

กล่าวได้ว่าพลังของชาวเน็ตนั้นยิ่งใหญ่จริงๆ แม้ว่าจะไม่มีการเปิดเผยชื่อของไป๋เยี่ย แต่ด้วยรูปถ่ายเพียงใบเดียวกลับทำให้ข้อมูลของไป๋เยี่ยเริ่มถูกเปิดเผยมาเรื่อยๆ

ทันใดนั้นก็มีหน้าต่างวีแชตเด้งขึ้นมาบนแถบแจ้งเตือน

[ปั่นต่อไหมพี่หวง]

หวงจิ้งนิ่งไป ทำไมจะไม่ทำล่ะ ไป๋เยี่ยเก่งมากไม่ใช่หรือไง ไม่ใช่ว่าเขาเจ๋งนักเหรอ เหอะ! คิดว่าฉันจะพอแค่นี้เหรอ คนที่ทำชื่อเสียงแกป่นปี้ได้ก็มีแต่ฉัน หวงจิ้ง เนี่ยแหละ!

หวงจิ้งมองไป๋เยี่ยเป็นศัตรูคู่อาฆาตของเธอแล้ว

บังอาจมาทำแบบนี้กับฉัน คิดว่าฉันจะยอมเหรอ

เหอะ!

หวงจิ้งยิ้ม [ได้ข่าวว่าไป๋เยี่ยเพิ่งจะอายุยี่สิบห้าเอง เป็นแค่นักศึกษาแพทย์ ยังไม่มีใบอนุญาตเลยด้วยซ้ำ ปล่อยให้หมอที่ไม่มีวุฒิผ่าตัดคนไข้แบบนี้ไม่ใช่เรื่องสมเหตุสมผลเอาซะเลยนะ ไม่รู้สิ ฉันก็ไม่เข้าใจเรื่องพรรค์นั้นเหมือนกัน…]

อีกฝ่ายได้รับข้อความแล้วก็เงียบหายไป เขาไม่คิดว่าหวงจิ้งจะทำถึงขนาดนี้ อย่างที่อีกฝ่ายบอก ไป๋เยี่ยเป็นแค่นักศึกษาแพทย์อายุยี่สิบห้าปี การทำแบบนี้คือการตัดอนาคตเขาชัดๆ

หวงจิ้งช่างเป็นคนโหดร้ายตามที่คนในวงการพูดไว้จริงๆ

หวงจิ้งเห็นว่าอีกฝ่ายไม่ได้โต้ตอบก็ส่งข้อความไปอีก [ทำไมล่ะ ไม่กล้าทำเหรอ]

ชายลึกลับ [โรงพยาบาลผู่เจ๋อออกประกาศแล้วว่ากำลังจะส่งหมายศาลไป เรื่องของเราถูกเปิดโปงแล้ว ทำแบบนี้ไม่เกิดผลดีต่อใคร ปล่อยมันไปดีกว่า]

หวงจิ้งได้อ่านก็โกรธจนเลือดขึ้นหน้า [ฉันยังไม่ได้ส่งหมายศาลเลยนะ มีแต่เขานั่นแหละที่ส่ง! ฉันยังไม่ได้แฉว่าเขาไม่มีใบอนุญาตเลยด้วยซ้ำ! นายจะไม่ทำแล้วใช่ไหม ได้! ฉันหาคนอื่นมาทำแทนก็ได้]

หวงจิ้งวางแท็บเล็ตลงข้างตัวแล้วพลันคว้าโทรศัพท์มือถือที่เพิ่งซื้อใหม่มากดโทรหาหมายเลขอื่น และทวนสิ่งที่เธอบอกชายลึกลับไปอีกครั้งหนึ่ง

ซึ่งอีกฝ่ายก็ตกลงด้วยความพึงพอใจ

หวงจิ้งมองแท็บเล็ตด้วยสายตาเย้ยหยัน ถึงขั้นจะส่งหมายศาลงั้นเหรอ แล้วเกี่ยวอะไรกับฉัน

ฉันไม่ได้มีส่วนร่วมอะไรตั้งแต่แรกอยู่แล้ว ฉันเป็นแค่ผู้เสียหายเท่านั้น ฉันขาหักแต่ไม่ได้รับการรักษาจากเด็กฝึกงานนั่น ดันทำโทรศัพท์หายซะได้ แต่ในนั้นมีใบรับการเป็นอาสาสมัครพื้นที่ยากไร้บริเวณภูเขาด้วยนี่นา…

คำแถลงการณ์ของโรงพยาบาลผู่เจ๋อทำให้บัญชีสาธารณะ การแจ้งเตือนและบัญชีวีไอพีจำนวนมากยอมเงียบปากลง ซึ่งโรงพยาบาลผู่เจ๋อก็ไม่ได้จะจบเรื่องนี้ด้วยการแค่ปิดปากคนพวกนั้นลงแต่อย่างใด

โรงพยาบาลมีการฟ้องร้องผู้ที่เผยแพร่เฟคนิวส์ด้วย ตามที่หลิวป๋อหลี่เคยพูดไว้ว่า ‘ครั้งนี้ผู่เจ๋อจะไม่ทำให้เกิดเรื่องอีก เราจะปกป้องบุคลากรทางการแพทย์ทุกคนของเรา ให้พวกเขาได้ปฏิบัติหน้าที่ของตน โปรดวางใจที่จะฝากชีวิตไว้กับโรงพยาบาลของเรา’

ทว่าตอนนี้ บนอินเทอร์เน็ตกลับมีข่าวผุดขึ้นมาอีกหลายเรื่อง

[มีข้อมูลรั่วจากโทรศัพท์ของหวงจิ้ง กองทุนพื้นที่ยากไร้บริเวณภูเขาพิสูจน์แล้วว่าลับหลังเรา เธอได้ทำเรื่องดีๆ ไว้มากมาย ทำไมพระเจ้าถึงต้องทรมานเธอถึงขนาดนี้ด้วย!]

[ใช่ พวกเราจะตามล่าไอ้หมอคนนั้น ไอ้เวรนี่มันยังมีความเป็นคนอยู่ไหมวะ!]

[พิสูจน์มาสิ ชายชุดขาวคนนั้นต้องถูกลงโทษอย่างหนัก ผู่เจ๋อต้องมีคำอธิบายให้พวกเรา!]

[ใช่! พวกเราจะทวงคืนความยุติธรรมให้หวงจิ้ง!]

ไฟกองนี้ลุกขึ้นมาถูกเวลาเหลือเกิน ใช่แล้ว ถูกเวลาเสียจนเหมาะแก่การใส่ไฟเพิ่มเข้าไปอีก

มีชาวเน็ตคนหนึ่งไปสืบข้อมูลมา [หึๆ ฉันไปเจอมาว่าหมอที่ชื่อไป๋เยี่ยยังเป็นแค่นักศึกษาแพทย์ ยังไม่มีใบอนุญาตเลย ทำไมถึงเข้าผ่าตัดคนไข้ได้ล่ะ ผู่เจ๋อกล้ามากนะ ทีเรื่องการใช้บุคลากรล่ะเก่งจริงๆ!]

[กฎหมายข้อไหนกำหนดว่าผู้ที่ไม่มีใบอนุญาตประกอบวิชาชีพแพทย์รักษาผู้ป่วยและทำการผ่าตัดได้เหรอ นี่ถือเป็นการไม่รับผิดชอบต่อชีวิตผู้ป่วยนะ!]

[@โรงพยาบาลผู่เจ๋อ หวังว่าคุณจะมีข้อแลกเปลี่ยนให้พวกเราบ้างนะ พวกเราแค่หวังว่าชีวิตจะมีหลักประกัน หวังว่าสุขภาพร่างกายของเราจะมีที่พึ่งเท่านั้น!]

ทันทีที่ข่าวนี้ถูกแพร่ออกไป มันก็เหมือนกับการจุดชนวนระเบิด

ข้อขัดแย้งระหว่างแพทย์และผู้ป่วยเป็นปัญหาที่ไม่มีวันแก้ไขได้ ผู้ป่วยมักมองว่าตนเองคือกลุ่มคนที่อ่อนแอ ในขณะที่แพทย์เป็นคนกุมชะตาชีวิตของพวกเขาไว้ในมือ

ทุกคนต่างมีความวิตกกังวล กลัวว่ายามเจ็บไข้ได้ป่วยจะถูกปฏิบัติอย่างไม่ยุติธรรมและกลายเป็นผู้เสียหาย!

แพทย์เองก็รู้สึกว่าผู้ป่วยไม่เข้าใจแพทย์ พวกเขาพยายามอย่างเต็มที่แล้ว แต่ก็ยังมีเหตุผลที่อธิบายไม่ได้อีกนับไม่ถ้วน สำหรับแพทย์แล้ว พวกเขาก็มีความอ่อนแอเช่นเดียวกัน ทุกวันนี้โรงพยาบาลเริ่มกลายสภาพเป็นซุปเปอร์มาร์เก็ต ผู้ป่วยเป็นดั่งลูกค้าที่ต้องได้รับการปฏิบัติเหมือนพระเจ้า

หากว่ากันตามตรง ความขัดแย้งระหว่างแพทย์และผู้ป่วยเกิดขึ้นได้อย่างไร

นั่นเป็นปัญหาจากการสื่อสารและความเข้าใจระหว่างแพทย์และผู้ป่วย ความคาดหวังที่สูงลิ่วของผู้ป่วย หรือกระทั่งความระแวงของผู้ป่วยที่มากจนเกินไป เป็นต้น…

ดังนั้นหลังจากข่าวนี้ออกมา ทุกคนก็เริ่มเข้ามาแสดงความคิดเห็นและอคติของตนเองทันที

ในที่สุด ชื่อไป๋เยี่ยก็กลับเข้าสู่บอร์ดฮ็อตเสิร์ชอีกครั้งหนึ่ง

ทว่าระหว่างที่ทุกคนกำลังรอให้เรื่องราวบานปลายขึ้นมาอีกครั้งอยู่นั้น

ทันใดนั้น!

ทันใดนั้นทุกคนก็พบว่าข่าวทั้งหมดเกี่ยวกับไป๋เยี่ยถูกลบไปแล้ว!

แม้แต่คำว่าไป๋เยี่ยก็ถูกบล็อก!

ทุกคนงง นี่มันเรื่องอะไร

เกิดอะไรขึ้น

ไป๋เยี่ยคือใครกันแน่

ชั่วขณะหนึ่ง ทุกคนก็เริ่มค้นหาในไป๋ตู้ว่าไป๋เยี่ยคือผู้ใด

ไม่หาก็ไม่รู้ ทว่าทันทีที่ค้นหาแล้ว ทุกคนต่างก็ต้องตะลึงงันไป

ไม่น่าเชื่อว่าไป๋เยี่ยจะเก่งขนาดนี้!

หวงจิ้งจะเอาอะไรไปเทียบกับเขา

ทำให้ในวันนั้น กระทรวงวัฒนธรรมก็ได้ออกแถลงการณ์ใหม่มาหลายฉบับ

‘การแก้ไขทัศนคติในวงการบันเทิงและการสร้างทัศนคติที่ดีต่อคุณค่าการใช้ชีวิต’

‘ระเบียบว่าด้วยการจัดการคำพูดทางออนไลน์’

ทันทีที่ข่าวนี้ออกมา ทุกคนก็สังเกตเห็นประโยคหนึ่งในคำแถลงการณ์

[โปรดให้ความเคารพต่อบุคลากรด้านการวิจัยทางวิทยาศาสตร์…การกล่าวหาที่เป็นเท็จและการใส่ร้ายอีกฝ่ายย่อมมีความผิดตามที่กฎหมายกำหนดไว้ บุคคลสาธารณะควรมีความรับผิดชอบต่อสังคมและมีความเป็นผู้นำในการถ่ายทอดค่านิยมที่ถูกต้อง!]