ลูกเขยมังกร 236 2ล้าน

บทที่ 236 2ล้าน

“30%？”เสี้ยเว่ยกั๋วสงสัย ทำไมถึงมีส่วนลดเยอะขนาดนี้ บ้านธรรมดาในยู่ฉวนซาน ส่วนมากเริ่มต้นที่10ล้าน เมื่อมาเทียบกับส่วนลด10% ส่วนลด30%เท่ากับลดไป2ล้าน！

“หลันหลัน พี่ฟางที่คุณว่านี่คงไม่ใช่พวกต้มตุ๋นหรอกนะ ส่วนลดนี้สูงมากๆ”เสี้ยเว่ยกั๋วพูดอย่างอดไม่ได้

หลินหลันกลอกตามองบน：“คุณเสี้ย คุณรู้ไหมว่าบ้านพี่ฟางอยู่ที่ไหน？”

“ที่ไหน？”

“พี่ฟางอยู่ในย่านระดับสูงของยู่ฉวนซาน บ้านของเธอมีพื้นที่280ตารางเมตร ในราคา40ล้านกว่าๆ คุณคิดว่าเธอรวยขนาดนนี้ยังจะเป็นพวกต้มตุ๋นมั๊ย？”หลินหลันถาม

“รวยแล้วทำไมถึงเป็นพวกต้มตุ๋นไม่ได้？”เสี้ยเว่ยกั๋วสงสัย ตอนที่เขาเป็นทหาร คนที่เป็นพวกหลอกลวงล้วนเป็นคนรวยทั้งนั้น

“เสี้ยเว่ยกั๋ว คุณอย่าพูดถึงน้ำใจของเธอเสียๆหายๆแบบนี้ได้ไหม？ความสัมพันธ์ของฉันกับพี่ฟางนั้นดีมาก พี่ฟางไม่หลอกฉันแน่”หลินหลันพูดอย่างไม่สบอารมณ์

“ผมว่าเรื่องนี้ไม่น่าเชื่อถือเท่าไหร่ พี่ฟางนั่นพึ่งรู้จักกับคุณไม่กี่วัน ถ้ามีเรื่องดีๆแบบนี้จริง เธอคงบอกญาติของตนเป็นอันดับแรก ไม่มาบอกคุณหรอก ”เสี้ยเว่ยกั๋วพูดเสียงทุ้มต่ำ เขาไม่ใช่พวกฉวยโอกาสเก็งกำไร เรื่องดีๆที่จู่ๆตกมาจากฟ้าแบบนี้ เขาไม่เชื่อหรอก

“เสี้ยเว่ยกั๋ว คุณไม่รู้อะไรซะเลย？”หลินหลันยิ้มอย่างมีความหมายแฝง แล้วพูดขึ้น：“ตอนที่โควต้าส่วนลดออกมา ตอนแรกพี่ฟางกะจะให้ญาติเธอ แต่โดนฉันซื้อไว้ซะก่อน”

“ซื้อแล้ว？”เสี้ยเว่ยกั๋วชะงัก โควต้าส่วนลดซื้อกันได้ด้วย？

หลินหลันพยักหน้าพูด：“ฉันซื้อมันในราคา5แสน”

เสี้ยเว่ยกั๋วตกใจมาก พูดอย่างไม่พอใจ：“หลินหลัน ทำไมคุณเลอะเลือนแบบนี้？ของที่จับต้องไม่ได้แบบนี้คุณยังจะกล้าซื้อ？”

เสี้ยเว่ยกั๋วโกรธจนแทบกระอักเลือด เขาคิดไม่ถึงว่าหลินหลันจะโง่แบบนี้ จ่ายเงินไป5แสนเพื่อโควต้าส่วนลดที่จับต้องไม่ได้ ถ้าถึงตอนนั้นแล้วเขายอมรับจะทำยังไง

“เลอะเลือน？เสี้ยเว่ยกั๋ว ใครเลอะเลือน？คุณคิดเงินไม่เป็นแล้วใช่ไหม？ฉันจ่ายไป5แสน ซื้อโควต้าส่วนลด30% จากนั้นตอนที่ฉันจะไปซื้อบ้าน ในราคา15ล้าน จะลดลง3ล้าน ก็เท่ากับว่าฉันขาดอีก2ล้าน5แสน คุณยังกล้าพูดว่าฉันเลอะเลือนอีกไหม？คุณนั่นแหละที่เลอะเลือน”ใบหน้าหลินหลันเต็มไปด้วยความภูมิใจ แสดงให้เห็นว่าครั้งนี้เธอฉลาดมาก

บ้านหลังละ15ล้าน ไม่มีโควต้าส่วนลดลดได้แค่10% ถ้าซื้อก็ต้องจ่าย13ล้าน5แสน แต่ถ้ามีโควต้าส่วนลดสามารถลดได้ถึง30%จ่ายเพียงแค่10ล้าน5แสน

ไม่รวมกับเงิน5แสนที่จ่ายให้พี่ฟาง เท่ากับว่ายังขาดแค่2ล้าน5แสน

“2ล้าน5แสน！”เสี้ยเว่ยกั๋วโมโหจนไม่รู้จะพูดยังไง เขาว่าหลินหลันเป็นคนโง่มากกว่า

“คุณเสี้ย ฉันไม่อยากทะเลาะกับคุณแล้ว จะจริงหรือหลอกคุณไปดูกับฉันก็รู้เอง”หลินหลันพูด

“ได้ เราไปกัน แต่บอกไว้ก่อนว่าไม่ต้องพาเฉินเฟิงกับเมิ่งเหยาไปด้วย”เสี้ยเว่ยกั๋วพูด นี่เป็นเรื่องเงินหลายล้าน เขาไม่อาจมองหลินหลันถูกหลอกได้ แต่เส้นตายของเขาคือไม่ให้เฉินเฟิงออกเงิน

“ถ้าไม่ให้เศษขยะนั่นไปด้วย เราสองคนเดินไปงั้นเหรอ？”หลินหลันจ้องเสี้ยเว่ยกั๋วอย่างไม่สบอารมณ์ ราวกับรู้ว่าเสี้ยเว่ยกั๋วกำลังกังวลอะไรอยู่ หลินหลันพูดขึ้นอีกครั้ง：“คุณไม่ต้องเป็นห่วง ฉันไม่เคยคิดจะให้เศษขยะนั่นออกเงิน ที่เมื่อวานฉันพูดไปแบบนั้น ก็แค่อยากจะดูว่าเศษขยะนั่นมีน้ำใจหรือเปล่า อีกอย่าง ฉันมีโควต้าส่วนลด30% เงินที่มีอยู่ตอนนี้พอซื้อบ้านหลังธรรมดาๆได้”

“งั้น……คุณเรียกเขามาเถอะ” เสี้ยเว่ยกั๋วพยักหน้าตอบรับ หลังลังเลมาครู่หนึ่ง

หลินหลันยิ้มอย่างภูมิใจ จากนั้นโทรหาเฉินเฟิง ที่เธอพูดแบบนี้ก็เพื่อรั้งเสี้ยเว่ยกั๋วไว้ก็แค่นั้น เมื่อขึ้นไปบนเขาแล้ว เธอจะทำให้เฉินเฟิงกระอักเลือด ถึงต้องเขียนใบยืมหนี้ เธอก็จะให้เฉินเฟิงจ่าย2-3ล้านให้ได้

“เฉินเฟิง ฉันกับพ่อแกจะไปดูบ้านที่ยู่ฉวนซาน เขาขาไม่ค่อยดีขับรถไม่ได้ แกรีบมาพาพวกเราไป”หลินหลันออกคำสั่ง เธอรู้ดีว่าตอนนี้ตัวเองออกคำวั่งกับเฉินเฟิงไม่ได้ เลยต้องเอาเสี้ยเว่ยกั๋วมาอ้าง

“ครับ”เฉินเฟิงพูด หลินหลันมาไม้นี้ เขาก็จนปัญญา เขาไม่ไว้หน้าหลินหลันหน่ะได้ แต่ไม่ไว้หน้าเสี้ยเว่ยกั๋วไม่ได้

15นาทีต่อมา เฉินเฟิงขับออดี้มาใต้ตึกตระกูลเสี้ย เสี้ยเมิ่งเหยานั่งตรงเบาะข้างคนขับ สีหน้าเย็นชาเล็กน้อย แสดงให้เห็นว่าเธอไม่พอใจกับกลอุบายของหลินหลัน

หลินหลันพยุงเสี้ยเว่ยกั๋วลงบันได แล้วไปนั่งเบาะหลัง

“ทำไมวันนี้แกไม่เช่ารถหรูมาอีกล่ะ？”หลินหลันขมวดคิ้ว มองเฉินเฟิงอย่างไม่พอใจ เธอคิดว่าที่เฉินเฟิงขับออดี้มา แกเพื่ออยากให้เธออับอาย ทำให้เธอขายหน้าต่อหน้าพี่ฟาง

“ไม่มีเงิน”เฉินเฟิงพูดย่างเบื่อหน่าย

“เหอะ ฉันว่าแกไม่ใช่ไม่มีเงินหรอก แต่แกอยากให้ฉันกับพ่อของแกขายหน้า ลูกเขยของพี่ฟางขับรถปอร์เช่911 แต่แกกลับขับออดี้ เป็นลูกเขยเหมือนกัน แต่ทำไมแตกต่างกันมากขนาดนี้”หลินหลันเย้ยหยัน ตอนแรกเธอคิดว่าเฉินเฟิงจะเช่ารถหรูมาเหมือนคราวที่แล้ว ให้เธอเชิดหน้าชูตาต่อพี่ฟางได้สักหน่อย

แต่คิดไม่ถึงว่าครั้งนี้เฉินเฟิงจะขับรถออดี้ที่เสี้ยเมิ่งเหยาซื้อ ตอนที่ควรเสแสร้งกลับไม่เสแสร้ง แต่ตอนที่ไม่ควรแสแสร้งกลับทำได้ดี

“ออดี้แล้วทำไม？ขับบนถนนได้ก็โอเคแล้ว พวกเราก็ไม่ใช่พวกที่ร่ำรวยมาจากไหน ทำเรื่องเกินตัวแบบนั้นไปทำไมกัน”เสี้ยเว่ยกั๋วถอนหายใจอย่างช่วยไม่ได้ หลินหลันนับวันยิ่งฟุ้งเฟ้อ แม้แต่เรื่องเช่ารถยังพูดออกมา

ส่วนที่เฉินเฟิงเช่ารถหรู เสี้ยเว่ยกั๋วไม่เชื่อ เมื่อวานเฉินเฟิงขับรถเคอนิกเส็กก์มา และชนบอดี้การ์ดตระกูลเย่จนกระเด็น ให้ตาย เสี้ยเว่ยกั๋วก็ไม่เชื่อว่าเฉินเฟิงจะเช่ารถหรู

หลินหลันเบะปากไม่พูดอะไรต่อ ยังไงซะเมื่อเจอพี่ฟาง คนที่ขายหน้าก็ไม่ได้มีแค่เธอคนเดียว

เฉินเฟิงขับรถทางไปยู่ฉวนซานทุกวัน ดังนั้นจึงคุ้นทาง ใช้เวลาไม่ถึง10นาทีก็ถึงสถานที่ที่หลินหลันนัดพี่ฟางไว้

ระหว่างทางหลินหลันพูดเรื่อง โควต้าส่วนลดออกมาอีกครั้งอย่างภาคภูมิใจ พูดจบก็มองเฉินเฟิงอย่างเย้ยหยัน อยู่ในฐานะลูกเขยเหมือนกัน แต่ลูกเขยของพี่ฟางได้เป็นถึงผู้จัดการฝ่ายขาย ของยู่ฉวนซานตั้งแต่อายุยังน้อย แต่เฉินเฟิงกลับเป็นแค่คนส่งเดลิเวอรี่

ขณะเดียวกันที่เฉินเฟิงโดนดูถูก สีหน้าเสี้ยเมิ่งเหยาก็ดูไม่ดี ถ้าหลินหลันรู้ว่า คนส่งเดลิเวอรี่ที่ตัวเองพูดถึงอยู่นี้ เป็นเจ้าของยู่ฉวนซานตัวจริง มีทรัพย์สิน5หมื่นล้าน หลินหลันจะทำหน้ายังไง？