บทที่ 740 ตาแหลมหรือ ข้าว่าเจ้าตาบอดมากกว่า!
ขอบเขตบรรพจารย์เซียน!
หลังซีก้าวออกจากแดนบรรพโกลาหล ก็สะท้านใจเหลือแสน รู้สึกเหมือนฝันไปอย่างนั้น!
นี่เพิ่งจะผ่านไปนานเท่าใด!
นางก็บรรลุถึงขอบเขตบรรพจารย์เซียนแล้ว!
หากเป็นเมื่อก่อน อย่าว่าแต่บรรลุขอบเขตบรรพจารย์เซียนเลย ต่อให้เป็นขั้นจักรพรรดิเซียนนางก็ไม่กล้าแม้แต่จะคิด ขอบเขตเช่นนั้นห่างไกลจากนางเกินไป แทบไม่มีทางเป็นจริงได้เลย!
ทว่าบัดนี้ นางก้าวสู่ขอบเขตบรรพจารย์เซียนได้แล้วจริง ๆ กลายเป็นบรรพจารย์เซียนตนหนึ่ง!
“ท่านผู้นั้นเป็นใครกันแน่ เก่งกล้าเกินไปแล้ว!”
นางคิดอย่างอดมิได้ รู้ดีว่าทุกอย่างที่นางมีในตอนนี้ล้วนเกี่ยวข้องกับท่านผู้นั้น!
หลังจากได้ท่านผู้นั้นช่วย ร่างกายของนางถึงได้เกิดการเปลี่ยนแปลงไป นางอ่านคัมภีร์ปราดเดียวก็สำเร็จวิชา ความเร็วในการดูดกลืนหลอมรวมพลังก็ไวขึ้นตั้งไม่รู้เท่าใด!
“ถ้าหากวันหน้ามีโอกาสได้พบ ข้าจะขอบคุณต่อหน้าให้ได้!”
นางเอ่ยเสียงจริงจัง ตั้งเรื่องนี้เป็นเป้าหมาย บุญคุณนี้ใหญ่หลวงนัก นางจะต้องหาท่านผู้นั้นให้พบ แล้วกล่าวคำขอบคุณต่อหน้า!
ภพเซียนนั้นหายาก นั่นเป็นวาจาสำหรับสิ่งมีชีวิตทั่วไปเท่านั้น สำหรับซีในยามนี้ นางตั้งจิตเพียงครั้งเดียวก็พบตำแหน่งของภพเซียน
นี่ก็เพราะขอบเขตพลังของซีในตอนนี้สูงส่งพอ หากมิเช่นนั้น ต่อให้นางมาจากภพเซียนก็ยากจะหาตำแหน่งภพเซียนเจอ
ด้านนอกภพเซียนมีพลังแกร่งกล้าปกคลุม ยากจะจับพิกัด
พลังที่ปกคลุมอยู่ด้านนอกภพเซียนซัดสาดรุนแรง พลังเช่นนี้แม้แต่จักรพรรดิเซียนยังต้านมิได้ หากเดินเข้าไปจำต้องตกอยู่ใต้อาณัติมัน หรืออาจถึงขั้นสิ้นชีพด้วยซ้ำ
พลังที่ปะทุออกมาจากที่นี่ผันผวนตามระดับพลังของผู้ที่ก้าวเข้ามา มิได้คงอยู่จีรังไม่เปลี่ยนแปลง นั่นก็เพื่อให้รักษาพลังได้นานขึ้น
มีเพียงเช่นนี้ จึงจะคงไว้ได้นาน
หากปะทุเต็มกำลังอยู่ตลอดเวลา ย่อมเป็นการผลาญพลังจนเสื่อมถอยลงไปมากแน่ ๆ!
ใกล้จะได้กลับไปอยู่ในภพเซียนแล้ว ซีเต็มตื้นนิดหน่อย ยืนค้างข้างนอกอยู่นานมิได้เคลื่อนไหวอันใด
ช่วยมิได้ นางเฝ้าฝันอยากกลับไปแก้แค้นที่ภพเซียนทุกคืนวัน บัดนี้กำลังจะเป็นจริงแล้ว ความฝันเป็นจริงแบบนี้ จะมิให้นางเต็มตื้นได้อย่างไร
นางเต็มตื้นสุด ๆ!
สุดท้ายนางสงบจิตใจ ก้าวเข้าไปในภพเซียน
นางทรงพลังยิ่งนัก ไม่เพียงแต่บรรลุขอบเขตบรรพจารย์เซียน แต่นางยังมิใช่บรรพจารย์เซียนธรรมดา พลังในกายล้วนเป็นพลังโกลาหล เทียบกับบรรพจารย์เซียนตนอื่นแล้วแข็งแกร่งกว่ามาก
หญิงสาวก้าวเข้าไปได้ง่ายดายราวกับเดินบนพื้นราบ ปราศจากแรงขัดขวางจู่โจม ราวกับมันมิได้อยู่ที่นี่ เดินผ่านไปได้สบาย จนเข้ามาถึงภพเซียน
ความจริงก็เป็นเช่นนั้น
พลังที่ปกคลุมอยู่ด้านนอกภพเซียนตรวจจับการมีอยู่ของซีมิได้ นี่แหละ คือความแข็งแกร่งของนาง!
หลังเข้ามาในภพเซียน ซีมิได้รีรอ ตรงดิ่งไปยังดินแดนตระกูลเซียว!
ภายในดินแดนตระกูลเซียวมีเสียงทำนองบรรเลงครึกครื้น นางได้ยินเสียงหัวเราะต่อกระซิกมากมาย เป็นผลให้สีหน้าของนางเย็นชาลงเรื่อย ๆ
“เจ้าเป็นใคร”
สมาชิกสองคนเหินออกจากตระกูลเซียว สอบถามซี
“ข้ามาทวงหนี้!”
ซีเอ่ยเสียงเย็น
“บังอาจนัก!”
“เจ้ารู้หรือไม่ว่าตัวเองพูดอะไรอยู่?!”
สมาชิกสองคนจากตระกูลเซียนต่อว่า เรียกอาวุธเซียนออกมาทันทีพร้อมเล็งไปที่ซี
ตระกูลเซียวของพวกเขาเป็นถึงมหาตระกูลแห่งภพเซียน ซีกลับเอ่ยว่ามาทวงหนี้กับตระกูลเซียวของพวกเขา ช่างน่าขันยิ่งนัก!
ซีมิได้เอ่ยคำใดอีก นางตรงดิ่งเข้าไปในดินแดนตระกูลเซียว
“รนหาที่ตาย!”
“ฆ่า!”
สมาชิกทั้งสองจากตระกูลเซียวชูอาวุธเซียนบุกไปหาซี พวกเขาไม่มีทางปล่อยให้ซีเข้าไปถึงตระกูลเซียว
ทว่าแม้กระทั่งพวกเขาเองยังไม่รู้ว่าเกิดอันใดขึ้นก็กระเด็นออกไป อาวุธเซียนในมือแหลกละเอียด!
“เรื่องอะไร…กัน!”
“เจ้า!”
สมาชิกทั้งสองแห่งตระกูลเซียวหน้าตาผวากันหมด คิดไม่ถึงเลยว่าซีจะแข็งแกร่งถึงเพียงนี้!
ขอบเขตอะไรกัน!
พวกเขาตกตะลึงกันทั้งคู่!
“ศัตรูจู่โจม!”
พวกเขาตั้งสติได้ มิกล้าลังเลอีกแม้แต่น้อย รีบส่งเสียงตะโกนเตือนสมาชิกในตระกูล
ซีมิได้ปลิดชีพสมาชิกตระกูลเซียวสองคนนี้
หนี้ของผู้ใด สะสางกับผู้นั้น
นางมิใช่คนกระหายเลือด ที่มาแก้แค้นคราวนี้ และมิเคยคิดฆ่าล้างสมาชิกตระกูลเซียวทั้งหมด นางเพียงต้องการฆ่าผู้ที่เกี่ยวข้องกับเหตุการณ์ของตระกูลนางเท่านั้น
“ผู้ใดหาญกล้าเช่นนี้ ริอ่านบุกรุกดินแดนตระกูลเซียวของเรา!”
“อยากตายหรืออย่างไร?!”
ร่างมากมายเหินเข้ามาที่นี่ จุติลงเบื้องหน้าของซี พวกเขาคือยอดฝีมือในตระกูลเซียว หลังได้ยินสุ้มเสียงก็มาถึงที่นี่ในทันใด
“วันนี้มีแขกทรงเกียรติมารวมตัวในตระกูลเซียวของเรา เจ้าบังอาจเข้ามาก่อความวุ่นวาย! ไม่ว่าเจ้ามีเหตุผลใด ก็ไม่มีทางรอดกลับไปได้!”
“ใช่แล้ว!”
พวกเขาบุกไปสังหารซีทันที
ตึง! ตึง! ตึง!
เหตุการณ์ซ้ำรอย ยอดฝีมือทุกผู้ที่บุกมาหาซีต่างกระเด็นออกไปโดยไม่มีข้อยกเว้น หมอบราบกับพื้น
“นี่มันเป็นไปได้อย่างไร?!”
พวกเขาตกตะลึง สายตาเปี่ยมไปด้วยความเหลือเชื่อ
ในฐานะยอดฝีมือจากตระกูลเซียว ขอบเขตพลังของพวกเขาสูงส่งอย่างแน่นอน อย่างแย่ที่สุดยังเป็นขั้นราชันแห่งเซียน ซ้ำยังมียอดเซียนอยู่ด้วยสองสามตน!
สุดท้าย พวกเขากลับกระเด็นกระดอนโดยไม่รู้เลยว่าเกิดอันใดขึ้น จะให้พวกเขาเชื่อลงได้อย่างไร
ซีดูเยาว์วัยปานนั้น ไยจึงแกร่งกล้าน่าครั่นคร้ามได้เช่นนี้!
ฟึ่บ! ฟึ่บ! ฟึ่บ!
เวลานั้น อีกหลายร่างจุติลงมาอยู่ที่นี่
บรรดาผู้อาวุโสตระกูลเซียว รวมถึงผู้นำตระกูลเซียวต่างมาอยู่ที่นี่กันถ้วนหน้า
นอกจากนี้ ยังมีร่างของคนนอกตระกูลอีกหลายร่างที่มาอยู่ที่นี่ด้วย
พวกเขาคงเป็นแขกทรงเกียรติที่ยอดฝีมือตระกูลเซียวกล่าวถึงก่อนหน้านี้กระมัง
“เจ้าคือ…ซี!”
ยามผู้นำตระกูลเซียวเห็นซี ก็จำได้ในปราดเดียว เขาตกตะลึง คิดไม่ถึงเลยว่าจะเป็นนางที่มา!
เขาพะวงถึงเรื่องซีอยู่ตลอด กล่องสี่เหลี่ยมในตัวซีไม่ธรรมดา หากได้มาละก็ ตระกูลของพวกเขาจะต้องพัฒนาขึ้นถึงแก่น และก้าวสู่ขอบเขตสูงกว่านี้ได้ง่ายดาย!
“เจ้าคือผู้นำตระกูลหรือ?”
ซีทอดมองผู้นำตระกูลเซียว
ภายนอกนางดูสงบ มิได้มีอารมณ์ขึ้นมาแต่อย่างใด ทว่าภายในใจนางนั้นท่วมท้นไปด้วยจิตสังหาร
ไม่ต้องสงสัยเลยว่า ทุกเรื่องราวที่ตระกูลของนางประสบต่างเกี่ยวข้องกับผู้นำตระกูลเซียว!
“คิดไม่ถึงเลยจริง ๆ ข้าส่งคนตั้งมากมายออกไปตามหาเจ้า เจ้ากลับเป็นฝ่ายเข้าหาด้วยตัวเอง!”
ผู้นำตระกูลเซียวหัวเราะร่วน
สวรรค์กำลังช่วยตระกูลเซียวของพวกเขาอยู่อย่างนั้นหรือ
บัดนี้ สถานการณ์ในภพเซียนย่ำแย่ลงเรื่อย ๆ พวกเขาวางแผนกำจัดล้างบางไว้เรียบร้อยแล้ว แต่ก็เป็นเพียงการยืดเวลาออกไปเท่านั้น ลงท้ายพวกเขาก็ต้องคิดแผนอื่นไว้ด้วย
บัดนี้ซีกลับมาหาถึงที่ จะมิให้เขายินดีได้อย่างไร
เขายินดีปรีดาเป็นอย่างยิ่ง!
มีกล่องสีเหลี่ยมของซีคอยเกื้อหนุน พวกเขาย่อมออกจากภพเซียน เสาะหาหนทางก้าวหน้าจากข้างนอกนั่นได้แน่ ไม่ต้องอยู่รอวันตายในภพเซียนอีกแล้ว!
ใช่แล้ว ตระกูลของเขา รวมถึงอีกแปดมหาตระกูลต่างหมายตากล่องสี่เหลี่ยม ต้องการใช้พลังจากกล่องสี่เหลี่ยมในการออกจากภพเซียน!
ภพเซียนอยู่ในสภาวะปิดสนิท แม้กระทั่งมหาตระกูลอย่างพวกเขายังไม่อาจออกไปได้ง่าย ๆ พลังที่ปกคลุมอยู่นอกภพเซียนนั้นน่ากลัวเกินไป
ครานั้น เมื่อครั้งพวกเขาเพิ่งก่อตั้งภพเซียนใหม่ ๆ เพื่อป้องกันมิให้ความพิศวงลางร้ายรุกราน และเพื่อมิให้สสารนิรันดร์รั่วไหล พวกเขาผลาญวัตถุดิบวิเศษ ทรัพยากรล้ำค่าไปมหาศาล จนปิดผนึกภพเซียนได้สมบูรณ์
ความคิดในครานั้นของพวกเขาคือ ต้องการอยู่ในภพเซียนตลอดกาล ไม่ออกไปไหนอีก
แต่ในภายหลัง พวกเขาคิดไม่ถึงเลยว่าสสารนิรันดร์จะเปลี่ยนแปลงไป มิได้มีความเป็นนิรันดร์อย่างแท้จริงอีก ความเปลี่ยนแปลงนี้สร้างความแตกตื่นให้พวกเขา
อยู่เป็นนิรันดร์มิได้ พวกเขาก็ต้องแก่ตาย หลังพบเห็นความเปลี่ยนแปลงของสสารนิรันดร์ พวกเขาก็คิดหาวิธีทลายสภาวะปิดสนิทของภพเซียน
ทว่าผลสุดท้าย พวกเขาก็ต้องพบกับความล้มเหลว ไม่อาจทลายผนึกนี้ได้!
พลังผนึกแกร่งกล้าเกินไป ครานั้นพวกเขาไม่คิดจะออกไปไหนอีก นี่ถือเป็นกรงขังที่พวกเขาสร้างให้ตนเอง หากภพเซียนนั้นเข้าออกไปตามใจนึก ย่อมต้องสร้างปัญหามากกว่านี้แน่
ผลสุดท้าย กลับเป็นผลร้ายมาถึงตัวพวกเขา
ตระกูลที่ซีอยู่มิได้เตะตาอันใดในภพเซียน ตระกูลเซียวจึงมิเคยให้ความสนใจนัก
และที่ตระกูลเซียวสนใจในตระกูลของซี ล้วนเป็นเพราะพลังที่รั่วไหลออกจากกล่องสี่เหลี่ยม!
ครานั้น มีพลังรั่วไหลออกจากกล่องสี่เหลี่ยม แม้จะเป็นช่วงเวลาสั้น ๆ กระนั้นมหาตระกูลอย่างพวกเขาก็ยังจับสัมผัสได้
ยามนั้น แม้แต่จักรพรรดิเซียนอาวุโสที่อยู่ในภาวะนิทราของตระกูลพวกเขายังตื่นตัว พลังนั้นแข็งแกร่งเกินไป เหนือกว่าขอบเขตเซียนไปมาก ตระกูลต่าง ๆ ของพวกเขาต่างเคลื่อนไหวเพื่อให้ได้มาซึ่งพลังนี้
ทว่าน่าเสียดาย พวกเขาไม่ได้อะไรกลับมาเลย กล่องสี่เหลี่ยมนั้นไม่อาจถูกทำนาย หลังพลังที่รั่วไหลออกมาหายไป ก็ไม่เหลือร่องรอยอันใดอีก ไม่รู้ต้องสืบหาจากตรงไหน
แต่เหล่ามหาตระกูลมิเคยถอดใจ สืบเสาะอยู่ตลอด
ตระกูลเซียวก็เช่นกัน
ผ่านไปแล้วเนิ่นนาน ตระกูลเซียวสืบไล่ไปเรื่อย ๆ ในที่สุดก็เจอก่อนผู้ใด และเล็งตระกูลของซีไว้
ทว่าพวกเขาเองก็มิอาจแน่ใจ เพียงแต่คาดเดาว่ามีความเกี่ยวข้อง
ในกาลเวลาอันแสนยาวนานที่ผ่านมา พวกเขาคาดเดาเช่นนี้อยู่บ่อยครั้ง และเพราะการคาดเดานี้ พวกเขาฆ่าล้างตระกูลไปก็ไม่น้อย
ต่อมา ผู้นำตระกูลเซียวส่งยอดฝีมือจำนวนหนึ่งบุกเข้าไป ดูว่ามีความเกี่ยวข้องหรือไม่
ผลสุดท้ายเป็นที่คิดไม่ถึงของพวกเขา มีความเกี่ยวข้องจริง ๆ!
พวกเขาได้รู้ว่าพลังนั้นมาจากกล่องสี่เหลี่ยมใบหนึ่ง!
หลังผู้นำตระกูลเซียวทราบข่าวนี้ ก็รุดหน้าไปในบัดดล น่าเสียดาย ยังช้าไปหนึ่งก้าว ซีนำกล่องสี่เหลี่ยมหนีไปจากภพเซียนแล้ว!
เรื่องนี้กลายเป็นความเจ็บปวดตลอดกาลในใจของเขา!
หากว่าครานั้นมิได้ปล่อยให้ซีนำกล่องสี่เหลี่ยมหนีไป ตระกูลเซียวของพวกเขาในตอนนี้คงมิใช่สิ่งที่ในอดีตจะเทียบเทียมได้ ไม่จำเป็นต้องถูกกักขังในภพเซียนนี้อีก!
ไม่เป็นไร นี่อย่างไร ซีนำกล่องสี่เหลี่ยมกลับมาแล้วมิใช่หรือ!
ผู้นำตระกูลเซียวยิ้มร่าด้วยใบหน้าเบิกบาน
“ซี? กล่องสี่เหลี่ยม?”
ข้างกายผู้นำตระกูลเซียว ชายวัยกลางคนผู้หนึ่งตาเป็นประกาย
เขาคือผู้นำตระกูลเฟ่ย ทราบเรื่องซีกับกล่องสี่เหลี่ยมเช่นกัน
หลังตระกูลเซียวล้างบางตระกูลของซี มหาตระกูลอื่น ๆ อย่างพวกเขาก็จับพิรุธได้ และสืบจนรู้เรื่องราวมาบ้าง
ต่อมา พวกเขาได้ส่งยอดฝีมือในตระกูลออกไปตามหาเบาะแสของซี
“ใช่แล้ว! ซีผู้นี้แหละ!”
ผู้นำตระกูลเซียวพยักหน้า “พี่เฟ่ย ในเมื่อเราสองตระกูลเป็นพันธมิตรกันแล้ว ข้าก็จะไม่ปิดบังพี่เฟ่ย ซีผู้นี้คือคนที่นำกล่องสี่เหลี่ยมไป!”
“เยี่ยม!”
ผู้นำตระกูลเฟ่ยยิ้มกว้างเช่นกัน
“ฮ่า ๆ ต้องยอมรับว่า ข้านี่ตาแหลมยิ่งนักที่เลือกเป็นพันธมิตรกับตระกูลเซียว นี่อย่างไร พลอยได้ดีไปด้วย!”
เขายิ้มอย่างมีความสุข
กองกำลังทั้งหลายต่างจับมือเป็นพันธมิตรกัน และเขาเลือกตระกูลเซียว บัดนี้ดูแล้ว การตัดสินใจนี้ของเขาช่างเกรียงไกรยิ่งนัก!
หากได้กล่องสี่เหลี่ยมมาไว้ในครอบครอง พวกเขาย่อมต้องแข็งแกร่งขึ้นกว่านี้!
“ตาแหลมหรือ? ข้าว่าเจ้าตาบอดมากกว่า…”
เวลานั้น ซีเอ่ยขึ้นเสียงราบเรียบ
![รู้สึกตัวอีกที ข้าก็เป็นเซียนซะแล้ว [原來我是世外高人]](https://www.xn--q3cmiag1gmn.com/wp-content/uploads/2023/10/รู้สึกตัวอีกที-ข้าก็เป็นเซียนซะแล้ว-原來我是世外高人.webp "รู้สึกตัวอีกที ข้าก็เป็นเซียนซะแล้ว [原來我是世外高人]")
![เจ้าของร้านพิศวง [我真不是邪神走狗]](https://i2.wp.com/www.xn--q3cmiag1gmn.com/wp-content/uploads/2022/08/bmn54u2yvhx9x9it.jpeg?resize=60,85 "เจ้าของร้านพิศวง [我真不是邪神走狗]")
