ระบบวายร้ายแห่งโชคชะตาบทที่ 541 ความสับสนของจิตเทวะ

บทที่ 541 ความสับสนของจิตเทวะ

บทที่ 541 ความสับสนของจิตเทวะ

สีหน้าของเฉินจงน่าเกลียดยิ่งนัก กอปรกับสายตาที่มองลู่หยวนยิ่งเต็มไปด้วยความเกรี้ยวกราด!

บัดซบ ช่างมีตาหามีแววไม่ เหตุใดลู่หยวนผู้นี้ถึงยังอยู่รอดบนแผ่นดินแห่งนี้ได้?!

ผนึกพันดาราเก้าเตาหลอมคือของดีที่ไม่มีทางพบเจอในแผ่นดินนี้ได้หรอกนะ!

ในมือของเฉินจงมีเพียงแผนที่นำทางเท่านั้น

เฉินจงยอมรับว่าเขามีความคิดไม่ซื่อต่อลู่หยวนจริง

เดิมทีแล้วแผนที่ที่มอบให้อีกฝ่ายเป็นความจริงเพียงครึ่งเดียว

แม้ตำแหน่งโดยสังเขปนั้นถูกต้อง แต่ตำแหน่งที่แน่ชัดหาได้ถูกต้องไม่

เฉินจงใช้พลังจิตเทวะส่วนใหญ่เพื่อแก้ไขข้อมูลข้างต้น และสลับตำแหน่งผนึกพันดาราเก้าเตาหลอมให้ซ่อนอยู่ในถ้ำหมื่นอสูรร้าย ซึ่งเป็นสถานที่อันตรายยิ่งและอยู่ข้างกัน

แผนเดิมก็คือทำให้ลู่หยวนสนใจในผนึกนี้ จากนั้น ต่อให้ไม่พาเฉินจงไปแล้วเลือกที่จะไปคนเดียว แต่นั่นก็ถือว่าประสบความสำเร็จไปแล้วครึ่งหนึ่ง

ขอเพียงลู่หยวนไปสถานที่นี้ เขาย่อมสามารถกวาดล้างบางสิ่งที่อยู่ข้างในได้อย่างแน่นอน ถึงตอนนั้น เฉินจงก็ย่อมยินดีกับความสำเร็จและเข้าไปเก็บเกี่ยวผนึกพันดาราเก้าเตาหลอมได้!

เฉินจงคิดคำนวณเอาไว้หมดแล้ว แต่คาดไม่ถึงว่าลู่หยวนจะเป็นคนที่มีตาแต่หามีแววไม่!

หลังจากเผาแผนที่แล้ว ลู่หยวนก็มีสีหน้าเหยียดหยัน “นิสัยเจ้าเล่ห์เช่นนี้ ยังคิดจะมายอมจำนนต่อข้าอีกรึ? ฝันไปเถอะ!”

สิ้นคำ ใบหน้าของเฉินจงก็มืดมนจนแทบจะกลั่นตัวเป็นหยดน้ำได้

เฉินจงผู้ยืนอยู่ที่นี่ในวันนี้ไม่ใช่เด็กเหลือขออีกต่อไป แต่เป็นยอดฝีมือครึ่งจักรพรรดิในแดนเซียน!

ย้อนกลับไปตอนเฉินจงมีพลังทั้งหลายในแดนเซียน ผู้คนแก่กล้านับไม่ถ้วนต่างคุกเข่าลงแทบเท้าของเขาด้วยความสุภาพ!

ทุกคนต่างประหลาดใจกับกลิ่นอายทรงพลังของเฉินจง นั่นหมายความว่าเขาดูแคลนโลกอย่างสง่างามประหนึ่งบุตรแห่งมหาวิถี!

มีใครที่ไหนกล้ามาพูดจาส่อเสียดกับเขาเช่นนี้?!

เขาดูน่าสงสารงั้นหรือ?!

ฟันกรามของเฉินจงบดขยี้เข้าหากัน ถึงกระนั้นสีหน้าของเขาก็กลับมาเป็นดังเดิมอย่างรวดเร็ว

เมื่อเห็นเฉินจงถูกกลั่นแกล้งเช่นนี้ ซวี่รั่วหลิงก็รู้สึกโล่งอกชั่วขณะ

เฉินจงผู้นี้ติดตามมานานจนซวี่รั่วหลิงรู้สึกรำคาญใจยิ่ง แต่หลายครั้งนางก็ไม่ได้ทำการโจมตีเขา พอวันนี้เห็นการล้อเลียนและเย้ยหยันของลู่หยวน อีกฝ่ายกลับมีท่าทีอับอายถึงที่สุด

“ในเมื่อบุตรศักดิ์สิทธิ์คิดว่ามันไม่มีประโยชน์ เช่นนั้นข้าก็ต้องขอตัว”

สิ้นคำ เฉินจงก็ประสานมือและเตรียมที่จะจากไป

“ข้ายืนอยู่ที่นี่ทั้งคน เจ้าจะมาจะไปตามใจอยากอย่างนั้นหรือ?!”

ลู่หยวนยิ้มหยัน จากนั้นพลังมหาศาลก็เคลื่อนลงมาจากสวรรค์ชั้นเก้าประหนึ่งทวยเทพยื่นมือลงมา แล้วคลื่นอันบ้าคลั่งก็พลันตกกระทบเข้าหาเฉินจงเพียงผู้เดียว!

ตูม!

พื้นดินใต้เท้าของเฉินจงไม่อาจทานทนแรงกดดันดังกล่าวได้แม้แต่น้อย แล้วพวกมันทั้งหมดก็แตกสลายก่อนจะพังทลายลง!

กลิ่นอายของลู่หยวนตรงเข้ามาอย่างรวดเร็วจนแม้แต่ซวี่รั่วหลิงก็ตอบสนองไม่ทัน ด้วยเหตุนี้ พละกำลังและการบ่มเพาะของเฉินจงจึงไม่สามารถหลบเลี่ยงได้

แต่เฉินจงสัมผัสได้ก่อน เขาจึงหลบไปด้านข้างเพื่อเลี่ยงศูนย์กลางแรงกดดันของลู่หยวน ทำให้ได้รับเพียงผิวเผินเท่านั้น

แม้กระทั่งแรงกดดันผิวเผินนี้ก็มากพอจะทำให้เฉินจงคุกเข่าลงกับพื้นดิน หัวใจของเขาพลุ่งพล่านขณะลมปราณและโลหิตไหลย้อนกลับ

ลู่หยวนก้าวไปข้างหน้าขณะยกเท้าซ้ายเหยียบลงบนแผ่นหลังของเฉินจง “จิตเทวะของเจ้ายอดเยี่ยมไม่เบา เจ้ากลับชาติมาเกิดหรือว่าเป็นเศษเสี้ยววิญญาณที่หลงเหลืออยู่ แล้วยึดครองร่างผู้อื่นกันล่ะ?”

แม้น้ำเสียงของลู่หยวนจะสงบ แต่มันราวกับสายฟ้าฟาดห้าครั้งยามเข้าหูของเฉินจง

เด็กคนนี้รู้ได้อย่างไร?!

สายตาของเฉินจงเต็มไปด้วยความวิตก!

ตอนเศษเสี้ยววิญญาณยึดครองร่างนี้ มีเพียงเฉินจงที่ทราบ นี่นับว่าเป็นความลับที่อยู่ในส่วนลึกที่สุดของเขา!

แม้ตอนนี้จะมีหุบเขาที่ผ่านไม่ได้ระหว่างแดนเซียนกับแผ่นดินหยวนหงเพื่อคอยขัดขวางการรุกล้ำของทั้งสองฝ่าย แต่เฉินจงทราบดีว่าเขตอาคมนี้จะไม่คงอยู่ตลอดไป

สักวัน ไม่ว่าคนอื่นหรือเขาก็จะต้องทำลายเขตอาคมนี้!

เมื่อเฉินจงเข้าสู่แดนเซียนอีกครั้ง มันก็จะเป็น ‘วันที่ดี’ ของ ‘พี่น้อง’ เหล่านั้นที่เคยวางแผนเล่นงานกันมาก่อน!

เขาอยากตามหาคนเหล่านั้นที่เคยเป็นพี่น้องกันในอดีต แต่วางแผนจะแทงข้างหลังจนตอนนี้ขึ้นเป็นมหาจักรพรรดิ ต้องการให้พวกเขาตายโดยไม่มีที่ฝังศพ!

ทว่า เฉินจงจะไม่เปิดเผยตัวตนจนกว่าจะแข็งแกร่งมากพอ

ถึงอย่างไรมันก็เป็นการหลีกเลี่ยงปัญหาที่ไม่จำเป็น หากมีใครในแผ่นดินหยวนหงทราบเกี่ยวกับสถานะครึ่งจักรพรรดิ พวกเขาอาจจะไม่จองจำหรือถามไถ่อะไรอีก

ถึงตอนนั้น ชีวิตของเขาก็จะพังทลาย!

เวลาสำหรับการแก้แค้นยังอีกไกลนัก เขาจึงทำได้เพียงใช้ชีวิตภายใต้ความมืดแห่งการข่มเหงเช่นนี้!

เฉินจงไม่คาดคิดว่าจะถูกลู่หยวนเปิดโปงตัวตนตั้งแต่ครั้งแรกที่ได้พบกัน!

เฉินจงรู้สึกถึงแรงกดดันทรงพลังของลู่หยวน อีกทั้งยังทราบชัดเจนว่าเท้าของอีกฝ่ายกำลังเหยียบอยู่บนกระดูกสันหลัง

แต่เขาไม่เข้าใจว่าอีกฝ่ายทราบตัวตนตั้งแต่ตอนไหน?!

หรือว่าจะเป็นแผนที่เมื่อครู่?!

เป็นไปไม่ได้!

แผนที่นั้นได้มาจากใจกลางแผ่นดินหยวนหงแห่งนี้ ไม่มีกลิ่นอายของแดนเซียนเสียหน่อย!

“เลิกเดาได้แล้ว”

เสียงของลู่หยวนยังคงดังก้องในหูของเฉินจง “เจ้าเป็นคนเช่นไร ข้ามองเพียงปราดเดียวก็รู้แล้ว!”

“มีข่าวลือว่าหลังจากยึดครองร่างแล้ว จิตเทวะจะมีพลังมหาศาลไม่ต่างจากผู้ที่ทำการฝึกฝนมานานนับหมื่นปี เหอะ ๆ ข้าอยากลองดูเสียหน่อยว่าจิตเทวะของเจ้าจะทรงพลังแค่ไหน!”

สิ้นคำ ลู่หยวนก็พลันออกแรงขณะกลิ่นอายสีแดงแผ่ซ่านมาจากร่างของเขา ก่อนตรงเข้าสู่จิตเทวะของเฉินจง

ทันใดนั้น ทั่วทั้งใบหน้าของเฉินจงก็เต็มไปด้วยความดุร้าย

เนตรเทวะสีโลหิตแยกออกจากบริเวณหว่างคิ้วของลู่หยวนก่อนจะปรากฏจนเด่นชัด สภาพของมันดุร้ายน่าหวาดกลัวและมีกลิ่นอายทรงพลังรายล้อมไปทั่ว

เฉินจงเพียงรู้สึกถึงบางสิ่งคล้ายกับปะปนอยู่ในจิตเทวะ สิ่งนี้กำลังกัดกินและรุกคืบไปทุกหนแห่งราวกับต้องการบดขยี้จิตเทวะให้เป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย!

เฉินจงพลันขัดขืน แต่เขาถูกลู่หยวนกำราบเอาไว้จนไม่สามารถขยับได้

หลังจากผ่านไปหนึ่งถ้วยชา ลู่หยวนก็ดึงกลิ่นอายออกมา

หลังจากพลังของลู่หยวนสลายไปแล้ว ร่างของเฉินจงก็คล้ายกับสูญสิ้นการสนับสนุนก่อนจะล้มลงกับพื้น

ดวงตาของเฉินจงหมองหม่นขณะน้ำลายไหลออกจากปาก บางครั้งเขาก็หัวเราะคิกคักราวกับเสียสติ

ลู่หยวนเผยรอยยิ้มเย็นชาขณะเสียงระบบดังขึ้น

[แจ้งเตือนจากระบบ : จิตเทวะของบุตรแห่งโชคชะตาเฉินจงได้รับความเสียหายอย่างเลี่ยงไม่ได้ ทำให้ค่าโชคชะตาของเขาลดลง 5000 ค่าโชคชะตาที่เหลือในตอนนี้ 10000]

[ค่าโชคชะตาวายร้ายของท่านเพิ่มขึ้น 10000 ค่าโชคชะตาวายร้ายที่เหลือในตอนนี้ 80000]

สายตาของลู่หยวนเผยความพึงพอใจ

นับตั้งแต่ลู่หยวนคาดเดาตัวตนของเฉินจง เขาก็รู้แล้วว่าจิตเทวะนี้คือหนึ่งในการพึ่งพาอันยิ่งใหญ่ของอีกฝ่ายในตอนนี้

จิตเทวะทรงพลังสามารถทำให้เฉินจงมีข้อได้เปรียบลับอยู่มากมาย มันถึงขั้นทำให้ลู่หยวนต้องใช้เวลาหนึ่งถ้วยชาเต็มจึงจะสามารถทำลายได้จนสิ้น

มันแสดงให้เห็นว่าจิตเทวะของคนผู้นี้แข็งแกร่งเพียงใด!

———————————