รวยชั่วข้ามคืน?！ 708 ทหารสูงศักดิ์ทำงานด้วยความรวดเร็ว

บทที่ 708 ทหารสูงศักดิ์ทำงานด้วยความรวดเร็ว

"คุณชายหยาง！ผมขอร้องคุณละ！”

"ฆ่าพวกมัน！ฆ่าฉินหลั่ง！ฆ่าเหว่ยฝ่าเทียน！ฆ่าจางหย่าร่อ！”

เห็นพวกหยางจ้างกั๋วมา จางฉีเซินที่กำลังโมโหอยู่นั้นเหมือนเห็นความหวัง ร้องตะโกนด้วยเสียงที่แหบแห้ง ริมฝีปากเป่าลมร้อนออกมาด้วยความใจร้อน

"คุณชายหยาง！ คุณต้องช่วยผมฆ่าพวกมันทิ้ง！”

จางฉีเซินที่ถูกลงโทษโดยการหักมือหักเท้าในบ้านตัวเอง โดนลูกพี่ลูกน้องของตนเองลงมือ สำหรับจางฉีเซินถือเป็นเรื่องที่ไม่สามารถยอมรับได้ เป็นเรื่องที่น่าอับอายอย่างมาก

เขาแทบอยากจะลุกขึ้นมา แล้วฆ่าจางหย่าร่อทิ้ง จากนั้นใช้รถทับตัวฉินหลั่ง

"ฉีเซิน นายอย่าวู่วาม เรื่องครั้งนี้พวกเราไม่ยอมปล่อยผ่านไปแน่นอน"

หยางจ้างกั๋วกดแขนของจางฉีเซิน แววตาเต็มไปด้วยความโมโห：“แค้นนี้ต้องชำระอย่างแน่นอน"

"ฉินหลั่งรังแกกันเกินไปแล้ว"

"ทั้งๆที่รู้ว่าจางฉีเซินเป็นคนของพวกเรา แต่ก็ยังลงมือทำร้ายอย่างหนัก และยังฆ่ายายหมั่นทิ้งอีกด้วย"

หล่วนฝูที่อยู่ข้างๆแววตาเต็มไปด้วยความเหี้ยมเกรียม：“จางฉีเซิน นายวางใจเถอะ พวกเราจะต้องแก้แค้นให้นายแน่นอน"

ถึงแม้จะไม่มีเรื่องของจางฉีเซิน หยางจ้างกั๋วก็ไม่มีวันปล่อยฉินหลั่งไป นี่เป็นเรื่องที่แน่นอน

"เมื่อก่อนฉันรู้สึกว่าจางหย่าร่อแปลกๆ กังวลว่าเธอจะทำไม่ดีกับฉีเซิน ดังนั้นจึงตั้งใจส่งยายหมั่นไปโดยเฉพาะ เพื่อปกป้องฉีเซิน"

"ในเวลาเดียวกันก็ทำให้จางฉีเซินมีอำนาจในการพูดมากขึ้นในตระกูลจาง"

เพราะคนในตระกูลจางที่สามารถข่มยายหมั่นได้มีไม่กี่คนเท่านั้น"

"ขอเพียงยายหมั่นอยู่ต่อ วันข้างหน้าสามารถเป็นกำลังเสริมขนาดใหญ่ที่ช่วยให้จางฉีเซินได้รับตำแหน่ง ทว่าคิดไม่ถึง ฉินหลั่งกลับแกว่งเท้าหาเสี้ยน"

"ไอ้สารเลวคนนี้ ไม่เพียงแต่ทำให้จางหย่าร่อทำร้ายจางฉีเซิน และทำให้แผนการของเราล้มไม่เป็นท่า"

"วันข้างหน้าพวกเราอยากจะส่งคนติดตามจางฉีเซินกลับตระกูลจาง เกรงว่าวันข้างหน้าตระกูลจางคงไม่ตกลงง่ายๆแล้ว

เมื่อเทียบกับบาดแผลของจางฉีเซิน หยางจ้างกั๋วเจ็บปวดยิ่งกว่าที่แผนการของตนถูกทำลาย ทำให้เขาเกลียดฉินหลั่งเข้ากระดูก

ใบหน้าของจางฉีเซินเต็มไปด้วยความละอาย：“คุณชายหยาง ผมไม่มีความสามารถมาก ไม่คิดว่าเหว่ยฝ่าเทียนจะรู้จักกับฉินหลั่ง……"

"ไม่เกี่ยวกับนาย"

หยางจ้างกั๋วมองออก：“ฉันรู้สึกว่าฉินหลั่งอยากจะท้าทายฉัน ก็เท่านั้น"

หล่วนฝูโมโหจนเม้มกัดริมฝีปากแน่น：“เขาท้าทายพวกเราแบบนี้ ไม่กลัวจะเป็นศพข้างถนนเหรอ?"

"ไม่พอใจไง ฉินหลั่งในตอนนี้ไม่พอใจ"

"เรื่องหลู่เหม่ยเฉินนั่น ฉันใช้แผนการกับเขา ตอนนี้เขาคอยขวางทางฉันทุกอย่าง แน่นอนว่าไม่พอใจ ฉันคิดว่าเขาใจกล้ามาก เหมือนอยากจะล้มฉันทิ้งอย่างเด็ดขาด……"

"ตอนที่เขารู้ว่าจางฉีเซินเป็นคนของฉัน เขาก็หาข้ออ้างลงมือ ต้องล้มฉีเซินให้ได้ เรื่องนี้ไม่ได้แปลกแต่อย่างใด"

หยางจ้างกั๋วกัดฟันแน่น：“พวกเราเป็นศัตรูกัน ไม่ว่ายังไง ฉินหลั่งก็ต้องตาย ทั้งยังมีจางหย่าร่อ เธอกินหัวใจหมีน้ำดีเสือดาว ถึงได้กล้าหาเรื่องฉัน"

จางฉีเซินพยักหน้า พูดด้วยน้ำเสียงเหี้ยมเกรียม：“คุณชายหยาง ผมจะฉีกร่างพวกมันเป็นชิ้นๆทำลายกระดูกให้เป็นเถ้าถ่าน ผมจะทำให้พวกมันไม่มีที่ฝังศพ นี่คือราคาที่ต้องจ่ายกับการหักมือหักเท้าของผม"

แววตาหล่วนฝูฉายแสงเป็นประกาย：“นายวางใจเถอะ อีกไม่นานฉินหลั่งก็จะซวยแล้ว รวมถึงจางหย่าร่อด้วย ก็ใช้เวลาอีกไม่กี่วัน ก็จะจบเห่แล้ว"

แววตาจางฉีเซินดุร้าย：“ดีมาก ดีมากๆ ต้องทำให้พวกสารเลวนั่นตายทั้งเป็น"

ได้การรับปากจากหยางจ้างกั๋วและหล่วนฝู ความโมโหของจางฉีเซินจางลงไปไม่น้อย เขาเชื่อ พวกฉินหลั่งมีชีวิตได้อีกไม่กี่วันเท่านั้น

หยางจ้างกั๋วพูดปลอบจางฉีเซินอีกไม่กี่คำ บอกให้เขารักษาตัวให้ดี เรื่องแก้แค้นไว้ค่อยว่ากัน จากนั้นก็พาหล่วนฝูออกไปจากห้องพักผู้ป่วย

"เรื่องดำเนินไปถึงไหนแล้ว?"

ระหว่างเดินทาง หยางจ้างกั๋วไถโทรศัพท์ พร้อมเอ่ยถามหล่วนฝู

"ตอนเช้าหยูฉิงส่งข่าวมา….."

หล่วนฝูคิดเอาไว้แต่แรกแล้วว่าหยางจ้างกั๋วจะต้องถาม ดังนั้นจึงตอบอย่างไม่ลังเล：

"ศูนย์วิจัยและพัฒนาผงขาวหยุนเซียนเมื่อหลายวันก่อนเริ่มใช้งาน เมื่อวานก็ทำตัวอย่างยาสำเร็จแล้ว วันนี้ตอนหกโมงเช้าเริ่มผลิตล็อตแรก"

"โรงงานยายังคงจัดซื้อวัตถุดิบล็อตใหญ่อย่างต่อเนื่อง จากจำนวนรอบของรถยนต์และคุณภาพ วัตถุดิบมีมูลค่าถึงสองร้อยล้าน เพียงพอให้ใช้ถึงสามเดือน"

"พวกเขายังได้จัดตั้งอุปกรณ์เภสัชกรรมอัตโนมัติขนาดใหญ่สามชุด และเชิญนักเภสัชกรยอดฝีมือคอยดูแลคุณภาพของยา"

"หลู่เหม่ยเฉินเสนอแผนโฆษณาหนึ่งตัว เตรียมที่จะให้หยูนชิงชิงเป็นพรีเซนเตอร์"

"วันนี้ตอนเช้า หลู่เหม่ยเฉินเชิญเหว่ยฝ่าเทียนมาเป็นทนายที่ปรึกษาของผงขาวหยุนเซียนอย่างเป็นทางการ"

"อีกทั้งผมยังได้ทราบข่าวว่า หลู่เหม่ยเฉินได้รับตัวอย่างสูตรหลายตัวของฉินหลั่ง ลอบติดต่อกับลูกค้าหลายคนของบริษัทของตระกูลหยางเป็นการส่วนตัว"

"ลูกค้าพากันตกตะลึง พูดชื่นชมมาโดยตลอด ด้วยเหตุนี้เธอจึงมีออเดอร์ในมือหลายร้อยหลานแล้ว"

"สรุปแล้ว หลู่เหม่ยเฉินและฉินหลั่งลงทุนไปเกือบพันล้าน หลายฝ่ายร่วมมือกัน กำลังทำงานล่วงเวลาเพื่อเตรียมผลิตผงขาวหยุนเซียน”

"เวลาในตอนนี้ คาดว่าพวกเขาคงผลิตผลิตภัณฑ์ออกมาเกือบหมื่นชุดแล้ว"

"พวกเขาเปิดเส้นทางการตลาดเอาไว้แล้ว มีเท่าไหร่ก็สามารถขายได้เท่านั้น ดังนั้นจึงผลิตโดยไม่ต้องเป็นกังวล……."

หล่วนฝูพูดสรุป：“ถ้าเกิดเรื่องขึ้นกับผลิตภัณฑ์ตัวนี้ บริษัทของตระกูลหยางต้องได้รับผลกระทบอย่างมาก"

"ฉินหลั่งอดทนอดกลั้นได้สุดยอดจริงๆ ถ้าไม่เหยียบพวกเราจมดิน เขาไม่มีวันพอใจ"

หยางจ้างกั๋วแสยะยิ้มเย้ยหยัน：

"น่าเสียดาย ให้เวลามันหนึ่งร้อยปี โอกาสหนึ่งพันครั้ง มันก็ทำอะไรฉันไม่ได้"

"แต่กลับกลายเป็นเขา ที่จะต้องเผชิญหน้ากับการถูกทำลาย"

ในนัยน์ตาของเขาประกายความดูถูก วินาทีที่ฉินหลั่งมีปัญหากับเขา ถูกกำหนดให้มีจุดจบที่ไม่ดี

"เมื่อเทียบกับจุดจบน่าเวทนาของหลู่เหม่ยเฉินและฉินหลั่ง ฉันยิ่งชอบที่จะเห็นศักยภาพของผงขาวหยุนเซียน"

หล่วนฝูเตือนหยางจ้างกั๋วเหมือนจะเจตนาแต่ก็ไม่ได้เจตนาว่าอันไหนสำคัญกว่ากัน：“นี่ไม่เพียงแต่จะสร้างความมั่นคงให้กับตำแหน่งของคุณในตระกูล ทั้งยังทำให้ตระกูลหยางมีชื่อเสียง"

ได้ฟังคำพูดนี้ แววตาหยางจ้างกั๋วฉายแสงออกมา：“พวกเราเตรียมความพร้อมไปถึงไหนแล้ว?"

หล่วนฝูยิ้มบางๆ：“เตรียมทุกอย่างพร้อมแล้ว ขาดก็แต่คำสั่งของคุณ"

หยางจ้างกั๋วไม่ได้พูดอะไร เดินเข้าไปในลิฟต์ด้วยความนิ่งสงบ

จากนั้นเขาก็ปิดประตูลิฟต์ลงช้าๆ หันหน้าไปทางหล่วนฝูพร้อมกับทำมือท่าทางเชือดคอ

หล่วนฝูหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาแล้วพูด：

“ลงมือ！”

ตอนเย็นเวลาสี่โมงครึ่ง โรงงานผลิตยาร่อเสว่ เสียงเครื่องจักรดังสนั่น พนักงานต่างกำลังทำงานด้วยความยุ่ง

นี่เป็นโรงงานขนาดใหญ่ มีคนงานกว่าพันคน คนงานขยันขันแข็งกันผลิตหยุนเซียน ใช้เวลาไม่นานผลิตภัณฑ์ก็เต็มโกดัง

หลู่เหม่ยเฉินให้สวัสดิการคนงานชุดนี้อย่างดี เพื่อให้ผลิตภัณฑ์สามารถออกสู่ท้องตลาดในเร็ววัน หลู่เหม่ยเฉินให้เงินเดือนพนักงานสามเท่าเมื่อเทียบกับอุตสาหกรรมอื่นๆ ดังนั้นพวกคนงานจึงเป็นคนงานที่เชี่ยวชาญด้านอุตสาหกรรม หลู่เหม่ยเฉินจับตาดูด้วยตนเอง ให้พวกเขาผลิตผลิตภัณฑ์ออกมาหนึ่งหมื่นชุด

อีกทั้งเธอยังมอบผลิตภัณฑ์ตัวใหม่ให้ทุกคนในโรงงานคนละหนึ่งชุด ต้องรู้ว่าผลิตภัณฑ์นี้ราคาไม่ใช่ถูกๆ ทั้งยังเพิ่งเข้าตลาด กลัวก็แต่อุปสงค์มากกว่าอุปทาน เวลานี้ผลิตภัณฑ์ในมือพวกเขาก็จะยิ่งมีมูลค่า

ดังนั้นสวัสดิการนี้จึงทำให้พวกคนงานมีความสุข ดีใจเป็นอย่างมาก

หลู่เหม่ยเฉินก็พอใจในการทำงานของพวกคนเป็นอย่างมาก หลังจากตรวจดูการทำงานในโรงงานพักหนึ่งก็กลับไปที่ห้องทำงานและพูดคุยปัญหาที่เกี่ยวข้องกับฉินหลั่ง

ในห้องทำงานเองก็ครึกครื้นมาก เหว่ยฝ่าเทียนถือผลิตภัณฑ์ที่ผลิตออกมา เปรียบเทียบคุณภาพและประสิทธิภาพกับผงขาวตระกูลหยางด้วยความตื่นเต้นดีใจ

ผงขาวหยุนเซียนล็อตนี้ฉินหลั่งไม่ได้ทำด้วยตนเอง ดังนั้นประสิทธิภาพจึงแตกต่างกันเล็กน้อยเป็นเรื่องธรรมดา แต่เมื่อเทียบกับผงขาวตระกูลหยาง ก็แตกต่างกันราวฟ้ากับดิน อย่างน้อยก็ได้ผลลัพธ์ระดับห้าดาว

เหว่ยฝ่าเทียนเป็นทนาย แต่เขาเข้าใจธุรกิจและความมหัศจรรย์ที่อยู่ด้านใน ถือผงขาวหยุนเซียนเอาไว้และตื้นตันอยู่นาน