รวยชั่วข้ามคืน?！ 601 เมิ่งเหมิงเหมิงกลับมามีอำนาจอีกครั้ง

บทที่ 601 เมิ่งเหมิงเหมิงกลับมามีอำนาจอีกครั้ง

เสี้ยงเฟยสงเดือดมาก เขาเป็นถึงปรมาจารย์ศิลปะการต่อสู้ที่มีชื่อเสียงมายาวนาน แต่ทำไมหลบตบของฉินหลั่งไม่ได้

ครั้งที่แล้วเป็นแบบนี้ ครั้งนี้ก็เหมือนกัน

โดนฉินหลั่งตบจนหูอื้อทั้งสองข้าง แต่ครั้งนี้เสี้ยงเฟยสงไม่ได้พาลเหมือนครั้งที่แล้ว เขาเพียงปิดปากเงียบไม่ตอบโต้

เมื่อเทียบกับน้องชายเขา เขายังคงมีกลยุทธ์อยู่บ้าง พอเขารู้ว่าคฤหาสน์ฝู่ตงเป็นของฉินหลั่ง เขาก็เข้าใจกระจ่างแจ้งแล้ว

ในฐานะที่เขาเป็นนักต่อสู้รุ่นหนึ่ง แต่ก็ยังมาด้วยตัวเอง แล้วยังให้พนักงานฝ่ายขายเหลือบ้านไว้ให้ตนอย่างสนิทสนม ก็พอจะรู้แล้วว่าหลังจากเข้ามาอยู่ในคฤหาสน์ฝู่ตงแล้วจะเป็นยังไง？

ตอนนี้เขารู้สึกว่าฉินหลั่งไม่ใช่คนที่จะหาเรื่องได้ง่ายๆแล้วล่ะ ถึงแม้ตระกูลเสี้ยงกับฉินหลั่งจะไม่ถูกกัน แต่เขาก็ยอมออกไปด้วยความอาฆาตแค้น เพราะฝีมือของฉินหลั่งในตอนนี้ เขาคิดว่าหากอยู่ทะเลาะกับฉินหลั่งต่อ เรื่องคงกลับตาลปัตร และยิ่งขายหน้า

“ฉินหลั่ง พอแล้ว！เรายังได้เจอกันอีก！”เสี้ยงเฟยสงกัดฟันพูดอย่างอดกลั้น

“เพี๊ยะ！”ฉินหลั่งตบเขาเสียงดังราวฟ้าผ่าอีกครั้ง

“ที่เป็นแดนเทพของผม ผมไม่อยากเห็นเลือดที่นี่ ดังนั้นคุณรีบไสหัวออกไป！”ฉินหลั่งจ้องเขม็ง ไม่มีทีท่าว่าจะกลัวเสี้ยงเฟยสงแม้แต่น้อย กลับกัน เหมือนเขาไว้ชีวิตหมาตัวหนึ่งอย่างเสี้ยงเฟยสงอย่างไรอย่างนั้น

เสี้ยงเฟยสงเดิมที่จะใช้อำนาจคุมคามที่นี่ แต่เขาฉลาดกว่าน้องชายนิดหน่อย จึงกัดฟันเดินจากไป

นี่เป็นถึงเสี้ยงเฟยสงเลยนะ แต่กลับโดนฉินหลั่งพูดแค่สองสามประโยคก็ออกไปซะแล้ว เหล่าบรรดาคนใหญ่คนโตที่รวมตัวกันมาซื้อบ้าน เริ่มคาดเดาเบื้องหลังและอำนาจของฉินหลั่ง

สายตาที่พวกเขามองฉินหลั่งนั้นดูเคารพขึ้นมาทันที ไม่ถึงครึ่งชั่วโมง ข่าวที่เสี้ยงเฟยสงไม่สู้และหลบหนีก็แพร่สะพัดไปทั่วเย็นจีน คนอื่นๆคงรู้แล้วว่าเจ้าของคฤหาสน์ฝู่ตงไม่ใช่คนที่มาแหยมได้ง่ายๆ

อีกทั้งที่ตระกูลเสี้ยงมาซื้อคฤหาสน์ฝู่ตง แต่กลับโดนเจ้าของบริษัทไล่ออกไปอย่างไม่เกรงใจ แค่นี้ก็แสดงให้เห็นถึงระดับของคฤหาสน์ฝู่ตงแล้ว และยังแสดงให้เห็นถึงความเจ๋งของบริษัทอสังหาริมทรัพย์นี้อีกด้วย

เหมือนเป็นโฆษณาฟรีๆ คฤหาสน์ฝู่ตงมีชื่อเสียงขึ้นมาทันที กลายเป็นเรื่องเม้าที่เหล่าคนใหญ่คนโตคอยพูดถึง

ทางด้านนี้ พอฉินหลั่งทำธุระเสร็จก็กลับร้านยาปุ่นฉ่าวทันที

พอถึงร้านยาปุ่นฉ่าว ฉินหลั่งก็จัดก่อนเรื่องต่างๆ4เรื่องตามลำดับ

เรื่องแรกคือเปลี่ยนชื่อร้านยาปุ่นฉ่าวเป็นร้านหุยชุน เพื่อไม่ให้พอเกิดเรื่องขึ้นแล้วทำให้หมอเทพสวี่เสียชื่อโดยไม่จำเป็น

หมอเทพสวี่ก็ส่วนหมอเทพสวี่ ฉินหลั่งก็ส่วนฉินหลั่ง ไม่สามารถรวมกันได้ จะให้คนอื่นคิดว่าฉินหลั่งเป็นอะไรกับหมอเทพสวี่

เรื่องที่สองคือให้ สี่สาวลม ดอกไม้ หิมะ พระจันทร์ส่งคนไปยังร้านหุยชุน เขาอยากให้ร้านหุยชุนกลับมาอีกครั้ง

ดังนั้นจึงไม่ให้ทั้งสี่สาวมา เพราะเขาคำนึงถึงว่ายาวเย่วกงนั้นเป็นระบบใหญ่ ต้องมีคนดูแลเยอะๆ

เรื่องที่สามคือให้ซ่งซื่อหยูนส่งตัวยาราคาแพงมาล็อตใหญ่ เย็นจีนมีบุคคลที่มีอิธิพลเยอะ ฉินหลั่งต้องการให้เงินช่วยเหลือแก่ผู้ป่วยระดับล่าง

ตระกูลซ่งซื่อหยูนค้าขายตัวยามาหลายปี อีกทั้งยังซื่อตรงต่อฉินหลั่ง ดังนั้นหลังจากนี้ฉินหลั่งจึงอยากซื้อจากตระกูลซ่ง ตัวยาที่หายาก คงต้องเอามาจากภูเขาเทียน

หลังจากฉินหลั่งสั่งงานเสร็จ พวกลูกน้องก็ทำงานกันได้อย่างมีประสิทธิภาพมาก ตอนเย็นยาวเย่วกงจึงได้ส่งคนมา พอพวกเขาได้เจอกันก็ดีใจมากๆ แม้กระทั่งลม ดอกไม้ หิมะ พระจันทร์ที่เป็นผู้หญิงยังไม่อยากจากไป

จนสุดท้ายฉินหลั่งต้องประณีประนอม ใช้วิธีการสุ่มเลือกจนลมได้อยู่ช่วยงานต่อ2-3วัน เมื่อถึงเวลาก็ต้องกลับไปดูแลที่ยาวเย่วกง

ทุกคนก็วุ่นกันใหญ่

ทั้งฝึกวิชาฝังเข็ม ทำความคุ้นชินกับคลังยา และทำความสะอาด พวกเขานับ10คนทำเอาทั้งคลินิกคึกคักขึ้นมา

ลมแอบไปห้องฉินหลั่งเงียบๆ แล้วทำความสะอาดห้องรกๆจนเอี่ยมอ่อง แถมยังเอาเสื้อผ้าไปซักกับมือให้อีก……

“ปังๆๆๆ—-”

เช้าวันต่อมา ฉินหลั่งพวกเขาตื่นแต่เช้า หลังจากจุดประทัดไฟฟ้าเสร็จ ก็ดึงผ้าแดงที่ป้ายร้านออก

จนเห็นเป็นชื่อร้านร้านหุยชุน

ทุกคนก็ปรบมือกันเสียงดัง

มีคนไข้มารวมตัวกันอยู่หน้าประตูราวๆ100คน

เรื่องที่ฉินหลั่งช่วยให้ชายชราซูบผอมฟื้นจากการหลอกลวงว่าถูกวางยาพิษ เป็นที่พูดถึงกันเป็นวงกว้าง

บวกกับเรื่องที่ฉินหลั่งช่วยทารกหญิงแรกเกิดฝังเข็ม ทำให้ผู้ป่วยจำนวนมามากเข้าแถวกันตั้งแต่เช้า

เมื่อเห็นว่าคลินิกมีกำลังคนเพิ่มขึ้น ราคายาก็ถูกกว่าเมื่อก่อนตั้งครึ่งหนึ่ง ผู้ป่วยก็ต่างพากันยกย่องฉินหลั่ง

ทุกคนคิดไม่ถึงว่าจะมีผู้ป่วยมาเยอะขนาดนี้ ทุกคนจึงกระตือรือร้นที่จะทำงานในเย็นจีนกันสักตั้ง

“บรื้น—-”

ในขณะนั้นเองก็มือเสียงรถยนต์ดังกระหึ่ม จากนั้นก็เห็นรถ7-8คนจอดขวางหน้าคลิกนิก

เมื่อประตูเปิดออก ชายหญิงนับ10ก็ปรากฏตัวออกมา ฉินหลั่งหันไปมอง ก็จำได้ทันทีว่าคนคนนั้นคือเมิ่งเหมิงเหมิง

“อ้าว หมอเทพฉินรื้อป้ายออกเร็วขนาดนี้เลยเหรอ？”

เมื่อเทียบกับพวกขี้โม้ในงานเลี้ยง เมิ่งเหมิงเหมิงสาวกว่าเยอะ“เวรกรรมจริงๆ ชื่อเสียงนับสิบปีของท่านสวี่ พอตกมาอยู่ในมือนายก็รักษาไว้ไม่ได้ซะแล้ว”

“ไม่รู้ว่าใบรับรองทางการแพทย์ในมือนายนั้น ไปยัดใต้โต๊ะใครให้ทำให้”

สมุนเขาพากันหัวเราะ

“เมิ่งเหมิงเหมิง พวกนายอยากจ่ายเงินชดใช้จำนวนมหาศาลอีกใช่ไหม？”

“หรืออยากได้แผลที่มืออีกรอบ？”

ฉินหลั่งตีมือทั้งสองข้างพลางเดินเข้าไป……

เมิ่งเหมิงเหมิงหุบยิ้มทันที เขาเกลียดที่คนอื่นพูดเรื่องนี้ที่สุด และมันยิ่งทำให้เขาเกลียดฉินหลั่งเข้าไปอีก“ฉินหลั่ง นายยั่วโมโหฉันแบบนี้ ฉันจะยอมได้ยังไง？นายอยากเปิดคลินิก เป็นศัตรูกับฉันก็เท่ากับรนหาที่ตาย！”

“วงการการแพทย์และยาในเย็นจีน ไม่ทนกับความไม่เจียมตัวนี้”

เขาระบายความโมโหใส่ฉินหลั่งอย่างดุเดือด“แค่ฉันโทรไปกริ้งเดียว ก็ทำให้นายตายอย่างอนาถได้”

“ถ้านายสามารถจะจัดการฉันได้ ก็คงจัดการไปนานแล้ว จะมาพูดไร้สาระกับฉันทำไม？”

ฉินหลั่งเดินไปขวางทางพวกเขา“น่าเสียดายที่นายสู้ฉันไม่ได้ ไม่งั้นคงไม่ปล่อยให้อาทั้งสามของนายใช้ลูกไม้ตื้นๆแบบนี้”

“แต่ต้องยอมรับเลยว่าพวกเขาฉลาดกว่านาย โดยการเลือกที่จะก้มหัวให้ฉัน แต่นายยังหมกมุ่นอยู่”

เมิ่งเหมิงเหมิงระงับความโทสะของตน“เหอะ ฉันไม่ยอมหรอก ก็แค่คนเร่ร่อนคนหนึ่งทำไมฉันต้องสนใจด้วย？！”

เพื่อเป็นการโจมตีฉินหลั่งและคลินิกอย่างรุนแรง เมิ่งเหมิงเหมิงจึงร่วมมือกับเสี้ยงเฟยสง สร้างเรื่องที่รักษาคนจนตาย และเรื่องแสดงละครว่าโดนยาพิษหมู่ แต่คิดไม่ถึงว่าฉินหลั่งจะคลี่คลายทั้งหมดได้อย่างง่ายดาย

และที่เสี้ยงเฟยสงโดนฉินหลั่งจัดการจนหลบหนีไป เมิ่งเหมิงเหมิงก็รู้แล้วเช่นกัน ดังนั้นเขาจึงต้องออกโรงเอง

“อย่าไร้สาระเลย ถ้าป่วยก็มารักษา แต่ถ้าไม่ก็ไสหัวไปซะ”

ฉินหลั่งไม่อยากพูดทะเลาะกับเมิ่งเหมิงเหมิงแล้ว“ฉันไม่อยากเห็นหน้านาย”

คนของยาวเย่วกงตะโกนขึ้น“ไสหัวออกไป！”

“ไสหัวออกไปงั้นเหรอ？”

เมิ่งเหมิงเหมิงหัวเราะเยาะ“พวกแกยังไม่ถึงคราวซวย ฉันจะกลับได้ยังไง？”

“ลุย！”

หลังจากเมิ่งเหมิงเหมิงโบกมือออกไป ก็มีรถพยาบาลขนาดใหญ่4คันขับออกมา ทุกคันล้วนเหมือนรถบัสสองชั้น

เมื่อประตูเปิดออก ก็มีเจ้าหน้าที่ทางการแพทย์ในชุดกาวน์ปรากฏตัวขึ้น

จากนั้นอานซินหมอทั้ง8คนก็ปรากฏตัวขึ้น

“ทุกคน หมออานผู้นี้เคยเป็นหัวหน้าแพทย์ของร้านยาปุ่นฉ่าว ส่วน7คนนี้ล้วนเป็นผู้อาวุโสของร้านยาปุ่นฉ่าว”

“พวกเขาไม่พอใจที่ฉินหลั่งเป็นคนไม่มีประสบการณ์ แต่กลับมาชี้แนะผู้ที่มีประสบการณ์ และไม่พอใจที่ร้านยาปุ่นฉ่าวเก็บเงินค่ารักษาจากผู้ป่วยแพง เลยาตำหนิฉินหลั่งกับสวี่ซีเหวินสองสามคำ สุดท้ายกลับโดนไล่ออกซะงั้น ”

เมิ่งเหมิงเหมิงขึ้นไปยืนบนรถ พลางพูดตะโกนใส่ทุกคน“หมออานพวกเขามีความเมตตา นึกถึงผู้ป่วย เลยจะสู้กับพวกหมอใจดำให้ถึงที่สุด”