รวยชั่วข้ามคืน?！ 427 ถิ่นตระกูลซ่ง

บทที่ 427 ถิ่นตระกูลซ่ง

“เย้ดแม่ง!” เมื่อเห็นว่าจ้าวซิงกล้าด่าตน ชายตาเดียวก็คว้าขวดไวน์และฟาดลงบนหัวของ จ้าวซิง เครื่องดื่มก็ล้นออกมา และจ้าวซิงก็ล้มลงนอนกับพื้น

“กล้าท้าทายกูเหรอ” ชายตาเดียวก้าวไปข้างหน้าและเตะจ้าวซิงอย่างรุนแรง

“ พี่น้อง วันนี้มาตีกะหรี่หมู่กันเถอะ!” จู่ๆชายตาเดียวก็ถอดเสื้อผ้าสีดำออกเผยให้เห็นรอยสักขนาดใหญ่

เด็กสาวทั้งสามตกใจมาก นอนขดตัวเป็นลูกบอลและร้องกรี๊ดออกมาเป็นพัลวัล แต่ยิ่งพวกเขากรี๊ดมากเท่าไหร่ ชายตาเดียวก็ยิ่งตื่นเต้นมากขึ้นเท่านั้น

จ้าวซิงเสียใจมากในตอนนี้ ถ้าเขาไม่พาเหวินเหวินและคนอื่นๆมา เรื่องนี้ก็คงไม่เกิดขึ้น?

โทรหาตำรวจ? เป็นไปไม่ได้ พื้นหลังของอีกฝ่ายนั้นลึกซึ้งมาก ไม่ใช่ตำรวจไม่กี่คนจะสามารถจัดการได้

โทรหาพ่อแม่เหรอ เขากล้าพูดที่ไหน เดี๋ยวจะเดือดร้อนกันใหญ่

ในขณะนี้มีร่างหนึ่งปรากฏขึ้นในความคิดของเขา “ฉินหลั่ง! ครูฉิน!”

“ครั้งต่อไปทุบกระจกต้องทุบอย่างเงียบๆ! รู้ไหม!” เสียงดังก้องอยู่ในหูของเขา และเขาก็รีบส่งข้อความไปท่ามกลางความสับสนวุ่นวาย พร้อมกับความหวังอันริบหรี่

“ไอ้เหี้ย! กล้าโทรให้คนมาช่วยเหรอ!?” ชายตาเดียวค้นพบ ใช้เท้าเหยียบโทรศัพท์ แล้วกระทืบออกเป็นชิ้น ๆ

เป็นเวลาสิบเอ็ดนาฬิกาแล้ว ฉินหลั่งกำลังเตรียมตัวสำหรับการประชุมผู้ปกครองในวันพรุ่งนี้ในอพาร์ตเมนต์ แต่ข้อความตัวอักษรก็ดึงดูดความสนใจของเขาได้ทันที

“ครูฉิน ช่วยด้วย ชั้นสามของเย่เย่น!”

ฉินหลั่งรู้สึกตงิดใจ น่าจะเป็นนักเรียนบางคน เขารีบโทรกลับอย่างรวดเร็ว แต่ปรากฏว่าอีกด้านปิดเครื่องไปแล้ว

ฉินหลั่งมีสัมผัสที่หกแปลก ๆ และรู้สึกว่ามีบางอย่างเกิดขึ้นจริงๆ

เขาโทรหาจงเส่นซานทันทีและถามเกี่ยวกับพิกัดของเย่เย่น

จงเส่นซานส่งที่อยู่ของเย่เย่นกลับมาทันที และถามว่าเกิดอะไรขึ้น? หากจำเป็นต้องมีการเสริมกำลัง เขาจะนำผู้คนไปทันที

“ไม่ต้องหรอก เส่นซาน ผมจะจัดการเอง” ฉินหลั่งกล่าว

“คุณครับ เราพบว่าเย่เย่นเป็นถิ่นของตระกูลซ่ง ดังนั้นระวังตัวด้วยครับ” จงเส่นซานบอกฉินหลั่ง

“อย่างไรก็ตาม เป็นเรื่องแปลกมาก วันนั้นที่ซ่งจงผิงมาพบคุณพ่อ ท่าทีเขาสุภาพมาก เขายังบอกว่าเราควรลืมความแค้นในอดีตไป ต่อไปจะจับมือกับตระกูลจงของเรา ทั้งสองตระกูลจะไม่ขัดแย้งกันอีก ดูแล้ว มันเป็นแผนการอะไรหรือเปล่า?”จงเส่นซานกล่าว

ฉินหลั่งได้ยินดังนั้นจึงกล่าวว่า “มันไม่ใช่แผนการหรอก ตอนนี้เขาเข้าใจแล้ว เขาไม่ต้องการให้มีการสูญเสียเกิดขึ้นแล้ว คุณโทรหาตระกูลซ่ง และบอกว่ามีคนของเราอยู่ในเย่เย่น ซึ่งอาจเป็นอันตรายได้ ให้พวกเขาจัดการให้ด้วย!”

จงเส่นซานตอบตกลงแล้วรีบทำตามนั้นอย่างรวดเร็ว

ฉินหลั่งไม่จำเป็นต้องเรียกแท็กซี่ แต่เขาวิ่งออกไปพร้อมกับเสียงวิ้ว เขาวิ่งขึ้นแม้แต่ตึกหลายสิบชั้นได้อย่างรวดเร็ว เร็วกว่านั่งแท็กซี่ซะอีก

ระหว่างทางจงเส่นซานส่งข้อความมาในวีแชท โดยบอกว่าซ่งจงผิงจะไปจัดการมันเอง

ซ่งจงผิงมาด้วยตนเอง มีความตั้งใจอย่างอื่นหรือต้องการแสดงความจริงใจจริงๆ? ฉินหลั่งขี้เกียจที่จะคิด อย่างไรก็ตามหากคุยกับไม่จบ ก็แค่ต่อสู้กันเท่านั้นเอง เมื่อสถานการณ์ถึงระดับหนึ่ง เขาก็ไม่แคร์ที่จะฆ่าซ่งจงผิงด้วย

ซ่งจงผิงกำลังจะเข้านอน ทันใดนั้นหลังจากได้รับโทรศัพท์จากตระกูลจง เขาก็รู้ทันทีว่านี่เป็นเวลาที่ดีที่สุดในการผูกมิตรกับฉินหลั่ง เขาสวมชุดคลุมนอนและสั่งให้เตรียมรถทันที จากนั้นก็เรียกฟางเจิ้งนั่งรถไปเย่เย่นในเขตเฟิงโจวที่เขาไม่เคยไปอีกด้วย

รถขับไปยังเย่เย่นอย่างรวดเร็วดั่งยิงลูกศร ระหว่างทางซ่งจงผิงรู้สึกประหม่าเล็กน้อย แต่ขออย่าให้มีอะไรล่วงเกินฉินหลั่งเลย ในเมื่อตระกูลจงเจาะจงโทรมาหาเขาขนาดนี้

ฉินหลั่งจัดการเรื่องนี้ด้วยตัวเอง แสดงว่ามันต้องเป็นเรื่องที่สำคัญมาก อาจจะเป็นเหตุการณ์สำคัญที่สามารถเขย่าสังคมอิทธิพลมืดทั้งหมดของเย็นจีนก็ได้

ไม่ให้เขาจะขับรถไปที่นั่นด้วยตัวเองได้อย่างไร ต้องทำให้ฉินหลั่งต้องกลายเป็นมิตรให้ได้ มิฉะนั้นอีกฝ่ายจะโกรธแค้น ตระกูลซ่งอาจได้รับความเสียหายและถึงขั้นโดนทำลายล้างก็ได้

หลังจากรู้ว่าใครกำลังดูแลเย่เย่นอยู่ ฟางเจิ้งที่นั่งมาด้วยก็รีบโทรหาชายตาเดียว แต่กลับไม่สามารถโทรหาชายตาเดียวได้

“อาเขย ! ดูเหมือนว่ามีบางอย่างเกิดขึ้นจริงๆ!โทรหาผู้ดูแลที่นั่นก็ไม่ติด!" ฟางเจิ้งร้องออกมา ตั้งแต่ซ่งอวี่จากไป ฟางเจิ้งก็ได้เข้ามาช่วยตระกูลซ่งด้วยความซื่อสัตย์ แม้ว่าเขาจะเป็นคุณชายของกรุ๊ปเหว่ยฮุ่ย แต่ทรัพย์สินเล็กน้อยมากเมื่อเทียบกับตระกูลซ่ง เขาจึงมีความหวัง มีความทะเยอทะยานที่จะสืบทอดทรัพย์สินของตระกูลซ่ง เขาจึงทำทุกอย่างที่ซ่งจงผิงบอกให้เขาทำ

“เร็วเข้า! พาคนไปล้อมเย่เย่นไว้ทันที! ดำเนินการให้เร็ว! ถ้ามีอะไรเกิดขึ้นในวันนี้ ต่อไปอนาคตตระกูลซ่งก็จะจบลง พวกเธอจะต้องซวยกันหมด!” ซ่งจงผิงที่นั่งอยู่ในรถ แสดงให้เห็นถึงความวิตกกังวลอย่างผิดปกติ แม้แต่ชุดนอนก็ไม่ได้เปลี่ยน ให้ความสำคัญกับสิ่งที่ฉินหลั่งสนใจอย่างเต็มที่โดยอัตโนมัติ

เมื่อฟางเจิ้งเห็นท่าทีของอาเขย เขาก็ยอมทิ้งความแค้นที่มีต่อฉินหลั่งอย่างสมบูรณ์ ไม่มีทาง เป็นเพราะเขารนหาที่เอง ความแค้นบางอย่าง ชาตินี้ก็แก้ไขไม่ได้ ดังนั้นเขาจึงรับมันไว้เอง

ในห้องส่วนตัว ดวงตาข้างหนึ่งของจ้าวซิงถูกตบจนแทบมองไม่เห็น เขาพยายามดิ้นรนอยู่บนพื้นเพื่อรอความหวังริบหรี่นั้น

เสียงกรีดร้องของเด็กสาวทั้งสี่ทำให้จ้าวซิงเจ็บปวดใจสลาย เขากำหมัดแน่น ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยน้ำตา เป็นเพราะเขา ที่ทำร้ายเด็กสาวทั้งสี่อย่างโหดร้าย

ในความเป็นจริงถ้าคุณขับรถ เย่เย่นอยู่ห่างจากโรงเรียนมัธยมหัวเจี๋ยเพียงสิบนาที แต่ด้วยความเร็วของฉินหลั่ง เขาวิ่งไปถึงประตูในเวลาเพียงสองนาที

จากนั้นฉินหลั่งก็วิ่งตรงไปที่ชั้นสาม เขาเพ่งดวงตาแหลมคม และเปิดประตูที่ชั้นสาม ทำให้ตกตะลึงพรึงเพริดไปตามๆกัน

เมื่อฉินหลั่งเดินไปที่ประตูห้องส่วนตัว ทันใดนั้นเขาก็ได้กลิ่นที่คุ้นเคย ราวกับว่าเป็นของนักเรียนห้อง 6 มีชายร่างใหญ่สองคนยืนอยู่ที่ประตู ทั้งสองคนดูดุร้าย ฉินหลั่งรู้สึกว่ามันเป็นห้องที่มีคนเรียกร้องขอความช่วยเหลือ เพราะประตูอื่นไม่มีการคุ้มกันแบบนี้

“ไสหัวไป! นี่ไม่ใช่ที่ที่คุณจะมาได้” ผู้ชายตัวโตคนหนึ่งตะโกนใส่เขาขณะที่ดวงตาของเขาเบิกกว้าง

ฉินหลั่งเตะประตูกะทันหัน และเห็นจ้าวซิงที่นอนขดตัวอยู่บนพื้นทันที

ฉินหลั่งที่ช่วงนี้ไม่ได้โกรธใครทันใดนั้นก็โมโหขึ้นมาทันที เขาผลักฝ่ามือออกไป และกระแทกไปที่คนที่ด่าลอยขึ้นไปในอากาศ ชายคนนั้นกระแทกกำแพงและกระอักเลือดออกมา

ด้วยพลังของฉินหลั่ง ช่วงครึ่งหลังของอันธพาลคนนี้คงต้องใช้บนรถเข็นซะแล้ว

จากนั้นฉินหลั่งก็คว้าตัวอันธพาลคนที่สอง และโยนมันลงไปกลางฟลอร์เต้นรำ อันธพาลคนที่สองได้รับบาดเจ็บไม่น้อย ขาทั้งสองข้างหักอย่างถาวร

ในความสับสนวุ่นวาย ฉินหลั่งผลักฝ่ามือออกไป ประตูห้องส่วนตัวมีเสียงคลิกหลุดออกและตกลงมาอย่างแรง!

หลังจากที่จ้าวซิงเห็นครูฉินผู้ซึ่งโหดร้ายราวกับเทพโบราณ เขาก็พยายามตะโกนออกมา “ด้านใน อยู่ด้านใน”

ฉินหลั่งก้าวไปข้างหน้าอย่างรวดเร็ว จากนั้นก็ช่วยสาว ๆ ทุกคนออกมา เสื้อผ้าของเหวินเหวินขาดไปครึ่งตัว และเสื้อผ้าของหญิงสาวคนอื่น ๆ ก็ขาดหมดแล้วเช่นกัน ถ้าฉินหลั่งมาช้ากว่านี้ หญิงสาวเหล่านี้จะต้องถูกฆ่าแน่นอน