รวยชั่วข้ามคืน?！ 384 เปลี่ยนพลังเป็นมีด

บทที่ 384 เปลี่ยนพลังเป็นมีด

ฉินหลั่งตะโกนอย่างรุนแรง ควบนิ้วของเขาเป็นมีด และกวาดไปในอากาศ!

ทันใดนั้นกระแสน้ำเชี่ยวกรากของแม่น้ำหวงก็กลายเป็นดาบทันที ผ่าลงบนฝ่ามือยักษ์ในอากาศออกเป็นสองท่อน เหมือนฝ่ามือเหล็กกล้ายักษ์ จะต้านทานมีดของฉินหลั่งไม่ได้ หลังจากที่ชี่แท้อ่อนกำลังลง ฝ่ามือยักษ์ก็แปรเป็นฝนกระจายไปในหุบเขา

ในเวลาเดียวกัน การโจมตีที่ดุเดือดครั้งที่สองของจ้านอู๋หยามาถึงแล้ว!

จ้านอู๋หยากำหมัด ในม่านฝนมีพลังวิเศษที่โกรธเกรี้ยวรุกไปในช่องว่าง เหมือนสายรุ้งสีขาวคั่นไปในอากาศ ดึงร่องรอยยาวออกมา เลื่อนม่านฝนลงบนผืนน้ำ!

ตูม!

ฉินหลั่งรวบรวมใบมีดอีกครั้ง ใบมีดได้ฟันเข้าที่พลังวิเศษของฝ่ายตรงข้ามอย่างรวดเร็ว พลังวิเศษครั้งนี้แข็งแกร่งมาก เผชิญหน้ากันเป็นเวลานานจึงจะสามารถตัดพลังนั้นได้

การเผชิญหน้ากันของทั้งสองฝ่ายในครั้งนี้ สร้างความประหลาดใจมาก จ้านอู๋หยาไม่คิดว่าอีกฝ่ายจะมีพลังมากขนาดนี้ และฉินหลั่งก็ประหลาดใจเช่นกันที่พลังวิเศษเป่ยเฉิน

ของจ้านอู๋หยาเกินกว่าที่เขาคาดคิด!

สาเหตุที่ฉินหลั่งรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อยก็คือ เขาพบว่าจ้านอู๋หยาใช้คลื่นยักษ์ของแม่น้ำหวงเพื่อควบแน่นเป็นพลังวิเศษนั้นไม่ต่างจากของจรอง ฝ่ามือยักษ์และพลังวิเศษสีขาวนั้นก็คือใบมีดสังหาร ถ้านั่นไม่ใช่ฉินหลั่ง แต่เป็นคนธรรมดาละก็ คงต้องตายในหุบเขา ถูกกระแสน้ำตกพัดหายไปแล้ว

“อืม ที่เธอได้เป็นเจ้านายแห่งยาวเย่วกงตั้งแต่อายุยังน้อย ไม่ใช่เรื่องแปลกนี่ ก่อนนี้ฉันประเมินเธอต่ำไป!” จ้านอู๋หยาพยักหน้าแล้วพูด

“เอาล่ะ คราวนี้ถึงตาฉันบ้าง!” ฉินหลั่งก้าวไปข้างหน้า เหยียบไปบนคลื่นขนาดใหญ่ที่พุ่งเข้ามา ย่อตัวลงและใช้นิ้วเป็นมีด น้ำในแม่น้ำหวงที่ขุ่นมัวพุ่งขึ้นราวกับปลายมีดสีน้ำเงินยาวหลายเมตร

ในขณะนี้จ้านอู๋หยาสะบัดแขนเสื้อของเขาหลายครั้ง และบินไปเรื่อย ๆ ในหูโข่ว ทันใดนั้นม่านน้ำใส ๆ ก็โผล่ขึ้นมาเสียดฟ้า กลายเป็นกำแพงน้ำที่ไม่ขาดสาย กำแพงน้ำนี้กลั่นตัวเป็นพลังวิเศษเป่ยเฉิน ซึ่งแข็งแกร่งยิ่งกว่ากำแพงจริงๆ แต่ว่า เมื่อปลายมีดของฉินหลั่งผ่านไป กำแพงน้ำก็เหมือนเต้าหู้ ถูกตัดออกเป็นชิ้นๆ

“ นี่มันศิลปะการต่อสู้แบบไหนกัน?” จ้านอู๋หยาสีหน้าเจื่อนเล็กน้อย ร่างของเขาพุ่งสูงขึ้น เขาถอยห่างออกไปหลายสิบเมตร กว่าที่เขาจะสามารถหลบหนีจากปลายมีดนั้นได้

ปลายมีดไม่ได้หยุดลงแค่นั้น มันกระแทกกับขอบหน้าผาในหุบเขาแม่น้ำ ตัดหน้าผาออกไปเป็นวงกว้าง ดินและก้อนหินทยอยตกลงไปในเกลียวคลื่นของแม่น้ำหวง ซึ่งที่น่าตกใจมาก

“มีดเล่มนี้ถูกสร้างขึ้นโดยย่าจู่ซือเมื่อพันปีก่อน มีชื่อว่าดาบมังกร ฉันไม่ได้ฝึกฝนมาดีพอ มิฉะนั้นจะสามารถฆ่าคุณได้ด้วยการฟันแทงแค่ครั้งเดียว …” ฉินหลั่งพูดพลางถอนหายใจเบา ๆ

จ้านอู๋หยายกมือชื่นชม “ดาบมังกร เหมือนพระจันทร์สีฟ้า ผู้ก่อตั้งยาวเย่วกงช่างมีความรู้กว้างขวางและลึกซึ้ง ที่ฉันฝึกฝนคือพลังวิเศษเป่ยเฉินซึ่งหมายถึงพลังมังกร เป็นวิชาดาบที่ออกแบบมาสำหรับฉันจริงๆ แต่ถึงแม้ว่าเจ้าสำนักท่านนี้จะเป็นคนรอบรู้ แต่เขาก็มักจะนึกถึงแต่ผู้ชาย ฮิฮิ ฮิฮิ ข้างนอกสุกใส ข้างในเป็นโพรง …”

จ้านอู๋หยาแสดงความถากถาง แต่ความเย็นชาในดวงตาของเขายิ่งมากขึ้น เห็นได้ชัดว่าเขาตั้งใจที่จะกำจัดฉินหลั่งได้ถึงจะพอใจ

ฉินหลั่งกำลังกลิ้งไปในคลื่น แต่ทันใดนั้นแสงแห่งความเกลียดชังก็ปรากฏขึ้นในดวงตาของเขา แม้เขาจะรู้ว่าจุดประสงค์ของอีกฝ่ายคือการยั่วยุ แต่ฉินหลั่งก็ยังคงเดือดดาลและตะโกน:

“แกดูถูกเจ้าสำนักของฉัน ฉันจะทำลายร่างของแกเป็นชิ้น ๆ !”

ความโกรธที่หนักหน่วงและความโรแมนติกที่น่ากลัวม้วนเส้นขอบฟ้า คำพูดของฉินหลั่งชัดเจนผิดปกติ ตราตรึงอยู่ในใจของทุกคน ทุกคนต่างหวาดกลัวและหนาวสั่นไปถึงกระดูกสันหลัง

“อืม เธออยากฆ่าฉัน เสียดายที่เธอเลือกสถานที่ผิด ฉันนัดเธอที่หูโข่ว เธอคิดว่าจะมาชมวิวเหรอ?”

“ตลอดการเรียนรู้ตลอดชีวิตของฉันขาดน้ำไปไม่ได้ พลังวิเศษเป่ยเฉินบนแผ่นน้ำแข็งอาร์กติก ฉันศึกษาการเปลี่ยนแปลงทางชีวเคมีของน้ำตลอดทั้งวัน ถ้าเธอกล้ามาก็ตายสถานเดียว”

พูดแล้ว จ้านอู๋หยากระตุกเท้า ก้าวไปบนคลื่นลูกหนึ่ง งอนิ้วของเขาและดีดซ้ำ ๆ ราวกับกำลังจับพิณ เสียงของพิณดังขึ้นเรื่อย ๆ ดุเดือดขึ้นเรื่อย ๆ สักครู่นึงท้องฟ้าเต็มไปด้วยละอองฝน ปกคลุมฉินหลั่งเอาไว้!

เสียงของพิณนั้นยิ่งใหญ่และบ้าคลั่ง คลื่นก็ดูเหมือนจะเข้าใจดนตรีของจ้านอู๋หยา ด้วยเสียงพิณที่เต้นไปทั่วท้องฟ้า ในที่สุดลูกคลื่นก็กลายเป็นมีดที่แหลมคมนับไม่ถ้วน ราวกับการรัวลูกศร ราวกับม้าหมื่นตัวที่พวยพุ่ง!

“อืม! เสียงพิณก้าวร้าวเปลือยเปล่า เปลือยความทะเยอทะยานของคนที่ต้องการครองวงการต่อสู้!” ฉินหลั่งหัวเราะ ปลายมีดในมือของเขาลุกขึ้นอีกครั้ง โดยยังเป็นรูปแบบของดาบมังกร แต่ทันใดนั้นปลายมีดก็กลายเป็นมังกรสีเหลืองที่กระหยิ่มยิ้มย่อง กระดิกหัวและส่ายหาง ทำให้อาณาเขตเป็นสีของแม่น้ำหวง

ร่างของฉินหลั่งถูกมังกรเหลืองห่อหุ้มไว้ ไม่ว่าลูกศรจะมาทางไหน ก็ถูกมังกรเหลืองดูดเข้าไปในร่างกาย และไม่มีลูกศรน้ำอันไหนที่คุกคามฉินหลั่งได้

“ฉินหลั่งเธอแพ้แล้ว!” เผชิญหน้ากับมังกรเหลืองจ้านอู๋หยาไม่สะทกสะท้าน เขารวบมือทันใดนั้นน้ำในแม่น้ำทุกหนแห่งกลายเป็นฝนอีกครั้ง โดยมีศูนย์กลางอยู่ที่ฉินหลั่ง แม้แต่มังกรเหลืองที่ฉินหลั่งใช้ชี่แท้แปลงขึ้นมาก็กลายเป็นดาบและลูกศรนับพัน กวาดไปด้วยความเร็วดุจสายฟ้า

“ไป!”

ฉินหลั่งคำราม ทันใดนั้นเขาก็กำมือแน่น มีดยาว 40 กว่าเมตรก็กวาดอย่างรวดเร็ว ฟันดาบและลูกศรนับพันหายไปในทันที

“จ้านอู๋หยา พลังแค่นี้ของคุณไม่สามารถทำอะไรฉันได้ ปล่อยหมัดเด็ดที่สุดในชีวิตคุณออกมาได้เลย!” ฉินหลั่งโบกมือสองข้างของเขา ทันใดนั้นมังกรเหลืองที่สร้างจากลูกคลื่นที่ถูกจ้านอู๋หยาทำลายก็กลับมามีชีวิตอีกครั้ง และเบียดไปทางจ้านอู๋หยากลางอากาศ

สีหน้าของจ้านอู๋หยาเริ่มเคร่งขรึมขึ้น จิตใจอันทระนงองอาจในขณะที่พูดคุยและหัวเราะหายไปไม่น้อย ถูกแทนที่ด้วยการป้องกันร้อยแปดพันเก้า

เดิมทีเขาคิดว่าฉินหลั่งชายหนุ่มสะเพร่าคนนี้แม้ว่าเขาจะมีเล่ห์เหลี่ยมมากมายก็ตาม แต่พลังวิเศษจะต้านทานกับประสบการณ์ระยะยาวที่เขาฝึกฝนมานานหลายทศวรรษได้อย่างไร เมื่อพลังวิเศษของคู่ต่อสู้อ่อนแอลง จะฆ่าเขาโดยตรงก็ได้ แต่ตอนนี้ดูเหมือนว่า ทักษะของฉินหลั่งเหมือนสายน้ำที่ไหลออกมาอย่างไม่มีที่สิ้นสุด ไม่มีสัญญาณของการเหือดแห้งเลย? !

“ได้ งั้นจะให้เธอได้เห็นวิชาความรู้ของฉัน”

จ้านอู๋หยาปล่อยนิ้วสิบนิ้ว พลังวิเศษสีขาวเย็น ๆ สิบอันโผล่ออกมาจากปลายนิ้วของเขาในพริบตา เหมือนลวดหนามที่ส่องแสงเย็น ปกคลุมศีรษะของฉินหลั่ง

“เยี่ยมมาก!”

ฉินหลั่งกวาดมือออกไป ทันใดนั้นในมือก็เกิดเป็นมีดยาวเล่มหนึ่ง ปลายมีดกระดิกอีกครั้ง แม้ว่าโลกนี้จะมีของที่แข็งแกร่งดุจเหล็กกล้า แต่มีดยาวบุกไปทางไหนก็แหลกราบทางนั้น ทำลายทุกสิ่ง!

“ฉินหลั่ง เธอคิดว่าวิชาความรู้ของฉัน มันง่ายดายอย่างนั้นเหรอ?”

จ้านอู๋หยาฟาดมือของเขา กลายเป็นกรงเล็บ ทันใดนั้นเส้นสีขาวจำนวนนับไม่ถ้วนที่เปลี่ยนรูปแบบมาจากพลังวิเศษเป่ยเฉินพุ่งออกมาจากกรงเล็บ ห่อหุ้มหุบเขาแม่น้ำหวงในพริบตา น้ำตกหูโข่วก็รวมอยู่ด้วย กระแสน้ำไหลเชี่ยวกรากเหมือนถูกกดปุ่มหยุดนิ่งเอาไว้ในทันใด อากาศที่เย็นจัดปกคลุมทั่วอาณาเขต ดูเหมือนว่าแม่น้ำจะเข้าสู่ยุคน้ำแข็ง ถูกแช่แข็งและก่อตัวขึ้นในช่วงเวลาสั้น ๆ

มังกรสีเหลืองในมือของฉินหลั่งทะยานขึ้นไปในอากาศ มองเห็นฐานของมันได้ชัดเจน กลายเป็นรูปสลักน้ำแข็งขนาดใหญ่ ยืนอยู่เหนือแม่น้ำหวง!

ทุกคนตกตะลึงในขณะนี้ ผ่านไปนานก็ไม่มีใครคิดจะเอากล้องถ่ายรูปถ่ายฉากที่น่าทึ่งนี้เอาไว้ ผู้คนตกตะลึงพรึงเพริด โง่ไปเลย

และฉินหลั่งก็ถูกแช่แข็งในน้ำแข็งทางตอนเหนือในแม่น้ำหวงอันกว้างใหญ่เช่นนี้ เขาเป็นเหมือนจุดดำเล็ก ๆเม็ดนึง มองไม่ออกว่าจะมีชีวิตได้ยังไง

ทุกอย่างนิ่ง ราวกับว่าเวลาก็หยุดนิ่ง

ทั้งสองฝั่งของแม่น้ำหวงเงียบสงัด

ท้ายที่สุดแล้วฉินหลั่งก็ไม่สามารถทัดเทียมกับจ้าวโลกทรงพลังอย่างอาจารย์จ้านอู๋หยาได้ และถูกตัดขาดจากโลกทันที …