รวยชั่วข้ามคืน?！ 323 ทั้งสามรวมทักษะและพลังเป็นหนึ่งเดียว

บทที่ 323 ทั้งสามรวมทักษะและพลังเป็นหนึ่งเดียว

ชายชราคนนี้รู้จักยายปี้หวู้ เมื่อกี๊เขายังพูด “สีมา”

ฉินหลั่งจำได้แล้ว ตอนนั้นที่โรงแรม ยายปี้หวู้กับสู้กันอยู่นั้นจูชุยส่วย พวกเธอเคยบอกว่า พวกเธอมีศิษย์พี่คนหนึ่ง ชื่อหลี่เซี่ยวหยาว ที่ภูเขาเทียน หลี่เซี่ยวหยาวปกคลุมตัวเองไว้ที่สีมา ทำให้พวกเธอทั้งสองไม่สามารถเห็นเขาได้

ชายชราผมขาวคนนี้ น่าจะเป็นผู้อาวุโสหลี่เซี่ยวหยาว！

“คุณคือผู้อาวุโสหลี่เซี่ยวหยาวหรือเปล่า！”ฉินหลั่งถาม

“ผมถามคุณอยู่ ยายปี้หวู้เกี่ยวข้องกับคุณอย่างไร？”หลี่เซี่ยวหยาวตกใจเล็กน้อย แล้วถามอีกครั้ง เขาไม่ยอมรับ ก็คือยอมรับเงียบๆว่าเป็นหลี่เซี่ยวหยาว

“ยายปี้หวื้คืออาจารย์ผม！”ฉินหลั่งพูดตรงๆ

“อ้อ ไม่น่าล่ะคุณส่งศิลปะการต่อสู้มาให้ผมได้ สามารถเข้ามาสีมาที่ผมปกคลุมอยู่ได้ ที่แท้ก็ศิษย์เหนือกว่าครูนี่เอง ตอนนี้เธอเป็นไงบ้าง？”หลี่เซี่ยวหยาวถาม เขาเพิ่งเคยลองทักษะของฉินหลั่ง แข็งแกร่งจริงๆ

“อาจารย์เธอ…”คิดถึงวันนั้น ยายปี้หวู้กับจูชุยส่วยตายไปทั้งคู่ ฉินหลั่งไม่ใช่แค่รู้สึกเสียใจ เขาพูดไปว่า：“อาจารย์กับอาจารย์อาจูชุยส่วยประลองศิลปะต่อสู้กันที่หลินอาน สุดท้าย…สุดท้ายก็สุญเสียทั้งคู่！พวกเธอเอากำลังภายในส่งมาให้ผม”(อาจารย์อา ไม่ว่ารุ่นน้องที่เป็นศิษย์ครูเดียวกันของอาจารย์จะเป็นผู้หญิงผู้ชาย ต่างก็เรียกว่า)

“อะไรนะ！”หลี่เซี่ยวหยาวไม่ใช่แค่ตะลึง แต่ในหัวยังว่างเปล่า พวกเขาศิษย์พี่ศิษย์น้องทั้งสามคนเรียนมาด้วยกันตั้งแต่เด็ก ผู้หญิงสองคนนั้นที่เหมือนกับดอกไม้ สุดท้ายก็จากไปก่อนเขาแล้ว？

“อาจารย์ลุง！ตอนที่อาจารย์กับอาจารย์อาจากไป ยังเถียงกันว่าคุณรักใครมากกว่ากันแน่ พวกเธอต่างจริงใจต่อคุณ！”ฉินหลั่งพูด เขาหวังว่าหลี่เซี่ยวหยาวจะรู้ว่า ผู้หญิงสองคนนี้ดีต่อเขามาก

“ผมรู้” หลี่เซี่ยวหยาวหลับตาลง ค่อยๆถอนหายใจออกมา ศิษย์น้องทั้งสองตายเพื่อเขา ในใจเขารู้สึกผิดอย่างมาก แต่ถ้าให้โอกาสเขาอีกครั้ง เขาก็จะเลือกเหมือนเดิม ปิดขังตัวเองไว้ที่สีมา ไม่สนใจใครสักคน

“คุณมาที่นี่ได้อย่างไร？”หลี่เซี่ยวหยาวลืมตาพูด

“เดิมทีผมมาภูเขาเทียนเพื่อที่จะเด็ดบัวหิมะเทียนซานให้แฟนผม รักษาโรคของเธอ คิดไม่ถึงว่าภูเขาเทียนจะมีหลายแก๊งโจมตียาวเย่วกง ตอนนี้ยาวเย่วกงกำลังถูกโจมตี ขอเชิญอาจารย์ลุงไปช่วยคลี่คลายหน่อยครับ ยาวเย่วกงคือเลือดเนื้อของอาจารย์ จะถูกทำลายไม่ได้เด็ดขาด！”ฉินหลั่งขอร้อง

“โอเค ผมจะไป！”หลี่เซี่ยวหยาวรับปากทันที ยายปี้หวู้ตายเพื่อเขา นี่อาจจะเป็นเรื่องสุดท้ายที่เขาทำเพื่อ ยายปี้หวู้

“ดีจริงๆ！”ฉินหลั่งพูดอย่างพอใจ

“แค่กแค่ก” เวลานี้จงยู่ที่ไอออกมาสองทีพิงอยู่ที่ต้นไม้ต้นหนึ่ง รอบๆหนาวมาก บวกกับน้ำเสียนจิวในร่างกายเธอเริ่มโจมตี เธอจึงรู้สึกลำบากมาก

ในใจฉินหลั่งเกร็ง กำลังปลูกถ่ายกำลังภายในให้จงยู่

“คุณนี่เอง！”หลี่เซี่ยวหยาวมองเห็นใบหน้าของจงยู่ บนใบหน้าแก่ๆก็ปรากฏสายตาดีใจอย่างบ้าคลั่ง นี่คือคนที่อยู่ในใจเขาไม่เคยลืม！

“จง…เสวี่ยนเย่น…”หลี่เซี่ยวหยาวหน้าสั่นด้วยความตื่นเต้น บ่นอุบอิบที่ปาก

หลี่เซี่ยวหยาวรีบเคลื่อนไหวไปตรงหน้าจงยู่ มองจงยู่ด้วยระยะห่างไม่ไกล เหมือนกำลังมองของล้ำค่าอย่างหนึ่ง！

เธอนั่นเอง เป็นผู้หญิงเมื่อตอนนั้นจริงๆด้วย！

“ถุย” สีหน้าจงยู่ย่น มุมปากก็อ้วกเป็นเลือดสดออกมา

“คุณเป็นอะไร？”หลี่เซี่ยวหยาวตกใจจนหน้าเสีย ดึงมือของจงยู่ทันที เอาพลังที่แข็งแกร่งของตัวเองส่งไปที่ร่างกายของจงยู่

ทักษะของหลี่เซี่ยวหยาวเกือบร้อยปี ไม่ธรรมดาแน่นอน สีหน้าของจงยู่ดูดีขึ้นมาอย่างชัดเจน

เธอค่อยๆลืมตา มองเห็นชายชราผมขาวกำลังช่วยตัวเอง จงยู่ยิ้มอย่างเศร้าๆ พูด：“ขอบคุณค่ะอาจารย์！”

“คุณ…คุณยังจำผมได้ไหม？”หลี่เซี่ยวหยาวถามอย่างคาดหวัง

“อา…จารย์ พวกเราเคยเจอกันเหรอคะ？”จงยู่ถามอย่างลำบาก ในความทรงจำของเธอ เจอชายชราผมขาวคนนี้ครั้งแรก

“ตอนนั้นผมเจอคุณที่ถนนบนเขา คุณหมดสติหลายวัน ผมอุ้มคุณกลับไปที่ที่ฝึกกังฟูของพวกศิษย์น้องของผมทุกวันผมเองที่รักษาคุณ ตอนนั้นคุณหมดสติอยู่ทุกวัน แต่บางครั้งก็จะค่อยๆลืมตาทีละนิดมองผม สุดท้าย ครอบครัวของคุณขับรถหาคุณที่ภูเขาเทียน ผมจึงส่งคุณไป คุณจำผมได้ไหม？”หลี่เซี่ยวหยาวมองจงยู่ พูดย่อๆให้ฟัง

ตอนนั้นช่วงที่เขากำลังดูแลเด็กสาวคนนั้น ก็ชอบเธอ ถึงแม้เด็กสาวจะไม่เคยพูดกับเขา ไม่เคยมีปฏิกิริยาอื่นใดๆต่อเขาเลย แต่ หลี่เซี่ยวหยาวก็ถูกรูปลักษณ์และท่าทางทั้งหมดของเด็กสาวคนนี้ดึงดูด！ตอนเด็กสาวคนนี้ถูกครอบครัวมารับไป เขาจงใจถามชื่อสกุลของเด็กสาวคนนี้ ชื่อจงเสวี่ยนเย่น

จนหลังจากที่เด็กสาวคนนี้ถูกครอบครัวรับตัวไป เขาจึงพบว่าในใจเขาได้ตกหลุมรักเธอไปอย่างลึกซึ้งแล้ว！และเพราะอย่างนี้ เขาจึงเริ่มเย็นชากับศิษย์น้องทั้งสอง จนสุดท้ายเขาก็แอบเข้ามาที่สีมา！จนตัดขาดกับศิษย์น้องทั้งสองโดยสิ้นเชิง ตกอยู่ในภวังค์ของเด็กสาวคนนั้น！

เขาคิดไม่ถึงว่า วันนี้จะมีโอกาสได้เจอเด็กสาวคนนั้นอีกครั้ง！

“…ฉันจำ…ไม่ได้……”จงยู่ค่อยๆส่ายหน้า

“อาจารย์ลุง คุณชำระล้างพิษในตัวจงยู่ได้ไหมครับ？”ฉินหลั่งถาม หลังจากเขาเห็นหลี่เซี่ยวหยาวถ่ายทอดกำลังภายในให้จงยู่ สติของจงยู่ก็ฟื้นฟูขึ้นมา แข็งแกร่งมากกว่ากำลังของเขา ไม่แน่ว่าหลี่เซี่ยวหยาวอาจจะมีวิธีทางล้างพิษในตัวจงยู่ก็เป็นได้！

“จงยู่！”หลี่เซี่ยวหยาวตะลึง เขามองไปที่จงยู่ ถาม：“คุณไม่ได้ชื่อจงเสวี่ยนเย่นเหรอ？”

“จงเสวี่ยนเย่นคือแม่ฉันค่ะ” จงยู่พูดแล้วยิ้มบางๆ

หลี่เซี่ยวหยาวตะลึงอีกครั้ง ปล่อยมือจงยู่ แล้วถาม：“ตอนนี้แม่คุณเป็นไงบ้าง？เธอ…เธออยู่ไหน”

หลี่เซี่ยวหยาวอายุ 102 ปีแล้ว ก่อนที่เขาจะตาย เขาอยากเจอคนที่คิดถึงอีกครั้ง

“เธอ…เธอไม่อยู่แล้วค่ะ”จงยู่พูดอย่างเสียใจหน่อยๆ

หลี่เซี่ยวหยาวตัวสั่นไปทั้งตัว ถาม：“จริงเหรอ？”

“จงยู่ไม่ได้หรอกคุณ อาจารย์ลุง แม่ของจงยู่ตกหน้าผาเสียไปตั้งแต่ 20 ปีก่อนแล้วครับ ”ฉินหลั่งพูดแทนจงยู่

“20 ปีก่อน…ตกหน้าผาเสียชีวิต ……”หลี่เซี่ยวหยาวยืนขึ้น ที่ปากพึมพำอยู่สองประโยค

“แค่กแค่ก…” ทันใดนั้นหลี่เซี่ยวหยาวก็หัวเราะ：“ที่แท้เธอที่ผมรออยู่ ก็ไม่อยู่ตั้งแต่ 20ปีก่อนแล้ว ฮ่าฮ่าฮ่า……”

หลี่เซี่ยวหยาวหัวเราะโดยมองขึ้นไปบนฟ้า ฉินหลั่งพูดอย่างเป็นห่วง：“อาจารย์ลุง อย่าเสียใจเลยนะครับ”

แต่หลี่เซี่ยวหยาวไม่ได้ยินที่เขาพูด

“หลี่เซี่ยวหยาวนะ หลี่เซี่ยวหยาว ดูสิว่าคุณทำอะไรไป？ที่แท้หญิงสาวที่คุณรัก เมื่อ 20 ปีก่อน ก็ไม่อยู่ในโลกมนุษย์แล้ว ส่วนคุณไปทำอะไรกับผู้หญิงที่รักคุณอีกล่ะ？ศิษย์น้องทั้งสองของคุณจริงใจต่อคุณมาก ส่วนคุณล่ะ ไม่ใช่แค่ทำร้ายพวกเธอ แต่พวกเธอยังตายเพราะคุณอีก！”

“บนโลกนี้ยังมีผู้ชายที่สมควรตายมากไปกว่าคุณอีกไหม？ไม่มี คุณมันเป็นผู้ชายที่สมควรตายที่สุดบนโลกใบนี้！”หลี่เซี่ยวหยาวเงยหน้าโทษตัวเองไป พร้อมกับเดินออกไป

“โอ๊ย！”ทันใดนั้นเขาก็ร้องออกมาเหมือนสัตว์ร้าย เดิมทีผมขาวที่ใช้ผ้าไหมผูกไว้ ก็หลุดออก เหมือนสิงโตตัวหนึ่ง！

คลื่นเสียงขนาดใหญ่ ทำให้ต้นสนรอบๆสั่นไหว！

“อาจารย์ลุง！ท่านเป็นอะไรไป！”ฉินหลั่งตะโกนเสียงดัง

จู่ๆหลี่เซี่ยวหยาวก็พุ่งมาที่ฉินหลั่ง ตัวลอยขึ้น กระโดดสูง 10 กว่าเมตร จากนั้นก็ส่งฝ่ามือไปทางฉินหลั่ง เสียงดัง “เพลียะ” ตบไปที่กลางกระหม่อมของฉินหลั่ง

ฉินหลั่งตกใจ เขาคิดว่าฝ่ามือที่หลี่เซี่ยวหยาวตบมานี้ สมองของตัวเองจะเกิดปัญหาเสียอีก แต่คิดไม่ถึงว่า เขากลับรู้สึกว่าเหมือนพลังภายในของทาร์ซานปลูกถ่ายเข้ามาในร่างกายเขาไม่หยุดหย่อน จนเขาแทบจะทนไม่ไหว

“ตอนนี้ผมเอาทักษะกว่าร้อยปีของผมให้คุณไปหมด ที่ตัวคุณรับทักษะที่มีกว่า 130 ปีของศิษย์น้องปี้หวู้กับศิษย์น้องชุยส่วยไปแล้ว ศิลปะการต่อสู้ของผมกับพวกเธอมาจากที่เดียวกันคุณดูดมันไปได้หมด ภารกิจที่ต้องกำจัดกลุ่มแก๊งอันธพาลพวกนั้นที่เข้าโจมตียาวเย่วกง ก็ส่งให้คุณจัดการให้เรียบร้อย ……

พวกเราศิษย์พี่ศิษย์น้องทั้งสามคนไม่สามารถอยู่ด้วยกันได้ตอนมีชีวิตอยู่ แต่ทักษะของพวกเราสามารถรวมเข้าไปอยู่ในร่างกายคุณได้ ความเสียใจของผมหลี่เซี่ยวหยาวได้ชดเชยไว้ให้แล้ว”

หลี่เซี่ยวหยาวถ่ายทอดทักษะของตัวเองไป ก็พูดไปด้วย