พราวฟ้า 31 สั่นไหว (2)

“เขาถามฉันเองว่าถ่ายรูปไหม”

ในที่สุดคำตอบที่รออย่างใจจดใจจ่อก็ดังผ่านเข้ามาในโทรศัพท์ และมันก็ทำให้คนฟังอ้าปากค้างไปหลายวินาทีเหมือนกัน

(เซอร์ไพส์มาก ฉันต้องพูดว่าต้อนรับพี่สะใภ้ล่วงหน้าแล้วใช่ไหมเนี่ย) คราวนี้เป็นพราวฟ้าบ้างที่ตาโต

“พูดอะไร ไม่เห็นเกี่ยวกันสักหน่อย”

(ไม่เกี่ยวอะไร เกี่ยวมากเลยล่ะที่รัก เธอน่ะเตรียมตัวเตรียมใจไว้ได้เลย เธอได้เป็นพี่สะใภ้ฉันแน่) พราวฟ้าเม้มปากแน่น พี่สะใภ้งั้นเหรอ บ้าน่า

“ฉันไม่พูดกับเธอแล้ว”

(เขินเหรอจ๊ะ ฮ่าๆ โอเคฉันไม่พูดเรื่องนี้แล้ว แต่จะรอดูอะไรดีๆ แทนแล้วกัน ว่าแต่วันนี้เธอไปไหนรึเปล่า) ลิซ่ารีบเปลี่ยนเรื่องก่อนที่จะทำให้เพื่อนเขินและวางสายไป

“ฉันคิดว่าจะไม่ไปไหนนะ”

(ไปเถอะ ไปชอปกัน ฉันเห็นว่าปีนี่จะหนาวไวกว่าปีก่อน เธอมีเสื้อผ้าหนาๆ รึยังละ) ลิซ่าถามในเรื่องที่เธอคิด

“ยัง”

(งั้นก็ไปกัน ฉันจะพาเธอไปเลือกคอลเลคชั่นหน้าหนาวเอง)

“งั้นก็ได้ กี่โมละ เจอกันที่ไหน”

(สักสามโมง ฉันจะไปรับเธอหน้าคอนโดเอง)

“อืม”

(บาย ที่รัก ออกไปแล้วจะส่งข้อความไปนะ)

“จ๊ะ”

หลังจากวางสายพราวฟ้าก็ดูเวลา นี่พึ่งจะสิบโมง มีเวลาอีกเยอะ แต่ก่อนอื่นเธอต้องลงมือกินมื้อเข้าก่อน เพราะหิวมาก หลังจากจัดการมื้อเช้าเสร็จก็กลับมานั่งเล่นหน้าทีวีฆ่าเวลา

เสียงข้อความก็ดังขึ้น ชื่อที่ส่งข้อความเข้ามาทำให้หัวใจเธอเต้นผิดจังหวะเล็กน้อย

ลูซ : เธอมีอีเมลไหมฉันจะส่งรูปให้ มันเยอะเกินไปคิดว่าส่งทางเมลน่าจะดีกว่า

เขาทักมาเรื่องรูปภาพนั้นเอง

พราวฟ้า : มีค่ะ

พราวฟ้าส่งอีเมลให้เขา รอไม่เกินสิบห้านาทีลูซก็ส่งรูปภาพเข้ามา เธอจึงย้ายตัวเองไปยังคอมพิวเตอร์เพื่อง่ายในการเปิด

ภาพเธอมากมายที่เขาส่งมาให้ มีแต่ภาพสวยๆ ทั้งนั้น รวมถึงภาพธรรมชาติด้วย เธอไม่ได้พูดเกินจริงเลยลูซถ่ายรูปสวยมาก

เธออยากถามเรื่องที่น้องสาวเขาพูดเหมือนกันว่าเขาไม่เคยถ่ายรูปคนจริงๆ เหรอ เธอเป็นคนแรก จริงรึเปล่า แต่คิดไปคิดมาทำไมเธอต้องอยากรู้ เขาจะหาว่าเธอคิดว่าตัวเองสำคัญกับสิน่ะสิ เลยเลือกที่จะไม่ถามดีกว่า

ลูซ : ชอบไหม

พราวฟ้า : อืม สวยมากเลยค่ะ ขอบคุณนะคะ

ลูซ : จะเอาลงไอจีใช่ไหม

พราวฟ้า : ใช่ค่ะ

ลูซ : ชื่ออะไร

เธอที่กำลังจะพิมพ์ตอบกลับเขาก็ชะงัก ที่เขาถามแบบนี้คงไม่ใช่จะฟอลโล่เธอหรอกนะ

พราวฟ้า : ชื่อ?

เธอถามกลับไปอย่างไม่มั่นใจ

ลูซ : ใช่ ไอจีเธอชื่ออะไร

จริงด้วยเขาจะแอดไอจีเธอ ปากบางเม้มเข้าหากันอย่างไม่มั่นใจ ว่าเธอควรให้เขาดีไหม ถ้าเขาฟอลโล่เธอพวกเพื่อนๆ ก็ต้องเห็นเพราะไอจีเธอมีแค่ปริมกับอะตอมสองคนเท่านั้นที่ฟอล และเธอก็ฟอลแค่สองคนนั้นเหมือนกัน

พราวฟ้า : ไอจีฉันมีเพื่อนแค่สองคนเองค่ะ ฉันไม่ค่อยได้เล่นเท่าไหร่ และที่จะลงรูปก็จะลงให้เพื่อนสองคนนั้นดูแค่นั้น ไม่ได้มีอะไรน่าสนใจหรอกนะคะ

เธอพิมพ์ข้อความไปยาวเหยียดเพื่ออธิบายให้เขาฟัง หวังว่าเขาจะเข้าใจความหมายลึกๆ ของเธอ ว่าเธอแค่อยากแชร์ภาพให้เพื่อนทั้งสองคนได้ดูตามคำขอของเพื่อน ไม่ได้มียอดคนกดไลค์หรือติดตามเยอะและไม่มีอะไรน่าสนใจ

ลูซ : เหรอ ที่พิมพ์มายาวๆ นี่คือบอกไม่ได้ สรุปคือหวง

แต่ข้อความของเขานี่สิ นี่ไม่ได้กดดันอะไรเธอใช่ไหม

พราวฟ้า : ไม่ใช่อย่างนั้นนะคะ ฉันแค่คิดว่ามันไม่มีอะไรน่าสนใจแค่นั้นเอง

ลูซ : ฉันแค่อยากเห็นภาพที่ตัวเองถ่ายแค่นั้น ไม่ได้คิดจะสนใจคนอื่น

พราวฟ้าเม้มปากเข้าหากันจนเจ็บ ไม่ได้คิดจะสนใจคนอื่น แล้วเธอไม่ใช่คนอื่นรึไง เธออดที่ค่อนขอดเขาในใจไม่ได้

พราวฟ้า : ชื่อไอจี PF.PF

พราวฟ้าตัดตัดสินใจให้ชื่อไอจีเขา ถ้าไม่ให้คงไม่จบง่ายๆ นิสัยสองพี่น้องนี่เหมือนกันจริงๆ หลังจากที่เธอให้ชื่อเขาไป เขาก็หายไปสักพัก ก่อนจะส่งข้อความกลับมา พร้อมกับเสียงแจ้งเตือนของเธอก็ดังขึ้น

ลูซ: รับด้วย

พราวฟ้าย่นจมูกใส่คนที่เอาแต่ใจ พี่น้องนี่ไม่ต่างกันเลยจริงๆ เธอกดยืนยันให้เขาติดตามได้ เธออดไม่ได้ที่จะเข้าไปส่องไอจีเอา มีคนติดตามเกือบสามหมื่นคน ส่วนคนที่เขาติดตามมีแค่สิบคนรวมเธออยู่ในนั้นด้วย และเป็นอย่างที่ลิซ่าบอกจริงๆ ในนั้นมีแต่รูปธรรมชาติ สิ่งของ สิ่งปลูกสร้าง เกือบพันรูป

คนที่ติดตามเขาคงเป็นคนที่ชอบฝีมือการถ่ายภาพของเขา เพราะยอดกดไลค์และคอมเม้มก็เยอะพอกันกับคนที่ชมภาพของเขาว่ามันสวย เธอเลื่อนลงมาเรื่อยๆ เพื่อดูว่าเขาลงรูปตัวเองรึเปล่าแต่ก็ไม่เห็น แต่เธอก็ไม่หยุดเลื่อนจนมาสะดุดอยู่ภาพหนึ่ง เป็นภาพเดียวในนี้จริงๆ ที่เป็นภาพคน

นั้นก็คือภาพของเขาเอง พออ่านแคปชั่นถึงรู้ว่าเขาโดนบังคับให้ลงและห้ามลบทิ้งด้วย จะเป็นใครไม่ได้นอกจากลิซ่านั้นเอง

พราวฟ้าหัวเราะกับความแสบของสองพี่น้อง

ลูซ : แอบดูรูปคนอื่นอยู่รึไง

ข้อความที่โชว์ขึ้นทำให้เธอขมวดคิ้ว เขารู้ได้ยังไง พอเห็นอะไรบางอย่างก็ทำให้เธออ้าปากค้างเอามือปิดปากแทบไม่ทัน

เธอเผลอไปกดไลค์รูปเขา บ้าจริงพราวฟ้า

ลูซ : หึ

ลูซส่งข้อความมาอีกครั้ง แค่สั้นๆ พราวฟ้ารู้สึกหน้าร้อนผ่าว เธออยากจะตีมือตัวเองจริงๆ เขาจะคิดว่าเธอเป็นคนยังไงกันนะ

พราวฟ้าวางโทรศัพท์ลงอย่างเซ็งๆ ไม่น่าเข้าไปดูรูปเขาเลย แต่เสียงแจ้งเตือนไอจีของเธอก็ดังขึ้น ทำให้เธออดไม่ได้ที่จะหยิบขึ้นมาดู

แค่เห็นว่าใครที่กดไลค์รูปภาพของเธอก็ทำให้หัวใจเธอเต้นไม่เป็นจังหวะ ลูซไล่กดไลค์ภาพเธอในไอจี ซึ่งมันมีแค่ไม่กี่ภาพ

เขานี่ยังไงกันนะ

ลูซ : เธอจะได้ไม่เขินมาก เพราะฉันก็แอบดูของเธอเหมือนกัน

ข้อความที่เข้ามา ทำให้เธอนิ่งค้าง ปากบางเม้มเข้าหากันจนเจ็บ

“มันเกิดอะไรขึ้นกับฉัน” หญิงสาวพึมพำกับตัวเอง มือทั้งสองข้างกุมอยู่ที่หน้าอกข้างซ้าย