[นิยายแปล(WN)] โลลิเฮดช็อต TS shitakara kakurete danjon ni mogutteta boku ga aidoru-tachi ni mi bare shite yūmei haishin-sha ni naru hanashi 55『หลบหนีดันหมี ２５０F RTA』５

ตอนที่ 55『หลบหนีดันเจี้ยน ２５０F RTA』５

 

“ก่อนอื่น คุณไก่”

 

【ค็อกคาไทรซ์น๊า】

【ตอนนี้เป็นคุณไก่ก็ได้】

【「ค็อกー！！」】

【เป็นนกค็อกคาไทซ์ที่ใหญ่มาก แต่ฉันคิดว่าเป็นคุณไก่ก็ได้】

【ฮารุจัง คุณไก่ที่กลายเป็นไก่ปรุงสุกดูเพียงพอสำหรับหลาย ๆ คนเน๊ะ】

 

 

◇

 

 

“จู๊วー！！”

 

“จะว่าไปแล้ว……ผมเลี้ยงแฮมสเตอร์มาได้สักพักแล้วล่ะครับ”

 

【คุสะ】

【อาโน、สิ่งมีชีวิตที่คล้ายกับสัตว์เลี้ยงที่เลี้ยง……】

【โฮะ、โฮร่า、มอนสเตอร์ตอนนี้……ใหญ่มาก……】

【สาวน้อยคนนี้พูดอย่างใจเย็นเกี่ยวกับแฮมจังสัตว์เลี้ยงของเธอในขณะที่กำลังเฮดช็อต……】

 

【เด็กคนนี้ยังไงกัน、ทำไมถึงพูดถึงความทรงจำของตัวเอง ในตอนที่ได้ยินเสียงกรีดร้องแห่งความตายของสายพันธุ์เดียวกันกับหนูที่เหมือนกับสัตว์เลี้ยง……】

【เอ๊ะ、น่ากลัว……】

【เอ๋……】

 

 

◇

 

 

“แปลก พื้นเป็นน้ำเหรอ”

 

【สิ่งที่คล้ายงูตัวใหญ่นั่น……คืออะไร？】

【เลวีอาธานล่ะ】

【เลวีอาธาน】

【น่าจะเป็นFOEเฉย ๆ เพราะไม่ใช่ชั้นบอส】

【FOE】

 

ปัง

 

“อุตส่าห์โผล่ขึ้นมาจากน้ำโดยตั้งใจ ช่างเป็นคุณงูที่ใจดีจังเลยเน๊ะ”

 

【คุณงูใจดี】

【น่าสงสาร】

【ถ้ายอมกลั้นหายใจอยู่ใต้น้ำไปเรื่อย ๆ ก็หลีกเลี่ยงได้แล้ว……】

【คนดีมักตายก่อน ถึงเป็นมอนสเตอร์ก็เหมือนกันสิน๊า……】

 

【คำ――ไม่สิ、ปรากฎการณ์ซังที่ไม่ควรเอ่ยนามคงยุ่งยากกับการเตรียมการ】

【น่าสงสาร】

【ปรากฎการณ์ซังที่ไม่ควรเอ่ยนามน่าสงสาร】

【นอกจากนี้ รู้สึกเสียใจกับคุณงูใจดีด้วย】

【ไม่มีความรู้สึกเศร้าสักนิด คุสะ】

 

 

◇

 

 

“อะ ก็อบลินซัง”

 

【ฮารุจังรู้จักชื่อมอนสเตอร์งั้นเรอะ！？】

【ผิดแล้ว、นั่นคืออร์คต่างหาก……ความสูง、มองยังไงก็มากกว่า 5 เมตร】

 

【กระบองใหญ่ยักษ์！】

【กุเฮะๆๆๆๆ】

【ออร์ค……สาวน้อยโซโล่……ไม่มีอะไรที่ไม่ควรเกิดขึ้น】

 

” ประเภทฮิวแมนนอยด์นั้นต้านทานได้นิดหน่อยตามที่คาดเน๊ะ”

 

ปัง

 

【ต้านทาน】

【แม้แต่ต้านทาน】

【คิดว่ามีเรอะ？】

【ไม่น๊า】

【คุสะ】

【ฮารุจัง、หากสถานการณ์ฉุกเฉินเกิดขึ้น คิดว่าเธอน่าจะยังโดยไม่ลังเล……】

 

【แต่ว่านั่นสิเน๊、ออร์คก็โดนโจมตีเช่นกันเน๊ะ】

【แกนกลางของออร์คคือหัวใจจริง ๆ สินะ……】

【ทั้งออร์คทั้งก็อบลินต่างก็เป็นมอนสเตอร์ที่ถูกเกลียดชังมากที่สุดน๊า】

 

【ถึงยังไง เรื่องพวกนั้นก็ดูเหมือนจะไม่เกี่ยวอะไรกับฮารุจัง】

【อ้า】

【รู้สึกสงสารพวกออร์คที่โดนจัดการทั้งที่ถูกเข้าใจผิดว่าเป็นก็อบลินเลย】

【คิดว่ามอนสเตอร์ส่วนใหญ่ก็น่าสงสารหมดแหละน๊า】

 

 

◇

 

 

“อุเกะ、กระดูก……”

 

【คุสะ】

【ฮารุจังเกลียดมันจริง ๆ ล่ะ】

【ฉันอยากให้เธอสาปฉันด้วยเสียงนี้】

【ฉันอยากให้เธอพูดว่า「น่าขยะแขยงจังค่ะ」】

【ต้องการ】

 

“ก็แบบน่าขยะแขยงล่ะครับ เพราะพวกนี้เวลาพูดจะดังกักๆๆเหมือนคุยอะไรกันไม่รู้……อะ แกนกลางอยู่ที่คอครับ”

 

【¥ 50000】

【¥ 35000】

【มีประโยชน์】

 

【ว่าไปแกนกลางของสเกเลตันเหรอ……ก็คงแถวนั่นแหละ……】

【ถึงแม้มันจะโดนซัดกระจุยเกลื่อนพิ้นก็ตาม พวกมันก็ยังเข้าโจมตีด้วยแค่คอ】

【แล้วก็จะกลับมาเชื่อมต่อกันอีกครั้ง……】

【อ้า……】

 

【แม้ว่าจะแยกออกจากกันน กระดูกก็จะกลับมาเกาะติดกันอีกครั้งและโจมตีต่อ？】

【ส่งพี่สาวนายมาให้ฉันก่อน】

【บ้าอาร๊าย！？】

【คุสะ】

 

 

◇

 

 

“หีบสมบัตินั้นเป็นมิมิคครับ ดังนั้นอย่าเข้าไปใกล้”

 

【คร๊าบ】

【ค๊า】

 

【มองแวบแรกก็ไม่ต่างกันเลย……จริงไหม？】

【ถึงคุณภาพของภาพจะดี แต่ก็บอกไม่ได้จริง ๆ น๊า】

【ไม่เป็นไรหรอก、แม้แต่เรนเจอร์ที่เก่งที่สุดก็ยังผิดพลาดได้ในบางครั้ง】

【สายพันธุ์ระดับสูงจะแยกเยอะได้ยากยิ่งขึ้นไปอีก】

【ใช่แล้วล่ะน๊า、ความรู้สึกของตูข้ายังปกติน๊า】

 

“อะ มีหีบสมบัติดรอปจากมิมิคล่ะครับ……ทำไมเป็นกางเกงในล่ะ？”

 

【●REC】

【กางเกงใน！】

【ถอดสดที่นี่เลย】

【ใส่ซ๊า】

 

【พวกแก、ชีวิตจองฮารุจังกำลังตกอยู่ในอันตรายไม่ใช่รึไง？】

【ก็แบบ ฮารุจังเป็นแบบที่เห็น……】

【ใส่กางเกงในเด็กด้วยมือทั้งสองข้าง……แฮ่กๆๆๆ】

 

【ผู้ที่ไม่ควรเอ่ยนามซามะ、ไนซ์】

【ไนซ์】

【ตั้งแต่วันนี้ไปจะขอเป็นแฟนคลับติดตามผู้ที่ไม่ควรเอ่ยนามซามะตลอดไป】

【เปลี่ยนสีกันได้อย่างรวดเร็ว คุสะ】

 

【「มาลองสวมเมื่อตอบกลับถึงบ้านกันเถอะ」】

【กล้าเกินไปแล้ว คุสะ】

【โฮะ、โฮร่า、เธออาจจะไม่มีเงินซื้อข้าวปั้นด้วยซ้ำเพราะค่ารักษาพยาบาลของคุณพ่อ……】

【ไม่มีทาง ตลอดมาคือไม่ได้สวมกางเกงใน……】

【ขอซื้อในราคาที่ต้องการ】

 

 

◇

 

 

“อะ ผมจะเว้นหินกองนี้ไปครับ”

 

【ข้าวร้าย・โกเลมซังถูกฮารุจังมองข้าม】

【ม๊า ก็ใหญ่จนมองไม่เห็นฮารุจัง】

 

【สู๊ดยอด、เดินไปมาบนเท้าของโกเลมที่กำลังเดินอยู่、ได้ยังกับปกติ……】

【ยักษ์และสาวน้อย】

 

【แต่นั่นสิเน๊、ข้อเสียเปรียบเพียงอย่างเดียวของสไตล์ฮารุจังคือ มันยากเกินไปเน๊ะ】

【เข้าใจล่ะ】

【ไม่มีวี่แววของการใช้เวทมนตร์ด้วย】

 

【ฮารุจัง……ยังเป็นมนุษย์ใช่ไหม……】

【แล้วนายคิดว่าเป็นอะไรล่ะ？】

【เอ๊ะ？　นางฟ้า】

【สิ่งอื่นที่ไม่ใช่มนุษย์】

【ม๊านะ】

 

 

◇

 

 

“อะ เจ้าตัวใส”

 

【ห๊ะ？】

【เอ๊ะ？】

【อาโน๊、ไม่มีอะไรแสดงบนจอเลย】

【น่าจะเป็นประเภทผีที่ดูเหมือนแก็สหนาแน่นล่ะนะ】

 

“เจ้าพวกนี้มีแกนกลางเหมือนกับพวกคุณผีล่ะครับ”

 

【งั้นเหรอー】

【สุดยอดเลยน๊าー】

【อาโน、ผีล่องหนเป็นสิ่งที่อันตรายที่สุดเลย】

【แต่ว่าก็ไม่อยู่แล้ว】

【อ้า……】

 

【ฉันอยากถามเรื่องนี้ในการไลฟ์สดครั้งต่อไป】

【อ้า、เหตุผลที่อยู่ในสภาพวิกฤติก็เนื่องมาจากวิธีการซ่อนตัวจากปัญหาแหละน๊า】

 

 

◇

 

 

“พวกซอมบี้ต้องฆ่าจากระยะไกลเท่านั้นครับ”

 

【น่าขยะแขยง】

【แถมกลิ่นยังเหม็น】

【คิดไม่ถึงเลยว่าฮารุจังเองก็ไม่ชอบกลิ่นเหม็นสินะ】

【ก็น่าจะเป็นอย่างงั้นอยู่แล้วสิ】

 

【โล่งอกไปที、แม้แต่ฮารุจังก็ยังมีบางอย่างที่ไม่ชอบ……】

【แต่ก็ยังเป็นการฆ่าทันทีจากระยะไกล】

【ความสามารถในการมองเห็นทั้งพื้นที่นั้นดีที่สุดอย่างแน่นอน】

【แม้ว่าจะตั้งเป้าหมายไว้ แต่ก็ไม่มีทางเติบโตไกลขนาดนี้、ถ้าเป็นปกติล่ะนะ】

 

 

◇

 

◇

 

◇

 

 

“……สุนัขตัวนั้นมีความคิดในแต่ล่ะหัวเน๊ะ การยิงแบบสะท้อนจะทำให้จัดการได้ง่ายขึ้นครับ”

 

“กรรรรรร”

 

ฟู๊ว

 

ผมหายใจได้ดีขึ้นแล้ว

 

ถึงอย่างงั้น ผมก็ยังพยายามจำกัดจำนวนครั้งในการเข้าต่อสู้ และรักษาระยะห่างกับเคลื่อนไหวให้น้อยที่สุดในการต่อสู้กับมอนสเตอร์……ยังไงก็เป็นสาวน้อยล่ะน๊า

 

【เป็นอย่างงั้นเหรอー】

【สุดยอดเลยเน๊ー】

 

【ยังกับนรกเลยที่ศัตรูอย่างเซอร์เบอรัสที่แสดงความแข็งแกร่งอย่างยิ่งใหญ่บนชั้น 80 แต่ใต้ชั้น 200 ลงมากลับกลายเป็นศัตรูทั่วไป】

【แต่จู่ ๆ ก็มีสาวน้อยตัวเล็ก ๆ ปรากฏตัวขึ้นในอาณาจักรปีศาจแห่งนี้】

 

【นอกจากนี้ยังมีสีที่แตกต่างกับตัวที่ใหญ่กว่ามาก】

【แต่สาวน้อยก็ยังอธิบายอย่างใจเย็น และวันช็อตวันคิลต่อไป】

【วันช็อตสำหรับน้องหมา】

【วังっ！】

【เอ๋งๆๆๆ】

 

【แย่แล้วล่ะ……สมองคนคอมเมนต์ส่วนใหญ่ละลายหมดแล้ว】

【ก็สมแล้ว、ตอนที่ฉันได้ยินว่าฮารุจังตกอยู่ในอันตราย ฉันก็อุตส่าห์รีบเข้ามา และมันก็เป็นเช่นเคยนั่นแหละ】

【ขอบคุณชื่อซามะ ช่างเป็นเรื่องที่ยอดเยี่ยม】

【คุสะ】

 

เนื่องจากเป็นการทำRTAดังนั้นการทำให้เร็วที่สุดคือดีที่สุดจึงเหมาะสมแล้ว

 

ยังไงก็ตาม การพิชิตดันเจี้ยนนั้นเกี่ยวกับการจัดการสิ่งต่าง ๆ เช่น ของดรอป

ดังนั้นแม้ว่าผมจะไม่สามารถเก็บหินได้ แต่เมิ่อเดินไปข้างหน้า ผมก็ยังสามารถเก็บดรอปจากมอนสเตอร์ที่ผมเอาชนะในทิศทางที่ผมกำลังไปได้

 

แต่ว่า

 

“……เหลือกระสุน 13 นัดล่ะ”

 

【ตอนนี้ชั้นไหนแล้ว？】

【ชั้น ２０９ล่ะ】

【ช่วยได้มาก】

【แต่ว่าใช้เวลาแค่ประมาณหนึ่งชั่วโมงครึ่งในการขึ้นจากชั้น 250 ถึงชั้น 209】

 

【กะแล้วเด็กคนนี้】

【แปลกนิดหน่อย】

【แค่นิดหน่อย？】

【ยังมีอีกหลายอย่างเน๊】

【คุสะ】

 

ผมโชคไม่ดีกับของดรอปนัก และไม่สามารถเติมกระสุนที่พอดีกับปืนไรเฟิลซุ่มยิงนี้ได้

ทั้จริงก็ยังมีรุ่นอื่นอยู่อีก แต่ก็เป็นของสำหรับระยะใกล้

 

ม๊า บางครั้งก็มีเรื่องแบบนี้เกิดขึ้นบ้างแหละ

 

【จะเกิดอะไรขึ้นเมื่อกระสุนหมด？】

【ไม่มีวิธีโจมตีอื่น？】

【ไม่หรอก、น่าจะยังมีลูกธนูอยู่】

【เธอเก็บเอาไว้มากมายล่ะ】

【คันธนูกับลูกธนูสามารถใช้งานได้โดยไม่ต้องกังวลเรื่องลำกล้องและใช้งานได้หลากหลาย、อะไรทำนองนั้น】

 

【ถ้าหมดอีกล่ะ？】

【ก็หินล่ะน๊า】

【ก็หินล่ะเน๊】

【ไม่มีอะไรนอกจากหินน๊า】

【หินล่ะ……】

【อาวุธชิ้นแรกและชิ้นสุดท้ายที่มนุษย์เข้าถึงได้　นั่นคือหิน】

 

ปืนกระบอกนี้หนักนิดหน่อย แต่ควบคุมง่ายและเล็งได้รวดเร็ว

 

ในทางกลับกัน ถ้าใช้ธนู จะต้องแน่ใจว่าสายไม่ติดขัดอะไร ต้องยกขึ้นเพื่อเตรียมพร้อมให้มั่นคงก่อน แล้วจึงดึงสาย――ด้วยความแข็งแกร่งของร่างกายนี้――แค่ถ้าตั้งเป้าไม่ดีก็ถือว่าพลาดแล้ว

 

นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมปืนถึงดีเมื่อคุณรีบ……แต่ก็ช่วยไม่ได้ล่ะ

 

นอกจากนี้ หากใช้ธนูก็จะไม่ต้องกังวลว่าจะไปเรียกมอนสเตอร์ที่อยู่ห่างออกไปให้เข้ามาเพราะ การโจมตีของตัวเอง ดังนั้นในแง่หนึ่งก็สะดวกดี

 

【แต่ว่าก็น่าทึ่งจริง ๆ น๊า】

【อ้า、ปีนอาณาจักรปีศาจที่อยู่ต่ำกว่าชั้น 200 ขึ้นมาได้ประมาณ 40 ชั้นยังกับเป็นเรื่องง่ายเลยน๊า】

【แถมยังเฮดช็อตเหมือนปกติด้วย】

【ประสาทสัมผัสของฉันชาจนคิดอะไรไม่ออก】

【ข้าด้วย】

 

【ระวังไว้ล่ะ、ความรู้สึกนั้นจะทำให้รู้สึกอยากตายขึ้นมาจากความแตกต่าง เมื่อไปดูไลฟ์สดคนอื่น หรือระหว่างดำดิ่งด้วยตัวเอง】

【ไม่ต้องห่วง、เป็นไปแล้ว】

【เป็นแล้วล่ะ】

【ดูเหมือนว่าจะต้องใช้เวลาสักพักกว่าจะผ่านมันไปได้】

【คุสะ】

 

“ด้วยความเร็วระดับนี้ ผมคิดว่ากระสุนจะหมดลงในอีกประมาณ 3 ชั้นครับ ดังนั้นมาพักกันก่อนดีกว่าครับ”

 

【ทราบ】

 

【แบบว่าตอนนี้ดูแล้วน่าจะถึงเวลาเตรียมตัวแล้วล่ะ】

【ฉันกังวลเกี่ยวกับการใช้ธนูที่ต้องใช้ความแข็งแกร่งทางกายภาพไม่เหมือนกับปืนมากกว่า、แล้วก็จะเกิดอะไรขึ้นหลังจากนั้นเมื่อต้องใช้สลิงช็อต……จะได้ผลไหม】

 

【ไม่มีใครกังวลอีกแล้วล่ะ คุสะ】

【ก็แบบ ฮารุจังไง】

【บรรยากาศแตกต่างจากไลฟ์สดของรุรุเอมิอย่างมาก คุสะ】

【ก็มันจริงนิ】

 

 

◇

 

 

【……ไม่เป็นไร เพราะว่าไม่มีความมั่นคงจริง ๆ ที่ฮารุจังรู้สึก to สำนักงาน】

 

“……ขอบคุณมากครับ”

 

ระหว่างที่หยุดผมก็เปิดระบบอ่านออกเสียงคอมเมนต์ อาจเป็นเพราะเป็นจังหวะที่ผู้ชมทั้งสองฝั่งจึงแสดงคอมเมนตร์เกี่ยวกับสถานการณ์ด้วยแท็ก「to สำนักงาน」

 

ดูเหมือนว่าสตาฟจะเลือกพิคอัพในรูปแบบหมุนเวียนเงินได้ของเอมิมาระยะหนึ่งแล้ว

 

มิคาสุกิ เอมิ และฟุคายะ รุรุ――ลงมาถึงชั้นที่ 70 ด้วยความเร็วที่ไม่ธรรมดาสำหรับคนทั่วไป ซึ่งถือเป็นสถิติสำหรับปาร์ตี้ระดับสูง 

 

【แต่น่าทึ่งมากที่เอมิจริงจังขนาดนี้】

【รุรุจังก็ด้วย……แต่ก็น่ากลัวนิดหน่อย】

【ทั้งสองคนฆ่าศัตรูที่เห็นได้อย่างทันทีขณะสวิตซ์】

【หากเพิ่มการค้นหาศัตรูของฮารุจังที่นี่ จะกลายเป็นอยู่ยงคงกระพันอย่างแท้จริงเน๊ะ】

 

“ฮารุจัง ฮารุจัง ฮารุจัง ฮารุจัง……”

 

รุรุจัง ยังคงพึมพำเรื่องชื่อของ「เขา」อย่างจริงจัง

 

――ไม่เพียงแค่นั้นเธอยังสามารถต่อสู้ได้เป็นอย่างดีด้วย ไม่รู้ว่าเป็นเพราะว่า「คำสาปซามะ」ไปยุ่งเกี่ยวกับฮารุจังด้วยไหม……แต่เธอสามารถต่อสู้ได้โดยไม่ล้มแม้แต่ครั้งเดียวนับตั้งแต่เข้าร่วมทีม

 

นั่นก็……อาจจะเป็นครั้งแรกที่เธอจริงจังขนาดนี้

 

เอมิมีความเป็นโปร ส่วนรุรุจังเองก็เป็นเซมิโปรที่มีเลเวลและสกิลเป็นอย่างดี

 

ทว่า ในการไลฟ์สดดันเจี้ยนที่ผ่านมา เอมิซึ่งมีไหวพริบในการต่อสู้เป็นอย่างดี ได้รับการแต่งตั้งให้เป็นหัวหน้าปาร์ตี้ที่ตั้งขึ้นโดยเอเจนซี่――นี่เป็นวิธีที่มีไว้เพื่อสนับสนุนรุรุจังที่โชคร้ายจะเข้ามาหาอย่างแน่นอน

 

ไม่ว่าจะเป็นสะดุดกลางทาง หรือลื่นล้มกลางทาง

ด้วยเหตุผลบางประการ การโจมตีของเธอจะเบี่ยงเบนไป เธอจะติดกับดักแน่นอน แม้ว่าจะระวังแค่ไหน และเศษเล็กเศษน้อยก็จะตกลงมาจากเพดานแม้ว่าเธอจะยืนอยู่เฉย ๆ ก็ตาม

 

――ตอนนี้คิดดูแล้ว มันเป็นการกลั่นแกล้งของ คำสาปซามะ หรืออะไรสักอย่างจริง ๆ

 

เอมิสูดหายใจเข้าลึก ๆ ขณะที่ประเมินสถานการณ์ นั่นคือสิ่งที่เธอคิดว่าขณะที่มองไปยังรุรุซึ่งไม่มีสมาธิ 

 

――แต่ทำไม

 

กะแล้ว ระยะห่างระหว่างฮารุซังกับรุรุจัง――。

 

“เอมิจัง”

 

“……เอ๊”

 

【ฮี่っ……】

【นั่นไม่ใช่เสียงของรุรุจัง……】

【รุรุจังน่ากลัวっ】

 

【ฉันรู้ว่าคุณรู้สึกยังไง แต่มันน่ากลัวนะ、รุรุจัง】

【ยังไงก็ตามแต่รุรุจัง、ที่ผ่านมาแข็งแกร่งมาก……】

【ฉันเดาว่าเธอสามารถมาได้ไกลขนาดนี้หากไม่มีโชคร้ายเลย……】

【ก็แบบ ไปเป็นผู้ที่สร้างดันเจี้ยนขนาดใหญ่ใต้ดันเจี้ยนอยู่นินะ】

 

【แต่ฉันไม่เข้าใจฮารุจังเลนจริง ๆ เน๊】

【คุสะ】

【ตอนที่พูดแบบนั้น……ฉันรู้สึกสงสารโนเนมซามะเลย】

【โนเนมซามะ คุสะ】

【โนเนมซามะ……ดีล่ะ、จากนี้ไปเน็ตจะไม่ล่มทันทีแน่นอน】

 

“ถ้าพวกเราไม่รีบไปช่วยฮารุจังเร็ว ๆ เขาจะต้องเผชิญความคายเหมือนที่ฉันเจอในตอนนั้น ดังนั้นพวกเราต้องรีบไปเดี๋ยวนี้”

 

“ใช่ นั่นสินะ”

 

【รุรุจังแย่แล้วไม่ใช่รึไง……？】

【แต่ก็ยังฟังคำพูดของเอมิจังอยู่】

【ตอนที่จะพุ่งทะลวง พอเอมิจังบอกว่าอย่า เธอก็ยังฟังอยู่】

 

【อย่างน้อยถ้าสามารถถ่ายทอดจิตวิญญาณอันไร้ความกังวลของฮารุจังได้สัก 1 มิลลิให้กับทั้ง 2 คนได้……】

【อ้า……】

 

【ทำไมถึงคิดว่าการลุยเดี่ยวเป็นเรื่องที่ง่ายกว่า……ทั้งที่เป็นเรื่องที่ยากกว่า……แถมชีวิตยังตกอยู่ในอันตรายได้ด้ง่าย ๆ、นอกจากนี้ปาร์ตี้ยังเป็นหลักประกันที่มั่นคง、ยิ่งไปกว่านั้น นี่คือวิธีการช่วยเหลือด้วยโบนัสของการเป็นทีมกู้ภัย……】

 

【เข้าใจกันใช่ไหม？】

【ก็แบบว่าฮารุจังไง】

【สาวน้อยที่มีบุคลิคเลื่อนลอยอยู่แล้ว……รีบขึ้นมาเร็ว ๆ น๊า……】

【คุณสมบัติของรุรุจังความโชคร้ายดังนั้นจึงเป็นเรื่องสุขภาพจิต……】

 

【สายไปแล้วเหรอ？】

【เป็นอย่างงั้นแหละ】

【ม๊า ก็เป็นอย่างงั้นแหละ】

【คงจะพูดว่า「ก็เป็นเรื่องแบบนั้นล่ะครับ」ทำนองนั้น】

【เหมือนจะพูดจริงเลย คุสะ】

 

【ฮารุจังอยู่ยงคงกระพัน】

【แต่ไม่ชอบซอมบี้เพราะมันมีกลิ่นเหม็น】

【ไม่ยอมโจมตีโกเลมด้วย】

【อาโน、แม้แต่คนทั่วไปก็ไม่ไหวเหมือนกันแหละ……】

 

 

 

 

 

ーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーー

 

ขอบคุณมากสำหรับการอ่านตอนที่ 55

 

งานนี้เดิมตั้งใจโพสต์หลายเรื่องพร้อมกัน จากนี้ไปจะโพสต์ประมาณ 3,000 ตัวอักษรวันละครั้ง

ฉันเริ่มเขียนเรื่องนี้เพราะต้องการอ่านเรื่องเด็ก TSไลฟ์สดในดันเจี้ยน（อิทธิพล）

 

“การไลฟ์สดในดันเจี้ยนควรจะได้รับความนิยมมากกว่านี้”

“อะไรก็ได้ อยากเห็นโลลิ TS”

 

หากคุณคิดเช่นนั้น เราจะยินดีอย่างยิ่งหากคุณสามารถเปลี่ยนการให้คะแนนด้านล่างจาก [☆☆☆☆☆] เป็น [★★★★★] และเปิดการแจ้งเตือนสำหรับบทล่าสุดโดยการบุ๊กมาร์ก ฉันยังขอขอบคุณความคิดเห็นที่สนับสนุนและติดตามของคุณ

https://ncode.syosetu.com/n1479ik/55/

 

 

 

 

แปลโลลิคลั่ง 2-3 ตอน ต่อ 1 โลลิเฮดช็อต

 

ーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーー

 

คนแปลขออนุญาตเปิดโดเนทหน่อยนะงับ 

{ไทยพาณิชย์} {880-222211-5} {เสฏฐวุฒิ}

 

ขอบคุณทุกท่านที่สนับสนุนเป็นกำลังใจเข้ามาด้วยนะครับ

ขอบคุณงับ

 

Favorite