นางบำเรอเติมใจ 16

รอไม่ถึงสามสิบนาที ลูกน้องก็นำของที่เขาต้องการมาให้ แกริคคุยกับแซคอยู่ข้างล่างนิดหน่อยแล้วกลับขึ้นไปบนห้องพร้อมกับแก้วน้ำดื่ม

“นี่ยา กินซะ” แกริคบอกคนที่นั่งอยู่บนเตียง

“ขอบคุณค่ะ” พิรุณรักเอ่ยขอบคุณแล้วหยิบยาที่เขายื่นให้พร้อมกับน้ำเข้าปาก

“อีกเม็ดเธอคงรู้ว่าต้องกินตอนไหน และนี่แบบรายเดือนกินด้วย” คิ้วสวยขมวดเข้าหากัน

“ทำไมหนูต้องกินแบบรายเดือนด้วยคะ” เธออยู่กับเขาแค่หนึ่งอาทิตย์และครั้งต่อไปเขาควรจะป้องกันทำไมต้องให้เธอกินแบบรายเดือนด้วย

“กินไปเถอะ เพราะฉันก็ไม่มั่นใจว่าจะลืมป้องกันอีกรึเปล่า” แกริคพูดไปตามตรง

“คนอย่างคุณเนี่ยนะคะจะลืมป้องกัน” พิรุณรักอดไม่ได้ที่จะถามเขา

“ใช่ หรือจะต่ออีกจนถึงเช้าหลังจากที่เธอกินยาแล้ว” ร่างบางรีบนอนลงบนเตียงแล้วเอาผ้าห่มคลุมกาย แค่นั้นเธอก็ไม่ไหวแล้ว

“นอนดีกว่าค่ะ” วันนี้เธอโดนไปสองรอบแล้วนะ เขาลืมรึไงว่ามันเป็นครั้งแรกของเธอ

“หึ” แกริคเดินไปนั่งบนเตียงกว้างแล้วหยิบแมคบุ๊คขึ้นมาเปิดเช็คอีเมลอีกครั้ง ปล่อยให้หญิงสาวนอนมองเขาตาแป๋ว

“ให้หนูไปนอนห้องอื่นไหมคะ” พิรุณรักไม่รู้จะทำยังไงดีในสถานการณ์แบบนี้เธอกลัวว่าจะกวนเวลาทำงานของเขา ขนาดบอกว่ามาพักผ่อนเขายังจะทำงาน

“เธอไม่อยากนอนกับฉันหรือเธอจะบอกว่าฉันรบกวนเวลานอนของเธอ” คิ้วเข้มขมวดเข้าหากันหันไปถามหญิงสาว มีแต่ผู้หญิงที่อยากนอนร่วมเตียงกับเขา แต่ผู้หญิงคนนี้กลับอยากไปนอนที่อื่น

“ไม่ใช่นะคะ หนูกลัวว่าจะรบกวนเวลาทำงานของคุณ” พิรุณรักรีบปฏิเสธ

แกริคปิดหน้าจอลงทั้งที่เขาพึ่งจะเปิดมันขึ้นมา วางไว้ที่โต๊ะข้างเตียง แล้วเอนตัวลงนอนข้างหญิงสาว

“นอนเถอะ”

พิรุณรักรู้สึกใจเต้นแรงไม่ได้กับสิ่งที่เขาทำ และก็ไม่อยากคิดเข้าข้างตัวเอง

“หนูกอดคุณได้ไหมคะ” เธอใจกล้าขึ้นอีกนิดเพราะอยากกอดเขา

“มาสิ” แกริคเรียกเธอเข้ามาหา เขาไม่เคยนอนร่วมเตียงกับใครและไม่เคยมีใครอยู่ในอ้อมกอดจนหลับไป แต่ในเมื่อเธอกล้าเรียกร้องเขาก็กล้าให้เพราะเขาเองก็ทำผิดกฎของตัวเองหลายข้อแล้วกับผู้หญิงคนนี้ แค่กอดเขาก็อยากรู้เหมือนกันว่าเขาจะรำคาญหรือหงุดหงิดรึเปล่าที่มีเธออยู่ในอ้อมกอดเวลานอน

พิรุณรักยิ้มกว้างขยับเข้าไปหากายแกร่งยกมือขึ้นกอดเอวสอบซุกซบหน้าลงที่หน้าอกแกร่งเมื่อเขาเอาแขนให้เธอรองหนุนตะแคงข้างเข้าหา ความรู้สึกอบอุ่นปลอดภัยแผ่ซ่านไปทั่วร่าง เธอคิดไม่ผิดจริงๆ อ้อมกอดเขาอบอุ่นมาก

ซึ่งต่างจากอีกคน ที่คิดว่าตัวเองคงหงุดหงิดและรำคาญแต่กลับผิดคาด เมื่อมีหญิงสาวในอ้อมกอดกลับให้ความรู้สึกหวงแหนและอยากกอดเธอแบบนี้ตลอดไป มันเป็นความรู้สึกที่เขาไม่อยากจะยอมรับเพราะมันไม่เคยเกิดขึ้นกับใคร แต่กลับมาเกิดขึ้นกับผู้หญิงที่เขาซื้อเธอมาด้วยเงิน ผู้หญิงที่จะเป็นนางบำเรอเขาแค่อาทิตย์เดียวตลอดเวลาที่อยู่ที่นี่

มันเป็นไปไม่ได้ที่เขาจะรู้สึกแบบนั้น

“อุ่นจัง” หน้าสวยส่ายไปมากับอกแกร่งขยับร่างเล็กไปกอดเขาแน่นขึ้น เมื่อเขาอนุญาตแล้วเธอก็จะตักตวงให้เต็มที่ คนตัวโตที่โดนกอดจนแน่นในขนาดที่โต้แย้งกับความคิดของตัวเองอยู่ก็กอดร่างเล็กแน่นขึ้นโดยไม่รู้ตัว จนหลับไปในที่สุด

เช้าที่สดใสแสงแดดลอดผ่านผ้าม่านเข้ามา ทำให้สองร่างที่นอนอยู่บนเตียงสะลึมสะลือลืมตาตื่นขึ้น โดยที่หญิงสาวผมยุ่งเหยิงลืมตาขึ้นก่อน ความอบอุ่นที่ได้รับทำให้เธอไม่อยากผละออกจากอ้อมกอดนี้

“เช้านี้เธอต้องทำอาหารอีกเหมือนเคย และคงจะทุกๆ วันที่เราอยู่ที่นี่” แกริคพูดขึ้นหลังจากที่ตื่น

“เข้าใจแล้วค่ะ หนูพ่วงตำแหน่งแม่บ้านอีกหนึ่งตำแหน่งก็ได้” พิรุณรักพูดยิ้มๆ เธอไม่ลำบากเลยที่ต้องทำ ดีซะอีกที่จะได้อยู่กับเขาสองต่อสองไม่มีใครมาวุ่นวาย เธอชอบแบบนี้เหมือนกัน

ถ้าไปโม้ให้เพื่อนฟังมันต้องร้องกรี๊ดอิจฉาเธอแน่ เพราะแกริค ซีคีเลียโน ไม่เป็นอย่างที่ทุกคนว่าสักนิด ถึงจะมีส่วนที่เขาร่ำลือนิดหน่อยที่ว่าเขาเย็นชาหรือเหมือนซาตาน มันก็เป็นแค่บางครั้ง เพราะเมื่อคืนเขาทำให้เธอเห็นแล้วว่า เข้าใจดีกว่าที่คิดและมีมุมอ่อนโยนอยู่ในนั้น

อย่างเช่นเธอได้อยู่อ้อมกอดของเขาทั้งคืน

“งั้นก็ไปจัดการซะคนสวยเราต้องกินมื้อเช้าจะได้มีแรงทำกิจกรรมกัน”

“กิจกรรมอะไรเหรอคะ” พิรุณรักถามหน้าซื่อ กับคำพูดสองแง่สองง่ามของเขา

“เธอคิดว่าอะไรละ”

“คุณจะพาหนูว่ายน้ำใช่ไหมคะ” เธอพยายามคิดว่ามีกิจกรรมอะไรบ้างที่ไม่ใช่กิจกรรมเข้าจังหวะระหว่างเขากับเธอ

“ตามนั้น” แกริคหัวเราะเบาๆ กับการหาทางเลี่ยงของสาวเจ้า ว่ายน้ำเหรอ เขาก็คิดแบบนั้นเหมือนกัน

“งั้นหนูลงไปทำอาหารก่อนนะคะ ว่าแต่คุณจะรับเป็นขนมปังหรือว่าข้าวต้มดีคะ” พิรุณรักถามเขายิ้มๆ เมื่ออยู่กับเขามากขึ้นเธอก็กล้าที่จะพูดกล้าที่จะแสดงออกกับเขา ความเกร็งลดลงมาก ต่างจากเมื่อวานที่ไม่กล้าแม้แต่จะสบตาเขา

“เธออยากกินอะไร”

“ข้าวต้มค่ะ” หญิงตอบกลับทันทีที่เขาถาม

“ตามนั้น”

“คะ?” เธอถามซ้ำไม่คิดว่าเขาจะตามใจ

“ทำข้าวต้ม” แกริคมองรอยยิ้มของเธอ ผู้หญิงที่อยู่ตรงหน้าเขาไม่เหมือนเมื่อวาน ที่ไม่กล้าแม้แต่จะสบตาเขา แต่มีความดื้อเงียบ กล้าขึ้นเสียงใส่เขาเมื่อควบคุมตัวเองไม่ได้ ผู้หญิงคนนี้มีหลายบุคลิกจริงๆ วันนี้เธอกลับสดใส ร่างเริง หลอกล่อให้เขาตามใจเธอ

“ได้ค่ะ” พิรุณรักวิ่งลงไปข้างล่าง

เธอตัดสินใจแล้วว่าเธอจะใช้เวลากับเขาให้คุ้มค่า จะแสดงออกในสิ่งที่ตัวเองต้องการ จะแสดงตัวตนของตัวเองให้เขาเห็น เธออยากเป็นตัวของตัวเองเมื่ออยู่กับเขา

หญิงสาวจัดการทำข้าวต้มกุ้งที่ตอนนี้หอมฟุ้งไปทั่วห้องครัว เมื่อเสร็จแล้วก็ขึ้นไปบนห้องเพื่อที่จะอาบน้ำ คิดว่าตอนนี้แกริคกำลังทำอะไรอยู่เพราะยังไม่เห็นเขาลงมา

เมื่อเปิดประตูเข้าไปในห้องเธอก็เห็นเขานั่งอยู่บนเตียง พร้อมกันแมคบุ๊คตัวเดิม

“อาหารเสร็จแล้วนะคะ”

“อืม” เขาตอบรับแต่ก็ยังก้มหน้าต่อ เมื่อเป็นแบบนั้นพิรุณรักก็ไม่เซ้าซี้เขา เธอเข้าไปจัดการตัวเองในห้องน้ำ พอออกมาก็ยังเห็นว่าแกริคยังนั่งอยู่ที่เดิม จนกระทั่งเธอแต่งตัวเสร็จเขาก็ยังไม่ขยับ

“คุณ ไม่ลงไปทานข้าวเหรอคะ” เธอเดินเข้าไปถามเขา

“เสร็จแล้วเหรอ” แกริคเงยหน้าขึ้นมอง

“ค่ะ”

“ไปสิ” เขาจัดการเก็บคอมแล้วเดินนำเธอออกไปจากห้อง พิรุณรักยืนมองตามหลังเขาอย่างครุ่นคิด

อย่าบอกนะว่าเขารอเธอ