ทาสรักทาสหัวใจ 17 ไม่อาจถอนตัว

หนึ่งสัปดาห์ต่อมา

ณ รีสอร์ทริมทะเลทางใต้รถตู้คันหนึ่งกำลังแล่นเข้าไปจอดสนิทตรงลานจอดรถ พร้อมกับปรากฏร่างของภพตามด้วยมุกกับมิคลงมาจากรถ ทั้งสามคนนั่งเครื่องไฟล์ทเดียวกัน ส่วนคนอื่นๆ ได้ล่วงหน้ามาถึงก่อนแล้วหนึ่งวัน ภพเดินนำมุกกับมิคตรงเข้าไปหาพนักงานที่เคาร์เตอร์เพื่อเช็คอินห้องที่จองเอาไว้สองห้อง

ทั้งสามคนเดินตามหลังพนักงานรีสอร์ทไปจนถึงหน้าห้องที่อยู่ใกล้กัน เมื่อพนักงานเปิดประตูแนะนำสิ่งต่างๆ ในห้องเสร็จสรรพก็เดินจากไป ภพยืนมองสองคนพี่น้องที่เดินสำรวจภายในห้องอยู่ตรงหน้าประตูด้วยรอยยิ้มเปื้อนหน้า

"เป็นไงชอบไหม" เสียงทุ้มเอ่ยขึ้น

"ครับ ผมชอบมากเลย" มิคตอบพลางมองสำรวจรอบห้องไม่ยอมหยุด

"ฉันเอากระเป๋าไปเก็บก่อนนะ" หันไปมองทางมุก

"ค่ะ"

คล้อยหลังชายหนุ่มเดินออกไปพ้นประตูมุกก็เดินไปปิดประตูลงพร้อมกับนำข้าวของในกระเป๋าของเธอกับน้องชายออกมาจัดเรียงอย่างเป็นระเบียบ

"พี่มุก ผมอยากจะเล่นน้ำทะเลจังเลย"

"ได้สิ เดี๋ยวพี่พาไป" หญิงสาวส่งยิ้มให้น้องชาย

"ขอบคุณมากนะครับ ที่พาผมมาด้วย" สวมกอดพี่สาวด้วยความรักใคร่

"มิคเป็นน้องพี่ ทำไมจะไม่พามาด้วยล่ะ ต่อไปถ้าพี่จะไปไหนพี่จะพามิคไปด้วยทุกที่เลย" ลูบศีรษะน้องชายด้วยความเอ็นดู

"ครับ ผมดีใจมากเลยที่ได้เห็นทะเลจริงๆ แถมอากาศก็ดีเย็นสบายด้วย" มิคยิ้มมีความสุขในอ้อมแขนพี่สาว

"งั้นเดี๋ยวออกไปหาทุกคน แล้วเล่นน้ำกันนะ"

"ครับ"

หลังจากที่เก็บข้าวของเสร็จภพก็พาสองพี่น้องออกไปไปหาพนักงานนับสิบที่เป็นตัวแทนแต่ละแผนกมาพักผ่อนเฉลิมฉลองกันรวมถึงบุษบากับทิพด้วยในห้องอาหาร เมื่อประธานในชุดลำลองสบายๆ เดินมาพร้อมกับมุกและเด็กชายอีกหนึ่งคนทุกคนต่างก็สงสัยแปลกใจแต่ก็ไม่มีใครกล้าถามอะไร เว้นแต่บุษบากับทิพที่รู้เรื่องอยู่ก่อนแล้ว

ภพรับฟังตัวแทนพนักงานแจกแจงรายละเอียดงานสังสรรค์ค่ำคืนนี้ไม่นานชายหนุ่มก็เอ่ยปากให้ทุกคนพักผ่อนกันตามอัธยาศัย พอทุกคนแยกย้ายชายหนุ่มก็เดินนำสองพี่น้องไปยังชายทะเลโดยมีบุษบากับทิพเดินตามหลังมุกไปติดๆ

"พี่มุกเล่นน้ำกับมิคนะครับ คุณภพด้วย" มิคหันไปมองพี่สาวกับชายหนุ่มที่เป็นเจ้านาย

"มิคอย่าไปกวนคุณภพเขาเลย ไป พี่เล่นเป็นเพื่อนเอง"

"ก็เล่นด้วยกันนั้นแหละ ดีไหมมิค"

"ครับ"

"งั้นก็ลุยกันเลย" ภพจับจูงมิคเดินลงน้ำทะเลไป

"มุกรีบลงไปสิ" ทิพเอ่ยขึ้นเมื่อเห็นมุกเอาแต่ยืนนิ่งอยู่กับที่มองน้องชายกับเจ้านายหนุ่มพากันไปลงทะเลไป

"โอกาสดีๆ แบบนี้ รีบคว้าเอาไว้สิ" บุษบาเอ่ยเสริมขึ้นอีกคน

"ขอบใจจ้ะ" ร่างบางในชุดเสื้อยืดกางเกงขาสั้นเผยให้เรียวขาขาวเนียนเดินลงทะเลตรงเข้าไปหาภพกับมิคที่กำลังลอยคออยู่ในน้ำทันที

มุกเห็นมิคหัวเราะสนุกสนานชอบใจกับการเล่นน้ำทะเลครั้งแรกเธอก็มีความสุขไปด้วย แต่ยิ่งไปกว่านั้นความสุขที่เกิดขึ้นทั้งหมดก็มีส่วนมาจากเจ้านายหนุ่มที่ได้เข้ามาอยู่ในหัวใจของเธอทั้งดวงแล้ว เธอหวังว่าจะมีช่วงเวลาดีๆ แบบนี้ตลอดไปตราบใดที่ชายหนุ่มยังคงไม่รู้สึกเบื่อหน่ายในตัวเธอ

บุษบากับทิพยืนมองทั้งสามคนเล่นน้ำด้วยกันก็มีความสุขไปด้วย ภาพที่เจ้านายหนุ่มอุ้มมุกขึ้นจากน้ำแล้วโยนลงน้ำหยอกเย้ากันไปมาด้วยเสียงหัวเราะที่มีความสุขก็ทำให้อิ่มใจไปด้วย ระหว่างที่สามคนกำลังเล่นน้ำด้วยกันอย่างสนุกสนานซินดี้ในชุดบิกินี่สีแดงสดก็เดินเข้ามายืนอยู่ข้างๆ บุษบากับทิพมองภาพตรงหน้าด้วยความไม่พอใจ

"วันนี้คุณซินดี้สวยเซ็กซี่เป็นพิเศษเลยนะคะ" บุษบาเอ่ยชมขึ้น

"ขอบใจจ้ะ ฉันตั้งใจจะเซอร์ไพรส์ภพเขาน่ะ" ปากเอ่ยแต่สายตามองมุกที่กำลังส่งเสียงหัวเราะกับภพไม่วางตา

"คุณซินดี้จะลงไปว่ายน้ำกับคุณภพเหรอคะ" ทิพเอ่ยถามขึ้นด้วยความเป็นกังวลแทนมุก

"แน่นอนจ้ะ ฝากผ้าผูกเอวหน่อยนะ" พูดพลางแกะดึงผ้าที่ผูกอยู่ตรงเอวที่ปกปิดส่วนล่างให้ทิพถือเอาไว้แล้วก้าวขาเรียวยาวเดินเข้าไปหาภพด้วยความมาดมั่น

ทั้งสามคนที่อยู่ในน้ำชะงักนิ่งเงียบลงทันทีที่ปรากฏร่างนางแบบสาวสุกเซ็กซี่ในชุดบิกินี่สีแดงเดินนวยนาดเข้ามาพร้อมกับส่งยิ้มกว้าง ภพหันไปมองมุกที่มีสีหน้าสลดจากที่เคยสดใสมาก่อนหน้านั้นไม่กี่วินาที จากนั้นก็หันไปมองนางแบบสาวที่อยู่ตรงหน้า

"ภพขา ซินดี้ขอเล่นน้ำด้วยคนนะคะ"

"คุณมาได้ยังไง"

"ซินดี้มาตั้งแต่เมื่อวานแล้วค่ะ เซอร์ไพรส์ไหมคะ"

"จริงๆ คุณจะมาก็ควรจะบอกผมสักหน่อยนะ"

"ทำไมคะ กลัวจะมาขัดความสุขของใครเหรอคะ" ซินดี้มองหน้ามุกด้วยความไม่พอใจ

"เอาเถอะ ในเมื่อมาแล้ว ก็ตามสบายนะ" ภพพูดพลางเดินหนีซินดี้ไปอีกทาง

"ภพ! รอซินดี้ด้วยสิคะ โอ๊ย!" ด้วยความเร่งรีบนางแบบสาวจึงเหยียบเข้ากับเปลือกหอยทำให้บาดเท้าของเธอ

"คุณซินดี้เป็นอะไรคะ ให้มุกช่วยไหมคะ" ร่างบางรีบวิ่งเข้าไปให้ความช่วยเหลือ

"ไม่ต้องมายุ่ง!" ซินดี้ตะคอกใส่มุกเสียงดัง

"ซินดี้คุณเป็นอะไร" ภพหันหลังกลับมาหาเธอ

"ซินดี้เหยียบโดนเปลือกหอยค่ะ ก็เลยบาดเท้าเจ็บจังเลย ภพช่วยพาซินดี้ไปทำแผลหน่อยนะคะ"

"ได้สิ" ร่างหนาเข้าไปประคองเพื่อพาหญิงสาวเดินไปข้างหน้า

"เจ็บมากเลย ซินดี้เดินไม่ไหวหรอกภพ" ซินดี้ทำท่าจะล้มลง

"บอกมาห้องของคุณอยู่ทางไหน" พูดพลางช้อนอุ้มซินดี้ขึ้น

"ทางโน้นค่ะ" พูดพลางยกเรียวทั้งสองข้างคล้องคอชายหนุ่มพร้อมกับซบใบหน้าแนบกับแผงอกกว้าง

มุกยืนมองภพอุ้มซินดี้หายไปจนลับสายตาด้วยความวูบโหว่งในใจ บุษบากับทิพเห็นอย่างนั้นก็ได้แต่มองมุกด้วยความเห็นใจเท่านั้น มุกเห็นว่ามิคเริ่มมีอาการหนาวสั่นจึงพากลับเข้าห้องอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าชุดใหม่ทันที

ภายในห้องอีกฝั่งหนึ่งของรีสอร์ทภพกำลังก้มหน้าทำแผลที่เท้าให้ซินดี้อย่างเบามือ ซินดี้ที่ได้รับความห่วงใยจากชายหนุ่มที่หมายปองมานานก็นั่งยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ให้กับสิ่งที่ชายหนุ่มทำให้ด้วยความหลงใหล

"เสร็จแล้ว แผลนิดเดียวเอง จากนี้ก็เดินระวังหน่อยก็แล้วกัน" พูดพลางลุกขึ้นยืน

"ขอบคุณมากนะคะภพ" เข้าสวมกอดชายหนุ่มเอาไว้แน่น

"ไม่เป็นไร ปล่อยได้แล้ว ผมจะกลับไปอาบน้ำเปลี่ยนผ้าที่ห้อง"

"ซินดี้ขอไปด้วยนะคะ ขอเปลี่ยนชุดแป๊บเดียว"

"ไม่ต้องหรอก คุณเจ็บเท้าอยู่ ไม่ควรจะเดินเยอะนะ ไว้เจอกันตอนเย็นก็แล้วกัน" พูดจบก็เดินตรงไปทางประตูห้อง

"เดี๋ยวก่อนค่ะ เด็กผู้ชายคนเมื้อกี้เป็นใครเหรอคะ"

"น้องชายมุก"

"อะไรนะคะ! พามาด้วยทำไมคะ"

"เรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับคุณ"

"ไม่มีเหตุผลเลย ดูคุณจะให้ความสำคัญกับสองพี่น้องนั่นจังเลยนะคะ ถึงขนาดนั่งเครื่องมาไฟล์ทเดียวกัน เล่นน้ำด้วยกัน แต่กับซินดี้คุณกลับมองเหมือนเป็นคนอื่น"

"เราเป็นเพื่อนกันนะ คุณก็รู้ว่าขอบเขตของเพื่อนมันคืออะไร ที่ผ่านมาคุณเล่นเลยขอบเขตมาโดยตลอดผมก็ไม่เคยว่า ขอเถอะทำตัวให้สมฐานะนางแบบสาวสวยที่ผู้ชายทุกคนต่างใฝ่ฝันเถอะ อยู่นิ่งๆ บ้าง ส่วนเรื่องของผมไม่ต้องมาใส่ใจหรอก ให้ผมมีพื้นที่ส่วนตัวบ้าง" พูดจบชายหนุ่มก็เดินจากไป

เวลาล่วงเลยไปจนถึงหัวค่ำริมชายหาดถูกจัดตกแต่งไปด้วยแสงไฟระยิบระยับระรานตามีเสียงเพลงเปิดคลอสร้างบรรยากาศไปด้วย รวมถึงเครื่องดื่มอาหารทะเลต่างๆ ถูกจัดเตรียมไว้อย่างเรียบร้อยเพื่อดื่มด่ำฉลองความสำเร็จของบริษัทในค่ำคืนนี้อย่างเต็มที่

มุกพามิคไปนั่งร่วมโต๊ะกับบุษบาและทิพอยู่มุมหนึ่งของชายหาด ส่วนภพเลือกที่นั่งรวมกลุ่มกับผู้ชายอยู่อีกโต๊ะหนึ่ง สักพักซินดี้ก็เข้ามานั่งร่วมโต๊ะด้วยอีกคนเธอนั่งขนาบข้างภพไม่ยอมห่างแถมยังถือโอกาสบริการเครื่องดื่มอาหารให้ชายหนุ่มเพื่อเอาใจแสดงความเป็นเจ้าข้าวเจ้าของจนออกนอกหน้า

มุกนั่งแกะกุ้งแกะหอยให้มิคจนเต็มจานจากนั้นค่อยมาจัดการของตนเองทีหลัง บุษบากับทิพเห็นมุกรักและห่วงใยน้องชายมากก็อดที่จะหันไปส่งให้ทั้งสองคนพี่น้องไม่ได้

"กินเยอะๆ นะมิค พี่มุกเขาจะได้มีกำลังใจ" บุษบาเอ่ยขึ้น

"ครับ อร่อยมากเลย ผมจะกินให้หมดจานเลย"

"เก่งมากครับ" บุษบายิ้มหัวเราะให้กับความน่าเอ็นดูของมิค

"ถ้าหมดจานแล้ว บอกพี่ได้เลยนะ จะไปเอามาให้อีก" ทิพเอ่ยขึ้น

"ขอบคุณครับ"

"มุกขอตัวไปเข้าห้องน้ำแป๊บนะ เดี๋ยวมา" ร่างบางลุกขึ้นยืนแล้วเดินออกไป

มุกเดินผ่านโต๊ะที่มีภพกับซินดี้นั่งดื่มด้วยกันอยู่ด้วยความสนุกสนาน ระหว่างที่เดินผ่านเธอก็หันไปมองภพแวบหนึ่ง เป็นจังหวะประจวบเหมาะกับที่ชายหนุ่มหันมาทางเธอพอดี จึงทำคนทั้งคู่สบสายตากันอย่างจัง ร่างบางรีบหันหน้าหนีรีบเร่งฝีเท้าไปทางห้องน้ำด้วยความรวดเร็ว

หลังจากทำธุระส่วนตัวเสร็จมุกก็ออกมายืนล้างมืออยู่ตรงอ่างน้ำหน้ากระจก ซินดี้ก็เดินเข้ามามองหน้าเธอด้วยความดูถูกดูแคลน เธอแอบตกใจเล็กน้อยแต่ยังคงเก็บอาการอยู่

"ฉันอยากรู้จริงๆ ว่าเธอมีดีอะไร ภพถึงให้อภิสิทธิ์ให้เธอพาน้องชายเธอมาด้วย"

"เอ่อ…คุณภพเขาก็แค่สงสารมิคค่ะ ไม่อยากให้อยู่บ้านคนเดียวก็เลยให้มุกพามาด้วย"

"หึ งั้นเหรอ แล้วทำไมต้องมาพร้อมกันด้วย ทำไมไม่ต่างคนต่างมา หรือไม่เธอก็ไม่ต้องมาเลยก็ได้"

"มุกขอตัวนะคะ" ร่างบางทำท่าจะเดินออกไป

"เธออย่าคิดมโนไปเองล่ะว่าภพเขาจะมีใจให้เธอ ที่เขาทำไปมันแค่ความสงสารเท่านั้น"

"ค่ะ ฉันรู้"

"รู้ก็ดี เพราะยังไงมหาเศรษฐีอย่างภพ ไม่มีวันคว้าเอาผู้หญิงธรรมดากระจอกๆ ไม่มีหน้ามีตาในสังคมมาเป็นคนรักหรือคนพิเศษได้หรอก"

"ค่ะ" มุกรับคำด้วยความเจ็บปวดใจกับคำพูดที่ทิ่มแทงเข้ามา

"ทางที่ดีเธอควรจะอยู่ห่างๆ ภพเขาเอาไว้นะ อย่าคิดที่จะยั่วยวนเขาเด็ดขาด ถึงจะสำเร็จอย่างมากเธอก็เป็นได้แค่นางบำเรอเท่านั้นแหละ ไม่มีทางเป็นเจ้าของหัวใจของเขาได้หรอก มันต้องอย่างฉันนี่ที่คู่ควรกับภพที่สุด จำไว้" พูดจบซินดี้ก็เดินออกไป

มุกยืนปล่อยน้ำตาไหลอาบแก้มด้วยความเจ็บปวดใจเธอรู้ตัวดีว่าไม่คู่ควรกับชายหนุ่มเลย เธอไม่มีวันที่จะได้หัวใจของชายหนุ่มมาครอบครอง เธอมันเป็นได้แค่ที่ระบายบำเรอความสุขให้ชายหนุ่มเท่านั้นเหมือนที่นางแบบสาวพูดจริงๆ ที่ชายหนุ่มทำดีด้วยก็เพราะสงสารเธอกับน้องชายที่กำลังป่วยแค่นั้นไม่มีเหตุผลอื่นเลยที่เขาจะมาสนใจในตัวเธอได้ ยิ่งเธอเอาตัวเข้าแลกเพื่อเงินเธอก็ยิ่งไร้ค่ามากแค่นั้น

มือบางปาดทิ้งน้ำตาทิ้งพาตนเองตรงไปหาน้องชายที่โต๊ะจากนั้นก็พาไปส่งเข้านอนที่ห้อง พอเธอเห็นว่ามิคหลับไปแล้วก็ออกมาดื่มที่โต๊ะกับบุษบาและทิพอีกครั้ง มุกกระดกเครื่องดื่มสองสามแก้วติดกันลงคอจนเริ่มมีอาการมึนๆ เล็กน้อยเพราะเธอไม่เคยดื่มจึงทำให้เกิดอาการเร็วแต่เธอยังคงฝืนดื่มแก้วต่อไป บุษบากับทิพเห็นอย่างนั้นก็แปลกใจเล็กน้อยแต่ก็ไม่ได้ถามอะไรปล่อยให้มุกดื่มไปตามที่ต้องการ

ด้านภพหลังจากที่ไปส่งซินดี้ที่มีอาการมึนเมาถึงที่ห้องก็เดินกลับมาที่โต๊ะอีกครั้งแต่กลับไม่เจอใครเพราะว่าดึกมากแล้ว แต่กลับเจอบุษบากับทิพกำลังช่วยกันประคองมุกที่มีอาการมึนเมาอยู่ที่โต๊ะเพื่อจะไปส่งที่ห้อง

"มีอะไรกัน" เสียงทุ้มเอ่ยถามขึ้นมองหญิงสาวที่สติเหลือเพียงเล็กน้อยไม่วางตา

"พอดีมุกเมาค่ะ เราสองคนกำลังไปส่งที่ห้อง" บุษบาเอ่ยตอบกลับ

"คุณสองคนไปนอนเถอะ ผมจัดการเอง"

"จะดีเหรอคะ" บุษบาไม่อยากเชื่อหูของตนเอง

"ไปเถอะ" พูดพลางคว้าร่างบางมาไว้ในอ้อมแขน

"เราไปกันเถอะพี่บุษ" ทิพเอ่ยชวนบุษบากลับห้อง

ภพช้อนอุ้มร่างบางไปวางลงบนเตียงในห้องพักของตนเองอย่างเบามือ จากนั้นก็นำผ้าเช็ดหน้าผืนเล็กไปชุบน้ำพอหมาดๆ มาเช็ดหน้าให้เธอเบาๆ

"คออ่อนขนาดนี้แล้วยังอยากจะดื่มอีก" ชายหนุ่มบ่นไปเช็ดไป

"คุณภพ" ร่างบางลืมตาขึ้นคว้ามือหนาแนบแก้มเอาไว้

"ดีขึ้นแล้วเหรอ"

"มุกไม่ได้เป็นอะไร แค่เมานิดหน่อย" พูดพลางยิ้มหัวเราะขบขัน

"หึ งั้นเหรอ" ภพยกยิ้มมุมปาก

"คุณชอบคุณซินดี้ใช่ไหมคะ" มองใบหน้าชายหนุ่มด้วยความเลือนลาง

"ฉันจะชอบใครหรือไม่ชอบใครเธอเกี่ยวอะไรด้วย"

"แต่มุกชอบคุณค่ะ ชอบมากด้วย ได้ยินไหมคะ ว่ามุกชอบคุณ ไม่อยากให้ใครใกล้คุณนอกจากมุกคนเดียว" พูดไปยิ้มไปด้วยความมึนเมา

"ชอบฉันมาก ก็ช่วยทำให้ฉันมีความสุขตลอดทั้งคืน ทำได้ไหมล่ะ" กระซิบข้างใบหูบาง

"แน่นอนค่ะ เพื่อคุณมุกทำได้อยู่แล้ว"

สิ้นคำพูดหวานหูภพก็ก้มหน้าลงประกบปิดบดขยี้ริมฝีปากบางอวบอิ่มทันทีด้วยความดูดดื่มหิวกระหาย ทั้งสองร่างกกกอดกันแนบแน่นปล่อยทุกอย่างให้เป็นไปตามอารมณ์ปรารถนาภายในกายจนพากันไปสู่จุดหมายปลายทางแห่งความหฤหรรษ์โดยพร้อมเพรียงกันอย่างสุขสมดั่งใจปรารถนา

Favorite