ดั่งรักบันดาล 492

เย่หว่านเอ๋อพยักหน้าทั้งน้ำตา " ตกลงๆ! ขอแค่ไม่หย่า ฉันยอมทำทุกอย่าง! "

อวี้อี่มั่วพูดอย่างนิ่งๆ " ข้อแรก ไม่หย่าก็ได้ แต่เธอต้องไปสารภาพผิดกับตำรวจด้วยตัวเองที่สถานี ส่วนข้อสอง เราหย่ากันและนับจากวันนี้ไปเราไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกันอีก "

ทันทีที่พูดจบ สีหน้าเย่หว่านเอ๋อก็ซีดเซียวมาก

ทางเลือกแบบนี้มันต่างกับไม่มีทางเลือกเลยยังไงนะ?

" พี่มั่วคะ ฉัน……"

" เลือกสักทาง พี่จะให้เวลาเธอพิจารณาให้ดี "

ทิ้งประโยคนี้ไว้ อวี้อี่มั่วก็ผลักเธอออก จากนั้นก็เดินออกจากห้องนอนไป

เสียงปิดประตูดัง " ปั๊ง " เย่หว่านเอ๋อตัวแข็งทื่อ เธอทรุดตัวนั่งลงกับพื้น

เธอไม่มีวันสารภาพผิดแน่นอน เธอไม่ยอมติดคุกหรอก เธอไม่มีทางเลือก!

เธอนั่งลงบนพื้น ความร้อนรนในตัวของเธอค่อยๆลดลงอย่างช้าๆ โทรศัพท์ของเธอวางอยู่บนพรม จอภาพสว่างระยิบระยับและสั่นเล็กน้อย ไม่รู้ว่าผ่านไปนานเท่าไหร่กว่าเธอจะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาและรับสาย

" ฮัลโหล ฮั่วชวน อวี้อี่มั่วเขารู้เรื่องทั้งหมดแล้วและเขาต้องการหย่ากับฉัน ฉันควรจะทำยังไงดี……"

ทางด้านของฮั่วชวนได้ยินแบบนั้น แววตาเขาเป็นประกาย

เขาอยากให้เย่หว่านเอ๋อและอวี้อี่มั่วหย่ากันตั้งนานแล้ว ไม่คิดเลยว่าโอกาสจะมาถึงแล้ว

เพราะว่าเย่หว่านเอ๋อไม่รู้ตัวเลย สำหรับเธอแล้วคนที่อันตรายที่สุดก็คืออวี้อี่มั่ว และอวี้อี่มั่วคนเดียวเท่านั้น

เวลากลางดึก ณ โครงการหมู่บ้านของหร่วนซือซือ

หร่วนซือซือนอนพลิกไปพลอกมาอยู่บนเตียง ตอนนี้ดึกมากแล้ว แต่ไม่รู้ว่าเป็นเพราะอะไร เธอไม่มีความง่วงเลยแม้แต่น้อย

ซ่งเย้อันที่กำลังโกรธ แผนการของอวี้อี่มั่ว อาการป่วยของอันอัน เรื่องพวกนี้มันวนเวียนอยู่ในสมองเธอ ยุ่งเหยิงปนกันไปหมด ทำให้เธอหยุดคิดไม่ได้

เธอพลิกตัว และหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา สัมผัสไปที่หน้าจอ บนหน้าจอว่างเปล่า นอกจาก APP ต่างๆแล้วก็ไม่มีข้อความใดๆเลย

เธอกำลังรอ รอข้อความจากอวี้อี่มั่ว

ตั้งแต่อวี้อี่มั่วและเย่หว่านเอ๋อออกจากร้านอาหารนั้นไปจนถึงตอนนี้มันก็ผ่านมาเป็นเวลาหลายชั่วโมงแล้ว

เธอรอไปเรื่อยๆไม่รู้ว่าเวลาล่วงเลยไปนานเท่าไหร่ เธอค่อยๆหลับไปด้วยความง่วง เช้าวันรุ่งขึ้น พระอาทิตย์ขึ้นแล้ว

เธอหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาก็พบว่าสิบโมงเช้าแล้ว เธอกำลังจะลุกขึ้นไปล้างหน้าแปรงฟัน แต่ทันใดนั้นเธอก็เห็นข่าวร้อนประเด็นเด็ดหนึ่งหัวข้ออย่างบังเอิญ

" อวี้อี่มั่วและเย่หว่านเอ๋อหย่ากันแล้ว เมื่อหนึ่งวันก่อนพึ่งจะฉลองครอบรอบแต่งงานสามปีไป "

เธอกดอ่านข่าวนั้นอย่างมือสั่น

จริงๆแล้ว ในเวลาเจ็ดโมงเช้าของวันนี้ อวี้อี่มั่วได้เปิดเผยเรื่องการหย่าระหว่างเขาและเย่หว่านเอ๋อให้กับสำนักข่าวหนึ่ง สาเหตุของการหย่าเป็นเพราะว่าทั้งสองคนไม่เหมาะสมกัน อีกทั้งยังอวยพรให้เย่หว่านเอ๋อมีความสุข

พอเรื่องนี้แพร่กระจายออกไป สื่อในเมืองเจียงโจวก็เล่นข่าวนี้ดั่งสนั่นระเบิดเป็นพลุแตกกันเลยทีเดียว ทุกคนต่างก็รู้ว่า ตอนที่เขาทั้งสองแต่งงานกัน พวกเขาจัดงานแต่งที่พิเศษและใหญ่โตมากๆ ชายก็หล่อหญิงก็สวย ผู้คนต่างก็อิจฉาตาร้อน

ตลอดสามปีที่ผ่านมา ทั้งคู่เป็นคู่สามีภรรยาที่น่ารักต่อหน้าผู้คนมาโดยตลอด ในวันครอบรอบแต่งงานสามปีของพวกเขาเย่หว่านเอ๋อยังแสดงความรักต่อเขาผ่านสื่อสำนักหนึ่งอยู่เลย แต่คิดไม่ถึงเลยว่าวันถัดมาอวี้อี่มั่วจะออกมาเปิดเผยข่าวเรื่องการหย่าของพวกเขา

อาจกล่าวได้ว่าเป็นการขายหน้าในชั่วพริบตา

หร่วนซือวือสูดหายใจเข้าลึกๆ จากนั้นก็เลื่อนอ่านเนื้อหาข่าวอย่างรวดเร็ว ยิ่งอ่าน เธอก็เธอก็คาดเดาได้อย่างแน่ใจว่า

เมื่อวาน อวี้อี่มั่วใช้โอกาสของวันครบรอบแต่งงานสามปีของเขา ขอความร่วมมือจากเธอเพื่อลองใจเย่หว่านเอ๋อ พอเช้านี้ก็เปิดเผยข่าวการหย่าต่อทุกคน แสดงว่าเย่หว่านเอ๋อต้องทำเรื่องบางอย่างที่อวี้อี่มั่วรับไม่ได้มาอย่างแน่นอน

ต้องเกี่ยวข้อกับเรื่องที่อันอันเกิดอุบัติเหตุแน่

หร่วนซือซือสูดหายใจเข้าลึกๆ จากนั้นก็รีบหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาโทรหาอวี้อี่มั่ว เสียงรอสายจากปลายสายดังขึ้นซ้ำๆโดยไม่มีคนรับสายสักที

ในเวลานี้ เจ้าของโทรศัพท์กำลังประชุมอยู่

โทรศัพท์ที่ปรับให้อยู่ในโหมดเงียบ วางคว่ำอยู่บนโต๊ะ หน้าจอสว่างอยู่เป็นช่วงๆแต่ไม่มีใครสังเกตเห็น

" โครงการนี้มอบหมายให้ผู้จัดการสวี่เป็นคนรับผิดชอบ รายละเอียดทุกอย่างให้มารายงานกับผมตามระยะเวลาที่กำหนดไว้ "

อวี้อี่มั่วปิดเอกสารในมือ และกำชับเกี่ยวกับงานต่ออีกว่า " นอกจากนั้น โครงการของเมืองซีเฉิงก็ต้องเจรจาให้สำเร็จให้ได้ แผนกการวางแผนและฝ่ายประชาสัมพันธ์ไปดำเนินเรื่องการโฆษณาโปรโมทต่างๆด้วย ต้องสร้างภาพลักษณ์ของบริษัทให้ดี ทางซีเฉิงต้องอยากร่วมงานกับบริษัทที่มีภาพลักษณ์ที่ดีที่สุดอยู่แล้ว "

ทันทีที่เขาพูดจบ ก็มีเสียงของคนหนึ่งดังขึ้น " ประธานอวี้ครับ คือข่าวเสียหายของอวี้กรุ๊ปตอนนี้ค่อนข้างส่งผลประทบกับบริษัทเป็นอย่างมาก "

อวี้อี่มั่วเงยหน้ามองผู้ถือหุ้นที่กำลังพูด ผ่านไปซักพักเขาก็ถามขึ้นว่า " ข่าวอะไร? "

ผู้ถือหุ้นคนนั้นไปออกมาเบาๆสองที " เป็นเรื่องส่วนตัวของคุณไง ที่ช่วงนี้สื่อกำลังเล่นข่างนี้หนักมาก……"

เมื่อได้ยินแบบนั้น แววตาอวี้อี่มั่วก็เย็นชาขึ้นเล็กน้อย

เขารู้ดี จริงๆแล้วเรื่องการหย่าระหว่างเขาและเย่หว่านเอ๋อควรจะจัดการให้เสร็จอย่างเงียบๆและเป็นการส่วนตัวที่สุด ไม่จำเป็นต้องเปิดเผยต่อสื่อต่างๆ แต่เขาอยากประกาศเรื่องนี้ให้ทุกคนรับรู้ และเพื่อตัดขาดทุกความสัมพันธ์กับตระกูลเย่ด้วย พอเป็นแบบนี้ อาจจะคิดว่าลำบากและเดือดร้อน แต่จริงๆแล้วมันสามารถตัดปัญหาไปได้เยอะมาก

" เรื่องนั้นผมมีวิธีของผมอยู่แล้ว ทุกคนวางใจได้ "

อวี้อี่มั่วเปลี่ยนประเด็นอย่างใจเย็น เขาเปลี่ยนไปคุยเรื่องงานต่อ

ทุกคนในที่ประชุมต่างก็มีความคิดเห็นที่แตกต่างกัน แต่อวี้อี่มั่วพูดเรื่องนี้ไปแล้ว พวกเขาก็ไม่กล้าเอ่ยถึงเรื่องนี้อีกครั้ง ทำได้เพียงเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น

ไม่นาน การประชุมก็สิ้นสุดลง อวี้อี่มั่วลุกออกจากห้องประชุมไปเป็นคนแรก

ตู้เยี่ยยืนอยู่ข้างๆเขา เขาพูดขึ้นว่า " ประธานอวี้ครับ วันนี้ผมก็ได้ยินข่าวที่ไม่ค่อยดีในบริษัทมาเหมือนกัน "

เมื่อได้ยินแบบนั้น อวี้อี่มั่วพูดอย่างเย็นชาว่า " คนพวกนี้ก็เป็นแบบนี้แหละ โดยเฉพาะผู้ถือหุ้นพวกนั้น ตอนที่บริษัททำกำไรได้ทุกคนต่างเสนอตัวออกมาว่ามีส่วนช่วยให้บริษัทมีส่วนร่วมและรับเงินปันผลกันไปถ้วนหน้า พอบริษัทเกิดปัญหาขึ้นทุกคนก็หูตาสว่างขึ้นมาจดจ่ออยู่กับเรื่องส่วนตัวของเขา และทำตัวเหมือนว่าตัวเองเป็นผู้บริสุทธิ์ "

ตู้เยี่ยชะงักไปชั่วครู่ จากนั้นก็ถามขึ้นว่า " แล้วเรื่องข่าวบนสื่อพวกนั้นต้องการให้ปิดข่าวครับ? "

อวี้อี่มั่วพูดนิ่งๆ " ไม่จำเป็น "

เรื่องนั้นเป็นสิ่งที่เขาอยากประกาศให้คนทั้งโลกรู้ ไม่จำเป็นต้องปกปิด

" มีอีกเรื่องครับ ในระหว่างที่ประชุมเมื่อกี้ คนรับใช้ของที่บ้านโทรมาบอกว่าเย่หว่านเอ๋อทำตัวผิดปกติไป ตั้งแต่เมื่อคืนจนถึงตอนนี้เธอไม่ยอมกินอะไรเลย……"

แววตาอวี้อี่มั่วนิ่งเฉย ผ่านไปนานมากเขาก็ไม่ยอมพูดอะไร

เรื่องแบบนี้ไม่ได้เกิดขึ้นเป็นครั้งแรก ทุกครั้งที่เกิดเรื่อง เย่หว่านเอ๋อก็มักจะใช้วิธีอดข้าวอดน้ำแบบนี้มาขู่เขาตลอด ตอนนี้ เขาชินไปแล้ว

อวี้อี่มั่วพูดขึ้นว่า " ไม่ต้องสนใจ เอกสารการหย่าที่ส่งไปเมื่อเช้าถ้าเธอยังไม่ยอมเซ็น เย็นนี้ก็ส่งไปอีก "

ตอนนี้ เรื่องทุกอย่างจะไม่เป็นไปตามใจเธออีกแล้ว

เวลาบ่ายสอง ณ คฤหาสน์แต่งงานของเย่หว่านเอ๋อและอวี้อี่มั่ว

เย่หว่านเอ๋อนั่งอยู่บนโซฟาในห้องนอน เธอเปิดอ่านข่าวด้วยความหงุดหงิด ตอนนี้ ข่าวเรื่องการหย่าของเธอและอวี้อี่มั่วเต็มไปหมด เลื่อนยังไงก็ไม่หมด

ในขณะนั้นเอง สาวใช้ก็มาเคาะประตูห้องและถามขึ้นอย่างระมัดระวัง " คุณผู้หญิงคะ คุณผู้ชายให้คนส่งของมาให้ท่านค่ะ "

เมื่อได้ยินแบบนั้น แววตาเธอก็เป็นประกาย เธอลุกขึ้นและวิ่งออกไปอย่างตื่นเต้น

เธอวิ่งออกไปด้วยเท้าเปล่า เธอเปิดประตูและถามขึ้นอย่างตื่นเต้น " พี่มั่วเปลี่ยนใจแล้วใช่ไหม? เขาจะไม่หย่ากับฉันแล้วใช่ไหม? "

สาวใช้ได้แต่หลบตาและก้มหน้าลง เธอยื่นเอกสารให้เย่หว่านเอ๋อด้วยมือสองข้างพร้อมกับพูดขึ้นเบาๆว่า " คุณผู้หญิงดูเองดีกว่าค่ะ "

เย่หว่านเอ๋อก้มมองเอกสารนั้น ความดีใจของเมื่อกี้หายไปในพริบตา ทุกอย่างว่างเปล่า เธอยื่นมือไปรับไว้ จากนั้นก็เปิดดู คิดไม่ถึงว่านั่นจะเป็นเอกสารการหย่า!