ซ่อน | รัก | ลับ 123 ความจงรักภักดีของภรรยา

“ผู้คนไม่สนใจเขา”

ตอนนี้พวกเขาเข้าใจความหมายแล้ว

แต่ละคนมองย้อนกลับไปอย่างมีความหมาย แต่เจิ้งหลางยังคงมองฟางลู่เป่ยต่อไปด้วยรอยยิ้ม “แล้วเมื่อไหร่เธอจะกลับมา?”

ฟางลู่เป่ยขมวดคิ้ว

ยังไม่ได้ตอบ

“ตระกูลโจวโจวของเราล้วนมีภรรยาที่จงรักภักดี”

ก่อนที่เขาจะสามารถหักล้างเขาได้ ฟางลู่เป่ยก็นึกถึงอะไรบางอย่าง ทันใดนั้นก็เอาก้นบุหรี่ออกแล้วลุกขึ้นยืน “จบแล้ว ฉันลืมบอกเรื่องนี้ไป เที่ยวบินของคืนนี้”

เจิ้งหลางยิ้ม “คุณมีหัวใจที่ยิ่งใหญ่จริงๆ”

ขณะที่พวกเขากำลังจะเดินจากไป โต๊ะไพ่ของพวกเขาก็จบลง ซุนไจ่อวี่ยืนขึ้นอย่างสบาย ๆ มองไปที่ฟางลู่เป่ยที่กำลังกังวลกับการแต่งตัว “ฉันไปเอง คุณอยู่เล่นที่นี่เถอะ ฉันจะไปส่งที่บ้านตระกูลฟาง”

เจิ้งหลางเงยหน้าขึ้นมองเขา เตะด้วยปลายเท้า “เหล่าซุน คุณหมายความว่าอะไร คุณต้องการสอดรู้สอดเห็นเหรอ?

“สอดรู้สอดเห็นยังไง? คนก็ออกไปแล้ว” ซุนไจ่อวี่ไม่ให้โอกาสที่จะให้ฟางลู่เป่ยได้ปฏิเสธ แล้วค่อยโทรหาฉัน”

ฟางลู่เป่ยไม่ต้องการไปเพื่ออะไร “ถ้าอย่างนั้นคุณไปรับเธอ และพาเธอมาที่นี่ ฉันจะพาเธอไปซื้อของด้วย”

ซุนไจ่อวี่กังวลที่จะจากไป

ราวกับกลัวว่าฟางลู่เป่ยจะหยุดชะงัก

ด้วยวิธีนี้ทุกคนในร้านอาหารดูเหมือนจะเข้าใจอะไรบางอย่าง

ฟางลู่เป่ยวางเสื้อผ้าของเขาอีกครั้ง มองไปที่ทิศทางที่ซุนไจ่อวี่ที่กำลังจะจากไป “เขาคิดจะทำอะไร ระยะนี้ดูร้อนใจมากกว่าฉัน”

โต๊ะถูกล้างใหม่

หายใจออก “ผู้คนเพียงแค่รอวันนี้ ยังจะไม่ร้อนใจเหรอ? เป็นแบบนี้ก็ดีแล้ว ทำให้พวกเขาทำลายมันซะ”

พวกเขาเคยได้ยินเรื่องที่ซุนไจ่อวี่ต่อสู้กับจี้ผิงโจว

แต่ฉันไม่คาดคิดมาก่อนว่าจะมีส่วนเกี่ยวข้องกับเรื่องนี้มากมาย

พระสังกัจจายน์ที่แขวนอยู่ที่กระจกรถ มีความงดงาม และยิ้มแย้มแจ่มใส

และคนในรถ

ครอบครองทุกสายตา

เขาไม่ได้เห็นผู้หญิงคนนี้มามากกว่าร้อยวันแล้ว

ลาก่อน

เธอกำลังนั่งอยู่ในรถของชายอีกคนหนึ่ง

ในที่จอดรถที่แย่ เธอดูเหมือนดอกกุหลาบที่กำลังเติบโตในถิ่นทุรกันดาร ในที่สุดก็ออกมาจากรังไหม เปล่งประกายความงาม น่าทึ่ง และแสงสีส้มในรถแสดงให้เห็นใบหน้าของเธอ มีเสน่ห์ไม่เลวเลย

ไม่ใช่ฟางเหอผิงภรรยาของจี้ผิงโจว แต่คือตัวเธอเอง

เธอติดบุหรี่ เธอจึงปิดกระจกรถเพื่อสูบบุหรี่ ควันสีขาวอมฟ้าลอยไปตามริมฝีปากและดั้งจมูก อาจเป็นเพราะไม่มีลมพัด ควันจึงไม่กระจายออกไป ไม่นานรถทั้งคันก็เต็มไปด้วยควันสีขาว

ถ้าไม่ใช่เพราะเห็นหน้า

เป็นเรื่องยากที่จะเปรียบเทียบผู้หญิงที่สูบบุหรี่ที่อยู่ข้างหน้ากับผู้หญิงอ่อนโยนและใจดี ซึ่งตอน11โมงยังอยู่บ้านรอเขาอยู่

เหอเจิงขยับมือของเธอ คอเสื้อที่ไหล่ก็เปิดออกเล็กน้อย เธอเอื้อมมือไปดึงมัน ดวงตาของเธอเอียงเล็กน้อย สังเกตเห็นการสอดรู้สอดเห็นจากรถข้างๆ และหลังจากเหลือบไปมองอีกครั้ง เธอก็เห็นจี้ผิงโจว

มือของเขาสั่นเล็กน้อย เขม่าควันบุหรี่ตกลงบนเสื้อผ้าของเขา เกิดรอยเปื้อนที่น่าเกลียดอย่างรวดเร็ว

เธอค่อยๆ เหยียดมือออกและยกหน้าต่างขึ้น

ยังปิดวิสัยทัศน์ของจี้ผิงโจว

ฉากนั้น

เป๋ยเจี่ยนก็เห็นมันเช่นกัน เขาเล็ดลอดคอด้วยความลำบากและพูดอย่างขมขื่น “พี่ชาย นั่นคุณหนูฟางใช่ไหม?”

เธอขยับใบหน้า รูปร่างหน้าตาของเธอแตกต่างจากเมื่อก่อนเล็กน้อย แต่มันเป็นเรื่องธรรมดา ราวกับว่าเธอเกิดมาแบบนี้และทุกคนก็เห็นมันแบบนี้ เมื่อเธอกดไฟแช็ก เธอเคลื่อนไหวลำบากและนิ้วของเธออ่อนลง

นั่นคือสิ่งที่หายไปในความสัมพันธ์ของพวกเขา

“ใช่” จี้ผิงโจวจะไม่ยอมรับความผิดพลาด

แต่ฟางเหอเจิงปฏิบัติกับเขาเหมือนคนแปลกหน้า

เป๋ยเจี่ยนดึงความกล้า “ถ้าอย่างนั้นเรา….ไปทักทายเขาดีไหม?”

จี้ผิงโจวมองไปที่หน้าต่างรถที่ปิดอยู่ เขาไม่สามารถหาเงาของร่างกายนั้นได้ เขาดูไม่รีบร้อน “อะไร? จะเข้าไปอวยพรให้การหย่าร้างมีความสุข และขอให้เธอมีความสัมพันธ์ที่ดีอีกครั้งเหรอ?”