คุณเลขาที่รัก 9

“อืมจริง ถ้าโชคดีแม่ก็อาจจะเชื่อ แต่ฉันว่ายังไงก็จับโกหกได้แน่”

“มันก็อาจจะทำให้เรื่องจบง่ายหน่อย วันนี้ฉันขอกลับก่อนดีกว่า แกจะดื่มย้อมใจความโสดที่เหลือน้อยนิดต่อก็ได้นะ”

“เออๆ ว่าจะนั่งต่ออีกหน่อยแกกลับก่อนเหอะ”

“โอเคบาย”

ชายหนุ่มขับรถประมาณยี่สิบนาทีก็ถึงบ้านที่แสนจะเงียบเหงาของตน การไม่มีหญิงสาวข้างกายเขารู้สึกอ้างว้างจริงๆ ปกติจะมีเธอคอยพูดคุยเรื่องต่างๆ รวมถึงเงินโบนัสที่เธออยากได้นักหนา ถ้าเขาได้มีโอกาสพบเธออีกครั้งก็อยากจะมัดมือชกแต่งงานกันซะให้รู้แล้วรู้รอดไปเลย แต่ประเด็นคือโอกาสนั้นมันยังมาไม่ถึงสักทีเนี่ยสิ เขาคิดถึงเธอมากจริงๆ คิดถึงมากขึ้นทุกวันเป็นทวีคูณแล้ว

ด้านหญิงสาวตอนนี้ก็อาบน้ำทาครีมเตรียมเข้านอนแต่หัวค่ำแล้ว แม้บ้านเธอจะอยู่ห่างไกลจากบ้านหลังอื่นสักหน่อย แต่เรื่องความปลอดภัยของที่นี่ถือว่าดีเยี่ยม ที่หมู่บ้านแห่งนี้อยู่ร่วมกันเหมือนเป็นญาติมิตรเสียมากกว่าแค่คนรู้จัก มีอะไรก็จะเอามาแบ่งบันกัน เธอเองก็เดินสายแจกดอกไม้จากแปลงปลูกให้ชาวบ้านได้นำไปถวายพระที่วัด ว่างๆเธอก็นั่งร้อยพวงมาลัยถวายพระ แม้เธอจะเป็นสาวสมัยใหม่แต่ก็ไม่ลืมขนบธรรมเนียมเก่าแก่ของไทย เรียกได้ว่าเธอเก่งรอบด้านจริงๆ

“พ่อเขาจะทำอะไรอยู่นะลูก นี่ก็ค่ำแล้วไม่รู้กลับถึงบ้านหรือยัง แม่ขอโทษที่ทำให้ลูกต้องเกิดมาในครอบครัวที่ไม่สมบูรณ์ แต่แม่ก็สัญญาว่าจะรักและดูแลลูกให้ดีที่สุด ลูกอยากจะทำอะไรแม่จะสนับสนุนทุกๆอย่างเลย ดีไหมลูก” หญิงสาวพูดคุยกับลูกน้อยในครรภ์ก่อนนอนอย่างเช่นเคยเป็นระยะเวลาสี่เดือนแล้วที่เธอไม่ได้เห็นหน้าหรือข่าวสารของเขาเลย เขาจะลืมเธอหรือยังนะ จะว่าไปเขาอาจจะไม่ได้นึกถึงเป็นเลยก็ได้ เขาอาจจะได้เลขาสาวสวยคนใหม่แล้ว แค่คิดก็เศร้าแล้ว

เช้าวันต่อมาฝ่ายบุคคลเดินทางมาขอพบชายหนุ่มเพื่อพูดคุยถึงตำแหน่งเลขาที่ว่างลง เธอสงสัยว่าเหตุใดชายหนุ่มจึงไม่จ้างคนใหม่เข้ามาทำงานแทนเกรซที่ขอลาออกไปก่อนหน้านี้

“บอสคะ บอสจะไม่เปิดรับเลขาคนใหม่จริงๆหรอคะ”

“ครับ ผมยังหวังว่าเกรซจะกลับมา”

“ค่ะ ก็ได้ค่ะ” เธอได้แต่เก็บความสงสัยเอาไว้