รัณใช้ริมฝีปากและจมูกจูบไซ้ซอกคอเรียวระหงลงมาที่สองปทุมถันอวบกลมอย่างหื่นกระหาย ปรางค์ทิพย์เคลิบเคลิ้มไปกับบทพิศวาสจนลืมความเขินอายไปหมดสิ้น ใบหน้าของเธอเยิ้มยั่ว ดวงตาปรือฉ่ำหวาน ริมฝีปากแดงอวบอิ่มยิ้มเผยออยากด้วยความต้องการที่ถูกปลุก ชายหนุ่มขยับมือเข้ากอบกุมทรวงอกเคล้นคลึงขยำขยี้ แล้วเลื่อนปากและจมูกลงจูบซุกไซ้เลื่อนต่ำลงมาที่แผ่นท้องขาวแบนราบ ทำเอาร่างอวบอัดกลมกลึงของหญิงสาวบิดเขม็งเกรียวด้วยความเสียวซ่าน
“อูย…ซี๊ด…เสียวจังเลย….คุณรัณขา…ซี๊ด…”
ปรางค์ทิพย์ร้องครางเบา ๆ เมื่อรัณเลื่อนหน้าลงไปจูบไซ้อยู่บนเนินเนื้ออวบอูมเบื้องล่างซึ่งปกคลุมไปด้วยเส้นไหมสีดำสนิท มือเรียวเล็กของหญิงสาวจิกเกร็งอยู่ที่ผมของชายหนุ่ม
“อูย….ซี๊ด…เสียวค่ะ…คุณรัณขา…อูย…เสียวจังเลย…ซี๊ด”
รัณเงยหน้าขึ้น แล้วดันมือเข้าไปที่ต้นขาอวบเนียน เขาผลักมือให้ต้นขาอวบแบะอ้าออกจนเห็นร่องรักที่มีรอยแยกที่ยังปิดสนิท เขาใช้นิ้วเขี่ยกรีดเบาๆ กลีบดอกไม้ถึงกับไหวเล็กๆ แล้วปริแย้มอกจนเห็นน้ำเมือกเคลือบเอ่ออยู่ที่ปากร่อง เธอขยับตัวเล็กน้อย แต่มือแข็งแรงของชายหนุ่มก็ตรึงเอาไว้ แล้วจมูกโด่งเป็นสันของเขาก็กดฝังลึกลงไปตรงเนินเนื้ออวบอูมนั่น ก่อนที่ลิ้นร้อนๆ จะตวัดลิ้นเลียไปทั่วกลีบเนื้อนุ่มๆ ทั้งสองกลีบจนร่องรักโคกเนินนั้นเปียกชุ่มไปด้วยน้ำลาย
“อูยยย….คุณรัณขา…ฉันใจจะขาดอยู่แล้ว”
ยิ่งหญิงสาวร้องครางมากขึ้นเท่าไหร่ ชายหนุ่มก็เร่งระรัวลิ้นเข้าใส่ร่องรักจนน้ำเมือกพร่างพรูออกมาจนฉ่ำเยิ้มไปหมด
“อูยยย…คุณรัณขา ฉันต้องการคุณ…ต้องการคุณมากกว่านี้”
ไม่รู้ว่าอะไรดลใจให้หญิงสาวเรียกร้องเขาไปแบบนั้น เธอพูดออกมาอย่างไร้สติ เธอรู้แค่ว่าเธอต้องการเขาเหลือเกิน แต่ไม่รู้ว่าต้องการอะไร
รัณหัวเราะเบาๆ ในลำคอก่อนจะถอนใบหน้าจากโคกเนิน เขาจ้องร่างกายด้วยรอยยิ้มหยัน แต่มันทำให้ใบหน้าที่บิดเบี้ยวนั้นดูน่ากลัว ปรางค์ทิพย์สะดุ้งเล็กน้อยก่อนเบือนหน้าหนี ชายหนุ่มที่จับสังเกตอยู่แล้วถึงกับชะงัก ก่อนที่ขยับร่างเข้าสู่ร่างของเธออย่างรวดเร็ว เขาขึ้นนั่งคร่อมอยู่บนทรวงอกของเธอแล้วจ่อท่อนลำอาวุธที่ยาวใหญ่อยู่ตรงหน้า แล้วจับใบหน้าของเธอหันมามองมันเต็มๆ
![เจ้าของร้านพิศวง [我真不是邪神走狗]](https://i2.wp.com/www.xn--q3cmiag1gmn.com/wp-content/uploads/2022/08/bmn54u2yvhx9x9it.jpeg?resize=60,85 "เจ้าของร้านพิศวง [我真不是邪神走狗]")
