บทที่ 310 ผู้หญิงก็มีเครือข่ายความสัมพันธ์
บทที่ 310 ผู้หญิงก็มีเครือข่ายความสัมพันธ์
ตรอกระหว่างถนนหลินไห่กับถนนคนเดินมีความยาวเพียงไม่กี่สิบเมตร และมีร้านค้าอยู่ทั้งสองด้านของตรอก ทำให้ตรอกนี้เต็มไปด้วยความคึกคัก
ป้าอู๋อธิบายว่า “จริง ๆ แล้วซอยนี้เป็นทางลัดค่ะ ถ้าเดินไปทางทิศตะวันตกสองสามร้อยเมตรแล้วเลี้ยวซ้ายที่สี่แยก ก็จะไปถึงทางแยกของถนนหลินไห่ค่ะ”
เซี่ยชิงหยวนพยักหน้าแสดงความเข้าใจของเธอ
เมื่อพวกเขาเดินออกจากตรอกและมาถึงกลางถนนหลินไห่ ดวงตาของเซี่ยชิงหยวนก็สว่างขึ้น
มันต่างจากถนนคนเดินที่ล้วนแต่มีการก่อสร้างสมัยใหม่ ถนนหลินไห่เป็นเหมือนมรดกที่ฝากไว้ในการพัฒนาไปของยุคสมัย ซึ่งส่องแสงเจิดจ้าในแม่น้ำสายยาวแห่งประวัติศาสตร์
ถนนกว้างปูด้วยแผ่นกระเบื้องบลูสโตนเรียงรายไปด้วยต้นนุ่นสูงตรง ผนังด้านนอกของร้านค้าสองข้างทางเป็นสไตล์จีนทั้งหมด ผนังสีขาว ธรณีประตู หน้าต่างสีน้ำตาลแดง และหลังคากระเบื้องสีฟ้า
การตกแต่งและเสื้อผ้าภายในร้านค้าแตกต่างอย่างสิ้นเชิงกับการตกแต่งร้านของในถนนคนเดิน กล่าวคือที่นี่ดูมีระดับและหรูหราตั้งแต่แรกเห็น
ในที่สุดเซี่ยชิงหยวนก็ตระหนักได้ว่าเหตุใดถนนหลินไห่จึงสามารถเชี่ยวชาญในการขายเสื้อผ้าระดับกลางถึงระดับสูงได้ เพราะมันเหมาะสมนั่นเอง
ดวงตาของหญิงสาวหรี่ลง เห็นได้ชัดว่าเธอชอบมันมาก
เธอกล่าวว่า “ฉันต้องการเปิดร้านบนถนนหลินไห่นี้ค่ะ”
เดิมทีเธอลังเลว่าจะตั้งร้านในถนนคนเดินตามแผนเดิม หรือกลายไปเป็นร้านระดับกลางถึงระดับสูงไปเลยดี
ทว่าหลังจากที่ปี่เหลาซานยังไม่พอใจเธอ ซึ่งมีเงินแค่หนึ่งหมื่นหยวน หญิงสาวจึงมีความคิดที่ทะเยอทะยานมากยิ่งขึ้น
กำไรที่ได้จากผลิตภัณฑ์ระดับไฮเอนด์นั้นเทียบไม่ได้กับของระดับล่าง แน่นอนว่าปริมาณการขายของสินค้าระดับไฮเอนด์นั้นย่อมไม่สูงมากนัก แต่ข้อเสียนี้จะได้รับการชดเชยอย่างเต็มที่ในแง่ของอัตรากำไร
เธอยังมีแผนธุรกิจเบื้องต้นคือการสร้างแบรนด์ของตัวเอง แต่ต้องมีเงินสนับสนุนมากพอ
หลินตงซิ่วกับเสิ่นอี้หลินพยักหน้า และกล่าวว่า “ที่นี่สวยมากเลย”
แม้ทั้งสองจะไม่ได้เข้าใจอะไรลึกซึ้งนัก แต่พวกเขายังสามารถตัดสินความงาม ความน่าเกลียด และดีหรือไม่ดีจากภายนอกได้
หลังจากเห็นถนนหลินไห่แล้วจะมองข้ามถนนคนเดินได้เลยทันที
เมื่อได้ยินสิ่งนี้ เซี่ยชิงหยวนก็ยิ้ม “ถ้าอย่างนั้นเราลองมองหาร้านที่นี่กันดีกว่า”
สำหรับเซี่ยชิงหยวน เธอไม่เพียงต้องการคว้าเงินเท่านั้น แต่ยังต้องการความสัมพันธ์ด้วย
ในฐานะภรรยาของเลขาธิการทั่วไป มันเป็นไปไม่ได้ที่เธอจะอ่อนแอทำอะไรด้วยตัวเองไม่ได้ และเอาแต่รอให้ผู้ชายปกป้องเธอเท่านั้นใช่ไหม?
ผู้ชายก็มีสหายในสนามรบ ผู้หญิงก็มีเครือข่ายความสัมพันธ์ของผู้หญิงเช่นกัน
พวกเขาเดินไปตามถนนหลินไห่ มองไปที่ร้านค้าทั้งสองข้างและเริ่มมีความคิดเล็ก ๆ เกี่ยวกับร้านค้าของตนเอง
เซี่ยชิงหยวนสังเกตเสื้อผ้าที่จัดแสดงในร้านและพบว่าเสื้อผ้าที่เธอขายก่อนหน้านี้ไม่ต่างจากที่ขายที่นี่มากนัก และชุดหลายแบบของเธอก็มีสไตล์ล้ำหน้ากว่าด้วยซ้ำ
เธอค่อย ๆ มีความมั่นใจเพิ่มขึ้น
ป้าอู๋พูดว่า “คุณคิดจะเช่าร้านใหญ่ขนาดไหนคะคุณนาย ฉันจะได้ขอให้หลานชายช่วยดูให้ได้น่ะค่ะ”
เธอหยุดชั่วคราวแล้วพูดต่อ “ตอนนี้มันใกล้จะสิ้นปีแล้ว ช่วงนี้อาจจะยังไม่มีคนปล่อยสัญญาเช่ามากนัก หากตรุษจีนผ่านไปอาจมีร้านค้าให้เช่าในบางแห่งก็ได้ค่ะ”
เซี่ยชิงหยวนเดินดูร้านค้าเหล่านี้ ร้านหนึ่งมีขนาดประมาณสามสิบตารางเมตร ซึ่งจริง ๆ แล้วเพียงพอเลย
เธอหันไปมองแล้วพูดว่า “ฉันอยากเช่าร้านที่ใหญ่กว่านี้ค่ะ และทั้งสองร้านก็เชื่อมต่อกัน ให้ดีเลยควรมีขนาดห้าสิบหรือหกสิบตารางเมตร”
ป้าอู๋พยักหน้า “ฉันเข้าใจแล้วค่ะ”
เซี่ยชิงหยวนชี้ไปที่ร้านค้าที่ดูดีแล้วถามว่า “เสื้อผ้าที่นี่ราคาเฉลี่ยเท่าไหร่เหรอคะ?”
แน่นอนว่าป้าอู๋จะไม่ซื้อเสื้อผ้าที่นี่ แต่บรรดาภรรยาของเจ้านายเก่าของเธอที่เคยทำงานให้มักจะมาซื้อกัน
ป้าอู๋ตอบทันที “ตอนนี้กำลังจะถึงฤดูหนาวแล้ว เสื้อผ้าธรรมดาส่วนใหญ่ชิ้นหนึ่งราคาหลายสิบหยวนอยู่ค่ะ”
“แต่ถ้าอากาศเย็นกว่านี้ เสื้อแจ็คเก็ตและของอื่น ๆ ก็น่าจะเกือบร้อยค่ะ”
มณฑลอวิ๋นอยู่ในเขตภูมิอากาศเป็นภูเขาที่ราบต่ำกึ่งเขตร้อนทางตอนเหนือ มันเป็นเหมือนฤดูใบไม้ผลิตลอดทั้งปีและมีชื่อเสียงว่า ‘เมืองแห่งฤดูใบไม้ผลิ’
เซี่ยชิงหยวนเคยได้ยินเซี่ยโยว่หมิงพูดว่า มณฑลอวิ๋นพอถึงฤดูหนาวก็หนาวมากและบางครั้งก็มีหิมะตก
นั่นทำให้เสื้อแจ็คเก็ตบุนวม เสื้อกันลมฝน และแม้แต่เสื้อแจ็คเก็ตขนเป็ดมีโอกาสขายได้ในตลาดมณฑลอวิ๋น
เมื่อได้ยินราคาที่ป้าอู๋พูดถึง เซี่ยชิงหยวนเลิกคิ้วขึ้น ราคาขายขนาดนี้ แม้ค่าเช่าปีละหลายพันก็ถือว่าคุ้มแล้ว
พวกเขาเดินไปตามถนนหลินไห่ และยังไม่พบข่าวว่ามีร้านค้าให้เช่า พวกเขาจึงอดไม่ได้ที่จะรู้สึกผิดหวัง
ป้าอู๋พูดว่า “คุณนายกลับไปรอข่าวก่อนไหมคะ? เดี๋ยวฉันจะให้หลานชายคอยหมั่นมาดูร้านที่นี่ให้เองค่ะ”
เซี่ยชิงหยวนพยักหน้า “ขอบคุณค่ะป้าอู๋”
ป้าอู๋รู้อยู่ในใจว่าเซี่ยชิงหยวนไม่ต้องการใช้เส้นสายของเสิ่นอี้โจวเพื่อเปิดร้าน ไม่อย่างนั้นมันจะเป็นเรื่องง่ายมากที่จะเตะผู้เช่าเดิมออกจากร้านที่ถูกจับจองแล้วเหล่านี้ออกไป
เธออดไม่ได้ที่จะมองเซี่ยชิงหยวนสูงขึ้นไปอีก
…
ต่อไปป้าอู๋พาก็ไปดูที่ตั้งร้านอาหาร
ซึ่งบังเอิญว่าเป็นถนนอาหารที่เซี่ยชิงหยวนและเสิ่นอี้โจวเคยมาเยือนเมื่อครั้งก่อน
ป้าอู๋บอกว่า “เมื่อวานฉันได้ยินจากหลานชายว่ามีคนเปิดให้เช่าอยู่ค่ะ ร้านตั้งอยู่ใกล้สี่แยกตลาดสด คนเยอะก็จริง แต่มันมีทั้งรถ ฝุ่น และเสียง คนเลยไม่เต็มใจที่จะเช่าที่นั่นน่ะค่ะ”
เมื่อพูดถึงจุดนี้ ป้าอู๋ก็พูดเสียงเบาลง “อีกอย่าง ขนาดร้านก็ไม่ใหญ่ด้วยค่ะ”
สิ่งที่ป้าอู๋พูดนั้นเป็นความจริง
ในเรื่องการเปิดร้านอาหาร จุดที่ผู้คนพลุกพล่านเป็นสิ่งสำคัญ แต่คนในเมืองก็ให้ความสำคัญกับความสะอาดเช่นกัน
แต่ธุรกิจขายอาหารเย็นแตกต่างจากการกินในร้าน
ใส่อาหารเย็นลงในตู้กระจก ปิดฝาแล้วทำม่านพลาสติกใสที่ประตูเพื่อแก้ปัญหาฝุ่น
ขณะที่พวกเขากำลังคุยกัน พวกเขาก็ไปถึงประตูร้านเช่าที่ป้าอู๋พูดถึงแล้ว
ร้านเปิดหันหน้าไปทางถนนที่ทอดไปสู่ถนนคนเดิน ประตูด้านซ้ายเป็นถนนอาหารเลี้ยวขวาจะได้ยินเสียงอึกทึกครึกโครม ซึ่งน่าจะเป็นตลาดสดที่ป้าอู๋พูดถึง
มันเป็นร้านก๋วยเตี๋ยวเล็ก ๆ ที่มีพื้นที่ร้านเฉลี่ยประมาณยี่สิบตารางเมตร เจ้าของร้านเป็นคู่สามีภรรยาอายุราวสามสิบปี ผู้หญิงทำก๋วยเตี๋ยวข้างใน ส่วนผู้ชายตะโกนชวนลูกค้าข้างนอก
ภายในร้านมีประตูเล็ก ๆ เปิดอยู่ มองเห็นแสงลอดเข้ามาได้
ที่ประตูร้านก๋วยเตี๋ยว มีกระดาษสีแดงติดไว้พร้อมข้อมูลเกี่ยวกับการเช่าร้าน
ถ้าจ่ายค่าเช่าทีละครึ่งปีก็จะคิดปีละสองพันสามร้อยหยวน แต่ถ้าจ่ายเป็นรายปีก็จะปีละสองพันหยวน
ไม่แพงเกินไปและไม่ถูกเกินไป
มีโต๊ะหลายโต๊ะในร้านและตรงทางเข้า โดยมีลูกค้าสองสามคนนั่งอยู่ที่นั่น
เมื่อมียานพาหนะผ่านไป แขกที่นั่งอยู่ข้างนอกร้านจะต้องโบกมือปัดฝุ่นออกไปโดยไม่รู้ตัวหรือปิดปากชาม
ร้านยังค่อนข้างใหม่ แต่การตกแต่งค่อนข้างธรรมดา
ที่จริงแล้วบางครั้งนอกเหนือจากทำเลแล้ว ไม่ว่าร้านค้าจะดีหรือไม่ก็ขึ้นอยู่กับว่าคุณใช้มันเพื่ออะไรด้วย
แม้ว่าร้านนี้จะตั้งอยู่บนถนนสายอาหาร แต่เนื่องจากทำเลที่ดูอึดอัด จึงเป็นไปไม่ได้เลยที่จะหาอะไรกินที่ร้านเหมือนกับละแวกอื่น
หากคุณเปิดร้านขายอาหารเย็น คนที่เหนื่อยจากการซื้อของจะมาที่นี่เพื่อซื้ออาหารเย็นกลับติดตัวไปด้วย หนึ่งในจุดประสงค์ของคนไปตลาดคือซื้อของสด และพวกเขาจะกลายเป็นกลุ่มเป้าหมายไปด้วย
พอคิดแบบนี้แล้ว ทำเลนี้จึงเหมาะแก่การขายอาหารเย็นเป็นอย่างยิ่ง
เมื่อคู่สามีภรรยาเจ้าของร้านเห็นกลุ่มของเซี่ยชิงหยวน พวกเขาก็คิดว่าเป็นลูกค้าจึงเข้ามาทักทาย
เซี่ยชิงหยวนยิ้ม “เถ้าแก่คะ ร้านนี้ของคุณจะปล่อยให้เช่าใช่ไหมคะ?”
![เจ้าของร้านพิศวง [我真不是邪神走狗]](https://i2.wp.com/www.xn--q3cmiag1gmn.com/wp-content/uploads/2022/08/bmn54u2yvhx9x9it.jpeg?resize=60,85 "เจ้าของร้านพิศวง [我真不是邪神走狗]")
