[WN]boku ni kyomi wo nakushita motokano to osananajimi na kon kano ga naze ka shurabatteru 30

【ซับซ้อน】

ทุกสิ่งทุกอย่างกำลังซับซ้อนขึ้น ทั้งผสมปนเปและโกลาหน

นั่นก็คือสภาพแวดล้อมรอบๆของโคโมริ โชตะ

เสียงเชียร์ที่ดังกึกก้องในโรงเรียนมัธยมปลายซากุระโนะมิยะ

เป็นเพราะการปรากฏตัวของโอฮาชิ เคนโกที่เป็นนักเรียนของโรงเรียนอื่น

แค่ยืนขึ้นก็ส่งเสียง[กรี๊ดดดดดด!!]ด้วยความปลื้มปริ่ม

โคโมริ โชตะที่รู้สึกถึงตัวตนของเขาได้นั้น

(เอ๊ะ นั่นมัน….โอฮาชิ เคนโกคุง!? ทำไมถึงได้มาที่โรงเรียนของพวกเราละ!?)

“อะไรเหรอโชจัง หรือว่าเป็นคนรู้จัก?”

“เอ่อ…..แฟนของคุณนัตสึคาวะ—ละมั้ง?”

“ไงนะ!?”

ทาคามิเนะ มายูกะเบิกตากว้างกับคำตอบของโคโมริ โชตะ

“แฟนของคุณนัตสึคาวะเนี่ย…..ไม่ได้บอกว่าเลิกกันแล้วหรอกเหรอ?”

(ไม่สิตั้งแต่แรกเรื่องที่ว่าเลิกกันแล้วยังไงก็คงเป็นไปไม่ได้…..แต่ว่าไอ้หน้าหล่อนั่นมันอะไรน่ะ!? ดาราชัดๆเลยไม่ใช่รึไง!)

“ป่าวหรอกจะบอกว่า เลิก-กัน-แล้ว หรือ กำลัง-ถูก-บอก-เลิก ดีละ….”

“หมายความว่ายังไงน่ะโชจัง? อธิบายมาดีๆให้ฉันเข้าใจเลยนะ!”

พริบตาต่อมาหลังจากที่ทาคามิเนะ มายูกะเขย่าไหล่ของเขา

สถานการณ์ก็ได้มาอยู่ในจุดที่จัดการไม่ได้เรียบร้อยแล้ว

เป็นเพราะการปรากฏตัวของนัตสึคาวะ ชิสุคุที่มีผมสีดำพลิ้วไปตามลมที่เหมือนว่าจะแซงโคโมริ โชตะกับทาคามิเนะ มายูกะนั่นเอง

ขณะที่เธอปล่อยออร่าของหญิงงามก็เปิดปากขึ้น

“รออยู่เลยล่ะเคนโก ถ้างั้นก็กลับด้วยกันเถอะ”

จะไม่มีการหวนกลับ

((((ระเบิดถูกทิ้งแล้ววววววววววววววว!!))))

นักเรียนที่อยู่รอบๆตกใจกับการกระทำของนัตสึคาวะ ชิสุคุ

เหมือนจะไม่เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้นแต่เหมือนว่าจะรู้สึกได้ว่ามีบางสิ่งบางอย่างได้เริ่มขึ้นแล้ว

ต่อมาเธอก็กอดแขนของน้องชาย

“จะว่าไปฉันยังไม่ได้บอกโคโมริคุงกับคุณทาคามิเนะสินะ จริงๆแล้วฉันกำลังคบกับเขาอยู่แหละ”

((((อะไรซิ!!))))

โคโมริและทาคามิเยะรวมไปถึงนักเรียนคนอื่นๆที่อยู่ตรงนั้นซ่อนความประหลาดใจเอาไว้ไม่ได้

ตาลายหัวตามการเปลี่ยนแปลงของรอบๆไม่ได้เลย

(เอะ เอ๋!? จริงดิ!? เอาจริงดิ!? เกิดอะไรขึ้นกันแน่!? อ๋าโธ่!)

ไม่เห็นจะเข้าใจเหตุผลเลยอะถ้าไปเยี่ยมด้วยกันกับโคโมริก็คงดี

ในทางกลับกันโคโมริ

(ง งั้นเหรอ…คืนดีกันแล้วสินะ เคนโกคุงคงจะเก็บเอาไปคิดทบทวนสินะ แต่ว่า…อาจจะซับซ้อนจริงๆก็ได้ ก็เพราะเท่านี้ที่คุณอิสุมิพูดก็ถูกต้องแล้วไง? อย่างเรื่องฉากบังหน้า ยังไงน่ะเหรอ? ก็ผมถูกคุณนัตสึคาวะประกาศไปว่าเป็นคนรับใช้ เหนือสิ่งอื่นใดเลยก็คือการที่โอฮาชิคุงกับคุณนัตสึคาวะแต่งกับอีกรอบ[รู้อยู่แก่ใจแหละว่าใช้ผิดสำนวนแต่ก็ยังใช้อยู่]หมายความว่าในที่สุดคุณอิสุมิ—เดี๋ยวนะ หืม?)

ในขณะที่ตรวจปลายสายของสายตาก็ขยี้ตาซ้ำๆ

ที่อยู่สุดปลายสายตาของเขาก็คืออิสุมิ เทนชิ

กำลังซ่อนตัวที่พื้นของต้นไม้ใหญ่และฟังสถานการณ์อยู่

(เอ๋อ๋อ๋อ๋อ๋อ๋อ๋อ๋อ๋อ๋!? เดี๋ยว เอ๋!? ทำไมอะ!? ได้ไง!? ไหงกระทั้งคุณอิสุมิถึงได้อยู่ที่โรงเรียนเรากัน! แถมยังเป็นจังหวะที่โคตรของโคตรแย่เลยไม่ใช่รึไง!?)

ที่หน้าของโคโมริมีเหงื่อไหลอาบ และเปลี่ยนเป็นสีน้ำเงิน

โอฮาชิ เคนโกที่เห็นเขาเป็นแบบนั้นก็

(ไงละ ดูซะ!! ไอ้เจ้าโคโมริการปรากฏตัวของฉันคงจะดูดเอาพลังชีวิตไปละสิ! มันก็ต้องแบบนั้นอยู่แล้วล่ะ! ก็ไม่ได้อยากพูดไม่ดีเกี่ยวกับหมอนี่หรอกนะแต่ว่ามันมีโลกใหนที่ดอกไม้บนยอดเขาพยายามจุดรักให้ลุกเป็นไฟด้วยการเอาผู้ชายธรรมดาๆมันชนกับผู้ชายหล่อเท่กันฟะ!! หนำซ้ำพอลุกได้ก็คงดับในเสี่ยววิเลยไม่ใช่รึไง! ….นี่มันอย่างที่คิดไม่ดีเลย จะทางนั้นหรือทางนี้ก็ตั้งสมาธิไม่ได้เลย ทั้งที่ผู้ชายที่อยู่ตรงหน้าเป็นคนที่ใช้เวลาอยู่กับเทนชิแท้ใช่เวลาเป็นคนรักให้พี่มั้ยเนี่ย!)

(เย้ยยยยยยยยยย!! อย่างกับว่าเคนโกคุงจ้องผมแบบสุดๆตั้งแต่เมื่อกี้เลยอะ!? แถมยังมองด้วยสายตาที่มองเหมือนกับแมลงที่ตอมคนรักเลยด้วย! อย่างที่คิดเป็นเพราะเป็นตัวจริงรู้ว่าผมเป็นแฟนปลอมๆกับคุณนัตสึคาวะแล้วงั้นสินะ!? หรือก็คือความหมายที่เขาจ้องมานั้นเป็น—)

(—หลังจากนี้อย่าคิดจะย่างกรายมาใกล้นัตสึคาวะของฉัน งั้นสินะ!?)

======จบตอน======

ซับซ้อน
___________________

ติดตามผลงานอื่นๆและสนับสนุนผู้แปลได้ที่

ดอกไม้ไฟ | Facebook