(wnแปล)Shimotsuki-san wa mobu ga suki 61

“ชิโมสึกิ…….!”

 

ความรู้สึกแบบนี้ครั้งแรกเลย

ผมที่ถูกเติมเต็มไปด้วยความสุขนั้น ประทับใจมากจนเผลอกอดชิโมสึกิไป

 

“คย้า เดี๋ยวสิ กระทันหันแบบนี้ไม่ได้นะ…….ถ้าตื่นเต้นเกินไปจนล้มลงจะทำไงล่ะ? โม่ว นากายะมะคุงนี่ใช้ไม่ได้เลยนะ…..อุเฮะเฮะ”

 

ถึงคำพูดจะปฏิเสธ แต่ชิโมสึกิก็ดูดีใจ

เธอที่บอกว่าไม่ได้ ตรงกันข้ามไปฝั่งเธอเองที่เกาะแน่นขึ้น เลยพยายามที่จะปล่อยแต่ก็ปล่อยไม่ได้

 

“”……….””

 

พวกเรากอดกันอย่างเงียบๆอยู่พักนึง

จากนั้น เป็นฝั่งเธอที่เป็นคนทำลายความเงียบลง

 

“เน่ นากายะมะคุง? คือว่านะ…….ฉันน่ะ กะบนากายะมะคุง ชอบจริงๆนั่นแหละ?”

 

คำพูดที่ออกมาอย่างกระทันหัน เป็น”คำสารภาพรัก”

 

“ชิโมสึกิ ผมเองก็ーー”

 

ผมก็คิดจะตอบกลับทันที

ตั้งใจจะบอกความรู้สึกของตนเองออกไปชัดๆ

 

แต่ว่า เธอไม่ยอมให้ทำอย่างนั้น

 

“แน่ใจหรอ? นากายะมะคุง คำตอบของเธอมันออกมาใจจริงๆหรอ? เน่ นากายะมะคุง……เธอเข้าใจจริงๆรึป่าวว่าการชอบคนอื่นมันเป็นอย่างไง?”

 

คำพูดของเธอมากไปด้วยคำถาม

จากคำถามของชิโมสึกิ ผมก็ลอง……คิดเรื่องของตัวเองอีกครั้ง

 

เรื่องที่ชอบเธอนั้น เรื่องนั้นไม่ผิดแน่นอน

 

แต่ว่า คำว่า’ชอบ’ของชิโมสึกิ กับคำว่า’ชอบ’ของผมมันเหมือนกันจริงหรอーแบบนั้น

 

“นากายะมะคุงน่ะ เกลียดตัวเองใช่มั้ยล่ะ? มองเห็นได้เลยนะว่าไม่มั่นใจในตัวเอง เพราะอย่างนั้น เธอน่ะ ไม่ได้รักตัวเอง จะรักคนอื่นทั้งๆที่อยู่ในสถานะแบบนั้นได้หรอ? จะชอบฉัน……ได้จริงๆหรือป่าว?”

 

…..อา จริงด้วย

ก็จริงที่ว่าผมเกลียดตัวเอง

ผมไม่เคยรักตัวเองที่เป็นแบบนี้เลย

 

“ฉันน่ะนะ ชอบนากายะมะคุงมากกว่าที่เธอคิดไว้อีกนะ? ฉันไม่พอใจกับคำว่า’ชอบ’แบบทั่วๆไปหรอกนะ”

 

ーอย่างงี้เอง

ในที่สุด ก็รู้ถึงสิ่งที่ชิโมสึกิอยากจะบอกแล้ว

 

ความรู้สึกของเธอนั้น เหนือกว่าที่ผมคิดเอาไว้อย่างมาก

ชิโมสึกิจึงอยากจะบอกว่า อยากให้ให้ความสำคัญกับ’ความรู้สึกของตัวเอง’ให้มากกว่านี้อีก

 

“เพราะชอบก็เลยชอบーーแบบนั้น มันดูเหมือนถูกประนีประนอมน่ะไม่ทำให้พอใจหรอกนะ อยากจะ ให้รู้จักฉันให้มากกว่านี้ อยากจะ ให้เข้าใจความรู้สึกฉันมากกว่านี้ แล้วก็นะ……อยากจะให้ชอบฉันมากกว่านี้อีก”

 

ไม่ใช่’ชอบ’แบบพาสสีพ

แต่เป็น’ชอบ’แบบแอคทีพ ที่ชิโมสึกิชิโฮะกำลังต้องการ

 

“เพราะแบบนั้น จะรอนะ จนกว่านากายะมะคุงจะชอบตัวเองอย่างจริงจัง……จนกว่าจะรักฉันมากยิ่งกว่านี้ จะคอยเฝ้ามองดูอยู่ข้างๆนะ เพราะงั้น คำตอบน่ะ ตอนนี้ยังไม่ต้องการหรอก”

 

จากนั้น ชิโมสึกิก็เหยียดหลัง

เธอเอามือกอดคอของผม จากนั้นก็ประทับริมฝีปากของเธอมาที่แก้ม

 

“เพิ่งได้เคยชอบใครขนาดนี้เป็นครั้งแรกเลยล่ะ เพราะอย่างงั้น ถ้าเป็นไปได้…..นากายะมะคุงเองก็ ชอบฉันให้พอๆกับที่ฉันชอบเธอเลยนะ”

 

ーーอา จริงสินะ

ในที่สุดก็เข้าใจซักที

 

ที่ผ่านมาที่ผมเคยเป็นตัวประกอบนั้น……เป็นพระเอกของชิโมสึกิชิโฮะคนเดียว

หรือก็คือ เรื่องราวนั้นยังไม่ได้เริ่มขึ้นเลย

 

เรื่องที่ผ่านมานั้น เป็นเพียงแค่เนื้อเรื่องก่อนจะเข้าเรื่องราวหลักเฉยๆ

จากนี้ไป เลิฟคอมเมดี้ของผมกับชิโมสึกิ จะเริ่มต้นขึ้นแล้ว

 

“อืม จริงด้วยสินะ…..จะชอบ ให้มากขึ้นมากขึ้นไปอีกนะ สัญญาเลยนะ…..ชิโมสึกิーไม่ใช่สิ”

 

ถ้าเป็นแบบนั้นล่ะก็

วิธีเรียกแบบคนแปลกหน้าก็ พอแค่นั้นแหละ

 

“ーーชิโฺฮะ จากนี้ไปก็ฝากตัวด้วยนะ”

 

ผมพูดชื่อเธอเป็นครั้งแรกและก็กอดเธออีกครั้ง

มันไม่ใช่การทำเกินแต่อย่างใด ถ้าคิดแบบปกติล่ะก็มันก็แค่การแสดงออกทางความรักเล็กๆน้อยๆเฉยๆ…….แต่เพียงแค่นี้นั้น สำหรับเธอดูจะดีใจมากจนถึงขั้นอยากจะกระโดดโลดเต้นเลย

 

“อุฟุฟุ……ในที่สุดก็เรียกซักที ฉัน ต้องการมากเลยนะ ฉันตั้งมั่นไว้อย่างแน่วแน่เลยนะ ว่าสักวันเธอจะต้องเรียกฉันด้วยชื่อแน่ๆ ก็เลยเรียก’นากายะมะคุง’อย่างเหงาๆมาตลอดเลยนะ? แต่ว่า คงไม่ต้องอดทนมันต่อไปแล้วสินะ”

 

เธอยิ้มอย่างดีใจ และก็เข้ามากอดผมอีกครั้ง

 

“โคทาโร่ ฝากตัวด้วยนะ?”

 

ーด้วยประการนี้ เรื่องราวของตัวประกอบที่ชื่อนากายะมะโคทาโร่ก็ได้จบลง

จากนี้ไป’เลิฟคอมเมดี้’จะเริ่มต้นขึ้น

 

เรื่องราวในฐานะพระเอกของชิโมสึกิชิโฮะ ได้เริ่มต้นขึ้นแล้ว……

 

――――――――――

 

บท1ใกล้จบแล้ววว เหลืออีก1ตอน ขึ้นบท2ไปก็ยังมีเรื่องให้ชวนปวดหัวอยู่ดีกับนักเรียนย้ายมาใหม่ตัวปัญหา

Favorite