(wnแปล)Shimotsuki-san wa mobu ga suki 35

ถึงจะกังวลเรื่องอบรมนอกสถานที่ก็เถอะ แต่ก่อนอื่น แต่ตอนนี้มาชื่นชมให้ชิโมสึกิที่รอดจากการสอบตกก่อนดีกว่า

“นากายะมะคุง ดูสิ! สอบคณิตศาสตร์ได้32คะแนนด้วยล่ะ……ดะ ดีใจจนจะร้องไห้เลยล่ะ ป๊ะป๋ากับหม่าม้าก็ดีใจ จนชมด้วยล่ะ! เมื่อวานหม่าม้าทำของโปรดอย่างแฮมเบิร์กให้ด้วย มีความสุขมากเลย…..ทั้งหมดเป็นเพราะนากายะมะคุงเลย ขอบคุณนะ”

หลังเรียกเรียน ชิโมสึกิมาที่บ้านผม เธอยิ้มพร้อมน้ำตาคลอ

เธอคงจะดีใจอย่างมากที่รอดจากสอบตกมาได้

เธอดีใจสุดขีด จนคว้ามือผมและสะบัดไปมา ถึงเธออาจจะตั้งใจแค่จับมือ…..แต่ผมก็อยากให้เธอหยุดการสกินชิพโดยไม่คาดคิดแบบนี้ เพราะมันทำให้ใจเต้น ไม่ดีต่อใจเลย

“อูว นากายามะคุงเป็นเพื่อนที่แสนวิเศษ……ขอบคุณนะที่ยอมช่วยเหลือฉันที่สมองรับความรู้ได้ไม่ดี เหมือนกับฟองน้ำที่หมดสภาพ ขอโทษนะที่ความจำไม่ดี?”

“ไม่เป็นไรไม่เป็นไร……ไม่ใช่ผมที่เป็นคนพยายามซักหน่อย เป็นเพราะชิโมสึกิพยายามอย่างหนักไงล่ะ นั่นก็เป็นผลลัพธ์จากความพยายาม ยินดีด้วยนะ”

ผมช่วยเหลือไปแค่นิดเดียว

ชิโมสึกินั้นเหมือนจะเป็นประเภท’ถ้าจะทำก็ได้’ เพราะเป็นนางเอกด้วย ความพยายามของเธอนั้นจะได้ผลลัพธ์ก็เป็นเรื่องปกติ

ผมค่อนข้างอิจฉานิดหน่อย เพราะเป็นตัวประกอบที่ถึงพยายามไปก็ไม่ส่งผลลัพธ์อยู่ดี

…….มีครั้งนึง ที่ผมตั้งใจเรียนอย่างหนักเพื่อที่จะไล่ตามเพื่อนสมัยเด็กอย่างยุซุกิที่หัวดี ตอนนั้นผมยังหลงคิดอยู่ว่าตัวเองเป็นพระเอกและก็คิดว่าถ้าหากตั้งใจก็จะไล่ตามทัน

แต่ว่า ผลลัพธ์นั้นไม่ค่อยจะดีเลย พอผมมาคิดเอาตอนนี้ ก็รู้สึกว่าช่วยไม่ได้เพราะเป็นตัวประกอบ ไม่ว่าจะทำอะไรคุณค่าก็ยังเท่าเดิม เพราะได้รับบทบาทตัวประกอบมาอย่างไงล่ะ

“ฟู่ว……ในที่สุดก็ถูกปลดปล่อยจากการเรียนซักที นั่นก็ดีใจอยู่นะ……แต่หลังจากนี้มีทริปค้างคืนอยู่สินะ? อูว ไม่อยากไปพักที่อื่นนอกจากบ้านตัวเองกับบ้านนากายะมะคุงเลย……”

ชิโมสึกิประเภทอินดอร์นั้น ดูเหมือนจะกลัวการมีอยู่ของทัศนศึกษา

สำหรับเธอคงจะเหมือนกับหนีเสือปะจระเข้ล่ะมั้ง

“อูว….นึกถึงเรื่องที่ไม่ชอบออกมาเลย เวลาแบบนี้ จะชอบได้อยู่กลุ่มเดียวกันกับคนนั้นตลอดเลย ทัศนศึกษาตอนม.ต้นเองก็ ไม่อยากเกินไปจนไข้ขึ้นเลยนะ? ครั้งนี้เองก็ ถ้าไม่มีนากายะมะคุงอยู่ด้วย อาจจะเป็นหวัดก็ได้”

เป็นหวัดเนี่ย นี่เธอควบคุมมันได้ดั่งใจคิดเลยรึไง

ไม่สิ คงไม่ใช่ละนะ ถ้าเป็นปกติเธอคงหมายความว่าจะหยุดแค่นั้นแหละ

ที่ผ่านมา คงจะถูกจับให้อยู่ติดกับริวซากิตลอดเวลา

แต่ว่าครั้งนี้ เธอคงตั้งใจว่าจะไม่หยุด

เหตุผลนั้นก็

“เพราะมีนากายะมะคุงอยู่ด้วย อย่างน้อยทริปค้างคืนเองก็คงจะสนุกได้…….แต่ว่า แต่ว่ามันก็ไม่ได้หมายความว่าพวกเราจะได้อยู่กลุ่มเดียวกันแน่นอนด้วย……อาา กลุ้มใจจริงๆ ถ้าไม่มีนากายะมะคุงอยู่ด้วย คงน่าเบื่อมากแน่ๆ”

เพราะมีผมอยู่

ชิโมสึกิที่ไว้เนื้อเชื่อใจผมแบบนี้ คิดอย่างไงก็ประหลาด

แต่ว่า ถ้าถูกเธอของร้องมาแล้วล่ะก็ ก็อยากจะเป็นกำลังให้เธอเท่าที่จะทำได้

“ผมจะทำให้ ได้อยู่กลุ่มเดียวกันเอง”

บางที ริวซากิคงจะพยายามดึงชิโมสึกิเข้ากลุ่มด้วย บางทีผมที่เป็นตัวกวนของหมอนั่น อาจจะไม่ถูกพาเข้ากลุ่มด้วย

ถ้าเป็นอย่างนั้น ก็จะถูกจับแยกห่างจากกัน

ถ้าเป็นไปได้ ก็อยากจะให้ได้อยู่กลุ่มเดี๋ยวกันจังน้า….นั่นเป็นสิ่งที่ผมกับชิโมสึกิหวัง

แต่ว่า ความกังวลนั้นก็หายไปแบบกังวลโดยไร้ความหมาย

วันต่อมา คาบโฮมรูมยาว เป็นเวลาที่จัดกลุ่มทริปค้างคืนกัน

ตอนนั้น อยู่ดีๆริวซากิก็ส่งเสียงเรียกผม

“เห้ย นากายะมะ นายน่ะ ยังไม่มีกลุ่มใข่มั้ยล่ะ? ถ้าอย่างนั้น มาเข้ากลุ่มชั้นมั้ย?”

ーน่าตกใจจริงๆ

ไม่เคยคิดเลย ว่าหมอนั่นจะมาชวนผมเองแบบนี้

บางที นี่อาจจะเป็น’จุดเปลี่ยน’ก็เป็นไปได้

ถ้าเป็นไปตามโครงสร้างของเนื้อเรื่อง บางทีส่วนที่สำคัญที่สุด อาจจะใกล้เริ่มขึ้นแล้วก็ได้

ถ้าใช่อย่างนั้นแล้วล่ะก็…….มันเลวร้ายอย่างมาก……